Alfa's en bèta's, sociologisch: macht
De dominantie van alfa's en gamma's
in de politiek is van historische oorsprong. Het leiderschap in de maatschappij
is altijd in handen geweest van mensen met de meeste kracht, de meeste neiging
tot geweld, de meeste overheersingsdrang, en allerlei andere zaken die er
gezamenlijk neerkomen op de drang om anderen te benadelen ten gunste van
zichzelf. ook allemaal dingen die meer of eerder aan de alfa-kant van deze
tweedeling staan
.
De vooruitgang in de maatschappelijke geschiedenis is dan ook een
vooruitgang in de mate waarin de invloed van dit soort mensen afneemt, met als
huidig hoogtepunt de Westerse maatschappij met haar, weliswaar beperkte, vormen
van vrijheid en democratie
. In de praktijk gaat dit over de spreiding van de macht over grotere groepen
mensen en meer invloed van competentie, gezag, boven sociale positie, macht
. En de historische krachten die dit natuurlijk tegenwerken.
De eerste expliciete omschrijving van de dominantie van alfa's en
gamma's is gedaan in een rede door de schrijver en wetenschapper C.P. Snow,
gegeven in 1959, genaamd The Two Cultures. De impact ervan leidde tot
een uitgebreidere boekuitgave in 1963 met dezelfde naam is het onderwerp verder
uitgewerkt, dat geldt als een klassieker binnen de filosofie van de
natuurwetenschappen. Snow betoogt dat de alfa's/gamma's en bèta's als
cultuurdragers in twee min of meer gescheiden wereldenleven, dat ze relatief
weinig van elkaar weten maar alfa/gamma's veel minder van bèta's dan omgekeerd
(van Snow is de uitspraak dat alfa's over bèta-zaken vragen stellen die
neerkomen op de omgekeerde vraag wie Shakespeare is), en dat in de praktische
politiek en ander maatschappelijk bestuur de alfa's/gamma's de baas zijn.
Snow deed zijn constateringen begin jaren zestig, een tijd
waartussen naar het heden een halve eeuw technologische en wetenschappelijke
vooruitgang zit. Inclusief vormen van vooruitgang als mensen-massatransport over
de hele wereld met het vliegtuig, enkele sprongen in informatieverspreiding over
de hele wereld middels wereldtelevisieontvangst en het internet, en
maatschappelijk minder ingrijpend maar cultureel des te meer: reizen naar de
ruimte inclusief de maan.
Redelijkerwijs zou het dus te verwachten zijn dat de mensen die al
deze dingen gebracht hebben, evenredig meer invloed in de maatschappij zouden
hebben gekregen. Je kan bijna zeggen: het tegendeel is waar
.
Het laatste is in absolute zin, dat wil zeggen: de absolute
aantallen, niet het geval. Maar als je de inbreng van de natuurwetenschappers
over de jaren optelt en gaat vergelijken met hun huidige invloed, dan is er
sprake van een sterke daling. Want naast het stijgende aantal
natuurwetenschappers op meer invloedrijke posities, is het zo dat de huidige
maatschappelijke rijkdom voor dicht tegen de 100 procent te danken is aan
de inspanningen en resultaten van natuurwetenschappers
.
Een verklaring voor de voortgezette macht van de alfa-wereld ligt in
een andere technische ontwikkeling. Een afgeleide of parallelle ontwikkeling
naast die van de wetenschap is die van de democratisering van de maatschappij.
In de moderne tijd loopt een groot deel van dat democratische proces via de
massamedia. Voor dat massa-communicatieproces geldt de macht van het woord: de
capaciteit van het goed kunnen praten en ideeën goed of handig kunnen
verwoorden, is belangrijker geworden dan datgene dat men zegt. En in het praten
en verwoorden zijn alfa's nu eenmaal veel beter dan bèta's
. Een capaciteit die ze ook gebruiken om vast te houden aan de eenmaal
bestaande, historische, macht die ze hebben.
Dit vasthouden aan de macht door de alfa's en gamma's is natuurlijk
precies hetzelfde als dat van koningen, dictators, en al datgene dat er aan
machthebbers aan vooraf is gegaan. In alle gevallen lag de kern erin dat ze
macht houden, het voorrecht om het leven van anderen te sturen en besturen,
terwijl er geen inhoudelijke kwalificaties tegenover stonden. Waarom had je
macht? Omdat je het had. Vanwege familie of zo. Of een grote bek.
Dat laatste geldt ook voor alfa's en gamma's. Want één ding kunnen
ze heel goed: hun mondje roeoren. Oraal en op schrift. Eigenlijk zou je het zo
kunnen zeggen, als je kijkt naar wat er in onze maatschappij gebeurt: "Waarom
hebben de alfa's en gamma's de macht terwijl de bèta's voor de welvaart zorgen?"
Antwoord: "Omdat ze zo'n grote bek hebben!"
