Bronnen bij Alfa-denken: orde en netheidWaar de intellectuele alfa-elite staat met betrekking tot de zaken van sociale orde en een gezonde samenleving blijkt uit onderstaande bronnen. Kort samengevat: alles wat netjes is, is verdacht en "stinkt", en alles dat echt stinkt, is spannend en waardevol - wat natuurlijk slechts twee manieren zijn om hetzelfde te zeggen. Eerst voorbeelden van de algemene afkeer van orde, dan wat bevestigingen uit eigen kring
, en dan voorbeelden van de algemene voorkeur voor rotzooi
(de specifieke voorbeelden rond architectuur staan hier
).De eerste reeks exemplaren betreft schrijvers en andere onafhankelijk literair werkenden (met een eigen reeks elders
) (Volkskrant weblog, 14-11-2006, door Lydia Rood
):
Het venijn zit er hier in dat gewone, fatsoenlijke dingen die belangrijk zijn voor de maatschappelijke samenhang, op hetzelfde niveau worden geplaatst als reactionair conservatisme en bekrompenheid. Dat het staan op het handhaven van fatsoensnormen aangaande begroeting, handenschudden als dat gepast is, wordt gelijkgesteld met Staphorstse bekrompenheid; voor een uitgebreidere reactie op dit stuk zie hier 
.En dan kan je nog zulke bijzondere prestaties leveren, als je er niet ook bij slikt of snuift, is het burgerlijk (de Volkskrant, 03-04-2010, door Marije Randewijk):
Hoe is het mogelijk. Er klinkt zelfs iets van vrouwelijke jaloezie in door, naast de intense afkeer van burgerlijkheid. De volgende persoon kan gehinderd losgaan, omdat het een pseudonieme blogger betreft. Men zegt dat hij redelijk bekend schrijver is (Volkskant weblog, 04-04-2007, door Alib Bondon, schrijver):
Nachtmerries heeft 'ie er van ... De volgende komt uit dezelfde omgeving, in illustratie (Volkskant weblog, door Jaap van Nieveld Goudriaen (vertaler en schrijver)):
Jaap van Nieveld Goudriaen, een pseudoniem, is een kosmopoliet van zuiverste water - iemand die van de ene plaats naar de andere verhuist, en aldaar weer iedere keer razendsnel een vriendenkring opbouwt in het wereldje van andere kosmopolieten en lokale "artistiek" en "creatief" georiënteerden die te vinden zijn in de juiste café's, waarover hij dan uitgereid bericht op zijn populaire weblogs. De illustratie komt van het colofon van zijn weblog, en laat zien wat hij vindt van de gewone burgers die braaf lijven zitten waar ze zitten en het gewone werk doen. Het filmpje is het standaardbeeld dat de kosmopolitisch denkende alfa-intellectueel van de gewone burger heeft. Natuurlijk zijn er dingen juist aan dat beeld, en andere dingen zijn onjuist. Maar het voornaamste eraan is dat het onheus is. Als je de alfa-intellectueel op soortgelijke zou moeten karakteriseren, dan kom je in contrast met "brave burgers" op zoiets als "zenuwzieke navelstaarders" .
De tweede reeks exemplaren betreft voornamelijk columnisten of regelmatige bijdragers aan de Volkskrant, een broeinest van dit soort liefhebbers van het kwaad, en nog een paar uit andere links-intellectuele bron (de Volkskrant, 22-11-2006, column door Anet Bleich):
Anet Bleich vindt het hanteren van normen en waarden, het terugdringen van de overlast van hangjongeren, opvoeden, respect, gezag, en het platteland begrippen die kleinburgerlijk, bekropen en beperkt van horizon zijn. Anet Bleich is voor horkerigheid, zinloos geweld, buurtoverlast, anarchistische opvoeding, respectloosheid, gezagsloosheid en de stad. Anet Bleich is een drugsnaalden en vuilniszakken type (allochtonen kieperden de vuilniszakken over de balustrade van de (galerij)flats, die die standpunten huldigt omdat ze voor het linkse individualisme is, en tegen alles dat allochtonen in een minder uitstekend daglicht zet. De term die ze gebruikt voor combinatie van fatsoenlijke dingen, Biezelinge, is met graagte overgenomen van het bovenstaande artikel van Lydia Rood, iemand met vrijwel identieke opvattingen. Tweede columnisten-voorbeeld: de tv-recensent (de Volkskrant, 12-04-2007, rubriek Televisie door Wim de Jong):
Derde columnistenvoorbeeld: het top-exemplaar (de Volkskrant, 30-06-2008, column van Bert Wagendorp):
Het laatste voorbeeld geeft ook een expliciete verbinding tussen twee verschijnselen waartussen een zeer hechte band bestaat: de liefde voor wanorde, en de liefde voor allochtonen. Dat is volkomen consistent, want de snelste manier om de orde en netheid uit een wijk weg te krijgen, blijkt uit bovenstaande praktijk, is door de aanwezigheid van allochtonen. En zowel Anet Bleich , Lydia Rood
, Wim de Jong
als Bert
Wagendorp
hebben, naast de hier gesignaleerde voorliefde voor wanorde, eerder ook blijk
geven van een nog veel diepere liefde voor allochtonen - zie ook hun
respectievelijke namen in de bron hier
.De vierde is niet zo zeer een columnist maar wel een reguliere bijdrager (de Volkskrant, 11-04-2007, door Malou van Hintum):
Hier wordt echt met scherp geschoten in de eigen voet. Fleur Jurgens plaatst kritische noten bij het zestiger jaren ideaal, dat geleid heeft tot comazuipen, overgewicht, een grote bek. Het wordt niet eens ontkend door Van Hintum. maar kennelijk is ze daardoor ten diepste geraakt, hetgeen ze uit door de standaard-trucs van de politieke correctheid uit de kast trekken: zwart-maken en belachelijk maken. Zwart maken gebeurd door de associatie met de rechts-radicale Andreas Kinneging, het belachelijk maken door de recensie-parodie. Malou van Hintum, journaliste/redactrice bij de Volkskrant, is dus weer een voorbeeld van de afkeer van het linkse alfa-literaire wereldje met alles wat naar orde neigt, ook al heeft dat 'comazuipen, overgewicht, een grote bek' en nog talloze andere weerzinwekkende maatschappelijke verschijnselen tot gevolg. Voor de liefhebbers van comedy-series: de recensente is ongetwijfeld sterk gecharmeerd van de levensstijl van de dames Edina en Patsy uit Absolutely fabulous,die het jaren zestig ideaal zo kleurrijk hebben neergezet. Nog eens de tv-recensent (de Volkskrant, 19-05-2008, rubriek TV door Wim de Jong):
