Haatzaaiers, creolen: Quinsy GarioIn de verzameling "Zwarte haatzaaaiers" ontbrak tot nu toe de Antilliaan Quinsy Gario, terwijl hij toch één van de twee hoofddaders is van het sterk verslechterde klimaat tussen zwarten en blanken in Nederland.Samen met de Ghanees Jeffrey Afriyie die een dusdanig meer-/minderwaardigheidscomplex heeft dat hij zich Kno'Ledge Cesare oftewel "Keizer Kennis" noemt, begaf hij zich in 2011 naar de jaarlijkse landelijke Sinterklaasintocht om in aanwezigheid van alle kinderen te gaan protesteren tegen Zwarte Piet. De rest is geschiedenis, Hoewel de rol van de hem steunende door Joodse invloed gedomineerde (zie ook hieronder) en daardoor Nederlandhatende media niet onvermeld mag blijven. Gario is dus een bijzonder minderwaardig stuk mens. Een haatzaaier. En één van de eersten die met het haatzaaien is begonnen, hoewel hij snel heel veel navolgers heeft gekregen. Overigens is pas jaren later gebleken dat hij ideologisch geïnspireerd was door een nog veel ergere haatzaaier die op een meer theoretisch vlak actief was en is, de inmiddels welbekende Gloria Wekker , een soort zwarte Hitler, die slechts één ding ontbeert om een genocide op blanken te beginnen: fysieke macht. Maar hier dus haar vazal Gario. Het eerste artikel van dit stuk gajes dat op deze website werd aangetroffen heeft een standaard zwart onderwerp: "racisme". Waarmee zij overigens iets heel anders bedoelen dat het oorspronkelijke begrip, dat gaat over het benadelen van rassen in verder gelijke situaties. Iets waarop de kans bij zwarten sowieso bijzonder klein is, aangezien ze bij bijna alle sociaal-maatschappelijke factoren dusdanig onder het blanke gemiddelde scoren , dat van "gelijke capaciteiten" of soortgelijke slechts in uiterst spaarzame gevallen sprake van zal zijn. Dus hanteren zwarten een andere definitie van racisme, namelijk deze: alle situaties waarbij zwarten betrokken zijn en zij aan het kortste einde trekken. Nou, gezien dat verschil in capaciteiten gebeurt dat heel vaak, dus is er heel veel racisme in Nederland. En Quinsy Gario was één van de eersten om dat luid in de openbaarheid te trompetteren (Joop.nl, 14-10-2012, door Quinsy Gario Dichter/kunstenaar ):
Oftewel: Quinsy Gario beweert dat het stereotype van de zwarte vrouw als zijnde dik onjuist is. Een leugen. Er is zelfs een term voor, die in neutrale zin gebruikt wordt (de Volkskrant, 11-10-2012, door Jaap Stam):
En iedereen kan bij die "big mama" zijn voorbeelden invullen. Hier, slechts een paar dagen later, in beelden vervat (de Volkskrant, 19-10-2012, van correspondent Jean Mentens):
En deze exemplaren zijn nog jong ... Quinsy Gario liegt dat hij scheel ziet. Waarom? Gario doet er een artikel ter lengte van meerdere A4's over om eerst zijn gal te spuien, maar aan het einde ervan volgt het antwoord:
Het antwoord luidt, afgekort: "culturele gekwetstheid". Wat de film en het boek bewust laten zien, is dat er verschillen bestaan tussen de creools-Surinaamse cultuur en de dominante, Nederlandse, cultuur. En, zoals het commentaar van de creoolse actrice al aangeeft: dat doet het verhaal op een redelijk neutrale manier: "iedereen discrimineert". Het is Quinsy Gario, zelf van Curacao maar dat maakt in dit verband niets uit, die dit met een andere bril bekijkt, en het ten eerste vertaalt met racistische, en dan met ongelijkwaardigheid. Maar dat eerste, "racistische", is dus eigenlijk hetzelfde als het tweede: "ongelijkwaardigheid". Want als de getoonde verschillen alleen bestonden uit verschillende eetgewoonte en verschillende kleding, en de constatering dat Surinamers zoveel gastvrijer zijn dan Hollanders, had er geen haan naar gekraaid. Ook de haan Quinsy Gario niet. Het probleem doet zich dus alleen voor daar waar er negatieve eigenschappen om de hoek komen kijken. Bij die van Surinamers natuurlijk - niet die van de Hollanders. Bij negatieve eigenschappen van de Surinamers, is het tonen van het verschil ernstig. Dan is het racisme. En het is niet alleen racisme als je de eigenschappen expliciet benoemt als negatief, het is ook racisme als je de negatieve eigenschappen alleen maar toont. Zoals in dit boek wordt gedaan. Bij iedereen. Maar alleen als het creolen betreft, is het racisme, volgens Quinsy Gario. En dit is dus racisme. Bij Quinsy Gario is duidelijk sprake van gekwetstheid. De reden van die gekwetstheid hebben we al gezien bij het Braziliaanse geval : het is nodig speciale groepen te maken voor creolen, ten einde ze op hogere opleidingen te krijgen. Het gaat niet zo goed met creolen in de maatschappijen waarin ze terecht zijn gekomen, buiten Afrika. En Afrika zelf draait nog vele minder. Dat veroorzaakt gekwetstheid. Het is culturele pijn (de Volkskrant, 20-10-2012, rubriek Ombudsvrouw, door Margreet Vermeulen):
