Sociologische begrippen: Joden, term

Het gebruik van de term "Joden" en zijn verbuigingen is meestal onopvallend, daar het meestal gebeurd in vormen als "de Joodse schrijver Cohen" en dergelijke. Een soortgelijk gebruik als "zwarte schrijver" of "Roemeense schrijver".
 
Heel anders worden de zaken als je de beroepstak in deze uitdrukkingen verwisselt voor een andere - bijvoorbeeld als je "schrijver" vervangt door "crimineel". Dan krijg je uitdrukkingen als "Roemeense crimineel,  "zwarte crimineel" of "Joodse crimineel".

Dat "Roemeense crimineel" is geen enkel probleem - met het aanstaande verder opengaan van de grenzen in Europa, schrijvende september 2013, is de term "Roemeense crimineel' volledig ingeburgerd geraakt, met varianten als "Roemeense skimmers"  en "Roemeense zakkenrollers" uitleg of detail .

De situatie aangaande de term "zwarte crimineel" ligt al heel anders. Als er een onderzoek gepubliceerd wordt over de vele onderlinge moorden binnen Antilliaanse, creoolse,  kring, dan luidt de kop van het artikel: 'Antilliaanse mannen het meest vermoord', en niet "Antilliaanse mannen moorden het meest" en al helemaal niet het meer accurate "Zwarte mannen moorden het meest" (allemaal slaande op de cijfers in Nederland) uitleg of detail .

Het hoeft geen betoog dat wat voor de term "zwarte crimineel" geldt, in overtreffende trap geldt voor "Joodse crimineel".

Dit dus wat betreft de situatie van het gebruik van de term "Joden" met een negatieve connotatie. Het gebruik met een positieve connotatie komt wel voor, en met name in of rond discussies over de staat Israël en haar gedragingen. Zodra de andere drogredenen zijn weerlegd en uitgeput, komt daar de term Joods" razendsnel om de hoek kijken, met de hier bedoelde positieve connotaties. Hier het voorbeeld dat de aanleiding was voor deze verhandelingen, maar waaraan vele andere vooraf zijn gegaan:
Uit: De Volkskrant, 24-09-2013, door Alfred Pijpers, oud-docent politieke wetenschappen aan de Universiteit Leiden):
  Boycot Israël zou vooral Europa schaden

Met 'boycot tegen Israël' doelt de auteur op de situatie die zich aan het ontwikkelen is rond producten vervaardigd in de door Israël bezette Palestijnse gebieden. Volgens internationaal recht mag het niet om van militaire bezetting gebruik te maken voor dit soort doeleinden, en de Europese Unie heeft nu van Israël geëist dat ze producten die nu verkocht worden als "made in Israel" maar vervaardigd zijn in de bezette gebieden gelabeld worden als zodanig. En omdat Israël daaraan niet wil vodoen, dreigt een boycot.
    De auteur keert zich tegen die boycot:
  ... een brede boycot van de staat Israël zou voor de EU een historische vergissing zijn, geen enkele positieve uitwerking hebben op het zogeheten vredesproces en averechts uitpakken voor het Europese concurrentievermogen.

Met de directe inzet van alle middelen:
  De vergissing gaat terug op het verleden. Helaas een onvermijdelijk thema in de relatie tussen Europa en Israël, zeker als de term 'boycot' valt. Velen in Israël beschouwen Europa namelijk in zijn geheel, dus niet alleen Duitsland, als de bakermat van de Jodenvervolging. En ook dat is wel een beetje terecht.

Juist ja. Ben je bijvoorbeeld een Nederlandse communist die in het verzet heeft gezeten, ben je een Europeaan, en dus medeschuldig aan de halaocaust.
    Grofstoffelijke kan het nauwelijks. Maar Pijpers doet zijn best:
  Het is niet altijd zeker wat made in Israel inhoudt, maar het is wel zeker dat de systematische en wrede moord op miljoenen weerloze Joodse medeburgers van een heel duidelijk etiket kan worden voorzien: made in Europe. De vlijtige Brusselse regelgevers en hun Haagse supporters zouden beter moeten beseffen dat alleen al om die reden anti-Israëlische sancties van Europese herkomst weinig effect zullen sorteren, zeker niet als drukmiddel inzake het Palestijns-Israëlisch conflict.

