Bronnen bij Menswetenschappen, sociologie: Jan Willem Duyvendak

In de sociologie komt het niet veel prominenter dan Jan Willem Duyvendak. En geheel passend bij de vooroordelen van deze redactie: ook niet veel fouter. In de zin van "Iemand met de houding dat ideologie belangrijker is dan feiten".

Die ideologie natuurlijk die zijnde van "De Gelijkheid der Culturen".

En daar waar verschillen zichtbaar zijn, ligt dat dan natuurlijk aan die cultuur die die verschillen zichtbaar maakt door beter te functioneren: de blanke westerse cultuur. Of beter: de Europese. Of nog beter: de Noordwest-Europese.

Jan Willem Duyvendak treedt in dit proces niet veelvuldig op de voorgrond, maar als hij het doet gaat het met het aplomb dat past bij zijn gewichtige positie. Als een soort combinatie van burgemeester Dickerdack en professor Zielknijper .

Bij wijze van inleiding eerst een wat recenter optreden van de professor, in het kader van een conrete maatschappelijke discussie (de Volkskrant, 25-02-2017, door Laura de Jong, Hans Wansink):
  Nationalisme is troef in partijprogramma

Niet alleen Mark Rutte lijkt geobsedeerd door de vraag wie zich een echte Nederlander mag noemen

Zo ... De toon is gezet. Dat 'geobsedeerd' is natuurlijk een keiharde leugen. Het is andersom: de linksfascistische elite, waartoe Duyvendak behoort, is geobsedeerd met nationalisme, en beschouwen ieder teken van waardering voor Nederland als een eerste stap op weg naar een Holocaust. Rutte heeft twee (of drie, daar willen we vanaf zijn) iets opvallends gezegd in die richting, en wel in de richting van gekleurde immigranten die uiting gaven aan hun afkeer van en haat voor Nederland, met de riposte: "Als je eigen cultuur je beter bevalt dan de onze, pleur dan maar op"..
    De riposte van ieder verstandig mens, want tit-for-tat is de enige vreedzame manier om ze tot de orde te roepen, en al degenen die er bezwaren tegen hebben zijn linksfascisten en islamiseerders.
    Waaronder dus Jan Willem Duyvendak dat het nog uitvoerig gaat bewijzen. Waarbij eerst nog even deze meer formele kant belichten, van verderop in het interview:
  Uit Wilders' generaliserende opmerkingen over Marokkanen blijkt dat hij geen individuen meer ziet.

Waarmee Jan Willem Duyvendak zijn vakgebied afschaft. Want sociologie gaat uitsluitend en alleen over groepen. Individuen zijn het werkterrein van Sigmund Freud en zijn collega's.
    Onvoorstelbaar ...
    En dan is er natuurlijk nog oneindig veel meer fout ...
    Dus maar terug naar het begin:
  In het VVD-verkiezingsprogramma staat 361 keer dat iets (typisch) Nederlands is, turfde hoogleraar en integratie-expert Jan Willem Duyvendak

Allemaal voor de bühne. De bühne van de Tweede Kamerverkiezingen die op het moment van schrijven nog maar een ruime drie weken weg zijn, en met de hete adem van Geert Wilders, eerste in de peilingen, in de nek. Alles om te voorkomen dat de PVV de grootste wordt, en liegen gaat de VVD makkelijker af dan ademen.. De VVD is net zo voor internationalisme als GroenLinks, zij het uit heel andere motieven.
  Het Nederlandse volk is volgens de liberalen leuk, wakker en dapper en Nederland is het beste land ter wereld. 'Zorgwekkend', vindt de 57-jarige Duyvendak dat andere landen en volkeren er in de verkiezingsprogramma's nauwelijks toe doen.

Brullen van de lach!!! In alle andere landen hebben ze nauwelijks een idee dat er een buitenland bestaat ...
  'Als wetenschapper voelde ik me betrapt dat ik de verandering in de VVD niet genoeg in beeld heb gehad. De PVV denkt al langere tijd dat sommige mensen nooit Nederlander kunnen worden. Moslims en Nederlanderschap gaan volgens de PVV niet samen. ...'

Een keiharde waarheid. Te verifiëren, zonder een enkele wetenschappelijk onderzoek, door naar de televisie te kijken en te aanschouwen hoe het er aan toe gaat in de islamitische wereld. Je kan natuurlijk ook sociologische plaatjes kijken .
  '... Bij de VVD leek het erop dat het wel mogelijk is, als 'we' er maar hard op zouden inzetten, met inburgeringscursussen en taallessen. Maar in het programma en de brief van Rutte lijkt het erop dat ze de moed verliezen. Dat het in hun ogen voor sommige groepen maar beter is om weg te gaan. Dat pessimisme verraste me.'

'Pessimisme'...? Realisme! Eigenlijk al lang volkomen duidelijk na de reacties op de aanslag op Charlie Hebdo ... Ze waren het er massaal mee eens uitleg of detail .
  'Dat er bij Nederlandse verkiezingen aandacht is voor Nederland, spreekt voor zich. Maar als het een obsessie wordt, in de zin van 'het is alleen maar goed als het Nederlands is', dan heeft dat uitsluitende effecten. Vinden we vrouwen- en homorechten belangrijk omdat het mensenrechten zijn? Nee, zegt de VVD, we vinden het belangrijk om dat het Nederlandse waarden zijn. ...

Alsof wat de VVD van zaken vindt de maat der dingen is ... Natuurlijk zijn dit gewoon beschavingsnormen, maar dat kan Duyvendak op dit punt niet zeggen want dan zegt hij geheel naar waarheid dat de islam onbeschaafd is. Liever zegt hij dit:
  Terwijl Nederland historisch gezien, ook als het om homo- en vrouwenrechten gaat, een tamelijk bekrompen en conservatief land is geweest. Dat maakt het ook wat potsierlijk.'

Oftewel; "Nederland was vroeger ook minder beschaafd". Wat een uitstekend argument om de onbeschaafdheid te gaan herinvoeren ... !
  ... het wordt problematisch als deze rechten worden omarmd omdat het typisch Nederlands is. Ze zijn overal belangrijk. ... Als je zegt 'pleur maar op', dan vind je het blijkbaar niet belangrijk dat vrouwen- en homorechten in andere landen ook worden nageleefd. ...

Nee, maar dat is hún zaak ... Direct gevolgd door:
  ...  Steeds meer moslims in Nederland zijn trouwens voorstander van het homohuwelijk.'

De VVD gaat liegen even makkelijk af als ademen, maar linksfascisten hebben er even weinig moeite mee.
  Is dat zo?

Zelfs de Volkskrant is daarover ietwat sceptisch ...
  'Het gaat langzaam. ...

Het gaat zo snel als de beroemde slak in de stroop die afremt vanwege de bocht ...
  Het ironische is dat de opvattingen van PVV-stemmers en moslims over vrouwen- en homorechten dicht bij elkaar liggen.

Direct gevolgd door nog wat ademen ...
  Waarom stemmen er dan zoveel Turkse Nederlanders op Erdogan?
'Tot voor kort stemde veel van de Erdogan-stemmers ook op de Partij van de Arbeid. Nu zal Denk populair zijn, daar zie je een effect van wederzijdse polarisatie. Wat betreft opvattingen over de leeftijd van trouwen, het aantal gewenste kinderen en de participatie van vrouwen op de arbeidsmarkt zie je overigens dat de Turken wel degelijk kleuren naar de meerderheid van de Nederlanders.'

Weer brullen van de lach!!! Op de Erasmusbrug na de "coup" tegen Erdogan stonden ze met zijn allen uit alle macht het tegenovergestelde te brullen.
  Hoe verklaart u die nadruk op dat typisch Nederlandse bij alle politiek partijen?
'Dat is moeilijk te zeggen. Zo'n verhaal over de noodzaak van het delen van waarden ontstaat meestal als een volk diep verdeeld is. Of wanneer je denkt dat minderheden het land overnemen. Maar wie, afgezien van Wilders, denkt dat serieus? Wie denkt nou echt dat Nederland islamiseert? Het is andersom: moslims vernederlandsen. Er is geen enkel punt te noemen waarbij de mainstream iets toegeeft. Behalve bij Zwarte Piet.

Weer brullen van de lach: overal moskeeën, je mag niets meer zegen over de islam, je ziet meer hoofddoek straat dan vrouwen in veel wijken, en baarden die ieder moment "kunnen ontploffen", in ieder openbaar gebouw komen gebedsruimtes, Kerstmis wordt afgeschaft en "winterfeest", net als Pasen wat wordt "voorjaarsfeest", in ieder reclameblok zie je meer zwarten dan in Afrika, en dan wordt ook nog eens Zwarte Piet afgeschaft ...
    En dat allemaal opdat de gekleurde immigranten zich maar thuis voelen ... Want dat is heel belangrijk ... Dat gekleurde immigranten zich thuis voelen ...
  '...We dreigen het samenleven te verleren. En dat is ook mijn kritiek op het Sociaal en Cultureel Planbureau, dat voortdurend aan mensen vraagt: 'Voel je je thuis in Nederland?' Dat is de verkeerde vraag. Want het suggereert alsof een land een familie is waarbij je hetzelfde moet zijn, dezelfde kleren moet hebben en op dezelfde manier iemand moet begroeten. En als mensen dan niet op je lijken, word je nukkig en wrokkig en voel je alles als een aanslag op jezelf en op jouw manier van leven. Dat is logisch als het gaat om je eigen familie, je eigen gezin, maar in hoeverre kun je eisen dat je je thuis voelt in je buurt of in een land? Je thuis voelen is een hele selectieve, uitsluitende emotie.'

Oftewel: thuis voelen is iets dat gekleurde immigranten moeten ervaren, en blanke Nederlanders absoluut niet mogen voelen.
  Maar sommige wijken in Nederland zijn toch heel snel van kleur verschoten?
'Nederland is helemaal niet zo divers. ....'

Weer even ademhalen.
  ´... in achterstandswijken bestaan gedeelde omgangsvormen...'

Nog een ademtocht.
  ´...  Je kunt zeggen dat je vindt dat de integratie niet snel genoeg gaat, maar het beeld dat Nederland uit elkaar valt, is een beeld dat wetenschappers, media en politici ten onrechte in stand houden.'

En nog eentje: wetenschappers beweren bijna altijd naarstig het omgekeerde, de media altijd en politici meestal. En als er een beetje waarheid naar buiten komt, is er massaal gekrijs van het het linksfascisme - zoals hier van Jan Willem Duyvendak.
  Wat is er dan aan de hand met de groep die zich verlaten voelt in het eigen land?
'Voor een deel is dit gevoel begrijpelijk, omdat het leven van mensen op allerlei manieren verandert. Op een manier waarop ze geen greep hebben. De baanzekerheid is minder geworden. Er is een groep die zelf niet mobiel is, die moeilijk uit haar wijk weg kan. Dan biedt de nationale identiteit houvast.'

Oftewel: de afkeer van moslims heeft economische oorzaken ...
  Die mensen zijn weggezet als deplorables, Wutbürger en klootjesvolk.
'Het is niet fraai wat politici de afgelopen tijd over bepaalde groepen hebben gezegd. ...

Brullen van de lach!! Dat 'wat politici' ... Alsof dat door de Volkskrant en de rest van de Nederlandse media niet gedaan is ...
    Waarna weer een uitspraak volgt die laat zien dat zelfs Jan Willem Duyvendak weet dat hij liegt over die economische oorzaken. Want naadloos volgt er dit tussenzinnetje:
  .. Clintons uitspraak was schandelijk. Dat geldt ook voor Rob Oudkerk en zijn 'kutmarokkanen'.

Juist ja ...Jan Willem Duyvendak bedoelt dus dat die uitspraak van Oudkerk nog veel schandelijker is.
  Er is ook er een groep van hoger opgeleiden die ernaar neigt PVV te stemmen.
'Niet omdat ze verliezers zijn van de globalisering, maar omdat ze bang zijn om kwijt te raken wat net bevochten is, zoals vrouwen- en homorechten. ...'

Goh, mogen zij dat wel en de lageropgeleiden niet ... ?
  Waarom bent u eigenlijk zo panisch over de uitsluiting van migranten?
'Ik ben niet panisch maar ik maak me wel grote zorgen ...

Een Russelltje uitleg of detail : "Ik maak mij grote zorgen, jij hebt veel te veel last van angstzweet, hij is in paniek".
   En waarover dan wel:
  ... grote zorgen op het moment dat bevolkingsgroepen tegenover elkaar komen te staan. We nemen te gemakkelijk aan dat de vreedzame manier van samenleven die we nu hebben wel zal blijven bestaan. ...