En de pijn zit niet in het woord, maar in de realiteit. De pijn van het besef van de culturele achterstand. De culturele nederlaag . Hetgeen dus overduidelijk en letterlijk uitgesproken geïllustreerd wordt door het geval van Quinsy Gario: het portretteren van slechte eigenschappen van álle culturen doet hem constateren dat er sprake is racisme, alleen omdat ook van zíjn cultuur een negatieve eigenschap is getoond. Met als kap op de vuurpijl dat het hier een objectief en voor iedereen waar te nemen en eigenlijk bijzonder onbelangrijk eigenschap betreft: de creoolse vrouwen (van de van origine West-Afrikaanse soort!) zijn dik - dat wil zeggen; gemiddeld dikker dan Aziaten, blanken, enzovoort). De strijd rond de term racisme is dus niets of minder dan dat: het ontkennen van de culturele achterstand van culturele die een culture achterstand hebben. Want als je die achterstand constateert, "kwets" je die groepen. Het zijn, volgens de meermaals gebruikte term, "kwetsbare groepen". "Kwetsbare groepen" is een eufemisme voor "groepen uit achterstandige culturen". Daar is dus heel dat gedoe rond "racisme" op gebaseerd. Want een van de achterstanden die dit soort groepen hebben, is dat ze zelf veel meer aan racisme doen. Zoals in het Suriname van Quinsy Gario discriminatie en racisme nog op het punt staan dat een inter-etnisch huwelijk, met name tussen creolen en hindoestanen, op ernstige bezwaren uit de eigen culturele gemeenschap stuit. Deze vormen van racisme tref je voornamelijk in de politiek-correcte media, waarvan het Joop.nl waar het stuk van Quinsy Gario van stamt er een is. Naast langlopende items als "RACISME!!!" heb je ook kortere naar aanleiding van specifieke gebeurtenissen. Die van het volgende artikel is dat van "Het Koningslied", een lied gecomponeerd ter ere van de kroning van Willem-Alexander. Er zijn ook wat alternatieven gemaakt, waaronder eentje met Surinaamse kleur. Quinsy Gario gaat het recenseren. We laten de titel van het stuk even weg (Joop.nl, 29-04-2013, door Quinsy Gario - Dichter/kunstenaar ):
Oké, dat was het. Een liedje met een Surinaamse klank dat in het Nederlands volledig over de koning gaat, en in het Surinaams een liefdesdrama schildert. Nu wat dichter Quinsy er van maakt:
En die laatste opmerking slaat op een afbeelding van vermeende slaven op die Gouden Koets. Kortom: noch oude noch nieuwe versie van het liedje gaat over de slavernij. Maar de slavernij in onwrikbaar vast in Quinsy Gario's hoofd. Hoe kan dat als Quinsy nooit met de slavernij te maken heeft. Niet in de verste verte, want de slavernij is van 150 jaar terug. Dus hoe komt de slavernij zo onwrikbaar vast in Quinsy's hoofd? Dat is via de lijn van afstamming. De bloedlijn. De rassenlijn. Quinsy Gario's hoofd zit boordevol met bloeddenken. Met etniciteit. En met racisme. Er waren twee voor Joop.nl opmerkelijke reacties. Hier is de eerste:
Die laatste opmerking moet er natuurlijk bij om door de censuur van Joop.nl te komen. Maar nog opmerkelijker is degene die vrij wat later kwam:
Het zal de heer Quinsy Gario natuurlijk voor geen seconde weerhouden zijn campagne voort te zetten. Want die gaat niet over feiten, maar de "culturele nederlaag"-gevoelens . Wat de verdere capaciteiten van het zwarte geslacht ook moge zijn , op één punt scoren ze echt top: de lengte van de tenen: Voor de leesbaarheid ook even de tekst (AD.nl, 29-11-2014, door Willeke Tersteeg, ):
Dit dus geheel in tegenstelling tot de reacties op de "Alle Nederlanders zijn racisten"-campagne van Graaipiet Gario (graaien = leven van subsidie opgebracht door werkende Nederlandse "racisten"). Voor de lol, hier de mede-graaiers:
Rutger Graaiman , vroeger ook wel bekend als Rutger DEUG!!!man.