Wat hebben we hier allemaal: een zanger/dichter die Nederland te kneuterig vindt, en een recensent die het van harte met hem eens is, die in adem door alle programma's zonder cynisme, verval, of moord afkraakt, en een hekel aan Nederlandse tradities heeft. Deze zelfde recensent, die we boven al eerder tegen zijn gekomen, vindt daarentegen alles wat van allochtone kant komt prachtig
, terwijl toch iedereen weet dat waar het bekrompenheid betreft, en
traditiegerichtheid, kleingeestigheid, traditiegerichtheid, allochtonen en met
name moslims stukken erger zijn dan Nederlanders. Een tegenstrijdige combinatie
van voorkeuren die bij de meerderheid van dit soort mensen terug is te vinden -
meer daarover later. Een "slip of the tongue" uit "linksige" hoek (NRC Handelsblad, 02-03-2005, artikel van Dick Pels, socioloog/publicist en medeoprichter van de links-liberale denktank Waterland):
Logische vraag: wat is er mis met brave en loyale burgers? Misschien is de boodschap anders, maar dan moet hij ook anders geformuleerd worden. De realiteit is dat een overduidelijk een overdaad is aan niet-brave en niet-loyale burgers, en dat het vooruitzicht dat die soort ooit echt zeldzaam zal worden nihil is. Daarom: wat is er mis met brave en loyale burgers? Wat er mis mee is, is dat linkse intellectuelen bang zijn voor orde, omdat ze dat in strijd achten met hun vrijheid en creativiteit. Dat is een volstrekt onnodige angst, als die vrijheid en creativiteit echte inhoud en kwaliteit hebben. Maar dat hebben ze dus vrijwel universeel niet. Ook in Amerika kent men het verschijnsel (VARA TV Magazine #9-2005, door Cecile Koekkoek en Floor Overmars):
Deze koppen zijn voldoende kenmerkend voor de inhoud van het artikel. Desperate housewives is een Amerikaanse serie over jong-middelbare en toch nog aantrekkelijke huisvrouwen, wonende in de Amerikaanse buitenwijken, die zich op verschillende manieren amuseren met overspel en dergelijke, omdat ze zich in mindere of meerdere mate vervelen. Het tegendeel van de saaie buitenwijk is de interessante binnenstad. De impliciete keuze die hier gemaakt wordt, is voor de interessante binnenstad. In de praktijk komt de "interessante binnenstad" voor een belangrijk deel neer op smerige straten, fietsendiefstal, overlast van junks en zwervers, criminaliteit. Als men de meeste alfa-intellectuelen en anderen uit de alfa-sector stelt voor een zwart-wit versie van deze keuze: stadscriminaliteit of buitenwijkrust, zal de overgrote meerderheid kiezen voor de stadscriminaliteit, zie verder. De volgende bijdrager gebruikt een van de meest keende retorische trucs in deze discussie: het aanhalen van koekoeksklokken en de vergelijking met Zwitserland
(de Volkskrant, 31-05-2008, column door Paul Brill):
Columnist Paul Brill is het type reactionaire bal, die op het moment van schrijven actie voert voor het bombarderen van Iran, daarvoor voor het bombarderen en zetten van Irak was, en daarvoor waarschijnlijk voor het bombarderen door Irak van Iran, en nog verder daarvoor voor het bombarderen van Vietnam. Eigenlijk is het wat vreemd dat hij als rechtse bal zich uitspreekt voor wanorde en rotzooi, want meestal is in dit opzicht de formele links-rechts verdeling omgekeerd aan wat je zou verwachten, met links voor de rotzooi en rechts voor de orde. Maar aan de andere kant: Paul Brill schrijft in de Volkskrant - dus dat klopt dan weer wel. Het antwoord op het concrete punt van Brill, het ook overbekende: "Maar kijk eens wat voor moois de oorlogsmentaliteit heeft voortgebracht" (natuurlijk zeggen ze dan niet "oorlogsmentaliteit", maar dat is natuurlijk wel wat het is), werd onmiddellijk gegeven door degene die door Brill werd aangesproken (Volkskrant website, Opinie, 04-06-2008, door Thomas von der Dunk
Oftewel: op alle regels bestaan uitzonderingen. Als vervolg hierop nog wat voorbeelden vanuit intellectuele kring die toegeven dat de rest aan het hier beschreven syndroom leidt (de Volkskrant, 23-06-2007, column van Marjolijn Februari ):
En Marjolijn Februari, filosoof, verkeert natuurlijk voornamelijk in alfa-intellectuele kringen, en spreekt over de cliché's in die kringen. By the way: hier gaat het niet natuurlijk niet om bezwaren tegen de aangeharkte natuur, te vervangen door wilde natuur, maar tegen de aangeharkte mensenomgeving, de Biezelingse standaard. Tweede voorbeeld (de Volkskrant, 11-04-2007, door Toine Heijmans):
Leven als de gewone mensen. Brrrr ... (zie de animatie boven). Derde voorbeeld (VARA TV Magazine, nr. 13-2008, door Bernard Huisman):
Dat waren de voorbeelden van de erkening. Weer terug naar het gewone werk. We hebben al gesteld dat de afkeer van de alfa-intellectuelen van orde en fatsoenlijk leven samengaat met voorkeur voor rotzooi, liefst van de grootstadse soort (de Volkskrant, 21-03-2005, door Olaf Tempelman):
Commentaar overbodig. Een reeksje (VARA TV Magazine, nr. 49-2007, door Youp van 't Hek):
En de grafittispuiters, en de drugsoverlast ... (VARA TV Magazine, nr. 33-2007, door Youp van 't Hek
... de ware alfa-intellectueel is er dol op. Welker sympathie niet weinig geholpen zal worden door het feit dat binnen dat circuit zelf ook het nodige gebruikt wordt - zoals algemeen bekend ... Nog eentje (VARA TV Magazine, nr. 02-2008, door Youp van 't Hek):
Heel leuk, die stadse onbeschoftheid. Het trieste is: ook dit soort fanatieke alfa-intellectuelen als Youp van 't Hek weten eigenlijk best wel hoe 't zit. Natuurlijk weten ze diep in hun hart wel waar de werkelijke waarde van een fatsoenlijk leven ligt (VARAgids, nr. 29-2009, door Youp van 't Hek):
Het is eigenlijk te triest voor woorden dat iemand dít zegt, en dan al die voorgaande onzin uitbraakt. Er is maar één mogelijke verklaring: ten tijde van het uitbraken van die nonsens is de betreffende persoon onder invloed van één of ander verslavend middel. Dat verslavende middel is de alfa-intellectuele kijk op de wereld - de kijk van "al het nieuwe is mooi", destructie boven gewoonheid, geestelijke afwijking boven geestelijke gezondheid, van junkfood boven groente, van verslaving boven een regelmatig leven, van cocaïne boven een ijsje. Als volgende voorbeelden van zeer pure vorm van de grote-stads heroïne (Dagblad De Pers, 15-01-2008, door Mars van Grunsven):