Een uiting van paniek. Vermoedelijk uit het besef dat bij ieder serieus conflict, meteen aan iedereen volkomen duidelijk zal worden wat nu nog slechts een kleinere groep zich bewst is: de gekleurde immigranten hebben geen enkele morele poot om op te staan, want ze zijn vrijwillig hierheen gekomen, tegen de wil van de meerderheid van de Nederlandse bevolking, en de Nederlandse bevolking kan niet terug naar eigen cultuur zoals zij wel kunnen, veelal inclusief tweede paspoort.
    En wat is daarvan de meest duidelijke aanwijzing ...:
  De elite die het debat voert, moet zich goed realiseren dat als zij kiest voor confrontatie tussen groepen, dat direct leidt tot geweld in de samenleving. Kijk naar de aanslagen op moskeeën.'.

Juist ja... Niet de fysieke terreuraanslagen van de moslims, hun verbale terreur, of de verbale terreur van de zwarten met terminologie als "Kolonialisme!", "Slavernij!" en "Herstelbetalingen!".
    En als slot:
  Wat is uw stemadvies?
Lachend: 'Dat ga ik niet geven! Mijn partijpolitieke voorkeur vind ik irrelevant voor wat ik in dit interview heb betoogd, maar ik heb nooit geheimzinnig gedaan over het feit dat ik slapend lid ben van GroenLinks.

Maar het linksfascisme heeft geen enkele invloed op de wetenschap, hoor ...

Dat was het meer recente gebeuren. Dan hier een overzicht van wat oudere optredens. Te beginnen met iets uit de middentijd van de allochtonen-discussie, zijnde, passend bij zijn gewicht, de bespreking van een boek van mede zijn hand (de Volkskrant, 24-10-2008, boekbespreking)
  Angst zaaiende elite

Het zijn niet de minsten die in Het bange Nederland - Pleidooi voor een open samenleving een heftige, emotionele aanval doen op het neonationalisme dat Nederland volgens hen in haar greep dreigt te krijgen. Jan Willem Duyvendak, hoogleraar sociologie in Amsterdam, Ewald Engelen, als financieel-geografisch onderzoeker ook verbonden aan de Universiteit van Amsterdam en hoogleraar politieke geschiedenis te Utrecht Ido de Haan doen een poging te analyseren waar het nieuw opgekomen nationalisme in politiek, cultuur en economie vandaan komt. Ze menen dat het Nederlandse volk wordt bang gemaakt door een elite die met behulp van canons, islam-bashing en kritiek op graaicultuur haar gezag wil herstellen. Het boek van de drie geleerden leest als een pamflet tegen 'the closing of the Dutch mind', die een aanval zou zijn op de democratie.

Wat de heren die niet-de-minste-zijn natuurlijk bedoelen, is dat het niet meer mogelijk is het meest virulente multiculturalisme te belijden zonder dat er van een paar mensen enige tegenspraak komt. Daar raken ze helemaal van over de rooie - van die paar mensen die kanttekeningen willen plaatsen bij het virulente multiculturalisme.
    En op zo'n schotschrift krijg je natuurlijk enig commentaar (de Volkskrant, 22-10-2008, column door Evelien Tonkens):
  Bang Nederland

Een bekrompen, provinciaal, xenofoob en nationalistisch land zijn we geworden. We zijn de doodlopende straat van nationale canons, terrorismepaniek en racisme in geslagen, die alleen in malaise kan eindigen. We moeten acuut op onze schreden terugkeren. Terug naar een open cultuur. De meerderheidscultuur niet langer opleggen aan nieuwkomers, en leren omgaan met meningsverschillen. Erkennen dat mensen op meer plaatsen thuis kunnen zijn. Ophouden met economisch nationalisme, koopkrachtgaranties en herverdeling van inkomens, en werk maken van kansengelijkheid en competitie. Aldus het gister verschenen boek Het bange Nederland van wetenschappers Ewald Engelen, Ido de Haan en Jan Willem Duyvendak – niet te verwarren met Wijnand, de ex-politicus.
    Het volk is niet bang maar wordt bang gemaakt door de elite, betogen ze. Mensen als Scheffer, Marijnissen, Verdonk en Wilders praten ons angst aan voor etnische minderheden, terrorisme en globalisering. In de hoop daarmee hun eigen positie als culturele voorhoede te herstellen. Ze zoeken een nieuwe roeping in ‘een agressieve identificatie met de nationale identiteit en hardhandige assimilatie van nieuwkomers en andersdenkenden’ (p.86).
    Een verwijt dat je de verkeerde motieven hebt, valt echter nooit te weerleggen. Scheffer en Marijnissen kunnen onmogelijk bewijzen dat zij oprecht bezorgd zijn. De enige zinnige discussie betreft hun argumenten en voorstellen.
    Helaas gaan de auteurs weinig direct met hun tegenstanders in discussie. Ze fulmineren tegen identificatieplicht, nationale canons en inkomensgelijkheid, maar wat is daar precies mis mee? Alles hangt af van hoe zulke maatregelen worden ingezet. Fout is identificatieplicht als excuus om Marokkaanse Nederlanders voortdurend aan te houden. Maar als spaarzaam te hanteren middel in de strijd tegen voetbalhooligans of terrorisme is identificatieplicht nuttig.
    En een nationale canon kan een hulpmiddel zijn om de algemene historische kennis op te vijzelen. Zolang deze maar niet als laatste waarheid over de geschiedenis wordt geponeerd en migranten niet uitsluit maar erbij betrekt.   ...
    Onbehagen en angst zijn dus reëel. En anders dan de auteurs veronderstellen, hebben ze niet alleen betrekking op migratie en globalisering. Ook op toenemende competitie, de olie die opraakt, de verstoring van klimaat en milieu, en op verdwalen in de bureaucratie. De blije boodschap voor de open economie en tegen overheidsbemoeienis maakt pijnlijk duidelijk dat het boek net voor de crisis ter perse ging. De blije toon over de open, multiculturele samenleving doen denken aan de tijd dat we multiculturaliteit een groot, vrolijk feest moesten vinden. Tegenwoordig wordt alom erkend dat dit weinig recht doet aan reële wrijvingen en onbegrip tussen etnische groepen in buurt, school en werk. We hoeven niet dolblij te zijn met de multiculturele samenleving; we moeten haar wel accepteren. De moeilijke kanten erkennen en daarmee leren omgaan en openstaan voor onvermoede positieve kanten.
    Van een homoseksuele leraar die zijn identiteit op school geheim moet houden en niet meer veilig uit kan gaan, mag je toch geen eenduidige positieve gevoelens jegens de multiculturele samenleving verlangen? Het mag wezen dat die leraar in 1978 ook niet veilig over straat kon, maar wat heeft hij daar nu aan? Dergelijke pijnpunten erkennen zonder in racisme en nationalisme te vervallen: dat is de uitdaging.
    Daar helpt dit boek minder bij dan andere publicaties van deze auteurs. Daarvoor is hun angst voor racisme hier te groot. Dat ze hun eigen angst serieus nemen valt wel te prijzen. Het heeft geleid tot een indringend en vlot geschreven schotschrift. ...

De heren waren niet gecharmeerd van deze milde kritiek (de Volkskrant, 28-10-2008, door Jan Willem Duyvendak, Ewald Engelen, en Ido de Haan):
  Elite maakt de mensen bang

Nederland wordt bang gemaakt door een benauwde elite, die zich ten onrechte opwerpt als stem van het volk, betogen Jan Willem Duyvendak e.a.

Tussentitel: Principe van de canon leidt tot verkleutering van nieuwkomers

Afgelopen week reageerden Marjolijn Februari (Forum, 18 oktober) en Evelien Tonkens (Forum, 22 oktober) op ons pamflet Het bange Nederland. Daarin betogen wij dat het openbare debat in de greep is van angst voor invloeden van buiten en verlies van nationale eigenheid. Wij vrezen dat hierdoor de oplossing van problemen als de integratie van nieuwkomers, de uitholling van de parlementaire democratie en het behoud van welvaart verder uit beeld raakt. Niet nationalisme, maar openheid en internationalisme zijn de oplossing.
    De verklaring voor dit nationalisme zoeken we in een benauwde culturele, politieke en economische elite, die de eigen positie probeert te schragen door zich op te werpen als vertolker van de vermeende volkswil. Het Nederlandse volk is dus niet zelf bang, maar wordt bang gemaakt door een elite die in zijn culturele hegemonie wordt bedreigd, steeds minder een beroep kan doen op de geborgenheid van het old boys network en is verlamd door eindeloos zelfbeklag over het democratisch onvermogen van partijen en parlement.
    De reacties van Februari en Tonkens hadden dezelfde strekking: Overdrijven wij niet? Er zijn toch reële angsten onder de Nederlandse bevolking? De multiculturele samenleving is toch geen feest? Wat is er mis, vraagt Tonkens, met pogingen houvast te bieden door de samenleving een nationale canon voor te houden? Dat zou je volgens Februari toch vooral moeten zien als een vorm van 'veilige hechting', zoals kinderen nodig hebben om tot evenwichtige mensen op te groeien. Beiden menen dat vooral wijzelf bang zijn: voor racisme (Tonkens) of voor de geluiden uit de samenleving die niet aansluiten bij onze monoculturele 'koffiekamer van een academisch instituut' (Februari).
    Deze kritiek mist de inzet van ons betoog. Wij zijn geen kampioenen van de multiculturele samenleving. Volgens ons is die samenleving namelijk geen ideaal maar een feit, waar bovendien in het huidige politieke debat veel teveel aan wordt opgehangen. Ten onrechte hebben opinieleiders en politici van Paul Scheffer en Hans Wansink tot Nausicaa Marbe en Joost Zwagerman, van Wilders en Balkenende tot Griffith en Marijnissen - conflicten in de buurt, problemen in het onderwijs en op de arbeidsmarkt geduid als kwesties van afwijkende identiteit. Zo zijn het geen losgeslagen groepjes pubers, maar is het de Marokkaanse gemeenschap die verantwoordelijk is voor onrust in de wijk. De verklaring voor onderwijsachterstanden en gebrekkige aansluiting op de arbeidsmarkt wordt gezocht in het ontbreken van een sterke nationale identiteit: omdat 'wij' niet zouden weten wie 'wij' zijn, kunnen 'zij' niet weten waar 'zij' aan toe zijn. Het antwoord ligt voor de hand: een brede nationaliseringsstrategie, die als een tweesnijdend zwaard het vreemde domesticeert en het eigene disciplineert.
    Zowel duiding als oplossing zijn kwalijker dan de kwaal. Ten eerste heeft hierdoor de Nederlandse nuchterheid ten aanzien van conflicten plaatsgemaakt voor een vruchteloos .tamboereren op verschillen tussen culturele identiteiten. Ten tweede staat de verankering van de Nederlandse identiteit in een diep verleden de toegang tot de Nederlandse samenleving in de weg voor al diegenen die er geen deel aan hebben gehad. Februari slaat dus de plank mis als ze wijst op de veelzijdigheid van de Nederlandse canon die zij mede heeft opgesteld: niet de inhoud, maar het principe van canonisering maakt het verleden tot een onneembare veste. Veelzeggend is de metafoor die ze gebruikt. Deze suggereert dat nieuwkomers kinderen zijn die eerst in de geborgenheid van de nationale moederschoot moeten 'hechten' voordat ze als volwassenen aan de samenleving kunnen meedoen. 'Verkleutering van de migrant', noemen wij dat.
    Ergerlijker is dat Tonkens en Februari geen oog hebben voor de politieke effecten van de toon die in het publieke debat overheerst. .... Je kunt om het even welk recent parlementair debat er op na slaan om te zien dat de politieke elite zich uitput in zelfkastijding: 'tot nu toe hebben we er niet over mogen spreken, maar nu wil ik eindelijk gezegd hebben dat...',. waarop een pleidooi volgt voor het verbod op de boerka, de preventieve inperking van burgerrechten van vermeende 'moslim terroristen', of de inzet van het leger in Gouda.
    We beschrijven hoe niet alleen Fortuyn, Wilders en Verdonk, maar juist ook een groot deel van de 'weldenkende' politieke kaste zich van deze populistische retoriek bedient. Belangrijk bestanddeel daarvan is het diskwalificeren van eenieder die pleit voor nuchterheid als wereldvreemde kosmopolieten. ...

Jan Willem Duyvendak, hoogleraar sociologie UvA, Ewald Engelen, financieel geograaf UvA en Ido de Haan, hoogleraar politieke geschiedenis UU schreven Het bange Nederland. Pleidooi voor een open samenleving (Bert Bakker, 2008).