Wat Snow dus gedaan heeft, is het bewustmaken van een langdurig
historisch proces, dat gaat over de vooruitgang van de beschaving. Het is iets
als Darwin die de evolutie ontdekt, maar dan op sociologisch gebied.
Het is duidelijk dat deze sociologische evolutie een even warm
welkom krijgt als die van Darwin, om dezelfde reden als die van Darwin: vanwege
haar tegenspraak met de geldende overtuigingen over de wereld - in Darwin's
geval de geldende religie. In ons geval de geldende culturele ideologie.
Die geldende culturele ideologie houdt onder andere in dat bèta's
vooral niets te zeggen mogen krijgen over de maatschappij. Niet dat dat
expliciet geformuleerd is natuurlijk, maar het idee is aanwezig in de geest van
iedere alfa en gamma. In het gedrag van de groep als geheel komt het naar buiten
als een sociologische trend.
Eén van de gevolgen van die sociologische groepseigenschap is het
sterke anticommunisme bij alfa's en gamma's
. Onder het communisme waren niet de sociologen, psychologen en praatjesmakers
leidinggevend voor de maatschappij, maar natuurwetenschappers, ingenieurs en
cijferaars
. Dat is een externe en dus extremere versie van een trend die zich ook binnen
de eigen maatschappij afspeelt: bèta's ziet men als een soort halve communisten
die niet tot in het oneindige wensen te blijven discussiëren over zaken ("De
waarheid ligt in het midden") , maar met cijfers proberen tot een antwoord te
komen. En dan zijn ze ook nog voor orde in plaats van chaos ...
Er zijn vele terreinen waarop die trend naar buiten komt, maar er is
nauwelijks één duidelijker dan dat van de klimaatdiscussie. Het gaat hier
keihard om de feiten versus de macht, het materialisme, persoonlijke en
groepsbelangen en de willekeur. Bèta versus alfa en gamma. Wat nog eens met
dikke lijnen onderstreept werd, toen de vanuit de wetenschap representerende
organisatie, de IPCC, in haar rapporten een paar fouten bleek te hebben gemaakt.
Wat niet meer dan logisch is een rapport dat enkele honderden onderzoek
verzamelde fouten voor moeten komen, omdat mensen nu eenmaal altijd fouten
maken. De verzamelde alfa- en gamma-wereld gebruikte het direct om te proberen
haar macht te vergroten - voor alle details, zie hier
.
De kern van de zaak zit in het feit dat de politiek zelf vrijwel
niets anders doet dan fouten maken. De eerste versie van deze website heette
"Rationele Politiek", en had als doel die fouten te beschrijven en te
verbeteren. Dat ving aan met een waslijst aan grote fouten, rond zaken als de
HSL, de Betuwelijn, de JSF, de oorlog in Irak, de oorlog in Afghanistan, de
massa-immigratie, de onderwijsramp, de privatisering, de megalomanie, en talloze
kleinere fouten die de redelijk goed functionerende maatschappij uit de jaren
zeventig om zeep hebben geholpen
. Dat er de schijn is van vooruitgang, is weer vrijwel uitsluitend economische
vooruitgang veroorzaakt door efficiënter werken door de toepassing van
technologie - geheel buiten alle vormen van beleid om
. Ondanks deze vooruitgang is de alfa/gamma sector in de politiek en de rest van
de maatschappij erin geslaagd door al haar fouten de maatschappij aanzienlijk te
verslechteren. Iets dat in 2010 razendsnel aan de oppervlakte komt door het
stokken van de economische groei. Op zich weer veroorzaakt door de
kredietcrisis, wat ook weer zo'n alfa/gamma-gebeuren is want opgestookt door
economen en andere woekeraars
.
Kortom: het verwijt vanuit de politiek dat wetenschappers fouten
zouden maken is niets minder dan een gruwelijke gotspe. Of men zich dit nu
bewust is of niet, het kan niet anders zijn dan een keiharde aanval van de
alfa/gammasector op wat zij terecht ziet als de grootste bedreiging voor haar
macht.
Waarmee deze strijd terug gevoerd kan worden totdat andere centrale
thema van deze website: de strijd tussen gezag en macht
: laat je het aansturen van andere mensen doen op grond van willekeur als
afkomst, geboorte, klasse en dergelijke, of op grond van competentie?
. In de huidige, hoog ontwikkelde, technologische maatschappij komt competentie
neer op wetenschap en technologie. In dit geval niet alleen natuurwetenschap,
maar ook gedragswetenschappen: psychologie, sociologie, economie, enzovoort.
Maar dan natuurlijk niet op de aloude manier bedreven op ideologische gronden
, het "De aarde is plat omdat God, of Plato, dat gezegd heeft" model, maar op
wetenschappelijke gronden
: het "Je moet niet te verschillende culturen mengen want dan blijk je
uitscheiding te krijgen" model
.
Over hoe deze strijd aangepakt kan worden, meer in Alfa's
en bèta's, sociologisch
.
Naar Alfa's en bèta's, sociologisch
, of naar site home
.
|