En (de Volkskrant, 10-06-2006 ):
De multiculturalistische globaliseringswinnaars behoren ook tot de grote groep alfa-gamma intellectuelen. Ze willen vrij kunnen hoppen van ene wereldstad naar andere wereldstad, en van die wereldsteden willen ze dat het vrijgevochten poelen van rotzooi, chaos, dan natuurlijk ook criminaliteit zijn. En een integraal deel van deze ellende is natuurlijk het kapitalisme (de Volkskrant, 02-10-2008, column door Max Pam):
Vervang het woord "kapitalisme" door "oorlog", en je kent meteen de waarde van deze uitspraken. Er zijn trouwens ongetwijfeld literaire wijzen die die uitspraken met betrekking tot oorlog al gedaan hebben. Voor de volledigheid staan er in het citaat ook nog de eerste twee zinnen waarmee Pam het kapitalisme wil aanbevelen - de waarde van dit smerige materialisme is bekend genoeg 
.Moeten we het alweer hebben over Youp van 't Hek. Eigenlijk was dat niet de bedoeling, maar wat hij nu zegt is zo sprekend voor de sfeer in de kunstzinnige kringen, dat het niet anders kon (VARAGids, nr. 37-2008, door Youp van 't Hek):
De kunstzinnige kringen, zo schat Youp in, zijn dol op dit soort wanorde - en er is geen enkele reden om te veronderstellen dat hij niet gelijk zou hebben. Nog maar eens een Volkskrant-weblogger. Dit zijn grotendeels alfa-intellectuelen, ook grotendeels anoniem, die zich daar dus wat ongestoorder kunnen uiten. Met de volgende treffende samenvatting tot gevolg (Volkskrant weblog, 01-08-2009, door Blacksmoker (schrijver, politicoloog)):
Ze hebben een bloedhekel aan nette mensen - dat wil zeggen: de niet-intellectuele of lagere klassen .
Als volgende de in linkse denkfouten grossierende en multiculturalitische historicus (de Volkskrant, 15-02-2010, column door Peter Giesen):
Deze vorm van redenatie is de retorische truc genaamd "hellend vlak"
: je trekt een op zich redelijke stap door naar het extreme. Waarna meestel
reclame voor het eigen, vaak net zo extreme, standpunt volgt. Hier dus het
extreme standpunt dat chaos een te verkiezen manier van maatschappelijke
organisatie is boven die van wat meer meer orde en organisatie.Een wat oudere versie van het misverstand (de Volkskrant, 20-02-2010, ingezonden brief van Carolien Gehrels, wethouder cultuur Amsterdam):
Dit is het oude misverstand van de creatieve chaos, dat ook telkens weer de kop op steekt. Alle nieuwe psychologische inzichten wijzen erop dat creativiteit in de hersenen samengaat met periodes van relatieve rust, waarin de hersenen in staat zijn om verbanden te leggen tussen verder uit elkaar gelegen gebieden
. Je mag veilig aannemen dat rust in het hoofd min of meer overeenkomt met rust
in de omgeving.
En wat echte gevaarlijk is, zijn systemen (de Volkskrant, 05-03-2010, column door Olaf Tempelman):
Kennelijk zat het alfa-denken er bij Olaf Tempelman al vroeg in. Regels maken het ook mogelijk te voorspellen. Ook heel fout dus (de Volkskrant, 06-03-2010, column door Maarten Keulemans
Geweldig. Dat krijg je als een cultureel antropoloog columns laat schrijven in je wetenschapskatern. Die kent het verschil niet tussen absolute, zwart-witregels, en statische verbanden met een gemiddelde en een standaarddeviatie 
. Die heeft ergens gelezen dat deviatie het gevolg is van willekeurige
processen, ruis, en concludeert dat dat dus ook moet gelden voor het gemiddelde.
En dan haalt hij er waarzeggers bij om zijn punt te maken. En als uitsmijters
dan ook nog over aardbevingen begint. Waarvoor uitstekend voorspeld kan worden
wat de ergste risicogebieden zijn, waaronder, dus, ook Haïti was.Maar dat was Maarten Keulemans, cultureel antropoloog, natuurlijk even ontgaan, hekel als hij heeft aan regeltjes en voorspellen. Nog een Keulemansje (de Volkskrant, 13-03-2010, column door Maarten Keulemans):
Mensen, luister naar Maarten Keulemans: weest tevreden met de criminaliteit die u heeft. En niet zeuren dat u er minder wilt. Vergeet niet hoe mooi criminaliteit is - volgens Maarten. Oh, en regulier collega Toine Hermans is het met hem eens (de Volkskrant, 03-04-2010, rubriek tv, door Toine Heijmans a.i.):
En weet u wat nu het echt vervelende is: het werkt nog ook! Het blootstellen van oplichters is een heel effectief middel om ze "uit de markt" te halen. En de politie evalueert een programma als Opsporing Verzocht op effectiviteit, en het blijkt te werken. En dat zien ze niet graag, onze alfa-mannetjes - echte bestrijding van de criminaliteit. Want dat vinden ze eigenlijke wel mooi, criminaliteit - kijk maar hier
.De maandag erop was de reguliere tv-recensent weer terug. Het verhaaltje was echter hetzelfde (de Volkskrant, 19-04-2010, rubriek tv, door Jean-Pierre Geelen):
De blinde vlek is dus erg groot. De redenatie van De Vries is simpel: iemand die nooit meer buiten komt, hoeft zich geen zorgen te maken dat mensen hem zullen herkennen. En er is op beelden niets intiems of anderszins privé te zien. Ja, iets met moorden, maar daarvoor zijn zeer goede argumenten te geven dat anderen daar een zeer groot belang bij hebben - groter dan het belang van de moordenaar om ze achter te houden. Maar één ding, dat verder eigenlijk nauwelijks te sprake is gekomen, is Geelen niet ontgaan:
Het past helemaal in de aard van het sociologische verschijnsel van mensen als Geelen, Hermans, Keulemans en al die andere intellectuele "hulpverleners aan criminelen" dat dit het grote punt is. Empathie met de mens achter de dader, zullen ze het misschien voor zichzelf verantwoorden. Maar wat werkelijk verbijsterend is, is het onvoorstelbare gebrek aan empathie voor de mens achter slachtoffers en achterblijvers. Alleen diepe religiositeit en ideologie kunnen zulke monstruositeiten oproepen. Ideologische koorts roept ook automatisch op tot herhaling en soortgelijke rituelen (de Volkskrant, 21-04-2010, rubriek tv, door Jean-Pierre Geelen
