Bronnen bij Ras-taboeïsme: Nederland

 aug.2011

De rellen in Londen 2011 en de rest van Engeland zijn in feite een alarmbel voor alle Europese landen met minderheidsgroepen die iets van vanaf vanaf vijf  tot tien procent van de bevolking uitmaken, afhankelijk van de mate van concentratie . Dat geldt ook voor Nederland. Alle ingrediënten van de Engelse en Franse opstanden zijn ook hier aanwezig: een raciaal te onderscheiden onderklasse , een systematisch onderpresteren van die onderklasse op gebied van school en leren uitleg of detail uitleg of detail , een superioriteitsideologie bij die groepen uitleg of detail uitleg of detail , en een groeiende weerzin jegens de maatschappij waarin ze leven uitleg of detail uitleg of detail . De lijsten bij deze links geven nog veel meer voorbeelden..
    Zoals de gegeven links demonstreren, is hiervoor uitvoerig bewijs. Naar aanleiding van de rellen werd er, bij hoge uitzondering, ook aan deze mogelijkheid van onrust in Nederland aandacht besteed:
 

Uit: De Volkskrant, 11-08-2011, van verslaggevers Janny Groen en Joost de Vries

Deskundigen: 'Er zijn veel verschillen, maar ook hier kan het misgaan'

Nederland relt niet op z'n Brits

Helemaal uitsluiten dat ook in Nederland 'Britse rellen' uitbreken, willen deskundigen niet. 'De Noren hebben ook lang gedacht: zulke dingen gebeuren hier niet', zegt directeur Paul Schnabel van het Sociaal en Cultureel Planbureau (SCP). 'Het zou raar zijn te zeggen dat het in Nederland niet zo mis kan gaan.'
    Maar voor de hand liggend vindt hij het niet. 'Daarvoor zijn er te veel structurele sociale verschillen.' De grotere armoede in Engeland, de slechtere huisvesting, de steviger werkloosheid en de enorme urbanisatie. ...


Red.:    Voorlopig zijn dit alleen graduele verschillen. In Zweden en België zijn kleinere rellen geweest, in landen dus die goed vergelijkbaar zijn met Nederland.

  Ook Rob Witte, verbonden aan het instituut voor beleidsonderzoek IVA in Tilburg en gespecialiseerd in maatschappelijke spanningen, ziet vooral verschillen. 'Dat rellen met brandstichting en plundering zo makkelijk overslaan naar andere delen van het land, kent Nederland eigenlijk niet.'

De auteurs van het artikel of Witte zelf maakt hier meteen rotzooi van:

  Begin jaren zeventig gebeurde dat wel in Rotterdam. Een Nederlands gezin in de Afrikaanderwijk werd uit huis gezet door een Turkse huiseigenaar. Woeste havenarbeiders trokken naar Turkse pensions en restaurants om de boel kort en klein te slaan. Turkse jongeren wapenden zich met knuppels om hun gemeenschap te beschermen.

Vervolgd door wat onzin:

  Witte: 'De politie wilde de agressie laten uitrazen en greep nauwelijks in. Toen de agressie oversloeg naar een andere wijk werd keihard opgetreden.

In Londen gebeurde hetzelfde. En dit zal weer gebeuren. want je mag als politie de linksige in het bestuur sowieso niet hard optreden, en tegen allochtonen als helemaal niet.

  Vervolgens richtte de woede zich tegen de politie.

Omdat de politie, onder invloed van het linksige bestuur, zich tegen de blanke bewoners keerde. En ook dat zal weer gebeuren, bij ongewijzigde trends

  Van die foute tactiek heeft de politie geleerd. Die heeft 'oren en ogen' in achterstandswijken en werkt samen met welzijnswerkers, kerken, moskeeën en scholen. 'In Engeland bestaan die netwerken niet, daar zijn ze pas net bezig met wijkagenten.'

En een leugen: de politie heeft nauwelijks tot geen contact met de are gevoelens van de allochtonen en met name de moslims - zie verder.
    De allochtone blik hierop:

  'Een massale onderklasse zoals in Engeland kennen we hier niet', zegt Iliass el Hadioui, die aan de Erasmus Universiteit Rotterdam de sociale uitsluiting van jongeren onderzoekt. ...

Een leugen. Rotterdam en Amsterdam zitten vol met zo'n onderklasse, en diverse kleinere steden hebben dependances, waarin het gooien van steden naar bussen een regelmatig terugkerende hobby is.

  'Nederlandse jongeren krijgen studiefinanciering, er is studentenhuisvesting, de meesten hebben toegang tot werk.'

De allochtone onderklasse, vele tientallen procenten van de allochtone minderheid, komt nooit aan deze fase toe.

  'Hier is culturele uitsluiting vooral een bron van onvrede, aldus El Hadioui. 'Die doet evenveel pijn als economische uitsluiting. Ik heb eten en drinken en een iPhone, maar op tv zie ik Wilders die mijn cultuur afwijst.'

