Bronnen bij Burgeroorlog, cultuur: dwang
Het politiek-correcte denken oftewel het cultuurmarxisme
gaat uit van "De Gelijkheid der Culturen", en bij geconstateerde ongelijkheid in de
werkelijkheid, dat de verschillen gelijkgemaakt moeten worden.
Verschillen gelijkmaken kan op drie manieren: het lagere verhogen, het hogere
verlagen, of een mengsel van deze twee.
Het hogere verlagen is iets
waar zelden tot nooit iets goeds in schuilt. In ieder geval op het menselijke
vlak. Als je constateert dat mannen inherent sneller hardlopen en
dergelijket) dan vrouwen, los je dat niet op door middel van een blok aan
hun been. Je maakt óf de vrouwen sneller, óf je houdt ze maar gescheiden als
je vrouwen ook een kans wilt geven om te winnen. Of in ieder geval: je deelt
ze apart in, zoals bij de marathon.
Allemaal voor de hand liggend,
tot het over de bredere maatschappij gaat, en met name diverse etnische
groepen. Daarin loopt ook de één harder dan de andere: de een bouwt houten
zeeschepen tot en met mobieltjes en raketten, de ander kan goed zingen. En
hardlopen:
Nu hebben gelijkheidsideologen geen behoefte
tentoongespreid om iets te doen aan dat zingen of hardlopen, maar wel aan
andere zaken zoals studeren en werken. En opvoeden.
Welke laatste
zaken genoemd worden vanwege het eerste voorbeeld (de Volkskrant,
07-07-2020, door Marileen Kan, marketing en communicatie manager):
Les 1: De auteur is ernstig politiek-correct, gezien het gebruikt van de
term 'witte'. Les 2: De auteur vindt dat er verschillen zijn tussen
blanke scholen en gemengde of gekleurde scholen, anders hoefde je van de
kleurverschillen geen punt te maken. Zie ook dit citaat van verderop in het
artikel:
Het is natuurlijk niet alleen de sociale ladder, maar ook de ladder van
onderwijsniveau en -prestaties. Dat laatste is iets
dat meer mensen vinden, gezien de begeleidende foto:
Die foto hoort bij een actie om meer blanke kinderen op gekleurde
scholen te krijgen. De tekst op het t-shir luidtt "Elk kind heeft
recht op integratie" impliceert aan "Integratie is een voordeel", oftewel:
"Integratie is gaan van een lager niveau naar een hoger niveau" oftewel:
"Blanke kinderen brengen een hoger niveau". Met deze
vertaling wordt het eerste citaat:
De auteur is daar afkeurend over, zoals blijkt uit het letterlijke
citaat, en dit:
De reden dat de auteur dit afkeurt, wordt ook duidelijk uitgelegd:
Oftewel: de auteur is een gelijkheidsideoloog. Nu
merkt die gelijkheidsideoloog dat er krachten aan het werk zijn die wijzen
op ongelijkheid:
Goed, en wat doe je dan als ideoloog? Nou, dat is
simpel: het eerste voorbeeld van een ideoloog die zijn ideologie bijstelde
moet deze redactie nog tegenkomen. Het eerst wat je
doet als ideoloog, is je eigen gedrag aanpassen aan je ideologie:
Maar dat is niet het echte kenmerk van een ideoloog. "Ik wil de wereld
wat meer gelijk maken". Zo veel mensen willen zo veel
dingen ... Wat de ideoloog onderscheiden maakt, is
dit:
Dwang. Het opleggen van jouw mening en voorkeur
aan anderen. Het aan anderen opleggen van zaken die
nadelig voor hem zijn. Natuurlijk zonder die ander
daarin te kennen of een stem te geven. Cultuurmarxisme
leidt automatisch tot dwang. Het is dus eigenlijk ook
"cultuurfascisme".
Nu is schoolmenging hier wel het eerste voorbeeld,
maar dat is door toeval en het is niet het meest voorkomende. Dat is de dwang
op de meningsverspreiding. De censuur.
De huidige politieke-correctheid is
vrijwel volledig gevuld door het gelijkheidsideaal en -ideologie.