Dit was allemaal razendsnel weerlegd (de Volkskrant, 23-04-2010,ingezonden brief van Reindert Brongers (Utrecht)):
En niet alleen de ouders van de vermoorde meisjes denken er anders over: (de Volkskrant, 16-04-2010, ingezonden brief van Fred Rohde (Leiden)):
Als je dit leest, wat een walgelijke houding heeft die Geelen dan ... En daarin staat hij niet alleen niet alleen, hij is sterk representatief voor de houding van de alfa- en gamma-wereld. En in die zin is zijn zijn stukjes wel te begrijpen: hij hoort ongetwijfeld niets andersom hem heen Gelukkig zijn niet álle vertegenwoordigers daarvan verpest: (de Volkskrant, 23-04-2010, door Jens van den Brink, media-advocaat):
Maar dat is dus een uitzondering. Terug naar de ruimtelijke inrichting, en wat de alfa daar van vindt (de Volkskrant, 11-06-2010, door Bob Witman):
Gessie... Geen rechtlijnigheid van torenflats op stenen pleinen
.Een voorbeeld dat mede valt onder "de continuïteit der dingen", oftewel (alhier) dat vele geestelijke verschijnselen met elkaar samenhangen (de Volkskrant, 26-08-2010, door Caspar Janssen):
Goh, hoe zou het nu komen dat dit boek ter sprake komt? Dat heeft ongetwijfeld niets te maken met een systematische studie van journalist Janssen naar woonomgevingen. Het heeft even ongetwijfeld veel meer te maken met de persoonlijke voorkeuren van journalist Janssen. En dat 'ongetwijfeld' valt af te leiden uit de verhalen van journalist Janssen over zijn nicotineverslaving. En de bijbehorende voorkeuren voor kroegen en andere spannende zaken van de grote stad
.Nog zo'n voorbeeldje "continuïteit" (de Volkskrant, 15-12-2010, column door Toine Heijmans, redacteur van de Volkskrant):
Het middels reeds bekende verhaal: je hebt een talent voor schrijven, dus heb je een hekel aan orde en regelmaat. Want daar valt niet over te schrijven. Over ruilhandel in pillen en seks op de wc wel. Daar kan je snelle en brutaal geschreven boeken over schrijven. Waar vanuit hetzelfde soort kringen maar al te graag aftrek voor bestaat:
Gelukkig is Toine Heijmans een uitzonderlijk geval in deze beroepsgroep van de wat nuchterder soort:
Natuurlijk was dit boek ook meer dan genoeg aanleiding voor een gezellig gesprekje bij Pauw & Witteman. Waar ook uitvoerig de jarenlange depressie van Naima El Bezaz ter sprake kwam. Ten derde male "de continuïteit der dingen" ...
.De veranderingen die het soort houdingen als die van de alfa-intellectueel tot stand brengen, zijn geleidelijk en worden pas duidelijk na een opvallende gebeurtenis:. In het Amsterdamse Vondelpark is een massale vechtpartij geweest (de Volkskrant, 26-04-2010, van verslaggever Sander Heijne):
Die opmerking over etniciteit, het is één-op-één, doet vermoeden, gezien de bril waarmee men normaliter over dit soort zaken bericht, dat de werkelijkheid twee op één of erger is. Maar dat is hier niet het onderwerp. Want ongetwijfeld is het ook zo dat ook de blanke normen verpest zijn - daarvoor hoef je niet naar het Vondelpark.
Ongetwijfeld geen allochtonen, want daar mag je dat soort dingen niet tegen zeggen ("Racisme!" - "Seker omdat ik swart ben!"), en nog zekerder durf je het niet ("Ikg maakg je dood!").
En dat allemaal dankzij Youp en kornuiten, want vrijheid moet er zijn. Ook in de gamma-sector is deze houding te vinden (de Volkskrant, 23-08-2011, ingezonden brief van Barbara Oomen, docent Roosevelt Academy):
Heerlijk toch, die modder en drugsnaalden ... Maar ja, wie tegen modder en drugsnaalden is, is waarschijnlijk ook wel tegen een belangrijke bijdrager daaraan, die ook verdedigd wordt door de gamma-intellectueel:
De bijdrage aan 'de kritische stem, met een pesthekel aan nette perkjes en buurtbarbecues' blijkt dus helemaal niet te gaan over de 'kritische stem', maar de stem komende vanuit de drager van de multiculturele samenleving: de allochtone immigrant. Nog iemand die een hekel heeft aan nette perkjes en buurtbarbecues (de Volkskrant, 11-10-2011, column door Bert Wagendorp
Het bekende chargeren van Wagendorp. In het vervolg gaat het nog over boevenpakken en de Donald Duck en dan weet u het allemaal wel: overvaller zijn is gewoons en net zoiets als de Pietje Bell streek van stelen van appels uit de boom van de buurman. Erg stout. En bovendien: het komt zelden voor:
Ja ja, het feit dat het aantal moorden is gedaald van 4897 naar 4986 is ook een uitstekende reden om de rest maar te laten zitten ... (chargeren kunnen wij ook ...). Maar in de laatste zin gaat het doordraven net een stap te ver:
Want natuurlijk heeft Bert "Oma in Israël" Wagendorp nog een verborgen doel met zijn goedpraten van overvallers. Want inmiddels weet iedereen waaruit het volk van overvallers grotendeels is samengesteld - kijk bijvoorbeeld naar de plaatjes van overvallersgezocht.nl hier
, of de courante uitzending van Opsporing Gezocht hier
(11-10-2011) : de allochtone cultuurverrijker. Dat laatste staat hier omdat
minister van Integratie en Immigratie Gerd Leers net een paar dagen gelden heeft
gesteld dat immigranten een verrijking van onze cultuur zijn. Oh ja, wat was dan dat doel van Bert "Oma in Israël" Wagendorp? Simpel: die allochtonen zijn dus immigranten, en de families van "Oma's in Israel" behoort tot de groep van het fundamentalistische aanhangen van immigratie. Zo dus. Toch grappig hoe dit soort dingen samenhangen, hè: kosmopolitisme, migratiefundamentalisme, en het houden van rotzooi en drugsoverlast en criminaliteit. Weer een voorbeeld van dit soort verbanden (de Volkskrant, 05-06-2012, van correspondente Leen Vervaeke):
Kennelijk zijn er ook in België aanhangers van het linksige en alfa-intellectuele rotzooi-denken. Alleen in België zijn ze kennelijk niet de baas (zoals ze dat in Nederland wel zijn):
