Bronnen bij Kalshoven, analyse: begroting 2007-2008 en reacties

24 sep.2007
 
Frank Kalshoven commentaar op de eerste niet-volkomen rechtse begroting geeft glashelder aan waar hij in het politieke spectrum staat, en wat zijn economische opvattingen zijn: neo-liberaal rechts:


Uit: De Volkskrant, 19-09-2007, door Frank Kalshoven (volledig artikel hier )

Balkenende IV: een klassiek links kabinet

De eerste Miljoenennota van Wouter Bos is een teleurstelling: feitelijk flodderig gefinancierd. Maar tegenover het ‘pesten’ van de rijken staan gelukkig mooie maatregelen om de positie van arme Nederlanders te verbeteren, betoogt Frank Kalshoven.

Tussentitel: Geld uitgeven is één ding, resultaten boeken en innoveren iets anders
                  De SP zal maoïstisch moeten worden wil ze deze nota attaqueren

Eindelijk ligt er, na het coalitieakkoord tussen CDA, PvdA en ChristenUnie uit februari, weer een stevig document op tafel: de eerste Miljoenennota van het kabinet-Balkenende/Bos. Het geschrift heeft, sterker dan het coalitieakkoord, een klassiek linkse signatuur. De rijken worden gepest. De armen worden gestimuleerd. De collectieve sector mag stevig groeien. En de financiering is een rommeltje. Deze stellingen vormen de ruggengraat van dit verhaal.

Het kabinet stimuleert de armen en belast de rijken
In de aanloop naar de Kamerverkiezingen van 22 november vorig jaar – de krachtmeting die uitmondde in het huidige kabinet – vroeg PvdA-leider Wouter Bos zijn CDA-rivaal Jan Peter Balkenende: ‘Noemt u nu eens drie voorbeelden van iets wat u de afgelopen jaren gevraagd heeft van de mensen in Nederland met de allerhoogste inkomens.’ Balkenende bleef het antwoord schuldig, ook toen Bos, pesterig, vroeg naar twee voorbeelden, en vervolgens aangaf met één enkel voorbeeld genoegen te nemen.
    Als SP-leider Jan Marijnissen in de volgende verkiezingscampagne hetzelfde trucje probeert toe te passen bij Bos, komt hij van een koude kermis thuis: de lijst ingrepen van het kabinet in de inkomensverdeling ten koste van de welvarendste Nederlanders is schier eindeloos. Huizen, pensioen, vliegverkeer, leaseauto en kinderbijslag: de sterke schouders krijgen meer te tillen. ... Het kabinet-Balkenende IV als meest linkse kabinet sinds het kabinet-Den Uyl.
    Interessanter dan de rijken armer maken, is het rijker maken van de armen. Het eerste gaat naast rechtvaardigheid, vrees ik, ook en vooral over politiek (het afdekken dus, van de linker kiezersflank van CDA maar vooral PvdA) en over jaloezie: wie jaarlijks meer aan inkomen ontvangt dan 185 duizend euro, wordt door dit kabinet met argwaan bekeken. Ik heb daar weinig mee, eerlijk gezegd.
    Maar het rijker maken van de armen – de korte omschrijving van de onderste 20 procent van de inkomensverdeling -- is ondubbelzinnig verstandig en lovenswaardig. Is het kabinet op dit punt net zo creatief?
    Zeker als het gaat om de vermaledijde statische koopkrachtplaatjes. Koopkrachtschade als gevolg van de sterk stijgende belastingdruk in 2008 (daarover straks meer) heeft het kabinet ‘gerepareerd’, zoals het heet, specifiek voor de laagste inkomensgroepen en ouderen. Gaan de meeste Nederlanders er in 2008 een kwart procent op achteruit, mensen met een minimumuitkering blijven op nul, terwijl alleenstaande AOW’ers er een kwart procent koopkracht bij krijgen. Dit is de uitkomst van een ragfijn spel van fiscaal trapezewerk rond kwarten van procenten. ...
    ... Met een lastenverzwaring van 5 miljard euro in 2008 – onder meer: ziektekostenpremies, hogere accijnzen en milieubelastingen op verpakkingen en vliegtickets ...
    Ten derde: het kabinet geeft ruim baan aan de collectieve sector. Groeiden de voor prijsstijgingen gecorrigeerde collectieve uitgaven in 2006 al met 5,3 procent (Balkenende III liet de teugels vieren als onderdeel van het beloofde ‘zoet’), dit jaar nemen de reële collectieve uitgaven weer met 3 procent toe en volgend jaar met nog eens 2,75 procent. De vraag of de burger na die drie jaar ook 11 procent meer waar (beter onderwijs, meer veiligheid, minder files, etcetera) voor zijn geld krijgt, wordt door het kabinet niet expliciet gesteld, laat staan beantwoord. Het ‘programma voor de vernieuwing van de Rijksdienst’, zo het al antwoord gaat geven op prangende vernieuwingsvragen, zit niet bij de stukken voor Prinsjesdag. Geld uitgeven is één ding, en dat lukt heel aardig, resultaten afdwingen en innoveren is iets heel anders – daarvan zien we nog niets. ...