Ten eerste is de veronderstelling dat de elite strijdt tegen het multiculturalisme een volkomen omkering van waarden - een keiharde leugen, zoals de reacties op Kamerdebat en de kritiek erop van commissaris Stikvoort laten zien uitleg of detail .
    Ten tweede belijden de auteurs zelf het multiculturalisme van de zwartste soort: (parafraserend) "de multiculturele samenleving is geen ideaal maar een feit", en "de oplossing van integratieproblemen is openheid en internationalisme". Oftewel: een vrij immigratiebeleid en aanpassing van de Nederlandse cultuur aan de immigranten.
    Ten derde bepleiten de auteurs de bestrijding van de Nederlandse cultuur: (letterlijk citerend) 'de verankering van de Nederlandse identiteit in een diep verleden de toegang tot de Nederlandse samenleving in de weg voor al diegenen die er geen deel aan hebben gehad'. Oftewel: door op Nederlandse scholen de Nederlandse geschiedenis en cultuur te onderwijzen, doe je onrecht aan de migrantenkinderen in die klassen. Dus mag je de Nederlandse geschiedenis en cultuur niet onderwijzen op onze Nederlandse scholen.
    Hier staat het verstand bij stil. Misschien zullen de auteurs beweren dat ze dit niet bedoelen, maar het is wat regelrecht uit hun woorden volgt. het enige wat we gedaan hebben is de praktische consequenties laten zien van hun theoretische bewoordingen. Er is dus inderdaad geen betere terminologie voor die theoretische woorden als, met Marjolijn Februari, woorden uit de 'koffiekamer van een academisch instituut'.
    De inhoud van het pamflet van de heren werd ook nog eens uit de doeken gedaan door Nausicaa Marbe (de Volkskrant, 31-10-2008, column door Nausicaa Marbe):
  Drie kwasten met één stem

Je hebt ze op alle feesten: schreeuwers over de politiek. Met het glas geheven blazen ze coalities op en ontwaren complotten, overal. Roept zo’n drinkebroer dat ‘het gehele autochtone politieke spectrum’ dezelfde progressieve gedachten over seksualiteit deelt, dan heeft het geen zin te wijzen op homofobe confessionelen: nuance irriteert de demagoog. En stelt zo’n luide gast dat politici uitsluitend luisteren naar ‘iedere eruptie van elke witte wijkbewoner’, dan maakt het controleerbare feit dat politici dagelijks in conclaaf zijn met multicultureel Nederland, geen kans bij hem. Nog een kreet: politici presenteren zich als ‘gewone man’ omdat ze laf zijn. Zou het? Is de behoefte aan authenticiteit en herkenning niet typerend voor onze tijd?
    Doordenken is niet besteed aan Jan Willem Duyvendak, Ewald Engelen en Ido de Haan (DEH), auteurs van bovengenoemde borrelpraat. ...
    In een notendop: Nederland wordt bang gemaakt door ‘de elite’ met angstbeelden als culturele overheersing door buitenlanders, terrorisme, kosmopolieten, kapitalisten, graaiers, neoliberalen. Eén groot complot. Niemand deugt, alles moet anders.
    Deze composthoop illustreert perfect de nieuwe folklore rond het multiculturele debat én de jongste politiek correcte ontkenning. Eerst het debat. Dat is kleurrijk, polyfoon en dermate vertakt dat het niet in een synopsis te vangen is. Dat niet iedereen daar trek in heeft, is voorstelbaar. Dat het trio DEH er niet bij kan – getuige de vileine karikatuur die ze daarvan maken – is, zeker gezien hun verantwoordelijke academische positie, alarmerend. Dat ze toch willen meedoen, schetst een nieuw fenomeen: de geborneerde kwast die mee wil liften. ...
    Nu dan deze oude jongens. Zij recyclen oudbakken ongenoegens om werkelijk relevante opiniemakers te besmeuren. Nederland kent veel benauwde nationalisten, begrijp ik, die ‘meedobberen op de populistische stroom’: van Überjournalist Gerard van Westerloo (‘exemplarisch voor een gemakzuchtige registratie van de stem van het volk’) via gelauwerd historicus Frits van Oostrom (van de ‘perverse’ canon, ‘een autoritair dictaat’ dat nieuwkomers wordt opgedrongen), tot de empathische chroniqueur van islamitisch Nederland Margalith Kleijwegt. Dan vergeet ik bijna ‘populist’ Van Mierlo, ‘valsemunters’ Hans Wansink en Willem Velema, alsmede Jos de Beus en Gabriël van den Brink. Schuldig zijn ze, die elegante denkers. Ook Paul Scheffer, gereduceerd tot een gemutileerd citaat. Als de namen op zijn, is er ineens sprake van ‘Vuijsje en de zijnen’. ...
    Tot zover hun penisnijd. Verder trippelt het trio DEH allervrolijkst voorbij aan gevaarlijke interpretaties van de islam. Terrorismedreiging? Flauwekul, hoor.
    Ze schuimbekken over de discussie rond de nationale identiteit – vinden ze een hobby van de losgeslagen elite. Maar geen jota over een belangrijke oorzaak van deze herleving: het intolerante nationalisme van sommige migranten.
    Ziedend zijn ze over de inburgering die nieuwkomers tot een emotionele band met Nederland zou dwingen. Het ís natuurlijk de vraag of zoiets zinnig is. Maar bekijk ook de context: het is geen xenofobe vernedering, maar een respons op de breed geventileerde afkeer van Nederland onder bepaalde migranten. Volgens DEH missen uitsluitend de Nederlanders de omgangsvormen voor culturele diversiteit. Alsof er wat bij te leren valt in prachtwijken met een avondklok.
    Dit is geen ouderwetse, naïeve en welwillende politieke correctheid. Dit is een agressieve en bewust tendentieuze variant, met misbruik en verdraaiing van feiten en onderbouwde betogen van anderen die doortastender, inventiever, genuanceerder en talentvoller zijn. ...

Waar de heren het mee kunnen doen.

De politiek commentator van de Volkskrant had ook enig commentaar (de Volkskrant, 31-10-2008, door Martin Sommer):
  Een ander volk alstublieft

Zó bezorgd is links en elitair Nederland dat het terugverlangt naar de goede oude tijd van ‘de progressieve consensus’. Dat is hetzelfde land-van-ooit als het roomblanke Nederland van Wilders.

Zijn we de laatste jaren van de koele in de hete politiek beland? Het is een beeld dat meteen aanspreekt en je bent dus geneigd onmiddellijk ja te zeggen. In het kielzog van 11 september, van de gebeurlijkheden rondom Fortuyn en later Wilders, is de politiek-van-dag-tot-dag naar de achtergrond verdwenen, om plaats te maken voor hooglopend debat over de democratie zélf.
    Dat is een hoofdstelling uit de bundel De grote kloof – verhitte politiek in tijden van verwarring, een verzameling essays van vooral met GroenLinks verbonden wetenschappers. Koele en verhitte politiek staan tot elkaar als ‘normale’ en ‘abnormale’ tijden. Tegenwoordig gaat het over ‘het systeem’, over oude en nieuwe partijen, over Grondwet en rechtsstaat, over staat en religie, over de afkalvende macht van de overheid, over de relatie tussen volk en politiek en over de media, aldus de inleiders.   ...
    Zo komen we vanzelf bij de kloof, inmiddels een versleten metafoor over de gapende diepte die de politiek van de kiezer scheidt. In de tijden vóór de verhitte politiek was er denkelijk geen kloof – al moet ikzelf meteen aan de slaapverwekkende Melkert denken. Inderdaad beschrijft Jan Willem Duyvendak – broer van, hoogleraar sociologie, partij-ideoloog van GroenLinks – in zijn bijdrage hoe er ooit in Nederland een ‘progressieve consensus’ was.   ...
    Met zijn allen vooruitstrevend en gidsland zijn, dat lukt immers alleen maar in een tamelijk rimpelloze vijver. Daar zijn niet te veel spelbrekers, in de vorm van hetzij boerka-dragende moslima’s, hetzij woordvoerders van dwarse diversiteit als Ayaan Hirsi Ali of Afshin Ellian. Anders gezegd: immigratie leidt hoe dan ook tot polarisatie – of meer verhitting in de politiek.   ...
    Die progressieve consensus blijkt bij nader inzien een fictie te zijn geweest, want deze ‘autoriteitsgevoelige’ groep heeft daarin van meet af aan niet mee kunnen komen. Ze zijn door de gevestigden partijen, van VVD tot en met GroenLinks, lange tijd domweg genegeerd in hun noden, opvattingen en strevingen.
    Wat wel veranderde is dat de moderne burgerij tegenwoordig luidruchtig van zich laat horen. Van Stand.nl tot de ‘reaguurders’ van GeenStijl kan er geen misverstand bestaan over het ongenoegen. Dan zijn er Verdonk en Wilders, en de grote onderzoeksbureaus (Motivaction, TNS/Nipo, Maurice de Hond) die het allemaal eens zijn dat de opstand smeult.   ...
    Een ander volk dan maar? Of toch liever een andere elite? Genoemde Jan Willem Duyvendak publiceerde met twee geestverwanten nog een pamflet, Het bange Nederland. Waar in De grote kloof Duyvendaks beschuldigende vinger ging naar het autoriteitsgevoelige volk, wordt nu de oren gewassen van de Scheffers, de Spruyten, de Maxime Verhagens, alsmede de Marijnissens, de Bolkesteins, en zelfs Frits van Oostrom met zijn canon, ja wiens oren houden het eigenlijk droog? In het xenofobe Nederland gaan de luiken dicht, zo luidt de samenvatting van dit boze boek. Eerst deugt het volk niet, daarna ligt het allemaal aan de elite – hoeveel geschikte Nederlanders blijven er eigenlijk over voor ‘de open samenleving’ die Duvyendak bepleit?

Tja. In het ene debat is het het ene deel van Nederland dat niet deugt, en in het andere is het een ander deel. Wat wel deugt is de rest van de wereld. Nederland is niet de rest van de wereld of de hele wereld, dus deugt Nederland niet. Jan Willem Duyvendak is een glaszuivere kosmopoliet. Eentje die graag alles wat betreft lokale cultuur zou afbreken.
    Leve McWorld.
    Iemand die de wereld wil overleveren aan de macht van de door nomadisten, Joodsisten en Joden gedomineerde financiële markten en het internationale bedrijfsleven uitleg of detail .
    Merk overigens op dat hiermee de positie van Jan Willen Duyvendak als wetenschapper al volkomen onmogelijk is geworden.

Bij welk kosmopolitisme en nomadisme natuurlijk ook hoort de lofzang op de "multiculturele samenleving". Merk overigens op dat recensent Peter Giesen die een paar kanttekeningen plaats zelf ernstig ideologisch behept is in met name het multiculturalisme (de Volkskrant, 08-10-2011, door Peter Giesen):
  De wraak van de sneue nationalist

Je ergens thuis voelen is een essentiële menselijke behoefte, maar helaas ook een potentiële splijtzwam, stelt socioloog Jan-Willem Duyvendak.

De titels zijn natuurlijk niet de keuze van Jan-Willem Duyvendak, maar titels zijn toch vaak representatief voor de rest. In in deze titels zit al veel van wat volgt: niet sociologie, maar ideologen. Het ideaal dat in deze titels zit is dat van een grote vreedzame wereld. Vrijwel algemeen erkend als ideaal, maar in ieder geval een ideaal. En een ideaal dat nog nergens en nog nooit door de natuur is geïmplementeerd, dus je kan je afvragen of het ideaal wel zo ideaal is. Want de natuur heeft een bijzonder goede reden om iets anders te doen dan dit ideaal: de natuur is voor variatie. En concurrentie tussen de varianten. Want morgen kan de fysieke en klimatologische wereld er wel heel anders uitzien. En dan wil je toch graag overleven, als soort. En dan is een rijke variatie in deelgroepen een voordeel. En een ideaal homogene monocultuur een zeer beslist nadeel Vraag maar aan de panda's.
    Wat details:
  Het verlangen naar de gulden neemt weer toe. De ouderwetse gulden is een symbool van een geïdealiseerd verleden,

Het standaardwapen van de ideoloog: de zwart-wit redenatie. Mensen hebben praktisch bezwaren tegen de euro omdat de invoering ervan leidt tot overheveling van Nederlands pensioenspaargelden naar corrupte landen als Griekenland. Duyvendak maakt daar "nostalgie naar een geïdealiseerd verleden" van. Zonder een draad van onderzoek of andere aanwijzingen of bewijs.  
    En gaat verder:
  Het verlangen naar de gulden neemt weer toe. De ouderwetse gulden is een symbool van een geïdealiseerd verleden, toen Nederland nog Nederland was, zonder immigranten,

Dat laatste is fout, menen dat Nederland zonder immigranten beter af was, dus het eerste ook.
  Het verlangen naar de gulden neemt weer toe. De ouderwetse gulden is een symbool van een geïdealiseerd verleden, toen Nederland nog Nederland was, zonder immigranten, zonder bemoeienis van die bureaucratische moloch uit Brussel

Net als bezwaren tegen internationalisme dat ertoe leidt dat de openingstijden van de dierentuinen aangepast moeten worden aan die in Londen - en een stroom soortgelijke dwaasheden.
  De Nederlandse samenleving is doortrokken van nostalgie.