De linskige alfa neemt het voor hen op:
Dus maar eens ven kijken wat ze onder eendjes voeren of onkruid wieden verstaan;
Dat is dus ongetwijfeld geen "eendjes voeren of onkruid wieden" - die linksige alfa's zijn gewoon ordinaire leugenaars. Die er een merkwaardige opvatting omtrent "jezlef zijn" op nahouden:
Dit klinkt bijzonder Nederlands: "jezelf zijn" is overlast veroorzaken en rotzooi trappen ... En ook deze auteur, Leen Vervaeke, behoort, net als Bert Wagendorp en Youp van 't Hek enzovoort, tot de stoottroepen van het multiculturalisme, zie hier
.En waar ze ook zitten: de Nederlandse alfa's blijven aarts-rotzooiers (de Volkskrant, 06-07-2012, door Arnout Brouwers):
Precies dezelfde verhalen als van Oost-Europa-correspondent Arnout Brouwers hebben we al gelezen van Oost-Europa-correspondent Olaf Templeman. Het onderwerp is omroep-salarissen, en diverse programma-makers en programma's passeren de revue (de Volkskrant, 06-07-2012):
In Opgelicht! wordt het meest weerzinwekkende soort kleinere en grotere oplichters gevolgd, met name lieden die op het vertrouwen van de medemens parasiteren. De alfa's vinden het natuurlijk vreselijk, dat programma. Net zoals ze Opsporing Verzocht vreselijk vinden. Criminelen en oplichters ... Dat zijn mensen die bescherming verdienen. Volgens de alfa. De campagne voor de chaos is weer in volle gang. De volgende die de ruimte krijgt zijn vuil te spuien (de Volkskrant, 24-09-2012, door Bart de Koning, publicist, gespecialiseerd in privacy en veiligheid):
Een vuile leugen. De Nederlandse culturele en alfa-intellectuele elite is geobsedeerd door vuil en chaos, liefst van gekleurde en immigrantenoorsprong en was daarin maatschappelijk dominant - en de laatste jaren slaagt de rest van de burgers erin wat terrein terug te winnen. Dat wekt het chagrijn van het soort mensen dat zich "publicist' noemt, en de gelegenheid krijgt de massamedia te vullen, en dit soort werk te doen:
Met als belangrijkste leugen:
Oké, dat is de theorie. Laten we die onderwerpen aan een simpele praktisch test: laten we de politie weghalen, en dan kijken wat er gebeurt met de hoeveelheid misdaad: neemt die toe, blijft die gelijk, of neemt ze af. Hier is die test (de Volkskrant, 09-02-2012, van correspondent Allart Hoekzema
Hé, hoe kan dat nou: alle onderzoek heeft uitgewezen dat er geen verband is tussen de hoeveelheid politie en de de hoeveelheid misdaad, maar als je ergens de politie weghaalt, dan stijgt de misdaad dramatisch. Dan rest er maar één enkele vraag: gelooft u de onderzoekers en de alfa's en de gamma's die die onderzoeken doen en de resultaten ervan verspreiden, of gelooft u de werkelijkheid? De situatie lijkt sterk op die van de bekende oud-Griekse filosoof Aristoteles: met grote zekerheid schreef hij op dat vrouwen minder tanden en kiezen hebben dan mannen. Vrouwen waren tenslotte mindere mensen, in die tijden. En geen moment is het bij Aristoteles opgekomen om even in de mond van zijn vrouw te kijken om zijn uitspraken te controleren. Dat was niet nodig. Hij kende de waarheid al. Net als de alfa's en gamma's de waarheid al kennen. Controle in de wekelijkheid is overbodig. Je schrijft gewoon:
De term "pedanterie" is hiervoor een eufemisme. Vermoedelijk gesensitiveerd door een paar eerdere gevallen van de discussie rond zelfverdediging waarin de het onderspit dolven, en misschien ook hoopvol gestemd door de winst van de PvdA bij de laatste verkiezingen, reageerden de alfa's als door een wesp gestoken bij het laatste geval: de inbreker die doodging tijenden een inbraak, vermoedelijk gericht op het stelen van dure zangvogeltjes. Hier een beschrijving van de start van de zaak (Volkskrant.nl, 29-09-2012, door Jonathan van het Reve, schrijver en ontleedt wekelijks een redenering in het nieuws voor het zaterdagkatern Vonk van de Volkskrant):
De auteur probeert, zoals uit de ondertitel al duidelijk is, het meningsverschil te relativeren en kleineren. Omdat beide kampen het recht van zelfverdediging zouden erkennen. Dat is onzin. Het draait niet om het recht op zelfverdediging. Het draait om de vraag hoe ver je daarin mag gaan. En daarover bestaan grote meningsverschillen. Samen te vatten als: "links" en "alfa" vindt dat het feit dat je je gedraagt als inbreker, dat geen of een minimaal effect heeft op je overige rechten als burger. "Rechts" vindt dat met de daad van het inbreken, een groot deel van de rechten als burger van de dader buiten werking zijn gesteld. De opmerking van Teeven staat sterk aan de kant van het laatste. Vandaar de ophef bij links en alfa. Kijk maar (de Volkskrant, 28-09-2012, hoofdredactioneel commentaar, door Peter Giesen):
Daar draait het om ook het tuig heeft rechten. Daarover verschillen de meningen fundamenteel. De start van de discussie lag, zoals al gemeld, eerder. Door de dominantie van het linkse denken na de jaren zestig revolutie was de corrigerende componenten in de hele maatschappij vrijwel verdwenen - als crimineel was je zelf een slachtoffer van de maatschappij. Dat wordt nu stap voor stap gecorrigeerd. En de huidige discussie is slechts een fase in dit proces. De wenselijke situatie is nog lang niet bereikt, maar de "linksen" en alfa's vechten steeds harder terug. De alfa's kunnen terugvechten, omdat zij de media domineren. En dat gaat op de bekende manier: door manipulatie met emoties (vooral de elektronische media), en het eenzijdig toekennen van moraliteit aan de eigen mening:
Hoezo is het doodgaan van de inbreker bij zijn daad geen vorm van de rechtstaat? Waarom is het ongestraft ontkomen van de inbreker (slecht 15 procent van de misdaden leidt tot vervolging, en dat is slechts van de aangegeven gevallen) geen vorm van een wildwestsamenleving? Het is het wilde westen waarin de rover met zijn buit op zijn paard klimt en de stad uitstormt, terug naar de wildernis. Bedenk daarbij nog het volgende: de oude inbreker met zijn ooglapje en zijn streepjeshemd is een figuur uit de jaren vijftig. Sinds de verrijking van onze cultuur met allochtone n immigranten, is de inbreker een stuk gajes met een lontje zo kort dat het alleen in nanometers gemeten kan worden, die gewapend is minimaal een mes en vermoedelijk een revolver, en die begint met het slachtoffer in elkaar te s;laan en daarna pas om geld vraagt. Het is bij dit soort nauwelijks de vraag of ze gewelddadig worden, maar meer wanneer. Bij de confrontatie met een inbreker, is de kan dat je zo'n figuur treft in de tientallen procenten. Tegen zo'n figuur is maar één tactiek zinnig: hem zo snel mogelijk uitschakelen. Met alle mogelijke middelen. Bij de confrontatie met de moderne inbreker, zeker als deze een kleurtje heeft, moeten alle vormen van geweld toegestaan worden. Binnen het kader van de rechtsstaat. Deze "rechtse" vorm van rechtstaat is een vorm waar de linkse en alfa's het niet mee eens zijn, maar dat is hun probleem - ze hebben zelf de oude rechtsstaat ten grave gedragen met hun tolereren van de allochtone immigratie. De meerderheid der burgers wil een rechtstaat waarin de rechten van het slachtoffer centraal staan, en dat die rechten inhouden dat de rechten van de inbreker sterk verminderd geldig zijn. Gelijke rechten voor de inbreker, dat is pas een wildwestmaatschappij, vindt die meerderheid (de Volkskrant, 26-09-2012):
En dat is bij de Volkskrant, het meest linksig-alfa-achtige publiek onder de dagbladen. Nu kan men opmerken dat "de mening van de meerderheid der bevolking" geen goed argument is. In veel gevallen is dat juist. Maar niet hier. Om meerdere redenen. Om te beginnen dat het recht niets anders is dan de neergelegde onderlinge afspraken van de meerderheid der burgers omtrent de gewenste gang van zaken in de maatschappij. En als alle andere redenen genoemd zijn, uiteindelijk ook nog deze doodsimpele: er is eigenlijk geen beter criterium te vinden. Want als er een beter argument is, dan moeten de linksigen en alfa's daar maar mee komen. En dat weigeren ze pertinent. Door die argumenten niet te geven. Uit het stuk van Peter Giesen hebben we de argumenten "rechtstaat" en "wildwestmaatschappij' al weerlegd: dat is slechts een andere formulering van de eigen opvattingen. Waarna er van deze kant een moeizaam argument volgt, want dat luidt: en dat waren in dit geval de enige twee argumenten. Want om dat te bewijzen moeten we het hele stuk reproduceren. Wel staat er nog een nauw-verborgen erkenning van het eigen fout-zijn, en daarmee het eigen gebrek aan argumenten:
Precies. En dat is het gevolg van de eindeloze stroom soortgelijke stukken als dit van Giesen. Met uiteindelijk onder andere dit als gevolg:
En ook dit het geval van deze zaak, doet men weer erg zijn best om zo veel mogelijk kwaad bloed te zetten (Volkskrant.nl, 26-09-2012, door Jeroen van Rossum, arbeidsmarkt- en communicatiespecialist):
Alinea nummer 1. En "argument" nummer 1.
Alinea nummer 2. En "argument" nummer 2.
Alinea nummer 3. En "argument" nummer 3.
Alinea nummer 4. En "argument" nummer 4.
Alinea nummer 5. En "argument" nummer 5.
Vijf alinea's en vijf argumenten. Die eigenlijk allemaal op hetzelfde neerkomen: "Wij zijn fatsoenlijk, en jullie zijn onfatsoenlijk". En welke vorm van onfatsoenlijkheid? De onfatsoenlijkheid van PVV en SP:
Waarmee alles duidelijk wordt: dit is je reinste elitarisme. Je reinste opborrelingen van de dezelfde groepen die we kennen van het multiculturalisme, Europeanisme, neoliberalisme, nomadisme en parasitisme - die van de politici, bestuurders, intellectuele en kunstzinnigen. En de uitingen boven zijn je reinste geaffecteerde en geparfumeerde onderbuikgevoelens. En hier nog wat uitingen daarvan - als eerste cabaretier/schrijver en nieuwe columnist van de Volkskrant, Johan Fretz (Volkskrant.nl, 26-09-2012, door Johan Fretz):
De reactie is voor de hand liggend:
En neem van deze redactie aan: de cabaretier/schrijver staat nog verder af van inhoudelijke argumenten als die Van Rossum. En tenslotte iemand die in ieder geval een poging waagt (Volkskrant.nl, 27-09-2012, door Tom Herrenberg, student rechtsfilosfie):
Met dit soort taal is het meteen duidelijk wat je hiervan moet denken. De redactie formuleerde de reactie zo:
Andere varianten waren:
Waarna de student rechtsfilosofie terug kan gaan naar de stoffige kamer waarin hij zijn stukje heeft zitten componeren ... Dit is allemaal uit de Volkskrant. Maar, zoals bijna altijd, is dit volkomen representatief voor bijna alle media, met uitzondering van De Telegraaf en Elsevier. Voor de volledigheid hier nog een bericht van elders (Joop.nl, 28-09-2012, door Sidney Smeets - Advocaat, VVD-lid):
Wat tevens illustreert, in de vorm van de hoedanigheden van de auteur: als het gaat om de krachten van het rechts-conservatisme versus die van elitarisme en alfa-denken, dat die van het alfa-elitarisme winnen. Nog even recapituleren wie we nu allemaal aan het woord hebben gezien. Achtereenvolgens waren dat een historicus/journalist, een communicatiespecialist, een cabaretier/schrijver, een student rechtsfilosofie en een advocaat. Allemaal alfa's. En, een beetje afrondend, hadden ze allemaal tezamen geen zinnig woord te berde te brengen. In toch wat in totaal in de enkele duizenden worden moet hebben gelegen. En ook dat is volkomen representatief voor hoe het normaliter gaat. Zijn we nog schuldig wat we onder "zinnig" verstaan. Dat doen we niet direct, maar indirect - namelijk door te refereren aan één van de criteria voor onzinnigheid, zoals beschreven in het boek waar veel van de ideeën van deze website mee begonnen zijn: Hayakawa's Langage in Thought and Action
. Vrijwel al het boven geschrevene valt namelijk onder het in Hayakawa
beschrevene onder de titels: "Chasing each other in verbal circles"
, en "Words cut loose from their moorings"
. Allebei aspecten van het verschijnsel dat mensen zijn gaan praten in abstracte
begrippen die geen verband meer houden met de werkelijkheid. Onzinnigheden.
