Bronnen bij Cultuur, multiculturalisme: cultuurverraadIn het kader van de discussie over de multiculturele samenleving wordt wel eens de term cultuurverraad gebruikt. Dat lijkt een zware term, zeker gezien in het licht van de opvattingen van de betrokkenen, die vrijwel zonder uitzondering van zichzelf vinden dat ze moreel zeer verheven zijn. Zo verheven, dat ze voor de kwalificatie van hun tegenstanders termen als xenofoob, extremist, racist en fascist voor in de mond hebben liggen.Eerst dus maar eens de vraag wat "cultuurverraad" dan wel in feite is. Hier is gekozen voor de omschrijving van "het bewust ten achter stellen de belangen van Nederland of de Nederlandse cultuur bewust ten opzichte van de culturele belangen van groepen buitenlanders of buitenlanden". Het gaat in de praktijk natuurlijk vrijwel altijd over situaties rond immigratie en integratie. In de gevallen van immigratie van de laatste veertig jaar is dat dit ten koste is gegaan van Nederland, zowel op materieel als op cultureel vlak. Sociaal en economisch vlak is dat inmiddels nauwelijks omstreden - op cultureel vlak wel. En om die strijd gaat het bij de toekenning van de term cultuurverraad. Voor een objectieve onderzoeker, waarnemer, of mens in het algemeen is het volkomen duidelijk dat de allochtone immigranten op cultureel vlak minstens net zo veel achter lopen als op sociaal en economisch gebied - alleen al de wet van de continuïteit der dingen maakt het uiterst onwaarschijnlijk dat het anders is. En wie daaraan niet genoeg heeft, hoeft maar herinnerd te worden aan zaken als eerwraak, inteelthuwelijken, uithuwelijken, besnijdenis, enzovoort om de juistheid van de intuïtie in te zien voor een sterk geval, zie hier . Maar die objectieve werkelijkheid is geen punt voor de aanhangers van het multiculturalisme. De wens om voor migratie een positief imago te behouden en dus van immigratie alleen de positieve kanten de op te merken en te benadrukken is groter dan de wens naar objectiviteit. En in vele gevallen gaat men dus zo ver om, daar waar men ervoor gesteld wordt een keuze tussen Nederlandse culturele belangen en die van allochtone immigranten, te kiezen voor die van allochtone immigranten, ook al weet men dat het onjuist is. Zoals in die gevallen van immigrantenbezwaren tegen kunstuitingen of de vrijheid van meningsuiting. Maar het duidelijkste criterium is de richting van schuld daar waar er wel over problemen gesproken wordt, zoals bijvoorbeeld op de arbeidsmarkt. Door de grote achterstand in scholing zijn de prestaties van allochtone immigranten ook op dat gebied sterk achterblijvend. Toch is gebruikelijk de schuld daarvan deels of geheel toe te schrijven aan Nederland of Nederlanders. Voor de grote meerderheid dat absoluut niet het geval, en voor dat kleine aantal gevallen waarin werkgevers wel selecteren op afkomst, is dat doordat ervaringen met allochtone werknemers inmiddels aanzienlijk negatief zijn. Om precies te zijn is in deze en soortgelijke gevallen de hoeveelheid daadwerkelijke discriminatie veel kleiner dan verwacht mag worden op grond van de sociale, economische en culturele achterstanden van allochtone immigranten en hun gedrag, en als geheel blijkt Nederland dus een zeer tolerant land, en waarschijnlijk veel te tolerant. Iedere vorm van verschuiving van schuld in de richting van Nederland is dus volkomen ten onrechte. Dit soort dingen noemen we hier cultuurverraad. Sterker nog: dat ís cultuurverraad. Omdat dit zelfs met deze uitleg nog een sterke beschuldiging is, zullen we hem toelichten aan aan de hand van voorbeelden. Vele voorbeelden. En wel dusdanig veel voorbeelden dat het noodzakelijk is gebleken om het terrein op te splitsen - de "angst"-campagne staat hier - ook eigen rubrieken hebben de historici , sociologen , juristen , het CGB , en Nederlandhaters . Hier verzamelen we de overige gevallen - overigens valt een groot deel van de vermelde zaken onder Racisme ook onder cultuurverraad, en andersom natuurlijk. Het eerste voorbeeld, de aanleiding voor start van het schrijven van deze pagina, is meteen niet de minste (De Volkskrant, 12-04-2008, door Ernst Hirsch Ballin, minister van Justitie):
Het beroep op internationale wetgeving en het specifiek vermelden van kennismigranten, zonder het dan eveneens relevante vermelden van economische vluchtelingen en gelukszoekers onder de paraplu van de asielwetgeving, geeft natuurlijk al voldoende aanwijzing met wat hiermee bedoeld wordt. Maar voor de volledigheid schrijft Ernst Hirsch Ballin, minister van Justitie, het nog eens in zoveel woorden erbij: de grenzen kunnen wel afgeschaft worden - iedereen is welkom. En waar het een steeds beter bekend feit is dat een sociale staat of verzorgingsstaat niet samengaat met vrije immigratie, is dit niet minder dan verraad van de Nederlandse cultuur, voor zover dat ook een sociale component inhoudt. Opmerkelijk genoeg komt er meteen hierop ook meteen een bron boven drijven, die een van de twee reden voor dit cultuurverraad toelicht (de Volkskrant, 12-04-2008, column door Marjolijn Februari):