Weer een uitspraak zonder een draad van onderzoek of andere aanwijzingen of bewijs. 
  Tot voor kort hadden sociologen weinig geduld met zulke opvattingen

Vertaald: sociologen zijn ideologen. Indien deze mensen wetenschap zouden bedrijven, zouden ze beschrijven hoe de maatschappelijk werkt en groepen mensen daarin, en niet beginnen een waardeoordeel over die gedragingen.
  De meeste sociologen waren cheerleaders van de moderniteit die ons bevrijdde uit de kluisters van de traditie. Een modern mens was een kosmopoliet, die zijn vleugels uitsloeg en zich overal thuis voelde. Nationalisten werden afgeschilderd als sneue 'moderniseringsverliezers' die angstig probeerden het onvermijdelijke tegen te houden. In deze lijn paste ook het pamflet Het bange Nederland waaraan de socioloog Jan-Willem Duyvendak in 2008 meeschreef.

Afgekort: Jan-Willem Duyvendak is geen socioloog maar een ideoloog. Dat pamflet is op deze website al besproken als wat het is: je reinste hetze .
  In zijn nieuwe boek The Politics of Home - Belonging and Nostalgia in Western Europe and the United States neemt Duyvendak het nostalgisch nationalisme wél serieus. Daar is ook alle reden toe. De 'sneue verliezers' hebben teruggeslagen en jagen de kosmopolieten de stuipen op het lijf. Overal in Europa winnen populisten en schuiven gevestigde partijen in nationalistische richting op.
    'Je thuis voelen' is een existentiële behoefte, schrijft Duyvendak in een dun, maar interessant boek over een van de centrale problemen van onze tijd. Helaas is het ook een behoefte die discrimineert. Niemand voelt zich overal en met iedereen thuis. 'De kosmopolitische droom negeert de sociologische werkelijkheid dat je thuis voelen een emotie is die noodzakelijkerwijze onderscheid maakt tussen de mensen bij wie we ons wél en niet thuis voelen', aldus Duyvendak.

En dat is dus fout, volgens Jan-Willem Duyvendak, die zijn ideologische hetze dus nu in vaktermen wenst te formuleren. Met behoud van een deel van de hetze, want dat 'we' slaat natuurlijk op autochtoon Nederland, terwijl de beschreven eigenschap bij uitstek geldt voor niet-westerse culturen , en dus voor niet-westerse immigranten.
  Die onaangename waarheid maakt 'je thuis voelen' tot een potentiële splijtzwam. 'Thuis' dreigt een zero-sum game te worden, schrijft hij. Wij voelen ons pas thuis als de anderen buiten de deur blijven.

"Thuis" was natuurlijk altijd al een zero-sum game. Waar ook ter wereld. Die zero-sum game die er toe leidt dat Afrika wordt bestuurd door incapabel een corrupte negers, terwijl er een overvloed aan blanken beschikbaar is die dat veel beter zouden doen. En idem voor moslims.
    Maar Jan-Willem Duyvendak bedrijft geen wetenschap ondanks zijn gebruik van termen daaruit:
  Wij voelen ons pas thuis als de anderen buiten de deur blijven. Dat is echter geen reële optie. Sinds de jaren zestig is de demografische samenstelling van Europa veranderd. Relatief homogene samenlevingen kregen te maken met de immigratie van goedkope arbeidskrachten.

Het gaat hem niet om het proces, maar om het waardeoordeel over een bepaald deel van het proces. Dat waardeoordeel dat gebaseerd is op de ideologie van de grote vredige en homogene wereld. Dat ideaal dat de natuur maar niet wil implementeren.
   Overigens is dat laatste een leugen: het overgrote deel van de immigratie naar Europa is kettingimmigratie en asielzoekers , die dan ook voor vele tientallen procenten in diverse uitkeringen zitten .
    En om dit allemaal te maskeren, dus nog maar wat loze beweringen
  Dat roept nostalgie op, aldus Duyvendak. 'Het verleden wordt geportretteerd als een gesloten en conflictvrij geheel, gedragen door burgers die dezelfde normen en waarden deelden en tradities deelden', schrijft hij.

Nee. Er zijn praktische klachten over het heden - geen nostalgische hang naar een verleden. Niemand wil zijn auto, computer en mobieltje inleveren.
  De werkelijkheid was veel minder harmonieus.

Ook interessant als methodiek: je eigen denkfouten corrigeren.
  In de jaren zestig en zeventig stonden links en rechts fel tegenover elkaar. Sindsdien is de eenstemmigheid juist toegenomen. Nederland bereikte een progressieve consensus, vooral over morele zaken als abortus, euthanasie, vrouwen- en homorechten.

Afgekort: vooruitgang. Onder druk van verlichte mensen. Atheïsten.
  Juist die consensus maakt de integratie van moslims relatief moeilijk.

Want moslims zijn achtergebleven. Cultureel en sociaal. Minder verlicht. Minder beschaafd. En al dit soort gepraat en geschrijf is er om dit te verhullen. Sociologen gedragen zich als ideologen.
  Juist die consensus maakt de integratie van moslims relatief moeilijk. In de Verenigde Staten, maar ook in veel Europese landen, worden conservatieve ideeën over vrouwen en homo's gedeeld door een groot deel van de autochtone bevolking.

Inderdaad. Want de Verenigde Staten is sociaal en cultureel achterlijker dan Europa. Voor het overgrote deel.
  Duyvendak keert zich tegen auteurs als Paul Scheffer die stelde dat Nederland in onzekerheid over zijn identiteit verkeerde. Nederland heeft juist een sterke identiteit: een verlicht, modern land dat bedreigd wordt door 'achterlijke' nieuwkomers.

Een ideologische richtingenstrijd.
  Politici proberen gevoelens van nostalgie en vervreemding te bestrijden door nog sterker te hameren op nationale identiteit.

Diverse leugens in één. Politici hameren al decennialang op het belang van internationale solidariteit, globalisering en Europese eenwording. Tezamen met de media. Er is één politicus gekomen die nadruk legt op nationale identiteit: Geert Wilders. De rest van de politici zijn blijven hameren op het belang van internationale solidariteit, globalisering en Europese eenwording.
  Populisten claimen de natiestaat als het eigendom van de autochtone meerderheid, aldus Duyvendak.

Manipulatie: 'autochtone meerderheid' moet zijn "oorspronkelijke bevolking". En na deze correctie is het simpel: "Bij wie anders ligt het eigendom van de natiestaat als de oorspronkelijke bevolking?"
  Politici proberen gevoelens van nostalgie en vervreemding te bestrijden door nog sterker te hameren op nationale identiteit. De minderheid moet zich geheel aanpassen of verdwijnen.

Manipulatie: 'minderheid' moet azijn "immigranten". En voor immigranten geldt overal ter wereld: "Immigranten moeten zich grotendeels aanpassen". Door het verplicht leren van het volkslied en het groeten van de vlag zoals in het immigratieland Amerika.
  Dat betekent in feite het einde van de democratische politiek, stelt hij. Een democratie is geen kwestie van 'meeste stemmen gelden'.

Dat is het wel - in eerste benadering. Een glaszuiver voorbeeld hoe je door diverse kleinere stappen kan komen tot "Oorlog is vrede'. Stappen gedreven door ideologie.
   Zij moet ook ruimte laten aan minderheden met afwijkende opvattingen, mits zij zich aan de wet en de democratische spelregels houden.

Een bekende ideologische propagandaleugen. Niet-misdadig en niet-terroristisch zijn, is niet de voorwaarde om als minderheid te kunnen functioneren. Die voorwaarde is je houden aan de leefregels, de mores, van de samenleving waarin je verkeert. Moslims schenden dit stelselmatig. Moslims zijn als naaktlopers in Mekka.
   Zelfs Giesen plaatst kanttekeningen:
  Daarom is het probleem van de 'thuisloosheid' ook zo moeilijk oplosbaar. Autochtonen voelen zich niet meer thuis door de aanwezigheid van andere bevolkingsgroepen, maar die anderen gaan niet weg. Duyvendak heeft hier ook geen snel antwoord op. Gedwongen assimilatie is geen optie: praktisch onmogelijk en principieel onverenigbaar met de liberale democratie.
    Het multiculturalisme biedt evenmin een oplossing: als iedereen zich thuis voelt in eigen kring, voelen we ons niet meer thuis bij elkaar. Uiteindelijk kiest Duyvendak voor een light-variant van 'je thuis voelen', waarin een burger geworteld is in zijn eigen samenleving maar zich toch openstelt voor anderen. Hoe zo'n licht thuisgevoel precies zou moeten functioneren wordt in The Politics of Home slechts summier uitgewerkt.

Maar de doodsteek voor Duyvendak als wetenschapper zit in dit:
  Het is wel jammer dat Duyvendak zo weinig aandacht besteedt aan de concrete oorzaken van het hedendaags onbehagen, zoals de sterke oververtegenwoordiging van jonge allochtonen in de criminaliteit. Het gevoel niet meer thuis te zijn in eigen land, wordt niet alleen veroorzaakt door diffuse gevoelens van vervreemding, maar ook door heel concrete schokkende gebeurtenissen.

Oftewel: de maatschappelijke werkelijkheid past niet in zijn ideologie.
    Diederik Stapel wordt ontslagen vanwege bewuste fouten in zijn onderzoekstechnische methodiek. Jan-Willem Duyvendak schaft de hele wetenschappelijke methodiek af. De conclusie voor wat betreft wat er met hem moet gebeuren is duidelijk - ontslag is eigenlijk gewoon het minste.
    Maar dat zal niet gebeuren, want dan zou je hele faculteiten en onderzoeksinstituten moeten sluiten.

Dit soort dingen is natuurlijk gefundeness Fressen voor de  politiek-correcte media, die er met graagte gebruik van maken. De aanleiding voor het volgende is de inhuldiging van Willem-Alexander  (de Volkskrant, 02-05-2012, door Peter Giesen):
  Analyse | Een feestdag vol nationale symboliek

Ruim baan voor het wij-gevoel

Je proeft het als: dat is allemaal helemaal "FOUT!". Kijk maar:
  Als de Nederlandse identiteit onder druk staat, steekt nationalisme de kop op, zeggen historici.

Wat steekt namelijk normaliter "de kop op": luizen, kinkhoest, de pest, en dat soort zaken. Waaronder dus de Nederlandse identiteit.
    Wat een gore landverraders en nomadisten   .
    Dus nog maar eens een keertje herhaald, verderop in het artikel:
  Als de Nederlandse identiteit onder druk staat, steekt nationalisme de kop op, zeggen historici. Zo was het aan het einde van de 19de eeuw, toen Nederland bedreigd werd door Duitse expansiedrift en het Huis van Oranje leek uit te sterven. Zo is het ook aan het begin van de 21ste eeuw, als veel Nederlanders vinden dat de nationale identiteit in de knel komt door globalisering, Europa en immigratie. ...

Daar heb je het gore nomadisme: het opheffen van Nederland, iedereen vrij toelaten, en één grote wereld zonder grenzen zodat de roofridders en parasieten vrijelijk kunnen toeslaan en met hun buit vluchten terug naar hun holen.
  De mens heeft nu eenmaal een existentiële behoefte om zich ergens thuis voelen, schreef de socioloog Jan-Willem Duyvendak.

Ontzettend fout. De mens hoort zich alleen thuis te voelen in zijn eigen kaftan en huifkar, of, in de moderne variant, zijn eigen luxe hotelkamer.
  ... socioloog Jan-Willem Duyvendak. In een multiculturele samenleving kan die behoefte een splijtzwam zijn, voegde hij daaraan toe ...

Je gelooft je ogen niet: het nationale bewustzijn een splijtzwam in de multiculturele samenleving. Het is zoiets als "De vla in de vla-met-stront weet toch aardig de smaak te bederven".
    Wat een goorheid.
  ... socioloog Jan-Willem Duyvendak. In een multiculturele samenleving kan die behoefte een splijtzwam zijn, voegde hij daaraan toe, maar daarmee verdwijnt zij nog niet. Ze moet af en toe op symbolische wijze kunnen worden bevredigd.

Schreven Peter Giesen en Jan-Willem Duyvendak, die hun nomadisme op symbolische wijze bevredigen middels een stukje in hun nomadistische propagandablad (dat ze over die in huldiging berichtten kon niet voorkomen worden, en bovendien, de krant moet ook gevuld). Maar vervelend was het wel allemaal:
  Zelfs de feestvierende zatlappen leken zich gedeisd te houden. Het was een dag waarop de soms zo chagrijnige Nederlander zich weer even helemaal thuis kon voelen.

De zuurafscheidende historici konden zich niet gedeisd houden. Het was een dag waarop de chagrijnige intellectuele huifkar-bewoners zich weer helemaal vervreemd konden voelen.