Dus alle feiten en alle meningen die wijzen op ongelijkheid moeten
onderdrukt worden. Wat al decennia aan de gang is, en
geresulteerd heeft in het begrip "kwaliteitskranten"
of kwaliteitsmedia, zijnde die kranten die de gelijkheidsideologie
aanhangen, zijnde alle kranten behalve De Telegraaf, en de
overige publicaties behalve Elsevier. En de
elektronische media zijn volledig politiek-correct gelijkgeschakeld
. De laatste tien jaar werd er aan de poten van dit
machtsblok gezaagd door de opkomst van het internet, wat dan ook hevig
gehaat wordt door de politieke-correctheid
. Maar ook hier heeft het rijk van de gelijkheidsdwang een offensief ingezet
(de Volkskrant, 12-08-2020, door Noël
van Bemmel):
Een leugen, natuurlijk. Natuurlijk, omdat alle
acties tot censuur altijd met dit soort 'heilige" woorden gepaard zijn
gegaan. Deze redactie kan geen geval bedenken waarin
dit soort combinatie van woorden en daden NIET tot weerzinwekkende censuur
heeft geleid - na langere of kortere tijd. De huidige
formuleringen gaan over extremen in plaatjes en dergelijke, maar de
maatschappelijke krachten achter dit verbod zullen doorwerken en
uiteindelijk leiden tot het verbieden van alle meningen en opvattingen die
niet overeenkomen met het gelijkheidsideaal. Eerste
voorbeeld
De maatschappelijke kracht achter het bestrijden van blackface gaat
niet over het verbeelden van een andere etnie, want bijvoorbeeld zwarten
wordt onbeperkt toegestaan een andere etnie, de blanke, te verbeelden,
bijvoorbeeld in de vorm van "een zwarte James Bond"
Dit gaat alleen over het uitbeelden van een zwarte, omdat zwarten als groep
een minderwaardige maatschappelijke positie bekleden
, en zwarten dit
uitgekozen hebben om zich aan te storen, als wraak voor hun maatschappelijk
minderwaardige positie. Dit zal doorgaan voorbij het
geval van de huidige wat extremere afbeeldingen, omdat de maatschappelijke
kracht erachter: de zwarte minderwaardige positie, niet zal verbeteren als gevolg van deze actie. Tweede voorbeeld:
Een zelfde soort geval met ietwat andere insteek. Hier is het de
bovenmatige maatschappelijke positie verkregen door Joden door hun bovenmatige
interesse in geld De werkelijkheid is dat een
overdadig aantal rijke mensen van Joodse origine is, dus Joden zijn als groep
bovenmatig geïnteresseerd in geld. En invloed. Zo is de organisatie die deze
verboden instelt bovenmatig invloedrijk, is de baas van de organisatie die
deze verboden instelt bovenmatig rijk. En van Joodse origine. Met
iets dergelijks geldende voor de eveneens uiterst invloedrijke organisatie
Google. En er zijn binnen deze industrietak niet genoeg andere in deze mate
invloedrijke en rijke organisaties om maar in de buurt te komen van
evenredige vertegenwoordiging van de groep aangeduid in de verboden als
"Joden". Oftewel: een bovenmatig rijke en invloedrijke
groep gebruikt zijn bovenmatige rijkdom en invloed om het benoemen van die
bovenmatige rijkdom en invloed te verbieden. En merk
op: dit is geen complot, maar dit zijn sociologische groepsprocessen, met
daaronder culturele en mogelijk etnische processen. En
ook voor dit geval van censuur geldt natuurlijk: eerste de extremen:
Maar gaat dat de maatschappelijke werkelijkheid, hier de rijkdom en
invloed van de groep, niet veranderen. En dus zal het proces van verdere
censurering doorgaan.
En één van de manieren waarop dat doorgaan zal gaan werken is de manier
waarop het nu al werkt: via de constante
stroom propaganda in de angehauchte gelijkheidsideologische media om de beperkingen verder op te
voeren:
Of uitgebreider:
Uitvoerders van "De minderwaardige zwarte positie is het gevolg van
discriminatie en racisme".
Oftewel: ook kritiek op de islam wil men gaan verbieden. Wat
trouwens de facto
nu ook al grotendeels zo is, bijvoorbeeld door het gebruik van de term
'islamofobie'.
Oftewel: alles op het internet moet aan de censuur onderworpen gaan worden.
En:
Regelrecht Big Brother-extremisme. En dat de wens tot censuur
voor de Joden als groep geldt, spreekt voor zich:
En de Volkskrant vindt het prachtig ...
... en zal dus zeker doorgaan met deze campagne om censuur af te
dwingen. Oftewel: in de nieuwsvoorziening en
meningsverspreiding is de censuur, de dwang al sterk.
En in die nieuwsvoorziening en meningsverspreiding is de trend dat die
censuur, die dwang, snel sterker wordt.
