Bronnen bij Sociologische begrippen: residentie, vijanden

Daar waar residentie duidelijk de weg is van de vooruitgang van de beschaving, na de tweesprong die was die van residentie en nomadisme oftewel landbouwer of jager-verzamlaar, is het nomadisme nooit helemaal doodgegaan, en leeft met name voort in een klein aantal culturen. Met als meest duidelijke die van de Roma uitleg of detail in Europa, veedrijvers als de Masaï in Afrika uitleg of detail , en op een wat hoger niveau de Joden, verspreid over de hele wereld.

Omdat er van dit soort culturen in Nederland de meest vertegenwoordiger uit de Joodse cultuur stammen, merken we hier van hen het meeste van de principiële tegenstelling tussen residentie en nomadisme. Oftewel van de hooggeorganiseerde maatschappij versus het rabiate individualisme dat strijdt tegen iedere vorm van samenhang, zie hier uitleg of detail . Hier een paar voorbeelden van degene onder de nomadisten die het meest de gelegenheid krijgt tot het verspreiden van zijn ideeën: veelschrijver Arnon Grunberg (de Volkskrant, 04-09-2012, column door Arnon Grunberg):
  Politiestaat

Machteld Zee, politicoloog en filosoof, noemde op de site van de Volkskrant een aantal argumenten voor het boerkaverbod.    ...
    Vrouwen in een boerka zouden er niet vrijwillig voor kiezen, maar hoe weten we wanneer iemand ergens echt vrijwillig voor kiest? ...
    Tot slot stelt Zee dat niet de effecten van de wet tellen, maar het principe. Voor een wetgever een bedenkelijk uitgangspunt.
    De vorige eeuw heeft aangetoond dat rechts én links dol zijn op de politiestaat, die altijd door mooie idealen werd gelegitimeerd.
    Het boerkaverbod is weer een stap in de richting van een politiestaat.
    Wanneer ik over dat verbod lees, krijg ik de neiging te roepen: 'Overheid raus!'

Natuurlijk zou Arnon Grunberg zelf van alles willen verbieden, zoals grenzen, belasting, uitkeringen, enzovoort. Alles dat een sociale maatschappij, pleonasme voor "een maatschappij", inhoudt.

En daarvoor in de plaats komt (de Volkskrant, 13-11-2012, column door Arnon Grunberg):
  De anonimiteit van de metropool

De film Jagten van Thomas Vinterberg kreeg juichende kritieken, onder andere in de Volkskrant. ... volgens mij gaat de film over iets anders dan dat onrecht, namelijk over de vraag wat een gemeenschap eigenlijk is. Jagten speelt zich af in een ouderwetse, homogene gemeenschap. Iedereen kent elkaar, onverschillig is vrijwel niemand, er is één buitenlandse die nauwelijks buitenlandse genoemd kan worden, en van doorgeschoten individualisme is geen sprake. Vinterberg stelt niet alleen dat een gemeenschap een organisch geheel is dat bedreigende elementen buitensluit, dat zou te gemakkelijk zijn. Hij laat zien dat elke gemeenschap feitelijk een jachtgemeenschap is. Lucas' zoon wordt definitief geaccepteerd als hij zijn jachtbrevet krijgt. Ik zag in Jagten een pleidooi voor de anonimiteit van de metropool.

Wat Grunberg bedoelt, is de anonimiteit van de woestijn uitleg of detail . En natuurlijk is het idee dat elke gemeenschap een jachtgemeenschap zou zijn, volkomen ontsprongen aan de geest van de nomadist Grunberg (de Volkskrant, 28-08-2013, column door Arnon Grunberg
  Risico

Zaterdag liet Martin Sommer zich lovend uit over Nassim Nicholas Talebs boek Antifragile. Things That Gain from Disorder. Terecht. Talebs boek gaat onder andere over risico's. ...
    Degenen in loondienst en mensen die er een vaste relatie op nahouden zonder geliefden zijn inderdaad fragiel.
    Talebs afkeer van schulden lijkt mij echter overdreven. Ook betwijfel ik of zijn lessen geschikt zijn voor de massa. De meeste mensen zijn in loondienst en geloven in een vaste relatie zonder al te veel extra geliefden.

En de afkeer van Grunberg voor de massa is gigantisch.


Naar Sociologische krachten , of site home .

aug.2013