Bronnen bij Cognitieve dementie: kwaadaardigheid
De gevolgen van cognitieve dementie
komen er op verschillende niveaus.
De glasharde of hondsbrutale leugen
is één van de hoogste, maar er is op zijn
minst één "hogere": de kwaadaardigheid.
Die leugens, hoe hard ook,
kunnen nog als niet schadelijk voor bij de interactie betrokken worden
gezien of zijn - bij kwaadaardigheid is dat niet het geval. Het betreft dus
ook meestal uitingen die direct slaan op één of meer betrokken in de
interactie, op een niveau dat in de omgangstaal heet "schelden". "Schelden"
is het aan anderen toewensen van kwaad.
Hier
gaat het natuurlijk om het maatschappelijke debat, en dat heeft een eigen
keuze van scheldwoorden. Een paar van de bekendste zijn
"vreemdelingenhater", "xenofoob", "racist", "fascist", "nazi" en
"antisemiet", en de vele variaties hiervan. Je zou ze in twee groepen kunnen
indelen: die slaande op strafbare feiten en die waarvoor dat niet geldt, wat
racist en antisemiet een extra status geeft. In diverse landen en mogelijk
binnenkort ook Nederland hoort daar ook "holocaustontkenner" bij.
Dan
zijn er ook nog vele indirecte versies, zoals "PVV'er", "FvD'er" enzovoort,
omdat degenen die het gebruiken PVV en FvD gelijkstellen met racisme,
fascisme en antisemitisme, en alle variaties van "extreemrechts", zoals ook
"radicaal rechts". Dat laatste houdt men heel vaak de pink bij omhoog alsof
men niet zou "fascist" en "nazi" zou bedoelen, maar dat is dus hoe "de
media" opereren op dit terrein: met het hanteren van de meest gore
hypocrisie.
Vanwege die alles doordringende hypocrisie is het wat
lastiger om het schelden in "de media" te behandelen, maar ook daarin is
verbetering gekomen door "het internet", meestal doelende op de sociale
media, en dan nog weer meestal op Twitter, sinds kort (schrijvende aug.
2023) X.
Omdat Jan en
alleman van de elite ook op Twitter zit, zijn "de media" ook wel gedwongen
zich er te begeven, al was het maar om tegenwicht te bieden aan alle
"extreemrechtse" geluiden (daar heb je het weer, hè ...) die je daar hoort.
Meestal in de vorm van zijnde "een indvidu", maar daar dragen ze "de lijn"
uit nog heftiger dan in eigen publicatie.
Tijd om een voorbeeld te
geven, en dat komt van de huidig meest prominente columnist van de gedurende
al langere tijd meest prominente van "de media" (de Volkskrant, 19-06-2023, column door Sander Schimmelpenninck):
Al die lieve baby-foto's ... Al die snoezige kattenfilmpjes ... Om maar
niet te spreken van al die real life tafereeltjes waarin
ononderbroken een camera staat op het geboren en opgevoed worden van wollige
vogeltjes die daarna weer uitvliegen om nieuwe wollige vogeltjes te gaan maken, ad
infinitum. Allemaal riool. Volgens Sander
Schimmelpenninck van de Volkskrant. Want ...
... , en hoeveel erger kan dat worden?
Overigens was dat slechts
een wat gecondenseerdere en wat krassere versie en samenvatting van een
stroom een berichtgeving van de Volkskrant, en overige
vertegenwoordigers van "de media", al jarenlang met toenemende frequentie en
intensiteit beweren over "het internet" of "de sociale media"
.
Aanleiding voor deze redactie
om zich aan te melden bij Twitter/X om dit nader te bestuderen.
Met
een bevestiging én een tegenspraak van wat Sander Schimmelpenninck en "de
media" beweren: er is inderdaad daar veel gescheld, maar het eerst
opvallende en meest rumoerige van dat gescheld kwam niet van de diverse
vormen van rechts, maar van wat heet "links". Oftewel alles dat ook maar
enigszins politiek-correct is.
De verbazing van deze redactie was
groot, en in het kader van het onderzoek naar het verschijnsel werden
diverse van de opvallendste "linkse" schelders op deze discrepantie gewezen
en gevraagd of ze door konden verwijzen naar de extreemrechtse schelders die
er volgens "de media" zo veelvuldig zouden moeten zijn. Op uiterst beleefde
toon:
Dit was de enig bewaard gebleven versie van de door deze redactie aan
meerdere Twitteraars gestelde vraag, waarvan de eerste versie ongeveer
luidde:
Dit waren de reacties:
Allemaal de meest grove schelders. De voorlaatste opvallend omdat deze
redactie er nooit bij had gereageerd, en de laatste omdat dat de bekende
advocaat en voormalig D66-Tweede Kamerlid betreft.