waarvan bovenstaande artikelen volkomen bol staan. Waarin diefstal is "Het
verdwijnen in andermans handen van goederen die jouw eigendom zijn", in plaats
van een schreeuwende kerel die je toebrult: "Gwaar isj gje gjeld, kaaskop???!!!"We waren hem bijna vergeten, maar hier is hij dan toch (de Volkskrant, 28-09-2012, column door Arnon Grunberg):
Met één van de meest simplistische retorische trucs: het hellende vlak
. Maar gelukkig wordt zijn domheid ruimschoots gecompenseerd door zijn morele
superioriteit:
Nee, dan de beschaving van Grunberg: die kiest onverdroten voor het geweld van de crimineel boven dat van het slachtoffer. Met een vermoedelijke reden die valt af te leiden hieruit:
De moslims die zo'n beetje de helft van de criminaliteit voor hun rekening nemen. Grunberg is gewoon weer solidair met zijn mede-immigranten. Het zijn beide nomadisten - afkomstig uit de woestijn. En ook beide parasieten: ze nemen geld, en geven rottigheid. Ook schrijver en ook in het bezit van een ziekelijke mentaliteit is Peter Middendorp (de Volkskrant, 29-09-2012, column door Peter Middendorp):
Het lijkt wel of het hebben van en zieke geest (we worden hier door Middendorp allemaal tot criminelen bestempeld) een voorwaarde is om een column te krijgen. Hugo Brandt Corstius, Elsbeth Etty, Anil Ramdas, Bert Wagendorp, Francisco van Jole, Sheila Sitalsing, om maar een paar namen van over de jaren te noemen, hebben of hadden allemaal vele draden los, gecombineerd met vileine, doortrapte, en soortgelijke elementen is hun schrijfstijl. Oké, we hebben de Nederlandse intellectueel elite over recht en orde gehad. Laten we eens kijken hoe de rest van Nederland redeneert ( De Volkskrant, 02-10-2012, ingezonden brief van Gerrit Jachtenberg, Utrecht):
En (de Volkskrant, 02-10-2012, ingezonden brief van Sjaak van Hal, Lisse):
De stem van het gezonde verstand. Iets waarvan vrijwel de collectieve intellectuele elite volledig gespeend blijkt te zijn. Wat een intens treurige toestand. Dat hier sprake is van een sociologisch groepsproces, blijkt uit de simultane ontwikkelingen in Engeland (de Volkskrant, 01-10-2012, van correspondent Patrick van IJzendoorn):
Geheel parallel aan die andere zo gevoelige discussie: over immigratie en multiculturalisme. En net als in Nederland, is het de elite versus de rest:
Met ook precies dezelfde geleidelijk verschuiving van de normen van elite-absurd naar burgers-realistisch:
Maar met accent-verschillen. In Engeland loopt het proces voor deze kwestie wat sneller, door dit aspect:
Met ook in Engeland natuurlijk het aspect dat de criminelen steeds meer van gekleurde afkomst zijn, met de bijpassende toename in gewelddadigheid ("blanken zijn onze onderdrukkers dus die mag je mishandelen en doodschieten"). Iets dat in andere verbande wel eens genoemd wordt (de schietaprtijen in de grote steden tussen gekleurde gangleden), maar natuurlijk niet hier. Zodat de zaak in Engeland al wat meer verschoven is:
Maar in die andere zaak, immigratie en multiculturalisme, loopt Engeland juist achter, door een bijkomstige zaak: het sterkere koloniale verleden. Deze redactie heeft wel eens gedachten gehad over de intensiteit van de diverse campagnes en dat het erop leek dat er een vorm van organisatie achter leek te zitten. Misschien is dat zo, maar dan tezamen met een enorme hoeveelheid domheid. Want direct volgend op de campagne tegen Teeven, begaan ze een enorme blunder. De lieden van het College Tour, programma bestaande uit interviews voor een publiek van studenten die ook vragen mogen stellen, alles in en bijzonder vriendelijke en aangename atmosfeer, met de factor kritiek ergens aan de andere kant van het universum, heeft topcrimineel Willem Holleeder gevraagd. Gelukkig weet iemand anders al de juiste woorden te vinden (de Volkskrant, 05-10-2012, column door Nausicaa Marbe, schrijfster):
Weerzinwekkende lieden. Nee, niet de Holleeder, maar die Kuyl en die Huys. Overigens, denk niet dat deze mening van Marbe representatief is. Marbe is de enige die met enige regelmaat niet-PC dingen schrijft. Dit is de vrijwel universele regel (de Volkskrant, 04-10-2012, column door Bert Wagendorp):
Maar natuurlijk: alfa-smeerlappen zitten de media vol mee (de Volkskrant, 04-10-2012, van verslaggever Paul Onkenhout):
Zoals we al stelden ... En omdat het de laatste tijd verschillende malen een issue was, wijdt de hogepriester van de politieke-correctheid, de man met column-op-de-voorpagina-van-de-Volkskrant, er ook een algemene beschouwing aan (de Volkskrant, 10-11-2012, column door Arnon Grunberg):
Tjonge, we zijn onder de indruk. Bovendien: omdat de rechters vonden dat ze onterecht vastzaten, en inmiddels weten we dat rechters het liefst iedereen zouden vrijlaten (hyperbolen lanceren zoals Grunberg doet, kunnen wij ook).