De volgende fase: een oproep
tot uitbreiding van het beleid tot dwang richting overheid. De globale
aanleiding: de rassenrellen in Amerika naar aanleiding
van de dood-bij arrestatie van de zwarte crimineel George Floyd, die ook
in Nederland werden aangegrepen door zwarte en linkse extremisten voor
demonstraties, die hartelijk ondersteund werden door de Nederlandse media.
Ook in Nederland was er systematisch racisme net als in Amerika.
Volgens de extremisten en de politiek-correcte media. De
Volkskrant voerde een intensieve campagne
met op zijn hoogtepunt, ongeveer twee weken lang, iedere dag minstens twee
artikelen met deze boodschap. Maar zoiets loopt
natuurlijk altijd af, en na drie maanden is de frequentie van de campagne in
de Volkskrant teruggelopen tot ongeveer eens per week.
Maar de toenemende afstand in de tijd biedt ook de gelegenheid tot nadere
analyse van het proces als geheel. Dus verwacht je een dergelijke inbreng
van diverse sociale wetenschappers. Tot op dit moment
is deze redactie niets van dien aard tegengekomen, althans niets dat de naam
van "analyse" verdiend. Goed of slecht.
En nu is dat eindelijk zo ver. Hier is het artikel, dat in zijn geheel wordt
overgenomen ten einde absoluut geen enkel misverstand te laten bestaan
omtrent de conclusies die eruit getrokken worden (de Volkskrant,
25-08-2020, door Peter Scholten, hoogleraar migratie- en diversiteitsbeleid
aan de Erasmus Universiteit Rotterdam):
Het hele artikel, en er is geen enkele interpretatie of analyse nodig om te
beschrijven wat hier staat: hier staat het volledige Black Lives
Matter-programma. Dat wil zeggen: de onderliggende
sociologische onderbouwing is die van Gloria Wekker
(en Philomena Essed
en dergelijke), de praktische uitvoeringsmaatregelen zijn die van Sylvana
Simons
en Jerry Afriyie
, en dit is het tussenliggende niveau: de algemene beleidsbeginselen tussen
theorie en praktijk. Een socioloog schrijft de
algemene beleidsbeginselen van de Black Lives Matter-beweging ...
En publiceert die in de Volkskrant. Zonder
enige blik op waar het wetenschappelijk om gaat: de theoretische
onderbouwing. Het gedachtengoed van Gloria Wekker cum
suis. "Racisme is een feit".
"Institutioneel racisme", "systematisch racisme", "systemisch racisme", of
hoe je het ook noemt. Dit zijn Marxistische
praktijken
. Politbureau-praktijken.
Je hebt ideologische beginselen en je laat die uitwerken en opschrijven door
iemand met een academische titel. Of in dit geval:
iemand met een academische titel leent zich ervoor om de ideologische
beginselen van anderen uit te schrijven en met zijn academisch titel van een
eerbaar toontje te voorzien. Welke persoon dan beloond
wordt door publicatie van het artikel in een medium dat gedomineerd wordt
door de betreffende ideologie. Je schrijft een artikel
over hoe het communisme als beleid moet worden uitgevoerd, en dat artikel
wordt dan gepubliceerd in de Pravda. Kan het
erger, als wetenschapper? Vermoedelijk wel, want dat
is tot nu toe in alle deelgebieden van de politieke-correctheid het geval
geweest. Deze redactie ontbeert de fantasie om zich
voor te kunnen stellen hoe dat "erger" er uit gaat zien.
Nagekomen
gedachte: merk dit op:
Daar staat: "Kritiek op de islam is islam-haat". En haatzaaien is bij
wet verboden. Oftewel: kritiek op de islam moet
verboden worden. Een pleidooi bekend van soortgenoten
als Duyvendak
, Schinkel
, Oudenampsen
, enzovoort.
En er is
minstens één veld waar dit beleid van van "antiracisme" onder het mom van
"diversiteitsbeleid" al vele jaren wordt toegepast: de publieke omroep. Met
als nieuwste ontwikkeling in deze door OnlyBlackLivesMatter vergiftigde tijd
dat het nu openlijk wordt toegegeven (de Volkskrant, 26-08-2020, door Menno van
Dongen):
De reactie bij het eerste noteren hiervan, bij de NPO, inleiding
:
Geen idee wat hieraan te veranderen of toe te voegen valt. Wat men daar
bij monde van die Klein, onder aansturing van Rijxman (Joods, D66)
heeft opgeschreven is zelf een revolutie ... Een cultuurmarxistische
revolutie. Een revolutie tegen de Nederlandse cultuur. Die vermomd al heel
lang gaande is:
En alle revolutie kan maar op één manier bestreden worden: een tegenrevolte.
Naar Burgeroorlog, cultureel
, of site home
·.
|