Dat verraad van de Nederlandse cultuur, van een sociale staat, is dus nodig voor de economische groei van de Angelsaksische soort: van steeds meer voor de rijken, en steeds minder voor de werkende. Door import van arbeid, waardoor die arbeid goedkoper wordt, en er meer winsten in de vorm van kapitaal, contant geld, omhoog vloeien. En dit allemaal onder de smoes van 'nieuwsgierigheid'. Deze verraderlijke opvattingen komen meestal niet naar buiten - men geeft ze dan een ander, vriendelijker uitziend, gezicht (www.ambassadeursnetwerk.nl):
Telkens als u dit soort prachtige idealen leest, moet u dus bedenken wat er achter steekt: de wens tot de vrije import van arbeid, en het dumpen van de waarde van uw werk. En om u te waarschuwen voor het soort mensen die dit soort opvattingen hebben, hier een korte biografie (www.ambassadeursnetwerk.nl:
Rabiate politiek-correcte neoliberaal. De volgende bijdrager is van een "klassieker", uit het archief (NRC Handelslad, 31-12-2007, door redacteur Herman Amelink):
Als dit waar was, was de aarde een paradijs op aarde, qua rechtvaardigheid, want religie bestaat al sinds voorhistorische tijden. De enige historische conclusie luidt dan ook dat religie marginaal of niet bijdraagt tot een rechtvaardiger samenleving. Job Cohen staat hier dus aperte leugens te verkondigen, en we weten ook waarom hij dat doet: hij wil graag de moslims het gevoel geven dat ze betrokken worden bijna de Nederlandse samenleving. En dat is cultuurverraad, want de islam maakt geen deel van de Nederlandse samenleving, en haar ideeën staan daar volkomen haaks op. Het is prima om immigranten te betrekken bij de Nederlandse samenleving, maar niet op basis van een die Nederlandse samenleving vijandige religie of cultuur. Nu is de Nederlandse omroep al volledig en strikt multiculturalistisch, met een directe opdracht ter bevordering van de multiculturele maatschappij aan één van de nationale instituten, de NPS. Maar dat gaat sommigen nog niet ver genoeg (de Volkskrant, 27-01-2009, door Wilco Dekker):
Dus omdat er nu een tegengeluid tegen het multiculturalisme mogelijk lijkt te worden, gaan deze mensen nog eens extra voor de allochtoon en zijn etnocentrische en dus racistische belangen. Pluriformiteit is iets dat aan deze mensen niet besteed is - men werkt kennelijk alvast aan de islamitische censuur, waaronder geen kritiek op de islam mogelijk is. Een zeer opvallende vorm van cultuurverraad die niemand opvalt, is de eenzijdige racistische benadering van het etnische verschil. Hier is een enkel geval, dat de redactie er weer op attent maakte, door het korte tijdsbestek waarin alles gebeurde. Het verhaal loopt in drie stappen - stap één (de Volkskrant, 23-03-2009, van verslaggever John Wanders):
Stap twee (de Volkskrant, 10-04-2009, van verslaggever John Wanders):
En stap drie, de reden dat dit geval (extra) opviel, want het volgende bericht stond op dezelfde voorpagina als het vorige (de Volkskrant, 10-04-2009, van verslaggever Peter de Graaf):
Hier is sprake van etnische registratie - aan alle kanten - zoals altijd bij de kwestie over scholen en wijken enzovoort. Kortom: er wordt etnisch geregistreerd bij het leven. In het voordeel van allochtonen. Want die verhalen over "stimulerende leeromgeving" en "het belang van verschillende culturen" zijn sprookjes: allochtone leerlingen staan voor ordeverstoring, geweld, en leerachterstanden . Oké, de multiculti's hebben in ieder geval zelf het idee dat ze iets goeds doen met die etnische registratie. Tot die registratie wat oplevert dat geen bewijs is van de "stimulerende leeromgeving" of "het belang van verschillende culturen". Dan trekt men met de meest grove middelen ten strijde tegen etnische registratie. Het volgende bericht is van een klein jaar later: (de Volkskrant, 30-01-2010, door Albert Boon, deed samen Anna de Haanen Sjaak de Boer onderzoek naar de toegankelijkheid van de Jeugd-GGZ voor jongeren van niet-Nederlandse afkomst ):
De herhaalde suggestie van Boon dat het mindere aantalallochtone in de GGZ-jeugd aan Nederland ligt is natuurlijk een keiharde leugen - het is het gevolg van het taboe in eigen kring. Hier wordt van alles verraden, maar in ieder geval ook de Nederlands cultuur. Wat de Nederlandse bevolking heel goed door heeft, gezien de uitslag van de volgende peiling van de Volkskrant, gedaan direct na het CBP-bericht (10-04-2009):
Want als het bij de lezers van de zeer multiculturalistische Volkskrant al zo ligt, kunt u nagaan hoe het bij de rest van Nederland zit ... Nog een GroenLinks actiepunt (de Volkskrant, 29-04-2009, door Bart Dirks):