Van de vier kenmerken die dit kabinet typeren als ‘klassiek links’ is er één zeer welkom (het stimuleren van de armen), één vooral symbolisch en niet zo relevant (het pesten van de rijken), terwijl de andere twee het best kunnen worden getypeerd als regressie, achteruitgang in het politieke denken en doen (heil verwachten van een grotere publieke sector en dat nog slordig financieren ook).
    ...De SP van Jan Marijnissen zal bijkans moeten terugkeren naar zijn maoïstische roots om het kabinet nog stevig van links te kunnen attaqueren. De ruimte ligt op rechts en bij de liberalen. ...

Frank Kalshoven is directeur van de Argumentenfabriek en columnist van de Volkskrant en Vrij Nederland.
 

Red.:   Commentaar op de website onder dit artikel:

Rene Scheffer / 18-09-2007 19:30
Dit is in iedere geval beter dan het weggooien van geld, zoals de belastingherziening Oort 15 jaar geleden en ook enkele jaren geleden kregen de mensen en zo maar opeens 100 tot 200 gulden per maand bij. Wat werd daarmee gedaan? Duurdere auto of een tweede auto en een tweede of derde vacantie en elke 3 jaar een nieuwe fiets.

De voorzieningen kwijnden weg (openbaar vervoer, wegen, veiligheid, onderwijs en medische zorg).

Gelukkig is er eindelijk een tegenbeweing met dit nieuwe en meest sociale kabinet sinds 1973. 

Jo Kostons  / 19-09-2007 09:52
Meteen worden de termen links en rechts gebruikt. Iedereen wil er zelf vooral niet 0,34% op achteruitgaan, vooral de rijken niet.
Het gaat erom dat de problemen aangepakt worden!!!


Ruud Zweistra / 19-09-2007 10:33
Frank Kalshoven is een klassiek rechts econoom
Fraank Kalshoven schrijft, als particulier, een flodderig en onsamenhanged stuk, en wat hij kan doen vanwege de overdadige letterbegrotingsruimte hem aangeboden.

In zijn normale column moet hij zich vanwege beperkingen op die letterbegrotng houden aan het behandelen van een enkel item. Dat is veel makkelijker, hoewel hij ook dan regelmatig ernstige uitglijders begaat, zoals in zijn enthousiaste omarming van de homo economicus als model voor de Nederlandse burger.

Maar hier, met veel ruimte ter beschikking, gaat het ernstig mis. Meteen na de inleidende opmerkingen vinden we dè klassieke zet van de rechte bal die uitgetikt is in het inkomensdebat: de jaloeziefactor: het extra belasten van hoge inkomens zou berusten op jaloezie. Als dit al waar zou zijn, is daarmee nog steeds niets mee mis, omdat zo langzamerhand bij iedereen behalve de meest reactionaire diehards wel bekend is waarom die hoge inkomens zo hoog zijn: uit pure jaloezie.

Vanaf dit punt hoef je dus eigenlijk al niet meer verder te lezen - wie vertrouwt iemand die zijn oordelen baseert op zulke basale ego-emoties, misconcepties, en gebrek aan realiteitszin? Iemand met dit soort platte reactionaire borrelpraat?

En wie verbaast zich dan nog over automobilisten-opmerkingen over hogere belastingen, pakken-van-de-burger, en breedbandgezeik over de overheid. Het is precies dit soort automobilistenpraat dat ervoor gezorgd heeft dat in Amerika een kwart van de bruggen op instorten staat en een hele stad kon overstromen - omdat er altijd weer van die reationaire automobilisten als Frank Kalshoven waren om te pleiten voor belastingeverlagingen, onder het gejammer van "pakken van de hardwerkende burger". Die hardwerkende burger is te beroerd om zelf die brug te verven, en die dijken te controleren, dus dat moet gedaan worden door de overheid. En wat figuren als Kalshoven vergeten dat de overheid ook uit niet anders bestaat dan hardwerkende burgers, die bruggen verven en dijken controleren.

Het is duidelijk dat over zaken als de rijksbegroting nooit fatsoenlijk gepraat en gedabatteerd zal kunenn worden, zolang figuren als Frank Kalshoven overvloedig de ruimte krijgen hun maatschappelijke gif te spuien.

Is er nu nog iemand verbaasd over het feit dat de race naar de klimaatramp al zo lang heeft kunnen duren?


Peter Hoopman / 19-09-2007 11:25
Deze bijdrage van de forumredactie is geleuter binnen een tweedimensionale denkwereld.


Naar Kalshoven, analyse  , Economie lijst , Economie overzicht , of site home .