Bronnen bij Alfa-denken, orde en netheid: ZwitserlandIntellectuelen van bijna alle pluimage hebben niet alleen weinig met het nette en ordelijke Zwitserland, ze hebben er vaak zelfs een regelrechte bloedhekel aan. Een paar voorbeelden (de Volkskrant, 28-02-2004, door Michael Persson):
De afkeer druipt er aan alle kanten van af ... Voorbeeld 2, met illustraties (Volkskrant weblog, 02-07-2007, door Rene Scheffer):
Voor de duidelijkheid ook nog even het profiel van de auteur, genomen van hetzelfde weblog:
Heerlijk hè, alle vooroordelen bij elkaar. Deze auteur leeft kennelijk veel liever in de stad, naast een vuilnisbelt, met injectienaalden in zijn portiek, zichzelf gemolesteerd, en zijn dochter verkracht. De aldfa-intellectuele wereld in optima forma. De volgende zegt het allemaal bijna letterlijk (Leids universiteitsblad Mare, 15-05-2008, column door Rosanne Hertzberger (student)):
De diepte van de instinctieve afkeer lijkt nog eens nadrukkelijk uit de combinatie van het bekende rassenargument: 'buitengewoon racistische en homofoob', tezamen met de bekende joker in dit spel: 'het gehele land lamlendig heeft toegekeken hoe miljoenen de gaskamers in gingen minder ook maar een poot uit te steken. En daar bieden ze niemand hun excuses voor aan.' Het eerste onderscheidt Zwitserland en haar bevolking niet van meer dan 95 procent van de wereld (op de meeste plekken is het zelfs veel erger), en het tweede is volstrekt onredelijk - pure onderbuikgevoelens (is er een emotionele band voor de schrijver?): het kleine Zwitserland kon natuurlijk nooit iets uithalen tegen Duitsland. P.S. Voor de bevestiging van het vermoeden van de emotionele band, zie hier . De volgende bijdrager gebruikt een van de meest bekende retorische trucs in deze discussie: het aanhalen van koekoeksklokken (de Volkskrant, 31-05-2008, column door Paul Brill):
Columnist Paul Brill is het type reactionaire bal, die op het moment van schrijven actie voert voor het bombarderen van Iran, daarvoor voor het bombarderen en zetten van Irak was, en daarvoor waarschijnlijk voor het bombarderen door Irak van Iran, en nog verder daarvoor voor het bombarderen van Vietnam. Eigenlijk is het wat vreemd dat hij als rechtse bal zich uitspreekt voor wanorde en rotzooi, want meestal is in dit opzicht de formele links-rechts verdeling omgekeerd aan wat je zou verwachten, met links voor de rotzooi en rechts voor de orde. Maar aan de andere kant: Paul Brill schrijft in de Volkskrant - dus dat klopt dan weer wel. Er is een als Chinees bekend staand gezegde dat je je vijanden interessantetijden toewenst. Zwitserland is dusdanig saai, dat het zelden in het nieuws komt. We hebben er dus niet veel materiaal over. Hier is, vier jaar na het voorgaande, een nieuw stuk erover. En, nauwelijks toevallig, is het weer iemand van joodse afkomst die de auteur is. Net als Paul Brill, trouwens. Het idee van dat zo ordelijke Zwitserland irriteert ze kennelijk. Want positief is het stuk weer niet - te beginnen met een irritante cliché-kop (de Volkskrant, 25-08-2012, door Olaf Tempelman):
En het gaat verder met de keuze van de hoofdpersonen - geen representatieve Zwitsers, maar iemand van de PVV, uh SVP, de grote vlieg in de soep van het joodse nomadisme, een (ex-) helikopterpiloot die omgaat met de rijken (ook al zo'n joodse hobby: de focus op de rijken), en tenslotte als deskundige ene Bernard Degen, die aangeduid wordt als Zwitser, maar getrouwd is met een Ooostenrijkse. Nu is er behoorlijk wat haat en nijd tussen Oosternijk en Zwitserland, omdat Oosterijkers zich altijd minder hebben gevoeld. Dus van de neutraliteit van deze deskundige hoef je niet veel te verwachten. Wat, na een tijdje in het stuk aan het woord te zijn geweest, haarfijn blijkt uit dit citaat:
Je reinste migratiefundamentalist dus. Want deze Zwitserse aanpak is precies wat je wenst voor een goed immigratiebeleid: zorgen dat alleen mensen die kunnen integreren erin komen. Dus inderdaad weinig kans voor de geitenhoudende Turk uit Anatolië. Die in de rest van Europa vrij toegang heeft en daar dan ook enorme problemen veroorzaakt, tezamen met zijn soortgenoten. Die Zwitserse deskundige is van de soort van de ergste multiculturalisten, die we uit Nederland zo goed kennen. Die ook eindeloos afgeven op eigen land, omdat ze dolgraag willen dat de cultuur ervan kapot wordt gemaakt, zodat de nomaden en nomadisten vrij rond kunnen bewegen in hun culturele woestijn, van beton-en-glas-stad naar beton-en-glas-stad, zonder te kunnen zien of je nu in Oostenrijk, Zwitserland, Frankrijk, Duitsland of Nederland bent. Iets waar die oud-testamentische nomaden zich prima in thuis voelen, want die woestijnduinen lijken ook allemaal op elkaar. Nog een citaatje van Degen:
Het is net of je Nederland-hater en Amerika-bewonderaar Maarten van Rossem hoort.
En hier spreekt Alexander Pechtold. En hier komt de joodse cultuur:
Want als er één cultuur meester is in het uitsluiten van anderen, dan is het wel de joodse. Ze hebben zelfs rassenwetten die nauwkeurig vastleggen wie al dan niet jood is. Maar het gaat hier dus in feite ook niet om uitsluiten. Het gaat hier om de instinctieve afkeer van nomaden voor boeren. Boeren die hun eigen gemeenschap hebben, en voorzichtig zijn met buitenstaanders, reizigers, marskramers, migranten, waarvan ze de ervaring hebben dat ze heel vaak komen om te parasiteren. Op de welvaart van de residenten en hardwerkende boeren en handwerkslieden. Waar de nomaden jaloers op zijn:
En waaraan nomaden daarom de pest hebben. Want ze achten zichzelf superieur, met hun nomadisme, en kijken neer op de ploeterende boeren en "boeren", en het is dus bijzonder vervelend om het die "boeren" nu zo veel beter te zien doen dan henzelf. Met hun nomadische cultuurtje. Dus krijg je een stuk vol verborgen en openlijk afschuw voorgetovert. Waarin de Zwitserlandhater bijna de helft van de tijd het woord is gegeven. En een groot deel van de rest gevuld is met die andere obsessie van de nomadische auteur: de rijken. Het syndroom van het bij het nomadisme horende neoliberalisme verder aanvullend. Overigens: Rosanne Hertzberger is ook joods. Naar Alfa-denken, orde, bronnen , Alfa-denken, orde , of site home .
|