Commentaar kwam van elders (de Volkskrant, 29-04-2009, ingezonden brief van Hein Maassen (Leidschendam)):
De zaak van het vrije woord wordt verraden. Cultuurverraad. Bij GroenLinks is dat systematisch (Volkskrant.nl, Opinie, 24-04-2009, door Amanda Kluveld):
GroenLinks is voor Europa, voor kosmopolitisme , voor de islam, en tegen alle culturele waarden waar minstens tweederde van Nederland voor staat. GroenLinks verraadt de Nederlandse cultuur op grote schaal . Nu een stukje column van Marcel van Dam (de Volkskrant, 07-05-2009, column door Marcel van Dam):
Hierop volgt een voor de hand liggend verhaal dat een klonencultuur niet goed is. En een klonnecultuur is niet goed. Dus laten we eens gaan rondkijken naar welke soort cultuur het meest op een klonencultuur lijkt. Wat weten van een klonen? Klonen lijken op elkaar. En klonen denken hetzelfde. Nu zien mensen er over het algemeen nogal verschillend uit, dus hoe bereik je dat ze wel op elkaar lijken? Door ze hetzelfde te kleden - dat heet een "uniform". En mensen denken ook meestal nogal verschillend. En hoe bereik je dat ze hetzelfde gaan denken? Dat heet religie. Dus wat is de ergste klonencultuur? Dat is de cultuur die zijn deelnemers in een uniform hijst, en die er de strengst mogelijk religie op na houdt. Als je nu even je keuze beperkt tot Nederland, wat is dan de ergste klonencultuur? Nou, dat weet iedereen: dat zijn de moslims, want die dragen het meest een uniform: hoofddoek, djellaba, baard, boerka, en zij hebben veruit de strengste religie: een boek vol voorschriften en vervloekingen van andersdenkenden -zie de beelden en de citaten hier . OK, dat is duidelijk, Marcel van Dam gaat besluiten met de conclusie dat als je tegen een klonencultuur, je tegen de islam moet zijn. Maar natuurlijk is dat niet zo. Marcel van Dam besluit met:
Het zijn dus niet de moslims, maar de middenklasse die volgens Marcel van Dam het meest uniform is. Terwijl er absoluut geen middenklasse-geloof is, en nog veel minder een middenklasse-uniform. Marcel van Dam weet natuurlijk eigenlijk wel beter. Die middenklasse is maar een deeltje van de Nederlandse cultuur, een cultuur die veel rijker is dan de cultuur vanwaar de moslims komen - ook weleens omschreven als een couscous- en falafelcultuurtje. De reden dan de moslims naar Nederland komen. Maar daar zijn de dus zielig. Voor Marcel van Dam een goede reden om die cultuur te verraden. Met kloonverhaaltjes. Het hele justitiële apparaat is door de algehele houding van de leiding en de maatschappelijke ook al sterk bedorven. Zo werden tot voorkort alle gevallen van allochtone "buurtoverlast", lees ook wel: "racistische aanvallen van het gekleurde volk op de blanken", afgedaan met "Dat moeten de mensen zelf maar oplossen". Tot aan het wegjagen van homo's en joden aan toe. Ook na de rel rond de Diamantbuurt werd dit nauwelijks beter, tot aan de toestanden in Gouda en diverse andere kleinere steden in 2008 - overigens: zelfs tegen deze aanpak kwam sterk bezwaar . Hoe anders het gaat de andere kant op blijkt hier (Volkskrant.nl 11-05-2009, ANP):
De actie was van de moskee zelf, zodat de brandweer metee gebeld kon worden en er geen schade was ... Dus even over de wenselijkheid van de aanpak van de islamterreur (de Volkskrant, 16-12-2008, van verslaggeefster Violet Laverman):
Als je op deze wijze de houding en het gedrag van rechtse jongeren ziet als een gevaar, kan je het gedrag van allochtonen jongeren, die bussen bekogelen, betitelen als anti-staat-terrorisme. Nog los van wat er in de buurt gebeurt, want dat is regelrechte volksterreur. En ook deze vorm van terreur heeft zijn symbolen: hoofddoek, djellaba, baard en moskee. Maar die worden niet bestreden, maar juist bevorderd. Radicalisering: eigenlijk geen probleem (Volkskrant.nl, 09-05-2009, ANP):
Ooit een rechts-extremistische jongere een imam zien vermoorden? En hier totaal geen preventieve aanpak: wat overeenkomstig de aanpak van rechts-extremisme de sluiting van moskeen zou inhouden, en een heropvoedingstraject voor de moslims. Wat hier gedaan wordt is hetzelfde als met de leider van de rechts-extremistisch jongeren, zeg een Gauleiter, een afspraak maken dat als zijn jongens al te erge taal uitslaan, dat hij zal bellen - 'De overeenkomst heeft echter nauwelijks bijgedragen aan het signaleren van extremisme' - dat zal je de donder halen - moslims zijn in dit opzicht waarschijnlijk erger dan rechts-extremisten: loyaal aan de eigen groep tot op het bot . Het is tolereren van extremisme is nog erger: je kan in Nederland congressen organiseren waarin de omverwerping van de democratie een hoofdonderwerp is - als je maar islamiet bent - ben je rechts, dan