En eigenlijk nog meer opvallend
was dit:
Opvallendst omdat de betreffende Peter Breedveld wijd en zijn bekend is
van zijn website Frontaal Naakt, die zijn roem ontleent aan het hoeveelheid
en niveau van schelden, lijkende op dit:
En in vanuit welke hoek dit komt, kan afgeleid worden uit dit:
De hoek van het globalisme.
Deze schelders werd op gestuit omdat
ze allemaal rondhingen in de omgeving een twitteraar/X'er genaamd Sander van D.
staande voor Sander van Dam, wiens specialiteit het is om uitspraken van
overige Twitterraars te verzamelen, en te presenteren in zogenaamde
"vierluikjes": drie berichten waarin de betreffende andere Twitteraars
verrot scheldt, en een vierde waarbij diezelfde Twitteraar iets moreel
deugdelijk schrijft over schelden op het internet. En
daarmee de nodige reactie opriep (telegraaf.nl, 21-06-2023,
door Wierd Duk,
):
Waarna hij ook meteen kon wijzen op de reacties van de betreffende
figuren, die vrijwel unaniem bestond.bestaat uit nog grovere scheldpartijen,
waarin Adolf Hitler een hoofdrol speelt. Deels gepaard gaand met
dreigementen over vervolging.
Bij die vierluikjes heeft deze redactie
nog geen "rechts" figuur aangetroffen. Het is allemaal
politieke-correctheid, ook al vaak gepaard gaand met gescheld op "rechts"
met termen als "fascist" en "nazi". Met deze ...
... volstrekt logische en afdoende verklaring:
Hoeveelheid en volume van het
gescheld was en is werkelijk verbijsterend.
Na een kleine twee weken
hiervan besloot deze redactie zich te wenden tot Sander Schimmelpenninck met
deze bevindingen, en te vragen om een verklaring. Ook weer uiterst beleefd.
Hier is die conversatie (Twitter.com, 22-07-2023,
):
Waarop geen antwoord kwam, maar Sander krijgt ontzettend veel reacties
en dan kan iemand wel eens iets missen, dus werd het verzoek nog een herhaald (Twitter.com,
22-07-2023,
):
Direct daarna verdween Sander uit zijn tijdlijn, maar deze redactie wachtte
geduldig tot hij weer terug was, en stuurde toen dit (Twitter.com, 22-07-2023,
):
Waarop ook geen antwoord kwam, en deze redactie dit noteerde:
En daarna de zaak vergat. Maar een week of
zo later werd er eens rondgekeken op de eigen tijdlijn, en dit bemerkt:
't Zal toch niet ... Maar ja hoor:
Bedenk eens hoe ernstig dit is ...
Er is geen normale reden
denkbaar voor het niet-antwoorden oftewel het stoppen of weigeren van de
dialoog: de dialoog wordt gestart naar aanleiding van een uitspraak van de
aangesprokene, en er worden geen onvertogen woorden gebruikt. Er wordt
alleen een mogelijke tegenspraak tussen uitspraak en andere observaties
gemeld, en de aangesprokene gevraagd om een reactie.
En die reactie
bestaat uit eerst het vermijden en dan het blokkeren van de conversatie
annex dialoog.
Voor zover het interpreteren van andermans gedrag
mogelijk is, valt hier maar één verklaring te bedenken: de confrontatie met
een tegenstelling tussen eigen uitspraak en de door de ander aangehaalde
waarnemingen is zo confronterend, dat de toegang tot de inbreng van die
ander wordt afgesloten.
Het proces van compartimentalisatie
extern
uitgevoerd.
Dat proces wordt natuurlijk ook intern uitgevoerd en wel op het neurologische niveau, en wat je hier
ziet, is vermoedelijk de werking van acetylcholine
.
Acetylcholine doet het omgekeerde van dopamine: waar het laatste zoals bekend
zorgt voor alle positieve emoties van genoegen tot en met extase, zorgt het heel veel minder
bekende acetylcholine voor afkeer ten en met walging.
En voor beide geldt het adagium van William James over de relatie
tussen neigingen of reflexen en emoties: "Je loopt niet weg omdat je bang bent,
maar je bent bang omdat je wegloopt".