De politieke-correctheid is de surrogaatmoeder die dol is op drugscriminelen en mishandelende kickboxers. Ze hebben zo'n lekker kleurtje ...
Het is niet onmogelijk dat de politieke-correctheid stiekem naar de sociale vuilnisbelt verlangt. Zou het dan niet goed zijn dat wij ons bewust worden van dit verlangen?
Daarna is het nog maar een kleine stap naar de oprichting van de Partij voor de Vuilnisbelt. Oh ja, die is er al. Of beter: die zijn er al. D66 en VVD zijn de ergsten. Nieuws dat de vuilnisliefhebbers van de linksige media verbijstert (de Volkskrant, 26-11-2012, van verslaggever Toine Heijmans):
Die kwalificaties waarvan in die kop sprake is, zijn de kwalificaties van de linksige alfa's in de media:
Daarin gesteund door het overige semi-literaire gespuis:
Romans van de soort mensen die indien opgenomen in een ziekenhuis, een ramp zijn voor het verplegende personeel (informatie komende uit een interview in Volkskrant Magazine, bron volgt). Smerige alfa-intellectuele onderbuikgevoelens die niets met feiten te maken hebben. Zoals nu nogmaals ten overvloede blijkt:
Helaas verziekt dit soort alfa-intellectuele gribus ook de sfeer in de maatschappij op talloze andere punten. Onder ander met hun steun voor het geïmmigreerde gekleurde gribus dat de binnensteden verpest dusdanig dat fatsoenlijke mensen naar de vinexwijken willen verhuizen
.En waar de zenuwzieke alfa-intelectueel natuurlijk ook een instinctmatige gruwel van heeft, is het dorp. Dus als er onderzoek verschijnt waarin het dorp er goed uit komst ... (de Volkskrant, 03-05-2013, van verslaggever Peter Giesen):
...dan weet de zenuwzieke alfa-intellectueel wel genoeg negatiefs te vinden:
Kortom: dat rapport is dan wel positief, maar als je goed zoekt, als zenuwzieke alfa-intellectueel, dan zijn er genoeg slechte kanten aan het dorp te vinden. Dit geheel in tegenstelling tot de stad, waar zelfs het beroofd worden van je tasje of je mobiel een door iedereen gewaardeerd genoegen is, laat staan de opwinding en vermaak als er weer een stelletjes allochtone criminele elkaar schietend door de straten najaagt. Great fun ... Een paar jaar terug is de Omroep Max opgericht. Omdat de linksige intellectuelen van de publiek omroep het verdomden om gewone programma's voor gewone mensen uit te zenden - met name ouderen. En nu is die omroep er du al een tijdje. En wat ze vermoedelijk vreesden, is nu ook nog bewaarheid: de lullige programma's van die lullige omroep zijn nog populair ook - Loes Reimer is invaller voor regulier recensent Jean-Pierre Geelen (de Volkskrant, 25-07-2013, tv-recensie, door Loes Reijmer):
Een onthullend zinnetje: Loes Reijmer spreekt namens de grachtengordel, en heeft het over 'heel Nederland'. En denk niet dat dit beperkt is tot de Volkskrant:
Wat een gajes, eigenlijk. En dan de mond vol hebben over "onderbuik" en "populisme" als het over gewone mensen gaat ... Andere invaller, zelfde verhaaltje (de Volkskrant, 07-08-2013, tv-recensie, door Paul Onkenhout):
Enzovoort. Het identieke badinerende toontje. Er is helaas geen tijd om een soortgelijk stukje te schrijven over die o zo interessante boys and girls uit de kunstsector en de media ... Al een tijdje speelt een discussie rond pesten, naar aanleiding van twee bekend geworden zelfmoorden van tieners. Natuurlijk kiezen de politiek-correcte media positie langs de lijnen van hun algemene moraal (de Volkskrant, 04-12-2014, van verslaggeefster Ianthe Sahadat):
Algemene boodschap: "Er bestaan geen pesters". De moraal van de Volkskrant en de rest van de poiltiek-correcte media is weer eens volkomen duidelijk: leve de rotzooi. Volkomen logisch, want als je fundamenteel kiest voor immigratie en voor allochtone immigratie en immigranten, kies je fundamenteel voor rotzooi, en doe je dat langere tijd, ga je consequent voor rotzooi kiezen. Iemand bij de Volkskrant signaleert ook een aspect van het verschijnsel (de Volkskrant, 06-01-2017, column door Elma Drayer):
Naïef: de politie heeft nooit goed kunnen doen bij de media en de rest van de politieke-correctheid. En steeds minder omdat boeven steeds meer ook gekleurde immigranten zijn. Kijk maar:
Dat "etnisch profileren' is hetzelfde als "boeven oppakken". Want als je boeven oppakt, is er een ruime meerderheid gekleurde immigranten bij omdat gekleurde immigranten een ruime meerderheid van de criminalteit bedrijven. Maar het oppakken van een ruime meerderheid gekleurde immigrnaten is dus volgens de politiek-correcte jachthondenmeute "etnisch profileren":
Oftewel: die politiek-correcte jachthondenmeute is zelf geboefte. En in andere Europse landen zit eenzelfde soort geboefte:
Het politiek-correcte jachthondengajes zit overal. Naar Alfa-denken, orde
, Alfa wereld
,
of site home
 .
|
Hij
sjouwt al zestien jaar door onze straten. Jonathan. Zeg maar Jona. Het is
onze knuffeljunk. Ik leerde hem kennen toen hij op de achterbank van mijn auto
lag te slapen. Hij stonk een uur in de wind. Verlopen, verlaten en verslaafd aan
alles dat god geboden en verboden heeft. ...
Deze
foto is van een paar weken geleden. Hij zou ook vijftig jaar eerder gemaakt
kunnen zijn. Dat is het mooie aan de foto en aan dit Italiaanse stadje. Het is
een plek waar ik graag en vaak kom. En elke keer ontroert het me weer. Waarom?
Omdat het echt is. Echt en puur.
Er
waren ongetwijfeld jaren dat een straattheatergroep subsidie kreeg voor deze
prachtige dansvoorstelling met de titel Stadschaos en dat dit
videokunstwerk de absolute hit werd van het Holland Festival.
Er
zijn vele redenen om in een nieuwbouwhuis in een buitenwijk te gaan wonen, zoals
hier aan de noordrand van Veldhoven. De woningen zijn betaalbaar, degelijk en
ruim, ze hebben tuintjes, als het goed is klemmen de deuren niet, er is gratis
parkeergelegenheid voor de deur. ...