wordt je vervolgd. Of er komt links tuig je hotel in de brand steken . En dat alles gesteund door de ambtelijke en justitiële apparaten,die de anti-Nederlandse en racistische houding zonder meer toepassen in hun vervolgingsbeleid. De islam kan vrijelijk hel en verdoemis preken voor haar tegenstanders, maar Geert Wilders moet vervolgd worden voor zijn stellingname hiertegen. Het is gewoon zoals in onderstaande cartoon: Red.: Justitiemedewerkers doen over dit soort zaken natuurlijk nooit openlijke uitspraken - we moeten onze toevlucht nemen tot wat je ziet gebeuren - sowieso de beste methode natuurlijk - vooreen verzameling van dit soort gebeuren, zie hier . Maar dat de conclusies juist zijn, blijkt uit het volgende (Volkskrant.nl, 08-05-2009, ANP):
Vergelijk dit nu eens met de houding tegenover moslims: die worden aan alle kanten geholpen door diezelfde ambtenaren: met eigen loketten, eigen zitplaatsen in het theater, enzovoort. En je hoort geen enkel bezwaar tegen hun aanwezigheid in bestuur, terwijl er geen enkele grond is om te veronderstellen dat ze daarin beter zijn dan PVV'ers, en goede gronden om aan te nemen dat ze slechter zijn - cliëntilisme en andere vormen van corruptie liggen op de loer. En ook dit heeft een nog zwartere zijde: want áls je zoiets zou beweren over moslims, of nog beter: Surinamers of negers, zou je beschuldigd worden van discriminatie en racisme. Dit laatste artikel is natuurlijk een bijzonder belangrijk signaal. En onderstaande waarnemer heeft dat zeer goed begrepen (de Volkskrant, 08-05-2009, door Harm Beertema, leraar in het Rotterdamse beroepsonderwijs):
Iedereen kan het zelf bedenken uit de inhoud van het feitelijke artikel, maar het is toch goed dat het expliciet is opgeschreven. het blijkt dat het ambtenarenapparaat, en je mag aannemen, gezien het soort publicatie, dat dit voornamelijk op de hogere regionen slaat, in hoge mate hetzelfde is samengesteld als de rest van de politiek-correcte alfa- en gamma-elite. Ze hebben precies dezelfde standpunten en gebruiken precies dezelfde taal - je kan het zo overnemen van de publicaties en de houdingen in media als de Volkskrant, Vrij Nederland, Nova enzovoort. Beertema vergelijkt de eenzijdige politieke oriëntatie van het ambtenarencorps'' met die van andere groepen als 'de rechterlijke macht, het onderwijs, de zorg en de media'. De rechterlijke macht is boven al behandeld, en de media elders . Wat betreft het onderwijs kunnen we refereren aan een van de artikelen over het Nationaal Historisch Museum (De Volkskrant, 12-05-2009, rubriek Gemengde berichten van Martin Sommer) :
Het sluit naadloos bij elkaar aan: de afkeer van de inhoud, die kenmerkend is voor dezelfde groep als die we tegenkomen bij de rechterlijke macht en de media: alfa- en gammameute. Het is deze groep die kennelijk vrijwel collectief bezig is niet alleen intern onze cultuur te ondermijnen, maar ook te verraden richting andere culturen, met name de achterlijkheid van de islam. Sinds het verdwijnen uit het Rotterdamse gemeentebestuur van Leefbaar Rotterdam, is het daar helemaal niet meer pluis: (de Volkskrant, 10-04-2009, column door Amanda Kluveld):
Op zulke simpele vormen van cultuurverraad is het natuurlijk makkelijk schieten, wat Amanda Kluveld dan ook met kennelijke graagte deed:
Amen. We hebben al eerder gezien dat, natuurlijk om de islam te gerieven, Job Cohen een grotere rolvoor de religie voorstelde. Nu is hij nog wat duidelijker. Want in de tussentijd is de reputatie van de islam, terecht, nog verder gedaald. Tijd, vindt Job, om daar wat aan te doen (de Volkskrant, 15-10-2009, door Job Cohen):
Kortom: de wetenschap moet zich beijveren om een trivialiteit te benadrukken: niet iedere moslim is een crimineel of terrorist. En, vindt Cohen kennelijk, als niet iedere moslim een crimineel of terrorist is, dan deugt de islam, en is die negatieve reputatie onterecht. Job zegt ook hoe de wetenschap dat moet doen: gebruik de methode van John Esposito en Dalia Mogahed, want die hebben duizenden moslims in vele landen geraadpleegd. En dat is natuurlijk de enig juiste methode, volgens Job, om te weten te komen of mensen al dan niet deugen: het ze vragen . Te belachelijk voor woorden. Maar ja, wat moet je anders als je zo'n hopeloze zaak wilt verdedigen. Als cultuurverrader. Oh ja, hij specificeert ook nog wat hij zelf wilde weten - we hebben alvast nummering toegevoegd:
De antwoorden: 1: Die beelden zijn volkomen juist . 2: Ja. Idem en . 3: Dat haar cultuur gevaar loopt . 4: Ja. . 5: Dat haar cultuur gevaar loopt . 6: Ja. Zie 3 en 5. 7: Nog nooit een voorbeeld van gekregen na tientallen keren vragen. 8: Nee. Religie verhoudt zich geheel niet met openheid en vrijheid . 9: Als moslim. 10: De islam en geld. 11: Bij hun geboorteland en de islam . 12: Zie link bij 11. Een andere bvelanrijke bron van verraar (VARAgids, nr.41-2009, rubriek Digitale kanalen):