Dit is een verklaring van El Hadioui van het proces dat ten grondslag ligt aan alle door minderheden gestarte rassenrellen: alles wat ter hunne voordeel wordt gedaan of gezegd wordt zonder overwegingen geaccepteerd en meegenomen - al;l;es dat tegen hen wordt gedaan of gezegd wordt honderdvoudig uitvergroot, en gebruikt als een aanleiding voor afkeer van de gastheergemeenschap. In dit geval: vrijwel alle Nederlandse politici, bestuurders en intellectuelen staan achter immigranten, en zeggen in hun gezamenlijkheid dagelijks dingen in de media die immigranten en hun cultuur ondersteunen. Daartegenover staan opmerkingen van Geert Wilders, in aantal ergens tussen de tien en twintig, uitgesproken over iets als vijf jaar. In getalsverhouding iets als honderd keer zo weinig.
    Iliass el Hadioui, die aan de Erasmus Universiteit Rotterdam de sociale uitsluiting van jongeren onderzoekt, geeft hiermee dus een uitstekende reden voor de stelling dat voor Nederland precies hetzelfde geldt als voor Engeland, aangaande door de etnische minderheidsgroep zelf-geïnduceerde afkeer van de gastheermaatschappij. De basis van de rellen.
    Wat nog eens bevestigd werd op de televisie, door een ander paar allochtone woordvoerders - in deze uitzending van EenVandaag uitleg of detail ( 13-08-2011). Rapper Appa, rechts in een promotieplaatje: "Ik heb schijt, Aan de overheid". Wat hij nog steeds zo vindt. En hij wijst op het bestaan van precies die processen als in de inleiding beschreven. En er wordt herinnerd aan de moslims gestarte rellen in Amsterdam naar aanleiding van net zo'n akkefietje als met gangster Mark Duggan in Londen.
    Na welke ontwikkeling zijn overgaan tot het verzamelen van meer dit soort gegevens. Neem bijvoorbeeld deze uitzending van EénVandaag uitleg of detail  (02-06-2011, na 12:10 min.), die gaat over kindersterfte rond de geboorte. Die verschilt in Amsterdam van 1:40 voor de ene wijk, tot 1;200 voor de nadere. Uit de omringende beelden is voor iedereen die aan deze woorden nog niet voldoende heeft volkomen duidelijk om welk verschil dit gaat: blank versus zwart, met name creools. Pa aan et einde wordt het één keer zijdelings genoemd, in verband met vroeggeboorte, door verwaarlozing: "Met name bij Surinaamse en Antilliaanse vrouwen". Creoolse vrouwen, dus.
    Zelfs als de cultuurbedreiging vanuit een bepaalde etnie zo ver is dat er boeken over geschreven moeten woprden, mag de etnische component niet genoemd worden - in ieder geval niet in de krant:


Uit: De Volkskrant, 10-09-2011.

Pas verschenen non-fictie

Korte lontjes


Leraren krijgen steeds meer te maken met wat onder gezagsdragers bekendstaat als straatcultuurgedrag. Kinderen die je, zeker als je vrouw bent, minachten, hondsbrutaal zijn, nooit toegeven dat ze iets misdaan hebben, je pakken op je zwakste punt en geweld gebruiken. Hans Kaldenbach geeft in Machomannetjes 99 tips om de straatcultuur in uw school terug te dringen.  ...


Red.:   Geen enkele twijfel over welke culturen dit betreft, en ze zijn niet blank. Maar het wordt niet genoemd.
    Net als in het volgende artikel:


Uit: De Volkskrant, 20-09-2011, van verslaggever Marcel van Lieshout

Rijk pompt miljoenen in leefbaarheid R'dam

Het Rijk gaat de gemeente Rotterdam helpen de leefbaarheid in Rotterdam-Zuid te verbeteren. Problemen op het gebied van wonen, werk en onderwijs zijn daar zo groot en complex dat het rijk moet bijspringen. Zo wordt er volgende jaar 18 miljoen extra geïnvesteerd in onderwijsprojecten.

Minister Piet Hein Donner (Binnenlandse Zaken) en burgemeester Ahmed Aboutaleb ondertekenden maandag het Nationaal Programma voor Rotterdam-Zuid. In dat bestuursakkoord garandeert het Rijk de komende 20 jaar extra aandacht voor Rotterdam-Zuid. ...


Red.:   Iedereen weet dat het gaat over allochtonenwijken. De term "allochtoon" (of aanverwante) valt in het hele artikel niet ene keer.
    Een kleinschalige analogie van het Engelse geval:


Uit: De Volkskrant, 21-08-2012, van verslaggeefster Anneke Stoffelen

Culemborg onderzoekt verdwenen subsidie niet

De gemeente Culemborg doet niks met signalen dat een ton aan subsidiegeld is verspild. ...
    De zaak is aangezwengeld door Jaap Jan Brouwer, eigenaar van consultancybureau CinC. In 2010 werd hij benaderd door Smidt over een reïntegratieklus. De gemeente Culemborg had een aanbesteding uitgeschreven voor een coachingsproject voor allochtone ondernemers, onder meer in Terweijde. Die Culemborgse wijk stond destijds volop in de aandacht vanwege problemen tussen elkaar in de haren vliegende Marokkaanse en Molukse inwoners.    ...


Red.:    '... elkaar in de haren vliegende Marokkaanse en Molukse inwoners'. Oftewel: rassenrellen. Want laatst was het tussen één Marokkaans en één Nederlandse gezin, en toen was het meteen racisme.


Naar Multiculturalisme , Allochtonen lijst , Allochtonen overzicht , of site home .