Dan volgt er een gat van een aantal jaren in het archief. En op de academia krijgt de uiterst prominente socioloog Jan Willem Duyvendak kennelijk ook geen weerwoord van zijn collega-sociologen. Anders zou hij in de loop van de jaren wel bijgeleerd hebben. Al jaren geleden verkondigde hij onzin, en dus jaren later verkondigt hij nog steeds onzin. Eerder meer dan minder. Dus daarom wat weerwoord op zijn laatste product van gewone burgers, waarvan de kop al alles zegt over de inhoud (de Volkskrant, 08-12-2016, door Jan Willem Duyvendak, hoogleraar sociologie aan de Universiteit van Amsterdam.
  Meerderheid heeft het allang voor het zeggen

Collega-socioloog Ruud Koopmans stelt (Vonk, 3 december) dat het de hoogste tijd is om 'de rechten van nationale meerderheden te herwaarderen'. Hij meent dat deze in de verdrukking zijn gekomen door de instroom van migranten, van 'minderheidsculturen' die wel alle ruimte krijgen.
    Op grond van mijn eigen onderzoek concludeer ik precies het tegenovergestelde ...

Reacties:

A. Stoffels - donderdag 8 december 15:55
Wat een schreeuwerige, argumentatieloze column. Ver beneden het peil dat van de Volkskrant verwacht mag worden. Het feit (??) dat de "meerderheidscultuur" beschermt moet worden c.q. anderen gevraagd wordt zich aan te passen is toch juist een aanwijzing dat dat 1) niet vanzelf gaat en 2) klaarblijkelijk bescherming nodig heeft.

L. Collard - donderdag 8 december 08:59
Koopmans voorspelde het al. Als je pleit voor een herwaardering van de meerderheidscultuur, dan zal je als bedenkelijk en populistisch worden gezien. Dat is precies wat Duyventak doet. Volgens hem is het pleidooi van Koopmans gevaarlijk, riskant, leidt het tot een uitzwaaidag voor mevrouw Simons en is het een legitimatie van het programma van Wilders. En veel verder dan dat komt hij niet. Nergens gaat Duyventak in op de argumenten van Koopmans. Hij speelt zijn eigen liedje. En dat liedje kennen we zo langzamerhand wel.

Arjan53 - woensdag 7 december 23:06
Nederland is een xenocratie geworden. Meer dan 50 % van de bijstandstrekkers is allochtoon en meestal allahtoon. Hij haalt wel de participatie wet aan maar de besturen van de grote steden hebben aangekondigd die niet uit te voeren. Zodoende hebben veel asielzoekers een huis [met voorrang] terwijl ze geen werk hebben en wel een uitkering. Ze hebben geen werk omdat ze de taal niet spreken, wat een voorwaarde is voor een uitkering in de participatie wet. Kortom, veel Nederlandse wetten zijn niet van toepassing op allochtonen. Het niet spreken van de taal leidt tot een tweedeling in wijken

wim fransdonk - woensdag 7 december 23:02
Zelden een 'wetenschappelijk' stukje gelezen met zoveel ingetrapte open deuren en kromme vergelijkingen. Schrijver gebruikt een handjevol anti ZP-activisten als 'pars pro toto' voor de hele SurNed gemeenschap, die tweederangsburgers zouden zijn. Niets is minder waar, want volledig geïntegreerd. Grote groepen Marokkanen zijn dat niet door eigen keuze. Maar aan de UvA is het bon ton om met Prof. Gloria Wekker ('White Innocence') te menen, dat alle blanke Nederlanders racist zijn. In die optiek 'dus' vergelijkbaar met Afrikaanse homohaters en Arabische antisemieten. Tja, wetenschapper....

Kennis2008 - woensdag 7 december 22:56
Ik zou tegen deze man willen zeggen kom eens uit je ivoren toren en praat eens met die mensen in Ter Apel, met buschauffeurs, etc.

Barometer - woensdag 7 december 20:35
Niet mee eens. Wie vrijwillig migreert zal de wetten, de cultuur en de mores van het gastland volledig en onvoorwaardelijk moeten adopteren. Loyaliteit aan de natiestaat en haar grondslagen is vooral belangrijk in tijden van crisis en conflicten. Indien burgers loyaal blijven aan hun thuisland, zal dat tot ernstige interne problemen aanleiding kunnen geven bij oplopende internationale spanningen. We hebben daar al een voorproefje van gehad in juli van dit jaar, namelijk oplopende spanningen in de Turkse gemeenschap naar aanleiding van de staatsgreep in Turkije.

Spartuijn - woensdag 7 december 20:26
'Het lijkt mij deze dagen urgenter om mensenrechten te verdedigen dan meerderheidsculturen'...Goed om te lezen dat de schrijver meent dat mensenrechten in Nederland worden geschonden...Tot de mensenrechten behoort ook om als natie zelf te bepalen wie wordt toegelaten en wie niet...Het behoud van de culturele eigenheid en identiteit heeft daar alles mee te maken...Massamigratie leidt tot ontbinding van de sociale en culturele cohesie...Op zijn best ontstaan er dan nieuwe sub culturen binnen de samenleving die vaak met de Nederlandse waarden en normen weinig van doen hebben.

EddieVaIiant - woensdag 7 december 20:17
Waaruit blijkt dat "de meerderheidscultuur meer en meer wordt gerespecteerd"? Omdat de meerderheid eindelijk, na jaren zwijgen, duidelijk maakt dat nieuwkomers zich hebben aan te passen aan de normen en waarden van hun nieuw land? En waarom mag Nederland haar meerderheidscultuur niet verdedigen? Is dat niet de reden waarom we zoveel integratieproblemen hebben gezien de afgelopen decennia? Dat homofobie en anti-semitisme terugkomen? Is dit de zogenaamde 'weg met ons' mentaliteit van Jan Willem Duyvendak?

carolus magnus - woensdag 7 december 19:25
Ongeacht om welke reden migranten hun geboorteland verlaten: veelal is dat land van origine niet genegen om hen in hun noden, die variëren van economische tot levensaanschouwelijke, tegemoet te komen. Dat migranten vervolgens naar een ander land trekken is 1 ding. Dat zij daarbij verwachten dat het land van hun eindbestemming zich aan hun wensen aanpast om niet te zeggen dat zij er de lakens wensen uit te delen, is een fraai staaltje egoïsme.

Het leven is niet zwart/wit - woensdag 7 december 18:42
Surinaamse NLers zijn NLers, punt. Maar.. "Suris" zijn geen homogene groep maar juist erg verdeeld: over Bouterse, over racisme, en zeker over Zwarte Piet. Sylvana, Gloria Wekker etc. krijgen alle ruimte in de (progressieve) media, maar ze vertegenwoordigen lang niet alle Suris. Denk aan een Braboneger of Jandino. Ik bezoek regelmatig Suri forum waterkant.net en de meeste reageerders vinden de ZP discussie overdreven. Dhr. Duyvendak ziet Suris klaarblijkelijk niet als individuen maar (onterecht) als homogene groep. Doet me aan Wilders denken.. Ben een gekleurde Amsterdammer met Suri vrienden.

JJGulik - woensdag 7 december 18:39
De islam kent eigen mensenrechten, denk bijvoorbeeld aan de Cairo Declaration. In de islamitische wereld democratie willen opdringen middels vele oorlogen waarbij de neocons mede een belangrijke rol speelden getuigde van weinig respect voor andere denkwerelden en leverde onnodig verslechterende verhoudingen op met druk op de veiligheid en op de westerse cultuur. Voordat de islam hier had moeten zijn toegelaten had daar uitgebreid over moeten zijn nagedacht maar er werd vooral wat geneuzeld over racisme en fascisme. Ongewijzigd beleid kan het einde van de westerse beschaving gaan betekenen.

appelientjex - woensdag 7 december 18:38
als ik naar Iran ga, moet ik ook in burka. mooi land en super aardige mensen overigens, dus echt niks tegen andere culturen. maar als wij met een heel stel nederlanders naar iran vluchten (wat ik vanwege cultuurverschil nooit zou doen) kunnen we ook niet zomaar de boel daar veranderen, dan zou t volk in opstand komen. logisch toch? natuurlijk verandert een land enigszins door immigratie, een roetpiet prima, maar ik snap best dat sommigen bang zijn voor verandering en bang om eigen cultuur aan te passen. zeker als je in een wijk woont waar niemand nederlands praat.

Daniël Mantione - woensdag 7 december 18:38
Minderheden, en dat zeg ik als iemand half van Italiaans bloed, hebben inderdaad niet het recht om de autotone Nederlanders te dicteren hoe zijn cultuur mogen beleven. Oproepen dat de autotochtonen hun gebruiken, waaronder Zwarte Piet af moeten zweren "want het is gewoon racisme" (quod non), is niet meepraten, dat is je minderheidsstandpunt aan de meerderheid opdringen.

to the point - woensdag 7 december 18:04
ik denk dat de minderheid via de media wordt bevooreelt voor al door de policorpartijen VVD,PvdA,D66 en CDa en voor al politiek korrekt te zijn. in werkelijkheid is het zo. je vraagt als buitenlander het nederlandschap aan. als je dan die cultuur aanvalt heb je in mijn ogen een aanvraag onder valse voorwenselen gedaan, dient het nedrlnadschap te worden ingetrokken en de persoon het land te worden uitgezet, ook al is hij hier geboren. laten we zeggen 3 generaties terug.

carolus magnus - woensdag 7 december 17:57
Het is heel eenvoudig. Aangezien nergens vastligt dat autochtone Nederlanders het recht hebben op het gebruik van het personage Zwarte Piet, kan dat recht ook niet door 'minderheden' worden betwist.

appelientjex - woensdag 7 december 17:46

Dat klopt meneer, wij in t westen hebben niks te zeggen over de behandeling van homo's, joden of andersdenkenden in Arabische of Afrikaanse landen. Noch kunnen wij daar iets aan veranderen, dat zou arrogant zijn om te denken dat wij democratie kunnen opdringen. Als ze dat willen, dan moeten ze dat zelf regelen. Verandering moet van binnenuit komen. Wat hebben oorlogen opgeleverd?

C Heerden - woensdag 7 december 17:15
Waarom mijnheer Duyvendak moet ik mijn eigen cultuur inleveren t.b.v. de nieuwkomers? Legt u mij dat eens uit. De nieuwkomers mogen hun eigen cultuur koesteren in Nederland, maar van de onze moeten ze afblijven.

ruud volkskrant - woensdag 7 december 17:15
Als je besluit om in een ander land te gaan wonen, mag de bevolking daar verwachten dat je je aanpast aan hun cultuur..Als je zo dol bent op je eigen cultuur, moet je blijven waar je bent, want daar is je eigen cultuur.

Kennis2008 - woensdag 7 december 17:06
De hoogleraar leeft in een andere wereld dan die waarin ik leef. Ik voel met de dag de druk en veelal geweldadige repressie van de minderheden toenemen. Anders gezegd, Nederland is hard op weg een dictatuur van de minderheden te worden waarbij onze identiteit wordt ontnomen.

Ja ja, die meneer Koopmans heeft er helemaal niets van begrepen. Dat er misschien ook eens geluisterd moest worden naar Nederlanders. In plaats van alleen naar de eisen van de moslims en zwarten, die moskeeën, gebedsruimtes, afschaffen handenschudden, hoofddoeken in de rechtszaal, het afschaffen van Zwarte Piet, het houden van een permanente "Slavernij!-tentoonstelling en -herdenking enzovoort, enzovoort, enzovoort.

Oh, en Jan Willem Duyvendak is dus beslist geen politiek-ideologisch gemotiveerde activist, hoor. Alleen zodra er ook maar iemand van wat gezien kan worden als de bredere elite iets zegt dat buiten zijn politiek-ideologische kader valt, grijpt hij wel onmiddellijk naar zijn pen. En zijn academische titel. Hier het volgende voorbeeld (Joop.nl, 25-03-2017, door Saskia Bonjour en Jan Willem Duyvendak uitleg of detail ):
  Hoezo wordt er ‘nooit’ naar de burger geluisterd?

Zelfde boodschap als de vorige keer, dus. Met dezelfde aanleiding:
  Joris Luyendijk neemt het Fortuynse cliché dat geen van de partijen de zorgen van ‘het Nederlandse volk’ over migratie serieus neemt kritiekloos over.

En Joris Luyendijk is natuurlijk een belangwekkende stem, want journalist. een beetje prominent, dat wel, omdat hij een hoop modder over de financiële wereld heeft opgediept, maar in de winkelstraat hebben ze beslist niet van hem gehoord. Maar, zo'n ontzettend foute mening vraagt natuurlijk om een instantaan weerwoord. Vol dezelfde onzin als voorheen, natuurlijk. Voorbeeldje - de bewering:
  Het staat er echt: er is de afgelopen decennia in Nederland NIET over immigratie gediscussieerd. Dat is toch wel heel opmerkelijk, want wordt er niet permanent over de voor- en nadelen van immigratie, de Nederlandse identiteit en botsende normen en waarden gediscussieerd?

"Er wordt permanent over immigratie gediscussieerd". Het bewijs:
  ... terwijl Frits Bolkestein al in 1991 precies die vraag centraal stelde.

Waarna Frits Bolkestein prompt beschuldigt werd van nazistisch gedachtengoed, en niet lang daarna weggepromoveerd werd naar Brussel.