Met haatbaardje - een van de ambassadeurs van Het Volk van het Oude Testament bij de Volkskrant, en groot voorstander van islamitische massa-immigratie.
Sheila Brahmaan , die zo veel mensen voor rotte vis heeft uitgemaakt dat de EU heeft besloten het vissen in de Noordzee te verbieden.
Last but not least, iemand die niet in de schijnwerpers staat, maar als samensteller bij DWDD een grote bijdrage levert aan de komende etnische burgeroorlog . Natuurlijk is zo'n psycho-sociaal proces zoals dat speelt bij de zwarten naast besmettelijk ook sterk progressief: het wordt steeds erger. Hier het volgende blijk daarvan: Het racisme spat er aan alle kanten van af. Net als de haat. Zoals eindeloos veel mensen opviel: En dat was eigenlijk al helemaal voldoende. Moslims hebben een aanslag gepleegd op de redactie van satirisch Frans weekblad Charlie Hebdo (stuk of tien vermoord, dat is) (GeenStijl.nl, 07-01-2015, door Spartacus):
Enzovoort. Wat te verwachten was. Dit ietwat minder:
Dit alles volgens de gedachte "De vijand van mijn vijand is mijn vriend". Daarna was het in de reguliere media een tijd rustig rond Gario, hoewel hij zich wel op de sociale media lijkt te roeren. Maar hier was dan weer eens wat (Joop.nl, 22-07-2015, door Quinsy Gario - Dichter/kunstenaar
Dat 'privilege' is een afkorting van "witte privilege", een begrip dat Quinsy heeft overgenomen van de zwarte verbale terroristen in Amerika. Wat volgens hen een afkorting is van "Zwarten doen het minder goed dan blanken dus zijn blanken racisten", maar wat in werkelijkheid een afkorting is van "Zwarten schrijven hun sociale disfunctioneren toe aan blanken en zijn dus racisten". Overigens: die onderkop maakt het racisme ook in één keer duidelijk, want die voorzitter van de Nationale Wetenschapsagenda is "terrorisme-expert" Beatrice de Graaf , en die is alom bekend bij betere waarnemers als een kip zonder kop, en net zo zeer "Nederland" als Quinsy Gario dat zelf is. Met deze toevoeging dat ze in dit geval strikt genomen ook gelijk heeft, geheel toevallig, omdat "Nederland" het soort geweld dat Gario het natuurlijk wil toeschrijven: "het afbeulen van creolen", altijd in gelijke mate heeft uitgedeeld aan alle rassen: creolen, javanen, hindoestanen, blanken enzovoort: allemaal moesten ze afgebeuld voor het "Nederland" dat de creolen heeft afgebeuld: de rijken. Zeg maar: de grachtengordel (die letterlijk gebouwd is met het geld verdient met het afbeulen van genoemde groepen, inclusief de blanke Nederlanders). Maar mogelijkerwijs door het tegenvuur dat hij al heeft gekregen, zoekt Quinsy dus zijn toevlucht in Amerika:
En tot leugens met betrekking tot andere groepen:
Molukkers werden gewone huizen aangeboden maar daar wilden ze niet in want dat zou betekenen dat ze bleven en ze wilden beslist teruggaan. Om vervolgens de eigen gratis van de Nederlanders gekregen huizen zonder ooit gewerkt te hebben in bek te kijken:
De Bijlmer werd net als alle andere wijken die eerder normaal bewoond werden door Nederlanders en fatsoenlijke wijken waren toen de Nederlanders er woonden, uitgewoond en tot getto gemaakt door de gekleurde immigranten. In de Bijlmer voornamelijk de creolen. Enzovoort. Van de eigen culturele achterlijkheid wordt Nederlands racisme gemaakt. En voor zover bekend denken alle creolen langs deze lijn. Hier een paar reacties bij dit artikel:
De taal van het verbale terrorisme, dat bij iedere kleine aanleiding kan uitbarsten in fysiek terrorisme, zoals in Londen en Engeland in 2011 en in Nederland in de Schilderswijk in 2015. De reden van het bestaan van lieden als Gario, in hun huidige weerzinwekkende vorm, is natuurlijk de zuurstof van de positieve publiciteit die ze krijgen in de media (de Volkskrant, 28-08-2015, door Willem Feenstra):
Tja, racisten moeten bestreden worden vindt iedereen.
