Cultuur, Joods, kwaadaardigheid: inleiding
(Wie tijdens het lezen van het volgende en de artikelen in de lijst
rechts klachten voelt opkomen neigende richting juridische consequenties,
leze eerst dit
)
Wetenschap begint met het verzamelen of hebben van een berg gegevens. Daarna
is het zoeken naar een regelmaat, hopelijk met de mogelijkheid tot
voorspelling. Met die voorspelling kan de juistheid van de bedachte
regelmaat gecontroleerd worden.
Natuurlijk kan je ook een intuïtie
vooraf hebben omtrent die regelmaat. Maar dat werkt alleen goed als die
intuïtie gebaseerd is op andere dan minder gestructureerde gegevens, bijvoorbeeld eigen
ervaringen of waarnemingen. Is die intuïtie gebaseerd op een idee, dan
is dat minstens een hinderpaal bij het onbevooroordeeld verzamelen. Maar
in de praktijk vervalt het bijna altijd tot iets dat je "toegepaste
ideologie" kan noemen. De huidige sociologie is voor boven de 90 procent
toegepaste ideologie. Een recent voorbeeld: Europese ambtenaren
bestellen
een onderzoek naar discriminatie van moslims, te houden onder
moslims
. Dat is een variant van een "retorische vraag", namelijk een
"retorisch onderzoek" - tot de basis van de islam behoort namelijk de dominantie van de
wereld, dus overal waar de islam niet de baas is, zoals in Europa,
worden moslims gediscrimineerd, volgens henzelf. Dit onderzoek, met een
uitkomst gebaseerd op het bestaande idee van "moslimsdiscriminatie" of
"islamofobie", is
toegepaste ideologie. een echt onderzoek stelt dezelfde vragen aan
bijvoorbeeld Aziaten, en doet vergelijkingen.
Deze website is gestart met de
wetenschappelijke methode als basis: eerst een heleboel gegevens
verzamelen, krantenberichten bijna allemaal, dan regelmaat ontdekken, en dan
een paar voorzichtige voorspellingen doen. Waarna de conclusies steeds
stelliger kunnen worden stelliger met het vinden van steeds meer bewijs voor de eerder
getrokken conclusies.
Eén van de maatschappelijke aspecten waarin al
snel een regelmaat werd ontdekt, is "De houding ten opzichte van de
eigen cultuur". De regelmaat daarin, kijkend over de hele wereld, is "Trots
op de eigen cultuur". Achteraf nogal wiedes, want anders hadden ze die cultuur
wel veranderd. Zoals een Koerd trots is op de Koerdische cultuur, ook
als de Koerd in Nederland woont
en zelfs indien deze er geboren is.
Of een Turk. Of een Marokkaan.
Maar de wetenschap wordt natuurlijk
extra interessant bij de uitzonderingen. Nederland is één van de
uitzonderingen waar "men", dat wil zeggen: degenen die het opinieklimaat
bepalen, niet trots is op de eigen cultuur. En zo kwam de lange
verzameling van bronnen genaamd Cultuur, Nederlandhaat
tot stand:
gewoon uit kranten en overige media artikelen verzamelen waarin er
sprake is van "kritiek op de eigen cultuur", bij hogere intensiteit aan te duiden als
"Nederlandhaat". Het klassieke voorbeeld: je zegt bijvoorbeeld dat de
Nederlandse cultuur niet bestaat. Of in het geval dat je burgers worden
vermoord door terroristen, en de staat schiet de terroristen dood, dat
je dan gaat klagen over het feit dat de Nederlandse staat terroristen
heeft doodgeschoten, en die klachten dan overdadig in de publiciteit brengt. Of dat Nederland verantwoordelijk is voor de moorden
gepleegd door anderen. Dat is Nederlandhaat. Deze gegevens zijn allemaal
verzameld in Cultuur, Nederlandhaat
leidend tot de
conclusie dat er inderdaad sprake is bij een groot deel van de elite van een
bijna collectieve Nederlandhaat.
Eén van
de tekenen van goede wetenschap is dat de resultaten verdere uitbreiding
uitnodigen. Bij
Nederlandhaat ligt die opzichtig voor de hand: er blijken onderscheidbare
klachtensoorten en bijbehorende groepen te bestaan die doen aan Nederlandhaat,
zie de lijst hier
, en die groepen blijken
zelfs onderscheidbaar in uiterlijk: de blanke elite, de
lichtgetinte immigranten tevens moslims
, en de donkergetinte immigranten
.
Voor de volledigheid: de lichtgetinte immigranten annex moslim hebben
ideologisch een "ingeboren" afkeer tot haat voor ieder menselijk
ingrijpen in de wereld want dat is het voorrecht van Allah (en zijn
navolgers, natuurlijk), en bij de donkergetinten vindt dat zijn
oorsprong in dat wij hen tegemoet zijn gekomen door onze grotere
technische vaardigheden, en niet andersom. Ze verwoorden dat in klachten over
kolonialisme en slavernij, maar dat is een opzichtige dekmantel voor een
besef van technisch en maatschappelijk onderpresteren
.