Zowel dopamine als acetylcholine zijn stoffen die al werken op
het niveau van de reflexen, en ze doen dat daar om ervoor te zorgen dat
voor het systeem gunstige handelingen versterkt en herhaald worden, en ongunstige
vermeden.
Waarbij gunstig en ongunstig staan als ten opzichte van eerdere ervaringen
en de resultaten daarvan.
Noem al die eerdere ervaringen en de erbij opgeslagen oordelen
iemands "wereldbeeld", en wat dopamine en acetylcholine doen, is weergeven of nieuwe
ervaringen kloppen met iemands wereldbeeld.
En nu is de situatie helder: krijgt iemand nieuwe ervaringen
die kloppen met zijn wereldbeeld, komt er dopamine vrij, en kloppen ze niet: acetylcholine.
In het eerste geval ervaren ze dat als genoegen tot en met extase, en in het tweede als afkeer tot en met
walging.
En nu is het gedrag van de Schimmelpenninck en de schelders op
het internet vanzelfsprekend: dat zijn mensen met in hun wereldbeeld een ideologie, die geconfronteerd worden
met tegenspraken van die ideologie.
Die tegenspraak roept al afkeer op.
Dan gaan ze vanuit de regels van de banale en basale psychologie
proberen
om hun gelijk te halen, in gedachten, maar dat lukt niet omdat ze niet kunnen wijzen
op werkelijkheden die hun gelijk bewijzen: zowel God (oude ideologie) als Allochtone Gelijkheid
(nieuwe ideologie) bestaan niet.
Waarmee de afkeer verergert tot walging.
Met dus de twee voor de meest hand liggende mogelijke reacties ter
verlossing van die emoties: vermijding oftewel compartimentalisatie, of
verbale uiting: scheldpartijen.
En de terminologie van
Schimmelpenninck als "domrechts" en die van anderen lopende tot "fascist" en
"nazi" zijn uitingen van de walging veroorzaakt door de acetylcholine de
vrijkomt bij het geconfronteerd worden met tegenstellingen tussen eigen
wereldbeeld en werkelijkheid.
En dat gebeurt natuurlijk in versterkte
mate, dat contrast, als datgene wat wordt aangetast het wereldbeeld van de voortreffelijkheid van de
eigen ideeën of het eigen ik betreft.
Wat dus met name
gebeurt door de vierluikjes van Sander van Dam, die dan ook de heftigste
soort reacties krijgt:
Er is geen enkele twijfel over: dit niveau
is gestoord. En het is beslist geen enkeling - het is een hele horde.
En ze zijn er nog trots op ook en noemen zichzelf "fascistenjager" en
dergelijke ...
... , en versterken elkaar natuurlijk.
Dat is dus de
gecombineerde werking van acetylcholine en dopamine: de afkeer uitgedrukt
in een verhoogd acetylcholine-niveau, wordt nog eens verder versterkt door de dopamine die vrijkomt omdat ze aanmoedigingen krijgen van
soortgenoten.
En dat werkt al vooraf, want inmiddels is genoegzaam
bekend dat zelfs het inbeelden van iets al een emotioneel en
dus ook neurologisch effect heeft ("De hond kwijlt bij het zien van het
koekje"), en van die steun van soortgenoten weten ze al
dat die gaat komen.
En zo is dat objectief vaststelbaar gestoorde
gedrag dus volkomen verklaarbaar.
En eigenlijk weer rationeel
geworden.
Waarbij de huidige uitingsvormen, die tot nu toe bijna uitsluitend verbaal
zijn, nog beschaafd zijn ten opzichte van oudere en andere, want zowel
de christelijke Inquisitie van vroeger als de islamitische bomaanslagen van
nu zijn natuurlijk ook uitingen van die walging.
Welke soortgelijke
gevallen nog eens duidelijk laten zien waar het hier over gaat: het gaat
hier over kwaadaardigheid.
En ter illustratie nog wat links naar voorbeelden sinds het schrijven van het
voorgaande
.
Let op de data: 06-09-2023, 14-09-2023, 18-09-2023. De eerste bron geeft
ronduit toe dat het gaat om negatieve onderbuikgevoelens, de tweede bron
doet naarstige pogingen de kwaadaardigheid bij anderen te construeren en is
het dus zelf, en de derde heeft beide van de twee eerste.
Hier wat
latere extreme voorbeelden
.
Naar Cognitieve dementie
,
of site home
·.
|