Niet genoemd door Duyvendak, we helpen hem dus even, is het geval van Paal Scheffer uitleg of detail , met zijn "Multiculturele drama". Die werd daarna verbannen naar de VIVA waarvoor hij stukjes mocht schrijven over "nuttige breiwerken". pas toen hij zijn worden grotendeels introk, mocht hij weer wat gaan doen binnen de elite.

Misschien ook nog handzaam om te noemen is Arthur van Amerongen, die na het publiceren van Brussel, Eurabia uitleg of detail  zelf naar de publicitaire woestijn werd verbannen. Die moest wachten tot Brussel inderdaad een Eurabia (Molenbeek) bleek.

Maar Jan Willem Duyvendak, niet tegengehouden door onderzoeken naar academische integriteit, liegt rustig verder in de media:
  Sinds dertig jaar gaat het in de Nederlandse publieke en politieke discussie onafgebroken over immigratie en integratie.

Oh, we zijn nog vergeten Geert Wilders te noemen. Die ook al zo hartelijk wordt begejend uitleg of detail door de politiek-correcte totaal dominante elite .
  Vanaf de jaren negentig speelden Frits Bolkestein en Paul Scheffer daarin een belangrijke rol

Ach, daar heb je Paul Scheffer toch ... Er is toch zo'n ruim aanbod van mensen die het immigratiebeleid ter discussie stelden.
  Standpunten over de multiculturele samenleving die in 1998 alleen nog door de Centrumdemocraten van Janmaat ...

Hé, nog eentje ... Hebben we alle "fascistische boeventuig" nu gehad ...?

En, liegt JWD weer rustig verder:
   Sindsdien is ‘politiek correct’ in het Nederlandse debat over migratie en integratie een scheldwoord.

Inderdaad. Bij GeenStijl. Of TPOnline (ooit van gehoord?). Bij de Volkskrant, NRC Handeldblad, Trouw, Het Parool, Vrij Nederland, De Groene Amsterdammer, NOS Journaal, Nieuwsuur, Pauw, DWDD, EenVandaag, en zo'n beetje de hele rest van de NPO is het nog steeds politieke-correctheid dat de klok slaat. Iedere terrorist en oorlogsmisdadiger die voor de Nederlandse grens staat, daar een "vluchteling", en aanslagplegers zijn nooit moslims, maar "criminelen" en "verwarde mannen".

Maar, dat is dus allemaal onzin:
  Geleidelijk aangescherpte visumvereisten maken het buitengewoon moeilijk om zonder toestemming naar Nederland te reizen.

De werkelijkheid: zelfs lieden waarvan het bekend is dat het oorlogsmisdadigers zijn, kunnen of in ieder geval worden het land niet uitgezet uitleg of detail .
   Is er enig taboe in dit land als het gaat om kwesties van migratie en integratie?

Zeg maar eens dat de huidige immigratietrend leidt tot homeopathische verdunning van Nederlandse cultuur en bevolking ... Het "hele" land valt over je heen uitleg of detail .

Ach, het maar het zoveelste bewijs van de stelling: "De grootste oplichter in de sociologie is niet Diederik Stapel, maar zit in tientallenvoud nog steeds bij de Nederlandse academia" uitleg of detail .

Natuurlijk is de Volkskrant het in alle opzichten hartstikke eens met de heer Duyvendak. En het is dan ook niet verwonderlijk dat we hem weer snel tegenkomen, want de weerzinwekkendheden van de moslims komen nu toch steeds frequenter in het nieuws. De aanleiding dit keer: homohaat. Ook zoiets dat al decennia bekend is en steeds harder is gaan broeien, en dan nu eindelijk door de politieke-correcte censuur heen weet te breken. JWD verzorgt als één van de acht deskundigen het modererende commentaar "achteraf"  na de ophef (de Volkskrant, 08-04-2017, door Michiel Hulshof):
  Geweld tegen homo's

Acht oplossingen van acht hoogleraren tegen geweld tegen homo's.
...
8. Meer macht aan vrouwen
Jan Willem Duyvendak, hoogleraar sociologie
Samen met collega-onderzoekers Laurens Buijs en Gert Hekma publiceerde socioloog Jan Willem Duyvendak Als ze maar van me afblijven, een onderzoek gebaseerd op gesprekken op plekken waar veel 'homonegativiteit' heerst, zoals voetbalclubs en studentencorpora, en met potenrammers. Duyvendak vond het 'een enorm confronterend en indringend onderzoek'. 'Het was zo treurig omdat al die interviews ontzettend op elkaar leken. Ongeacht hun achtergrond, bleken al die mannen een enorm mannelijk superioriteitsgevoel te hebben.'    ...

Oftewel: zoek je homohaat, zoek dan een mannen-machocultuur. Dus vul maar in Marokkanen, moslims in het algemeen, negers, latino's, criminelen, enzovoort. Minst macho: de westerse man. Willen alle gekleurde vrouwen in eerlijke momenten afdoen als "zachte eitjes".
    Weet ook JWD:
  Deze mannelijke superioriteitsgevoelens en homohaat zijn niet voorbehouden aan bepaalde religieuze of sociaal-economische groepen, zegt Duyvendak.

Niveau: "Wij zijn allemaal mensen". Nee, ze zijn als verschijnsel niet aan groepen voorbehouden, maar de (veel) hogere frequenties zijn wél aan bepaalde groepen voorbehouden:  Marokkanen, moslims in het algemeen, zwarten, latino's, criminelen, enzovoort.
  Dat antihomogeweld met Marokkaanse jongeren wordt geassocieerd, heeft volgens hem meer te maken met een straatcultuur dan met een moslimachtergrond.

Brullen van de lach!!! Het antihomogeweld volgt niet uit de straatcultuur, maar antihomogeweld en straatcultuur hebben dezelfde oorsprong: de moslim- en machocultuur. Denk erom: er is weinig meer macho dan de Allesbeheersende Schepper die natuurlijk man is.
    En de oplossingen hebben dezelfde mate van realiteitszin:
  Op basis van het onderzoek denkt Duyvendak dat de beste manier om antihomogeweld uit te bannen zich richt op 'het onderuithalen van het idee van mannelijke superioriteit'.

Veel succes bij het de wereld uit helpen van judaïsme, christendom en islam.
    En dat alles om slechts één ding te vermijden: die homohaat zit naadloos vast aan de islam.
    Heel mooi, en helemaal passend bij de Volkskrant. Die zo effectief propaganda kan bedrijven, mede door de tactiek van "de zeldzame tegenstem".  Niet meer dan één, want toen Nausicaa Marbe vertrok, als enige tegenstem, werd ze opgevolgd door Elma Drayer als enige tegenstem. Op dit terrein. Desalniettemin is het effect dat van een vlammenwerper (de Volkskrant, 14-04-2017, column door Elma Drayer):
  Het romantische misverstand
De aandachtsgolf is geloof ik inmiddels weggeëbd, maar ik kom er met uw welnemen nog even op terug. Want wat vlamde het debat hoog op na het nachtelijke incident op die Arnhemse brug waarbij een homostel betrokken was. En wat verliep het weer langs voorspelbare lijnen. Ter rechterzijde werd onmiddellijk het verband gelegd met zekere religieuze cultuur. Ter linkerzijde werd dit onmiddellijk weggezet als islamofobie.
   Voor alle duidelijkheid: natuurlijk is antihomogeweld geen exclusieve liefhebberij van jongeren met een migrantenachtergrond. ...

Weer datzelfde ridicule argument: er is niemand die dit beweert.
  Dat maakt het aanwijzen van zekere religieuze cultuur als verklaringsgrond behoorlijk potsierlijk.

Hopelijk staat dit er tegen beter in - om de baan te behouden. Want dit is een glashelder van "non sequitur' de conclusie volgt niet uit het gestelde: een hogere frequentie maakt het aanwijzen van zekere religieuze cultuur als verklaringsgrond behoorlijk voor de hand liggend.
    Maar vanaf nu gaat het beter:
  Maar minstens even potsierlijk zijn wat mij betreft de redeneringen waarmee het andere kamp het antihomogeweld onder jongeren met een migrantenachtergrond tracht te duiden.   ...
    Ook de Amsterdamse onderzoekers Laurens Buijs, Gert Hekma en Jan Willem Duyvendak opperden in hun boek Als ze maar van me afblijven uit 2009 dat antihomogeweld zou kunnen voortkomen uit 'het gepolariseerde integratiedebat'. 'Openlijke afwijzing van Nederlandse vooruitstrevende waarden zouden allochtonen kunnen zien als een daad van dapper verzet binnen de eigen culturele groep.'
    Het waren en zijn duidingen die mij steevast in diep gepeins doen verzinken. Want hoe zou zoiets nou werken in de praktijk?
   Dat je denkt: ik kan geen stageplaats vinden - kom, laat ik eens wat homo's molesteren? Of: mijn sociaal-economische vooruitzichten zijn beroerd - ik ga straks de ruiten ingooien bij dat homopaar om de hoek? Of: die mevrouw in de tram klemt haar tasje angstvallig tegen zich aan - laat ik vannacht eens een homo de tanden uit de mond slaan?

Of in andere termen: het is absurde prietpraat. Die slechts kan ontstaan door één streven: datgene wat krom is, recht te praten.

In Frankrijk is het nog een paar dagen te gaan tot de eerste ronde in presidentsverkiezingen. De Volkskrant biedt JWD weer eens de gelegenheid om zijn elite-, links- en joodsfascistisch repertoire af te draaien (Volkskrant.nl, 22-04-2017, door Jan Willem Duyvendak is hoogleraar sociologie aan de Universiteit van Amsterdam):
  Duyvendak over Franse verkiezingen: het verstikkende verlangen naar eenheid

Standaardleugen nummer 1: tegenstander zijn van vrije immigratie is niet hetzelfde als het verlangen naar eenheid.
  Als Le Pen en Mélenchon straks onverhoopt in de tweede ronde tegenover elkaar staan, dan is dat niet alleen slechts nieuws voor Europa maar ook voor minderheden binnen Frankrijk ...

Standaardleugen nummer 2: het gaat niet om "minderheden", want iedereen zit in minderheden. Het gaat om scociaal-cultureel achterlijke gekleurde immigranten.
  "On est chez nous! On est chez nous!" scanderen de aanhangers van Marine Le Pen bij iedere manifestatie van het Front National. ... radicaal-rechts bedoelt dit bepaald niet als een hartelijk welkom aan 'anderen'. ...

Standaardleugen nummer 3: het gaat niet om "anderen", want ook Aziaten zijn anderen. Het gaat om moslim- en neger-immigranten. Die overal in Europa de maatschappij verzieken.
  Deze slogan kan niet worden misverstaan; hier wordt geclaimd dat alleen zijzelf in Frankrijk thuis horen en niemand anders. Hun behoort het Franse huis.

Klopt. Zwarten claimen Afrika als hun huis en hebben de blanken eruit gegooid, zelfs ten koste van hun eigen economische ondergang als in Zimbabwe en Zuid-Afrika.
  ... Frankrijk, het land dat universele mensenrechten wil belichamen, ...

Standaardleugen nummer 4: vrije (im)migratie is geen mensenrecht.
  ... een xenofobe partij zo hoog lijkt te gaan scoren , ...

Standaardleugen nummer 5: de tegenstand tegen vrije (im)migratie is niet gebaseerd op angst voor het vreemde, maar afkeer voor het bekende: de bekende ellende veroorzaakt door moslim- en zwart-immigranten.
  ...  de populariteit van nativisme en xenofobie ...

Prijs-leugen van elitefascisten: "nativisme" is een chique synoniem van "populisme" enzovoort.
  ...  De groei van het racistische Front National ...

Standaardleugen nummer 6: afkeer van de maatschappelijke ellende veroorzaakt door moslim- en zwart-immigranten heeft niets op zich met "een ander ras" te maken. Zie de houding tegenover Aziaten.
  ...  Bijna alle Franse politieke stromingen zijn geobsedeerd door eenheid. ...

Gewone leugen. Niet meer dan veel andere landen. Amerika, Turkijke enzovoort zijn veel erger.
  ...  Kernstuk van deze waarden is de laicité, de scheiding van kerk en staat ... in de praktijk is de laicité verworden tot een knellend concept op grond waarvan ... hoofddoekjes op openbare scholen verboden zijn.

Dat verbod van ideologische uitingen op school en andere door de staat geregelde voorzieningen is een kern van vrijheid en democratie. Geloof is terreur van en voor anderen.
    Dan eentje in twee delen. Eerste deel:
  ...  Hoe diverser Frankrijk wordt, hoe minder ruimte er blijkt voor verschillen.