Tja ... Het ding dat de blanken zodanig konden samenwerken dat ze een maatschappij ontwikkelden die zeeschepen kon bouwen, terwijl de zwarten niet verder komen dan ruzie tijdens het Kwakoe-festival na afloop waarvan het geld alweer zoek is. En het zwarte besef daarvan. Wat ze op de blanken afreageren met leugens over racisme. En daarna volgt er iets heel speciaals: een kritische vraag:
Gewetenloos. Empathieloos.
Volstrekt gewetenloos.
En hij projecteert zijn eigen kwaadaardigheid en gewetenloosheid op anderen. Een hond met een dergelijk karakter zou je afschieten. Waarop sommigen zouden opmerken: "Maar die hond kan er niets aan doen - die is vals gemaakt". En dat geldt ook voor Gario: de valse trekken zaten er natuurlijk al sterk in, maar zo vals als hij nu is is hij gemaakt door de media en de PC-elite, die hem hebben opgestookt . Welke valsheid zelfs hier nog eens naar buiten komt:
Een tot-op-het bot-valse glimlach. Zenuwtrekje. Uit bijna onredelijk strenge eisen van bewijsvoering is er gewacht met het opvoeren van Gario in de lijst haatzaaiers tot er meer materiaal beschikbaar kwam. Hier is de volgende: Voor het nageslacht: Mitch Henriquez is de Antilliaan die overleed tijdens zijn poging tot arrestatie, nadat hij politieagenten patrouillerend tijdens een exotisch muziekfestival, die hem kennelijk observeerden, had toegeroepen "Ik heb een gun in mijn pocket". Natuurlijk verzette de Antilliaan zich hevig tegen zijn arrestatie (dat doen namelijk bijna alle zwarten), en omdat hij ongeveer 200 kilo woog waren er vijf agenten nodig om hem te bedwingen, tijdens welke worsteling hij ademnood kreeg en overleed. Volgens alle zwarten was het "MOORD!!!". En wel "RACISTISCHE MOORD!!! En volgens Quinsy Gario is dat dus allemaal de schuld van GeenStijl. In plaats van eerdere schietpartijen van Antillianen tijdens festivals. Het commentaar staat er al onder. Het gevolg van de eerdere haatzaaierij mede door vele anderen: zwarten werkten samen met moslims in brandstichtingen en plunderingen in de Haagse Schilderswijk. In alle ophef rond deze zaak, werd Quinsy Gario vergeten. En aangezien hij zich voornamelijk op de sociale media roert, wat er volgde ook. Hier het geval dat tot publicatie deed besluiten, ingebracht door GeenStijl, dat een poll organiseerde: "Wat was vandaag de meest weerzinwekkende media-uiting?". Er waren vijf kandidaten, en Gario was er één van. Hier is zijn onvrijwillige inbreng (GeenStijl.nl, 11-09-2017, door Pritt Stift ):
De logica achter deze uitbarsting is glashelder: "De mariniers zijn blank - degenen over wie ze de orde moeten bewaren zijn zwart - dus, ergo, q.e.d.: de mariniers zijn racisten". De reageerders van GeenStijl mochten dus kiezen wie de meest weerzinwekkende opmerking van die dag had gemaakt, en hier is de uitslag: Quinsy wint afgetekend, tegen toch opmerkelijk sterke competitie, van met name Michael Schaap (Joods) en Joshua Livestro (Joods). En zo kwam Quinsy Gario dus uiteindelijk in de verzameling "Zwarte haatzaaaiers" terecht, terwijl hij eigenlijk allang een ereplaats verdiende. Naast Sylvana Simons zijn er weinig, of eigenlijk geen, mensen die zo hun best hebben gedaan de verhouding tussen blanken en zwarten te verzieken. Naast de gewone zwarten, natuurlijk: (telegraaf.nl, 11-10-2018, ):
De conclusie: rot op, met de ...
... de institutioneel gewelddadige zwarten! En ze zijn dus ook gewetenloos, hè. Om te gaan demonstreren in de aanwezigheid van groepen kinderen moet je gewetenloos zijn. Net als alle gevallen verzameld hier . Zwarten zijn institutioneel gewetenloos. Naar Haatzaaien, allochtoon , Creolen, cultuur , Allochtonen, respect , of site home ·.
|