Deze stelling is ten eerste generaliserend, iets waar mensen als Jan Blokker, zoons, en hun talloze intellectuele soortgenoten een gruwelijke hekel aan beweren te hebben - als het over moslims gaat bijvoorbeeld. Maar laten we hem eens als zodanig nemen. Dan gaat gaat het hier, sociologisch gezien,over xenofobie. Dan is de vraag: Wat zegt de wetenschappelijke sociologie over xenofobie? Het antwoord: Xenofobie is een natuurlijke emotie, die overal voorkomt. Dan eerste is de eerste conclusie: als je op één speciale plaats of voor één speciale groep de eigenschap van xenofobie eruit licht, dat maak je een groet fout, want xenofobie zit overal. Dan kan je als vervolgvraag krijgen: "Maar is de xenofobie hier niet extra groot?" Dan moet je dus de verschijnselen van xenofobie gaan bekijken en waarderen. Hoe uit de xenofobie in Nederland zich? Antwoord van mensen als Blokker: "De afkeer van een groep Nederlanders van de islam." Dat wil zeggen: er is een groep Nederlanders die dat zeggen. Maar hoe zit vergelijkenderwijs. Dat wil zeggen: Hoe zit het met de moslims en hun xenofobie - hun hele aan anderen? Als je moslims in het algemeen neemt, is het antwoord bekend: een paar cartoons in en Deense krant deed in de hele islamitische wereld hele hordes, deels randstichtend, door de straten jagen. Heel veel xenofobie daar. Kijk je naar Nederland, zijn de verschijnselen minder zichtbaar, maar de gevoelens bijna even sterk - kijk naar de verzamelingen bronnen hier: . Antwoord aangaande de vergelijking: Nederlanders hebben xenofobie gevoelens ten opzichte van moslims, maar moslims hebben veel meer xenofobe gevoelens ten opzicht van(onder andere) Nederlanders. Hoe zit het dus met de oordelen van de heren Blokker: die weerspreken de culturele werkelijkheid. Dat is cultuurverraad. Een relatief nieuwe vorm van cultuurverraad is om alle bezwaren tegen immigratie en islam te bestempelen als racisme. Het is al een iets van een half jaar aan de gang, maar onderstaande voorbeeld van Evelien Tonkens geeft een zeer indringende vorm, die uitnodigde voor bespreking. Omdat Tonkens haar boodschap keurig in stukjes heeft ingedeeld, kunnen wij dat ook meteen doen. Deel één (de Volkskrant, 21-10-2009, column door Evelien Tonkens):
Op de website van de Volkskrant waren er natuurlijk meerdere mensen die erop wezen dat bezwaren tegen een godsdienst niets met ras te maken hebben. Evelien Tonkens is van huis uit socioloog, en zelfs hoogleraar, en zou deze fout dus nooit mogen maken. Dat het toch gebeurt kan alleen kwade wil zijn.
Dit is een tweesnijdend-mes argument: als het om maar zo weinig moslims gaat, is de ophef en de overlast die ze veroorzaken voldoende reden om de hele stroming waar mogelijk tegen te werken en te onderdrukken. Het impliceren dat een kwart uithuwelijkshuwelijken weinig is, is natuurlijk volkomen belachelijk. Een kwart van een groep die op een zeer belangrijk punt onder dwang gehouden wordt ... Maak er bijvoorbeeld dit van: "Maar een kwart van de bevolking in de DDR werd echt onderdrukt" - wie het zei zou afgeschoten worden. Een tweede ernstige uitglijder.
Het bekende "Wij zijn allemaal Nederlanders"-misverstand - het is snel weerlegd door het even door te trekken: "Als een kameel emigreert naar Nederland en de Nederlandse nationaliteit krijgt, is het een koe". Dat we het hier over kamelen hebben, blijkt uit het kamelengedrag: hoofddoeken, baarden, moskeeën, eerwraak, uithuwelijken, enzovoort. Allemaal kamelengedrag.
Tonkens geeft, in tegenstelling tot de vorige gevallen, geen recept ter bestrijding. Natuurlijk omdat het geen racisme is, en omdat er niets tegen in is te brengen.
Ongetwijfeld bestaan er mensen met blinde-haat racisme. Zowel bij allochtonen als autochtonen. Maar dit is er geen voorbeeld van. Mensen die hoofddoeken mijden, mijden mensen die een geloof aanhangen dat hen veroordeeld, vervloekt en verketterd. Van zo'n geloof mogen ze zich vrijwaren. Sterker: eigenlijk zouden ze van de overheid mogen verwachten dat ze de overige burgers beschermt tegen de opvattingen van zo'n soort geloof. En dat bij het ontbreken van die bescherming, de burgers het heft in eigen hand nemen, is niet meer dan logisch. Het zijn niet die burgers die niet deugen, maar dat veroordelende, vervloekende en verketterende geloof. Tonkens doet ook nog even wat aan de casuïstiek van dit geval:
Een vorm van psychologiseren die met het grootste gemak omgekeerd kan worden: achter die hoofddoek gaat vast groet hoeveelheden leed en frustratie schuil over talloze andere dingen. Maar omdat dit geloof is, helpt er geen moedertjelief aan. En het is in ieder geval niet de schuld van de ongelovige autochtonen.