En zo
bleek er door het verzamelen van gegevens in het kader van Nederlandhaat nog
een vierde onderscheidbare groep te zijn: de Joden
.
Deze hele lange
inleiding was nodig vanwege die ene term: de Joden. En die term ligt zo
gevoelig vanwege de holocaust. Waarvan beweerd wordt dat die uniek is,
wat niet zo is (er vielen in dezelfde gebeurtenissenreeks vier keer zo
veel Russische slachtoffers) maar dat is nu eenmaal ingeprent in de maatschappelijke discussie dus "is het zo".
En vanwege die holocaust
van vroeger zijn de Joden van nu "zielig" in de zin van dat je geen
kritiek op ze mag hebben. Want "Kritiek op Joden is antisemitisme en
antisemitisme leidt tot de holocaust".
Dat is een groot probleem voor de
maatschappelijke discussie, want het betekent dat bij gevallen van
"cultuurstrijd", de Joden een extra wapen hebben. Vergelijk het met twee
ridders: de ene heeft een zwaard en een schild en de ander alleen een
zwaard. Of alleen een schild want je kan de holocaust zowel als
verdedigings- of als aanvalswapen gebruiken. Dat wil zeggen: bij een
cultuurstrijd met Joden is de ander fataal benadeeld.
Dit is in
feite een ernstige vorm van misbruik
, en de minste term hiervoor is
"morele chantage".
Het is
ook wetenschappelijk onacceptabel en bij deze worden alle vormen roepen van "de
holocaust" en "antisemitisme" in combinatie met opmerkingen over
andermans beschouwd als als dodelijk bedoelde aanvallen op andermans
cultuur, die gepareerd mogen worden op dezelfde wijze: met aanvallen op de
Joodse cultuur. Deze website gaat uit van de westerse cultuur zoals
ontwikkeld in Noordwest-Europese natiestaten sinds de Verlichting, oftewel de
Rijnlandse cultuur. De Joodse cultuur is sterk verschillend daarvan zoals
geïllustreerd in deze verzameling
. Of makkelijker en korter: de
Joodse cultuur wordt gekenmerkt door Oude Testament en het Nieuwe
Neoliberalisme, want laatste is in hoge mate een Joodse ideologie
. Zoals ook
overduidelijk blijkt uit de net genoemde verzameling.
Maar ideeën en
ideologieën bestaan niet los van mensen, en naast de ideologie en haar
gevolgen zelf, kan je de zaak dus ook van de persoonlijke kant
benaderen: wat zeggen de mensen die uit een specifieke cultuur stammen?
Dit is dus het tweede deel van de inleiding: die bij de verzameling mensen vanuit de Joodse
cultuur die spreken over maatschappelijke zaken die ook anderen,
niet-Joden aangaan, en die dus in strijd kunnen zijn met die andere
cultuur. Waarbij het in de praktijk zo is dat als iemand uit de Joodse
cultuur zich in het openbaar uit, dat wil zeggen: in de media, de
woorden van die mensen bestaan uit kritiek van diverse ernst en soort op
de Rijnlandse cultuur. Zo voert woordvoerder A. Grunberg
een heftige strijd tegen de Noordwest-Europese natiestaat, en de natiestaat, de
"overheid", in het algemeen.
Tegen die kritiek kan je je wapenen met
weerleggingen en tegenkritiek. Beide proberen Joodse zegslieden te
voorkomen door de term "holocaust" en "antisemitisme" in diverse toonaarden.
Van "Denk aan de
jaren dertig" tot aan "ANNE FRANK!!!". Zo bestempelt de genoemde A. Grunberg
kritiek op de sterke Joodse invloed in de financiële markten, erkende
vijanden van de natiestaat, als "antisemitisme".
Deze vorm van
argumenteren is dus morele chantage van de ergste soort, en kwaadaardigheid van
de ergste soort in verband met de
schaal ervan. Oude Testament en Nieuw Neoliberalisme hebben meer schade aangericht
in de wereld dan alle eerdere en huidige "ismes" tezamen.
Naast deze ultieme vorm van valsheid in argumenteren,
zoals belicht hier
voor het geval van de positie van de moslims,
zijn er nog eindeloos veel andere, en een zeer ruime hoeveelheid is
daarvan te vinden in de woorden van de aangehaalde Joodse zegslieden.
Opmerkelijk daarbij: er is een zeer sterke overeenkomst in wat de toch ruime
groep zegslieden te melden heeft. Een overeenkomst zo sterk als men vindt
bij religieuzen van de fanatiekste soort. Met ook een sterke overeenkomst in
gehanteerde verbale middelen. Met aan top dus de retorische truc
in het
algemeen, en als nummer twee de keiharde of hondsbrutale leugen
. Leugens van
de soort "Palestijnen zijn terroristen want ze houden ons land bezet".
Dit ter aanbeveling en als leeswijzer bij de verzameling gegevens
en analyses van de woorden van Joodse zegslieden, staande rechts.
Naar Joods, kwaadaardigheid
, PC club
, of site home
·.
|