Oftewel: Duyvendak constateert grote verschillen in Frankijk, en keurt dat goed.
  ... In het kleurenblinde Frankrijk denkt meer dan 50 procent van de zwarte Fransen dat witte Fransen hen niet als Frans zien

Duyvendak constateert dat Fransen grote verschillen in Frankrijk constateren, en keurt die constatering van de Fransen af.  Een contradictie met zijn eigen constatering en de goedkeuring ervan.
    Dit is ook een standaardsituatie, in diverse mate van detail uitgevoerd. In Nederland: allochtonen hoeven zich niet aan te passen maar Nederlanders mogen niet constateren dat allochtonen zich niet aanpassen. Enzovoort.
    Oftwel: dit is standaardleugen nummer 7.
  ... Zeker, Frankrijk is niet het enige land dat in reactie op toegenomen mobiliteit en diversiteit ...

Standaardleugen nummer 8: vrije immigratie is niet hetzelfde als "mobiliteit". De bezwaren tegen vrije immigratie zijn gericht op onbeperkte instroom van sociaal-cultureel achterlijke immigranten van islamitische of Afrikaanse origine. De massale import van achterlijkheid die de sociale maatschappij volledig zal vernietigen. Tegen immigranten die bijdragen is geen bezwaar.
   Jan Willem Duyvendak is een elitefascist die de sociale maatschappij wil afbreken ten gunste van een neoliberale woestenij geregeerd door de oligarchen van de financiële wereld. in Londen en vooral New York. Het Joodse uitleg of detail en joodsistische uitleg of detail ideaal van een Europa onder de voet gelopen door gekleurden.

CDA-leider Sybrand Buma heeft de Aartszonde begaan: hij heeft begrip getoond voor degenen die bezwaren hebben tegen de multiculturele samenleving (= afschaffing NL-se cultuur) en vrije immigratie. Natuurlijk gebruikte hij niet deze termen zelf want dan zou hij gekielhaald worden. Wat hij zei, is dat de "bezorgde burger" geen rechts-extremisten zijn, maar "gewone Nederlanders".
    De ophef was nauwelijks minder groot.
    Maar nog lang niet groot genoeg volgens de social justice warriors zoals Jan Willem Duyvendak (groene.nl, 23-09-2017, door Jan Willem Duyvendak en Tamar de Waal uitleg of detail ):
  Essay | De 7 zonden uit Buma’s Schoo-lezing

Het eenmalig veroordelen van Buma’s Schoo-lezing is niet genoeg

Dat kan je op meerdere manieren uitleggen. De minimale is dat er een hetze tegen Buma moet worden gevoerd. Maar het riekt ook al heel sterk naar oproepen tot niet-verbale middelen. Met dit als verantwoording:
  Nu de stofwolken na Sybrand Buma’s H.J. Schoo-lezing lijken neergedaald, blijkt het eenmalig veroordelen van de lezing niet voldoende. Want de lezing toonde aan dat het gedachtegoed van Buma nauwelijks meer te onderscheiden is van dat van Wilders.

En het is duidelijk wat er met Wilders moet gebeuren: minimaal voorgoed de gevangenis in, maar dood is ook goed. Net zoals men dat vond van Pim Fortuyn. En zijn moordenaar uit dank al heeft losgelaten.
    En Duyvendak en zijn Joodse schrijfgenoot (al eerder betrapt op soortgelijke activiteiten uitleg of detail ) trappen de geplande hetze af met een uitgebreid essay op de website van het "nette" weekblad van het linksfascisme: De Groene Amsterdammer. Eerst even de rotzooi vooraf:
  1) Blind zijn voor historische tekortkomingen
... Nu is vaderlandsliefde niets nieuws, maar een geheel onkritische houding ten opzichte van het verleden is toch wel opmerkelijk: ... Dat Joden vooral veel geleden hebben onder (het antisemitisme van) christenen wordt zo uitgewist, en zelfs de holocaust moet in zijn betoog ongenoemd blijven. ...
    Ook een ander allerpijnlijkst deel van de Nederlandse geschiedenis, de slavernij, kan door deze uitsluitend positieve koppeling tussen geschiedenis en heden niet de aandacht krijgen die zij verdient. ...

Het bekende verhaal: iedere positieve aandacht voor de Nederlandse geschiedenis en cultuur is verboden uitleg of detail uitleg of detail .
  2) Pronken met andermans veren
Het is bovendien makkelijk pronken met het hedendaagse Nederland als men geen verantwoordelijkheid neemt voor het conservatisme (of erger) dat ons land tot in de jaren zestig kenmerkte. ...

Dat een christen zijn mond open doet over de enigszins verlichte staat van Nederland is inderdaad een gotspe. Dat een linksfascist en kalifatiseerder als Duyvendak dáár weer iets van zegt, is een gotspe-op-gotspe.
    Hier een eerste voorbeeld van het kalifatiseren:
  3) De ander niet de ruimte gunnen die je zelf nodig had of hebt
De geschiedenis van Nederland is dus bepaald niet uitgesproken liberaal en mensenrechten zijn lang niet altijd beschermd; daarom staan ook nu nog onderdelen van onze tradities – zoals Zwarte Piet – ter discussie. We leren met vallen en opstaan. Gegeven dit langdurige leerproces, is het wel zeer frappant dat Buma vergeet dat het christendom en het CDA (eeuwen)lang de tijd hebben gekregen om te moderniseren – en dat hij de brutaliteit heeft om nu al te concluderen dat ‘de hoop dat een […] verlichte Islam zou ontstaan ijdel is gebleken’. ...
    In het licht van de recente geschiedenis zou het logischer en gepaster zijn als juist CDA’ers zouden pleiten voor enige ruimte voor alle orthodoxe gelovigen met illiberaal gedachtegoed om hun ideeën te herzien. ...

Oftewel: omdat de christenen er 500 jaar over hebben gedaan om enigszins in te binden, moeten we de moslims, om te beginnen al oneindig veel erger dan de christenen, die tijd ook gunnen.
    Gekalifatiseer van het zuiverste water.
  4) Geen verantwoording nemen voor eigen daden
Iedereen die de politiek volgt kan het inmiddels opdreunen: Nederland was in de vorige eeuw eerst ‘te soft’ in haar omgang met migranten, toen werden we ‘realistisch’ en nu ‘benoemen we alle problemen’. In de variant van Buma zouden er dus elites gevallen zijn voor het ‘cultuurrelativisme van het multiculturele vooruitgangsdenken’ en is het daarom tijd om orde op zaken te stellen. Zo zouden banen van ‘gewone Nederlanders’ zijn gegeven aan Oost-Europeanen of andere migranten.
    Sinds de Tweede Wereldoorlog zijn in Nederland 29 kabinetten gevormd en het CDA en zijn voorgangers hebben welgeteld aan drie kabinetten niet deelgenomen. ...

Heerlijk, zo'n fanaticus als Duyvendak: natuurlijk is het terecht als Duyvendak kritiek zou hebben op Buma als deze iets gezegd had over de massa-immigratie. Dat heeft de heer Buma echter niet gedaan. Dat heeft de heer Duyvedak zelf ingevuld. Omdat het hoofd van de heer Duyendak vol zit met vrije immigratie. Net natuurlijk als dat van zijn Joodse mede-auteur.
    Waarvan akte, dus.
    En dat Buma iets zei over ‘cultuurrelativisme van het multiculturele vooruitgangsdenken’ is misschien niet helemaal aan hem, maar daarom niet minder waar. Denk maar aan mensen als Jan Willen Duyvendak, example gratias.
    Zo, dan nu het echte cultuur- en landverraad:
  5) Zaaien van verdeeldheid
Steeds meer Nederlands politici spreken van ‘elites’ die niet het beste voor zouden hebben met ‘het volk.’ Dit is klassiek populistische retoriek. Ook Buma begint nu over een ‘elite’ die tegen de belangen van ‘de gewone Nederlander’ in zou hebben gehandeld. Deze elite zou de vrijheden van Nederlanders hebben afgepakt en aan nieuwkomers hebben gegeven. ...
    Hierbij zet Buma ook Nederlanders met en zonder migratieachtergrond sterk tegen elkaar op.

Oftewel: het is juist dat de elite de belangen van de blanke Nederlanders hebben verkwanseld aan gekleurde immigranten: overal moskeeën, hoofddoeken, gebedsruimters, halalvoer, dagelijkse slavernijherdenkingen, koloniale herstelbetalingen, Zwarte Piet weg, enzovoort. Islamisering en vernegerisering uitleg of detail .
  6) Gebrek aan tolerantie tonen
In Nederland zijn de waarden van respect voor diversiteit en tolerantie steeds verder te zoeken. Politici benadrukken om de haverklap dat ‘onze cultuur’ superieur is, en dat ‘echte Nederlanders’ met elkaar één cultuur moeten delen. ...

Het is duidelijk dat de Joden niet ver weg zijn in dit artikel: dit is een hondsbrutale leugen : in de gedrukte zowel als de elektronische media wordt dagelijks de vreugdes van de multiculturele samenleving beleden, en nieuwe gekleurde immigranten ingehaald als redders des vaderlands. Op welke stroom er sinds een jaar of zo een paar hoogst zeldzame uitzonderingen zijn geweest, één daarvan deze:
  Ook VVD-minister Schippers benadrukte dit sterk in haar H.J. Schoo-lezing van vorig jaar

Dat is namelijk het andere voorbeeld naast het huidige van Buma en het derde zouden we graag vernemen.
    De ernst van dit soort leugen kan niet overschat worden.
    En de volgende is van hetzelfde laken een pak:
  7) Geen respect tonen voor de feiten

De lijst aan feitelijke onjuistheden die het Nederlandse debat over de multiculturele samenleving, integratie en immigratie kleuren, is te lang om op te noemen. ...

Dat klopt, maar natuurlijk niet op de manier die Duyvendak bedoelt. Sinds 'de multiculturele samenleving' ontstaan is, is het nooit anders voorgesteld dan een verrijking, met weer die enkele uitzondering die je op kan sommen, en voornamelijk bestaat uit Paul Scheffer (die dat overigens allang weer heeft ingetrokken)  en Frits Bolkestein.
    "Ze" hebben het er nog steeds over ...
    Voor de rest is het "verrijking" voor en "voortuitgang" na.
    De werkelijkheid: de binnenkomst van gekleurde immigranten afkomstig uit barbaarse landen en culturen, heeft geleid tot een verbarbarisering van de Nederlandse maatschappij. Al genoemd: de islamisering. En de bijdrage van de zwarten is niets anders dan de "Het is zo omdat ik het zo voel"-winti van lieden als Gloria Wekker uitleg of detail , en het KOLONIALISME!!!"- en "SLAVERNIJ!!!"-gebrul van de rest onder aanvoering van Sylvana Simons uitleg of detail .
    En allemaal haten ze Nederlanders tot op het bot uitleg of detail . Dus inclusief de blanke elite zoals Jan Willem Duyvendak, en de Joodse immigranten zoals Tamar de Waal uitleg of detail .
    Overigens is er een nieuwe naam bedacht voor dit soort sociologie: "toegepaste ideologie".

Gunst, kwamen we voor een stukje van nog lager allooi uitleg of detail in het lokale GeenStijl-archief terecht (afdeling "fopwetenschap"), kwamen we daar mevrouw De Waal tegen (GeenStijl.nl, 20-04-2017, door Spartacus uitleg of detail ):
  Nog een academico in NRC: 'Turken geen integratieprobleem'



De NRC alsook universiteitsmensen hebben het er maar druk mee tegenwoordig. Er is vooral niets aan de hand in integratieland en zo wel dan is het uw schuld. En nu schuift er weer een meisje met een mening aan om u en de uwen te vertellen dat het aan u en de uwen ligt. "Turkse Nederlanders voelen zich gediscrimineerd en laten dat merken. Ze hebben een punt, zegt de promovenda Tamar de Waal." Het NRC vraagt haar zowaar om voorbeelden en die worden zowaar aangevoerd, dus we vatten ze even samen. 1- Korting op de uitkering na een taal-eis treft vooral migranten en is dus "indirecte discriminatie". 2- Inburgeraars moeten een participatieverklaring tekenen die kennisneming van Nederlandse kernwaarden en een actieve inzet voor de Nederlandse samenleving vraagt. En "dat is in strijd met de vrijheid van geweten." 3- Nederlandse Syriëstrijders worden gedenaturaliseerd, en dat is discriminerend naar Turken en Marokkanen omdat dit alleen kan bij mensen met een dubbel paspoort. Samengevat, het kleine beetje integratiebeleid dat Nederland tevergeefs inzet om het na 30 jaar "integratie met behoud van eigen cultuur" leefbaar te houden, is dus ook al discriminerend. Verderop stipt ze wel iets aan dat enige legitimiteit heeft, maar toch wrijft. "Als er Turkse Nederlanders zijn die niet de democratische rechtsstaat onderschrijven dan zie ik dat als probleem. Maar als een partij die in de Tweede Kamer zit bepaalde grondrechten wil afschaffen voor moslims, dan vind ik dat ook een probleem. Dan kan je niet tegen de ene groep zeggen dat het een integratieprobleem is, en bij andere groep dat het gaat om burgers met gegronde zorgen." Ja, dat kun je dus wel zeggen. De eerste groep verzet zich namelijk vanuit een lichaamsvreemd waardestelsel op een offensieve manier tegen het waardenstelsel van een gastland. De tweede groep verzet zich vanuit een lichaamseigen waardenstelsel op een defensieve manier tegen de eerstgenoemde. Maar goed, raak daar maar eens op gepromoveerd.