En hier gaat het dus echt goed fout. Want dit is te reduceren tot: je mag niet over groepen praten - de bekende doodzonde van sociologen . Wat als je reëel bestaande ervaringen met een groep niet als kenmerk van die groep mag zien, dan geldt dat in feite voor alles aangaande een groep. Want alles is terug te voeren tot ervaringen, al dan niet negatief. Bovendien een stellingname die de volgende dag door dezelfde mensen met voeten getreden wordt, als ze pleiten voor allerlei steunmaatregelen aan allochtonen. Een paar voorbeelden van het bijbehorende soort Orwelliaanse taalgebruik:
Er zijn geen problemen met immigratie - immigratie gaat volkomen vanzelf. Er zijn problemen met immigranten. Problemen met immigranten bestrijden is hetzelfde als "immigranten steunen" - en dus praat je over "immigranten" als groep. Waarna die groep "immigranten", die in steunbeleid wordt aangeduid als "allochtonen" om de term "immigranten" te beschermen vervolgens door Tonkens wordt aangeduid als 'nieuwe Nederlanders'. En al deze leugens om de cultuur van de immigranten of allochtonen te beschermen tegen de confrontatie met zijn zwakte in vergelijking met de Nederlandse cultuur. Cultuurverraad. Volgende: de bestuurlijke instanties en hun bevolking (de Volkskrant, 31-10-2009, van verslaggeefsters Janny Groen en Annieke Kranenberg
Naast de "onderzoekende"sociologen krijgen we hier dus ook een beeld van de houding binnen 'overheidsinstanties en departementen'.Waar men ook onverkort kiest voor de islam boven Wilders. Een beroepsgroep die we nog niet gehad hadden (DePers.nl, 12-12-2009):
Die laatste zin klopt. Moslims hebben totaal niet in de gaten dat ze mensen die niet tot hun groep behoren, de groep van hen die het religieuze licht hebben gezien, totaal anders behandelen - minderwaardig, vanuit de hoogte en arrogant, zie hier . Veel Moslims tonen die arrogantie permanent middels hun kleding. Nog een psycholoog (de Volkskrant, 26-02-2010, boekrecensie door Anet Bleich):
Nou, dat laatste is een goede omschrijving van alles rond de islam: verdeelt de wereld in de absolute tweedeling van gelovigen en ongelovigen, benadrukt dat door talloze rituelen inclusief kleding, en probeert dat af te dwingen op allerlei manieren inclusief geweld. Dat religie borderline is, is nauwelijks omstreden als je kijkt naar de meer fanatiekere gevallen - die niet meer dan een wat nadrukkelijke uitingswijze van het basale karakter ervan . Maar natuurlijk past Bosland zijn definitie niet toe op de islam, maar degene die deze eigenschappen van de islam constateren. En uitsluitend op degene die de eigenschappen van de islam constateren. Een vorm van tweedeling (van de werkelijkheid) die Bosland in aanmerking doet komen voor zijn eigen definitie. Waar hij ter versterking nog het volgend aan toevoegt:
Nou, als er nog een ding is waar de islam ernstig aan leidt, is dat het overal waar het zit en niet de absolute baas is, leidt tot een verdeling in kampen - ook in Nederland. Het is zo erg,dat het zelfs te ver gaat:
Conclusie: gestoord dus, die man. Hoe die storing tot stand komt, staat ook nog in dit artikel:
Waarom worden ze gestoord: omdat ze er maar niet uitkomen hoe ze Wilders "moeten bestrijden". En wat is de voor de hand liggende conclusie: dat Wilders niet te bestrijden is. En waarom is Wilders dan niet te bestrijden terwijl hij "alleen maar one-liners verkoopt"? Omdat die one-liners dus kennelijk waar zijn. Maar ja, als die one-liners tegen jouw ideologie ingaan, en je ze toch niet kan weerleggen,si dat inderdaad gek-makend. Jouw ideologie die zegt dat hun uithuwelijk-en-eerwraak-cultuur net zo goed is als de onze. Een cultuurverraderlijke ideologie. Ook de psychologen doen dus weer het bekende: het integratie probleem van één enkele kant bekijken. De cultuurverraderlijke kant. En ten overvloede nog een stukje dat direct laat zien waar het echte probleem ligt DePers.nl, 17-11-2009)
Het is de allochtoon die zich afscheidelijk gedraagt - op talloze terreinen. En natuurlijk geldt ook dat hoe internationaler de organisatie, des te meer cultuurverraad (Volkskrant.nl, 16-12-2008, ANP):
Met voorop de kosmopolitische cultuurverraders van D66, die graag de islam verplicht zouden stellen in het kader van de multiculturele maatschappij. Columniste heeft een aantal gevallen samengevat (de Volkskrant, 18-12-2009, column door Nausicaa Marbe):
Amen Grote ophef was er natuurlijk over de eerste geslaagde tegenactie: het Zwitserse volk dat voor een minarettenverbod stemde. Waarom? Waarschijnlijk vanwege dit soort dingen (Tagesanzeiger.ch (Zwitserland), 21-12-2009):
Natuurlijk is de Zwitserse SP waar mevrouw Aeppli lid van is, de sociaal-democratische partij - zeg maar de Zwitserse PvdA. Overigens: over dat referendum tegen het minarettenverbod: prompt verklaarde de democrate Guusje ter Horst (PvdA), minister van Binnenlandse Zaken, dat het maar goed was dat Nederland niet zo'n referendum kende. Ook in tijden dat bezuinigingen nodig zijn, is het verraad natuurlijk actief (de Volkskrant, 08-01-2010, door Han Entzinger, hoogleraar migratie- en integratiestudies):
Volgens Entzinger moeten we de huidige instroom ongemoeid laten onder het motto dat we dan ook hoogopgeleiden ontmoedigen, en een ongedekte cheque uitschrijven voor al de kosten die het gevolg zijn. Volgens zijn eigen schrijven vele miljarden. Verraad. Het volgende artikel is een bron van diverse varianten - vandaar het commentaar tussendoor (de Volkskrant, 22-01-2010, door Sjaak van der Geest):
De schrijver van het artikel geeft zijn geloofsbrieven af: wij duwen immigranten onze cultuur door de strot.