Met als lezersvraag: "Welk van de drie is de meest stomme opmerking?"
    Overigens knap, hoor ... Zo jong en dan al GeenStijl halen ...
    Maar zoals gezegd: sociologie leidt niet op in de wetenschap, maar in de ideologie.
    Toegepaste ideologie.

Rabiaat politiek-correct journalist vraagt rabiaat politiek-correcte "scociologen" naar hun rabiaat politiek-correcte meningkjes naar aanleiding van rabiaat politiek-correct boekje (de Volkskrant, 15-10-2022, door Margriet Oostveen):
  Leg dat maar eens uit aan de gewone man

Oftewel: wat volgt is een stroom "gewone blanke Nederlander"-haat.
    Op geen enkele manier verholen racisme want dat staat er gewoon boven:
  Sociologie | Identiteit

In de woorden van Volkskrant-weblog-collega van destijds: "Identiteit ... Dat is iets dat Nederlanders niet hebben en allochtonen mogen behouden".
  Politicoloog Menno Hurenkamp en socioloog Jan Willem Duyvendak laten in hun geschiedenis van 'de gewone man' zien waarom die term altijd over emancipatie of uitsluiting gaat.

En dat uitlsuiten wordt natuurlijk gedaan door:
  'Gewoon doen' gaat eigenlijk altijd over de vraag wie we de emancipatie gunnen, schrijven jullie. Wie weet hoe hij gewoon moet doen, hoort erbij.

... de gewone man.
    De gewone blanke Nederlander, dat is.
    Met uitsluiting van de allochtonen.
    Kijk maar:
  Duyvendak: 'En niet alleen hier. In Frankrijk had je de vrouw in een boerkini die op het strand door agenten werd gedwongen zich uit te kleden: de staat bepaalde dat een bikini gewoon was. Frankrijk heeft net als Nederland het idee zelf neutraal te zijn. Zonder in te zien dat daarmee de dominante identiteit alom aanwezig is.'    ...

Dat is pas de derde alinea en we hebben al "De gewone blanke Nederlanders zijn xenofoben, islamofoben en racisten".
    Oh nee: "De gewone blanke Europeanen zijn xenofoben, islamofoben en racisten".
    Kijk maar:
  En daarom is het juist de meerderheid, die aan identiteitspolitiek doet, betogen jullie.

Oftewel: de gastheercultuur die zich niet onmiddellijk aanpast aan de immigrantencultuur is xenofoob, islamofoob en racististisch.
    Waarna het regelrecht absurd wordt:
  Duyvendak: 'Meestal zijn we dit ons niet bewust, omdat het zo vanzelfsprekend is. In Nederland zag je dat bij de Zwarte Piet-discussie, toen zwarte Nederlanders uit het debat werden geweerd ...

HOE.IS.HET.MOGELIJK???!!!
    Het is precies andersom: iedereen die zich voor Zwarte Piet uitsprak, werd onmiddellijk uit het debat geweerd.
    Iedereen die zich voor Zwarte Piet uitsprak, wordt onmiddellijk uit het debat geweerd (volkskrant.nl, 23-09-2022, door Gijs Beukers, uitleg of detail ):
  Nieuws

Nieuwe botsing tussen NPO en Ongehoord Nederland: dit najaar geen Zwarte Pietenjournaal

Ongehoord Nederland (ON) mag dit najaar op televisie geen Zwarte Pietenjournaal uitzenden. Het plan dat de omroep hiervoor bij de NPO heeft ingediend, is afgekeurd.

HOE.IS.HET.MOGELIJK???!!!
    De terroristen beschuldigen de geterroriseerde van terreur.
    Eigenlijk best wel logisch, want dat er bij dit soort verboden sprake is van terreur, is volkomen vanzelfsprekend: "Ausweise, bitte!!!".
    En even vanzelfsprekend is dat jij als Gutmensch niet de terrorist kan zijn.
    Dus moet de ander die jij aan het beterroriseren bent wel de terrorist zijn.
    Of van wat verderaf bezien: als je jezelf in een spiegelwereld hebt geluld, zijn gespiegelde "waarnemingen" het logische gevolg.
    En daarvan volgen nog vele voorbeelden.
  ... Sociologen noemen dit soort polarisatie ...

Oftewel: het hebben van een eigen cultuur door de gastheercultuur is 'polarisatie'.
    In plaats van datt het behouden van de eigen immigrnaten cultuur die tegen de gatsheercultuur ingaat een vorm van polarisatie is.
  ... Sociologen noemen dit soort polarisatie op basis van thuisgevoel nativisme. ...

Onjuist: dat doen rabiaat politiek-correcte sociologen.
    Sociologen noemen het thuisgevoel het thuisgevoel, als onderdeel van "de (lokale) cultuur.
    Sociologen die het blanke thuisgevoel apart nemen en dat 'nativisme' noemen zijn gore racisten.
    Met als illustratie:
  ... Geert Wilders, Thierry Baudet, maar ook Mark Rutte en de Rotterdamse burgemeester Ahmed Aboutaleb deden nativistische uitspraken, die allemaal neerkomen op gewoon doen of oprotten. ...

Wat allemaal neerkomt op "Aanpassen of oprotten", wat overal ter wereld de norm is ten opzichte van immigranten.
  ... Via de gewone man suggereren politici dat minderheden de Nederlandse identiteit aanvallen. ...

Meerdere leugens: Rutte noch Aboutaleb hebben zoiets gesuggereerd, Baudet heeft alleen deeigen cultuur verdedigd, de islam (zie Wilders) valt per definitie alle niet-islam culturen aan, en de zwarten hebben Zwrate Piet aangevallen en noemen alle blnake Nederlanders racisten en dus de Nederlandse cultuur racistisch.
    Het volgende zuivere spiegelgeval:
  De 'anywheres' tegenover de 'somewheres'. Jullie zijn kritisch over dat onderscheid van de Britse schrijver David Goodhart, tussen hoogopgeleide kosmopolitische en minder kansrijke, aan hun streek gebonden burgers.
Hurenkamp: 'Als je naar de data in Engeland kijkt, dan zijn de kosmopolitische anywheres ook gewoon bezig met vrijwilligerswerk in de buurt. En rennen de somewheres net zo goed naar het vliegtuig om het in Mallorca op een zuipen te zetten. ...'

Oftewel; rijken zijn best gul en armen best gierig.
    Je reinste Dickensiaanse goedpraterij, gebaseerd op het feit dat je ook onder Japanners exemplaren vindt die groter zijn dan bepaalde Nederlandse exemplaren .
  '... Die categorieën van Goodhart zijn kunstmatig en absoluut niet vol te houden buiten zijn boek.'

Weer een zuivere spiegel: de gelijkheidsideologieën (want dat is wat achter al deze waanzin zit) van de rabiaat politiek-correcte sociologen zijn  kunstmatig en absoluut niet vol te houden buiten hun boeken.
    En na een ruime hoeveelheid veel te ruime prietpraat over het veel te ruim genomen begrip 'gewone man", vlat het bij het volgende weer een concrete term:
  De gewone man wordt bij radicaal-rechts 'een voetsoldaat van het nativisme', schrijft u, in de meest extreme variant bang voor 'omvolking'.

De rabiaat politiek-correcte inbreng van de Volkskrant, alwaar omvolking iets is dat absoluut niet bestaat: die immigranten voldoen absoluut aan het absolute gelijkheidsbeginsel en zijn absoluut en volkomen mensen als u en ik, dus er kan nooit sprake zijn van omvolking want het is allemaal hetzelfde volk.
    En dat geldt absoluut dus overal:
  Duyvendak: 'Nederland is daar niet origineel in, dat zie je ook in het Amerikaanse debat. Nativisme is altijd sterk in landen waar migranten in grote aantallen aankomen. In Frankrijk heb je 'remplacement'.

Gevolgd, als tussendoortje, door weer een originele gotspe (want dat is dat voorgaande natuurlijk allemaal ook):
  ... Terwijl mensen zich op allerlei manieren op den duur weer met elkaar mengen tot één samenleving. ...

Serven en Kroaten, Hoetoes en Toetsies, Oekraïners en Russen, soennieten en sjiieten, alle moslims en alle overige niet-moslims ... Allemaal is er op den duur oorlog en/of burgeroorlog.
    En waarom zeggen ze zoiets absurds:
  ... Dat beschouwen als 'overnemen' of 'omvolken' kan alleen als je aanneemt dat zwarte Nederlanders totaal anders zijn en blijven dan witte.'     ...

Antwoord: omdat de werkelijkheid met oneindige kracht botst met hun ideologie.
    En zoals Jahweh, Allah, God, Plato en alle rabiaat politiek-correcten als duizenden jaren propageren: "Ideeën zijn werkelijker dan de werkelijkheid".
    Waarna de Volkskrant in het kader van de door haar aan andere opgelegde journalistieke code die vereist dat autoriteiten bevraagd worden haar meest kritische opmerking plaatst:
  Omvolking is een racistisch concept.
Duyvendak: 'Zeker, daarom was het ook lange tijd taboe. ...'

Gevolgd door weer zo'n spiegeling of gotspe of hoe je het ook wil noemen:
   ' ...Maar dat lijkt er nu helemaal van af.'

Het voorgaande is een raszuivere illustratie van het taboe. Wat er veranderd is, is dat er een plaats is waar de politieke-correctheid niet regeert en terroriseert met taboes: het internet. En via dat internet kunnen de taboe-doorbrekers zich organiseren, en proberen het taboe van de politieke-correctheid uit te dagen.
    Tot welke taboeafdwingende rabiate poltieke-correcte gelijkheids ideologen ook behoort dit:
  'Uit ieder onderzoek van het Sociaal en Cultureel Planbureau blijkt dat het met de integratie verrassend goed gaat, en allochtone meisjes het al bijna beter doen op school dan autochtone meisjes. ... '

Maar natuurlijk: elite: rabiate politieke-correctheid uitleg of detail .
    En dat 'meisjes' moet dan wel op de moslima's slaan want de zwarte jongedames zijn met hun vijftiende al moeder en van school af.
    En hoe goed die moslima's zijn, blijkt telkens maar weer daar waar hun krachten niet verdund worden door de aanwezigheid van zo veel onderpresterende blanke meisjes, in landen als Irak en Syrië en de rest van de islamitische wereld, die het dan ook oneindig veel beter doen dan landen als Nederland en België en de rest van de autochtone wereld.
    En wat verderop staat doodgewoon ook waar waanzin vandaan komt
  Duyvendak: '... Heel goed om ons boos te maken over de toeslagenaffaire, omdat daar gediscrimineerd is. Maar ook die boosheid is gegrond in een gedeelde waarde: dat we gelijkheid willen.'

Nououou, nee.
    Want met 'gelijkheid' doelt deze elite-omvolker niet op gelijke kansen, maar ...
  .'.. Radicale politieke partijen ... zien ... niet hoe effectief instituties in Nederland minderheden omhoog helpen.'

Nou, dat zien ze wel, en daar zijn ze tegen.
    En terecht, want 'minderheden omhoog helpen' is "Meer, meer meer, zwarten in de cockpit van het verkeersvliegtuig", "Meer, meer meer, moslims in de bedieningskamer van de atoomcentrale", en ieder jaar tussen de 50 en de 100 miljard van ons werk naar hun achterlijkheid uitleg of detail uitleg of detail uitleg of detail .
    Er wordt in het kader "De Gelijkheid der Culturen" nu al vijftig jaar beweerd ... :
  ... mensen zich op allerlei manieren op den duur weer met elkaar mengen tot één samenleving.
    ... het feit dat veel groepen steeds weer onderdeel van de mainstream worden. ... migranten gaan ook steeds meer op die mainstream lijken ...
    ... dat het met de integratie verrassend goed gaat ...allochtone meisjes het al bijna beter doen op school dan autochtone meisjes ... het ... sociologische proces van mainstreaming ...
    ... die mainstreaming ... gestage integratie van migranten ...

... dat het over tien jaar helemaal goed zal komen uitleg of detail .
    "Morgen is alles gratis".
    JWD is op geen enkele manier een wetenschapper, maar een uiterst louche verkoper van de meest goedkope politiek-correcte praatjes.
    Een soort L. Lucassen uitleg of detail .
    Overigens: waarom staat hier zo vele malen de term "gewone man"?
    Omdat deze druiloren het miljoenste volkshaat-zaai over populisme wilden schrijven, maar ze wel door hadden dat met gebruik van die term echt iedereen meteen luidgapend zou afhaken.


Naar Menswetenschappen , of site home ·.

8 dec.2016