Waar het om gaat qua inburgering, maar iets voor de langere termijn, en onmogelijk voor zo'n bijeenkomst. Wat wel gezegd zou kunnen worden: " En dit moeten jullie zelf doen".
Over hun eigen cultuur denken immigranten helemaal niet zo relatief - dat is inmiddels bewezen. Deze vorm van inburgering is dus cultuurverraad.
Inmiddels is ook volkomen duidelijk dat de allochtone immigranten, veruit in de meerderheid, geen bijdrage leveren aan onze cultuur, maar een grote sociale, economiuscdhe en culturele achterstand hebben. Voor onze immigratie is deze vorm van inburgering dus een vorm van cultuurverraad.
Hier wordt het al uitgelegd: ook dit is cultuurverraad. Hier zien we dus dat onze bestuurderen vrij algemeen vallen onder de cultuurverraders. Nauwelijks een verrassing: ze behoren tot de klassen in de maatschappij die voordeel hebben bij globalisering en migratie. Dus ze doen alles om de slechte naam van immigratie te bestrijden. Het tweede deel van het verhaal slaat op de antropologische analyse van het gebeuren van inburgering, en wordt behandeld in Cultuurverraad, sociologen . Een geval met vele varianten (de Volkskrant, 30-01-2010, van verslaggever John Wanders):
Dat laatste punt gaat het hier om: het halal-eten. Hiervoor geldt wat voor alle halal-gevallen geldt: tegenover halal staat haram - onrein, fout. Met de term "halal" worden wij niet-moslims dus bestempeld tot fout en onrein. De term "halal" is dus sterk beledigend voor onze cultuur. Het toestaan van die term is dus verraad ten gunste van de cultuur van de moslims. Cultuurverraad. Een groep van wie al eerder nogal wat vernomen is, maar als "wat dacht je anders" tot nu toe hier niet was vermeld: Arabisten en islamisten. Maar nu is er een zeer directe aanleiding (de Volkskrant, 05-02-2010, van verslaggeefsters):
Dat er ook vreedzame verzen in de koran staan, is nauwelijks omstreden - daarvoor hoeven de deskundigen geen brief te schrijven. Het gaat om de aanwezigheid van niet-vreedzame verzen. Want de situatie is net als die met diefstal of iedere andere wetsovertreding: dat je het tien of honderd keer níet hebt gedaan is geen verzachtende omstandigheid voor de keer dat je wel steelt - en dergelijke. Maar door de brief te schrijven wekken de zes deskundigen wel de suggestie dat Wilders bewering, dat er niet-vredelievende verzen in de koran staan, onjuist is. En aangezien die verzen er wel in staan, zoals een kleiner aantal islam- deskundigen al eerder heeft betoogd, is de brief van deze een leugen. De reden om de verklaring van enkel andere deskundigen van hogere graad van betrouwbaarheid te verklaren dan de verklaring van de zes is simpel: ze hebben er als groep belang bij - het belang zijnde de reputatie van hun vak. En dan geldt de simpele regel: als van een groep van 10 mensen er 1 iets verklaart dat tegen het belang van die groep is,en de ander en 9 verklaren iets dat ervoor is, zijn de kansen half-om-half. Is het 2 versus 8 dan ligt de kans op de waarheid al voor 80 en meer procent bij de kleinere groep. De zes bemoeien zich dus met het proces tegen Geert Wilders, dat wil zeggen: het proces tegen de vrijheid van meningsuiting, met een leugenachtige verklaring tegen de vrijheid van meningsuiting. Cultuurverraders dus. Weer een nieuwe kwestie: eerst in Rotterdam en later in Amsterdam bleken er verkiezingsposters (voor de gemeenteraadsverkiezingen) in het Turks en andere allochtone talen verspreid te zijn. In deze ietwat meer verlichte tijden kwamen er nu openbare bezwaren, met, natuurlijk, de reacties vanuit multiculturele kring daarop. Hier twee voorbeelden (de Volkskrant, 19-02-2010, door Koen De Mesmaeker, directeur voor inburgering Gent):
Prachtig hè, die woorden...? Maar voor we ze uiteen gaan rafelen eerst de andere commentator (Volkskrant.nl, Opinie, 18-02-2010, door Thomas von der Dunk):
Ietwat minder mooi geformuleerd, maar in zijn grotere directheid even helder. En ook de woorden van verstandige mensen, want van Thomas von der Dunk weten we dat hij cultuurhistoricus is, en de Belgische bestuurder zal ook wel niet van de straat zijn. En toch hun verhalen niet meer dan gezwets. Het is gezwets omdat het allemaal met één woord weerlegd kan worden. En dat woord is "eentaligheid". Het gaat niet om tweetaligheid. Voor tweetalige mensen hoeven er geen posters in een niet-Nederlandse taalgemaakt te worden - die kunnen Nederlandse posters lezen. Nee, die posters zijn alleen maar nodig voor mensen die geen Nederlands kunnen lezen. Voor ééntalige mensen. En geen van onze beide denkers en woordkunstenaars heeft het benul om dit te beseffen. Of ze beseffen het wel en dan zijn ze kwaadaardige leugenaars en propagandisten, en dat zullen we voorlopig maar even niet aannemen. Natuurlijk is een zo simpele weerlegging niet uniek. We reproducerende derde reactie onder het artikel van Von der Dunk:
Inderdaad. Hoe zou je je als intellectuele en denker nu voelen als je zo snel zo grondig te kakken wordt gezet? En hoe kan het nu dat je je als intellectueel en denker in een positie manoeuvreert waarin je zo snel te kakken kan worden gezet? Daar is maar één voor de hand liggend antwoord op: ideologische verblinding. De ijver om de zaak van de allochtoon, eigenlijk de moslim natuurlijk, is zo groot dat iedere connectie met de redelijkheid verloren gaat. Het is geen bewust proces meer - het gaat automatisch . Die ideologische verleiding is natuurlijk ook de reden dat ze niet beseffen waar ze mee bezig zijn: het stellen van de belangen van een immigrantencultuur boven die van de Nederlandse cultuur. Daar waar de uitingen van die cultuur duidelijk lager liggen dan die van de Nederlandse cultuur. Want iedereen weet dat die ééntaligheid gepaard gaat met een hele sleep aan andere sociale achterstanden, waaronder degene die leiden tot allerlei vormen van overlast en crimineel gedrag - zowel binnen de eigen groep als jegens de gastheren: Nederlanders. Cultuurverraad, dus. Een mooi voorbeeld dat een algemeen beeld neerzet (de Volkskrant, 08-03-2010, door Corina de Jong):
Tuig en allochtonen, vaak dezelfde groep, mogen alles - de gewone burger wordt op de vingers gekeken. Het is geen wonder dat de aanhang van de PVV als een raket stijgt. De voormalig dichter des vaderlands, Gerrit Komrij, komt onverwacht helder uit de hoek in Pauw & Witteman (16-03-2010): "De ellende is begonnen toen er in Amsterdam een optocht plaatsvond waarom geroep werd "Salman Rushdie moet dood". En dat dat zomaar mocht. Dat er politie omheen liep om ze te begeleiden. In plaats van dat er tegen opgetreden werd. Maar ja, het waren moslims, hè. Onder leiding van Mohamed Rabbae. En zo is het: dat was een begin het grote cultuurverraad. En daar is 'ie weer, de vijfde-colonnist, samen met de bekende bende (de Volkskrant, 20-03-2010, door Hedy d’Ancona e.a.):
De bekende leugens en omdraaiingen: het zijn de allochtone immigranten die discrimineren en racistisch zijn , en waar ze in de meerderheid zijn de blanken in de hoek drukken zodat ze uit hun wijken vluchten . En degenen die bezwaar hebben tegen de moslims pleiten niet voor eenheidsworst, want er wordt niets gezegd van andere Europeanen, Chinezen, enzovoort, alleen over de moslims met hun haatzaaiende koran en halal-en-haram regeltjes. En hun religieuze activisme in de vorm van de hoofddoek. Maar natuurlijk zijn de autochtonen de schurken, die de allochtonen ook sociaal-economsch onderdrukken:
Geen woord over het de sterk achterblijvende leerprestaties van de allochtonen waardoor ze die positie hebben. Stel je voor, moslims die ergens in onderpresteren - die waardigheid weer. Én wat ze het liefst natuurlijk meteen zien verdwijnen, in goed-islamitische traditie, is het recht om op deze achterlijkheden kritiek te uiten:
En in dit geval komt ook dat bekende wanstaltige begrip van het respect om de hoek kijken:
Christenen mag je voor alles uitmaken, en op dit moment is het misbruik op internaten volop in het nieuws, maar moslims, nee, die hebben waardigheid, die je niet mag schenden. Christenen mag je bekritiseren, maar voor moslims moet je respect hebben. Kijk, en dat is nu een echte bedreiging van democratie. Tussen twee haakjes: dat kopvoddentaks, één keer uitgesproken, is iets waar de multiculturalisten echt zonder limiet op kunnen klaarkomen. Het is regelrecht eigen-volk-haat, oikofobie, waar deze mensen aan lijden. Die zich inlaten met iemand die een islamitische moord op een schrijver heeft bepleit, een regelrechte onze cultuur vijandige vijfde-colonnist . En om hun zwarte religieuze streven te verhullen, anderen beschuldigen van hetgeen ze zelf voor staan: "Joden zijn apen, anders-gelovigen zijn honden, en ongelovigen zijn varkens" :
Voor de zoveelste keer in deze niet-aflatende campagne om ons de islam op te dringen. Oh ja, dit keer is "De multiculturele cultuur is een verrijking van onze samenleving" Hedy d' Ancona die de hoofdondertekenaar is - dit is de volledige lijst:
We hebben weer vijf namen toegevoegd aan onze lijst . Een teken van lichte vooruitgang: ook de werkelijkheid mag nu gehoord worden (de Volkskrant, 26-03-2010, ingezonden brief van Dirk Bol (Amsterdam)):
Het is als het jongetje dat roept dat de Keizer geen Kleren aan heeft. Vervolg |