Pijpers is niet kundig in het opbouwen van de spanning, want nadat hij met de atoombom over de discussie is gegaan, komt hij ook nog met een pistooltje:
  Een brede Europese boycot snijdt bovendien in eigen vlees.

"Eigen economisch vlees", zou je denken dat hier bedoeld werd, want het gaat tenslotte over een economische boycot. Maar nee - dit gaat over racisme:
  Met de ondergang van het Europese Jodendom verdween ook veel intellect uit onze contreien: vanouds een karakteristiek van deze bevolkingsgroep, zoals bijvoorbeeld mag blijken uit het feit dat Joodse wetenschappers door de jaren heen 20 procent van alle Nobelprijzen in de wacht hebben gesleept, terwijl zij hooguit 0,25 procent van de wereldbevolking vertegenwoordigen.

Dit "Joodse wetenschapper" is in zijn gebruik dus het omgekeerde van de "Joodse crimineel'. Dat "Joodse wetenschapper" is positief bedoeld, hetgeen Pijpers ook nog eens expliciet uitlegt. Volstrekt overbodig, want in dit soort uitdrukkingen met het bijvoeglijk naamwoord "Joods" erin gaat het altijd over positieve tot sterk positieve connotaties.
    En Pijpers gaat er nog even op door:
  Gelukkig wisten tal van Joodse geleerden en kunstenaars, vooral Duitse, tijdig de wijk te nemen naar Amerika. Daar hebben zij een fenomenale bijdrage geleverd aan de bloei van wetenschap en cultuur.

Samengevat: "Joden zijn de dragers, nee, de verlossers, van de beschaving".
    Met uiteindelijk ook het argument dat bijna altijd boven komt drijven als het over misdaden gepleegd door de staat Israël gaat:
  ...  de staat Israël, de andere ontsnappingsroute, werd al spoedig een geavanceerde kweekplaats voor wetenschap en technologie. Geen ander land ter wereld spendeert een groter deel van het collectieve inkomen aan research and development (R&D). Op de Nasdaq, de toonaangevende technologiebeurs in New York, zijn meer Israëlische dan Europese bedrijven. Het aantal Israëlische octrooien is daarmee in overeenstemming. Israëlische universiteiten doen het verhoudingsgewijs beter dan de Duitse op de universitaire ranglijsten.

Oftewel: omdat de buurman zijn tuintje beter verzorgd, mag hij ook dat van u inpikken. Waarna Pijpers de rest van zijn artikel wijdt aan de Israëlische bijdrage aan Europa, wat dus door het voorgaande hetzelfde is geworden als de Joodse bijdrage aan Europa.
    Voor de toepassing van dit artikel op de overwegingen rond het gebruik van de term "Joods" eerst een samenvatting ervan. Die luidt: "Joden zijn goede en excellente mensen, dus mogen ze profiteren van de bezetting van Palestijns gebied". En hier gaat het dus alleen om de premisse in deze redenatie: "Joden zijn goede en excellente mensen".
    Voor de evaluatie van deze uitdrukking is de introductie van slechts één nieuw element nodig: de "Palestijn". Het is na benoeming van dit nieuwe element, in het licht van het voorgaande, al volkomen duidelijk dat die Palestijn een geheel ander oordeel zal hebben over het subject "Joden", zoals aanwezig in de premisse van Pijpers: "Joden zijn goede en excellente mensen". Het is even duidelijk dat die Palestijn, gezien het feit dat het subject in Pijpers premisse al sinds 1948 het overgrote deel van zijn grondgebied bezet, zal gebruiken in een heel andere premisse. Een premisse luidende: "Joden zijn bezetters en staatsterroristen".
    Volgens de opvattingen van de politiek-correctheid moet de Palestijn het gebruik van die laatste uitdrukking verboden worden, omdat het een gebruik van de term Joden in houdt, tezamen met een negatieve connotatie. Iets dat eigenlijk onmogelijk is omdat iedereen met enig gezond verstand weet dat de Palestijn op zijn minst een meetbare hoeveelheid argumenten heeft voor zijn premisse.
    Met daaraan verbonden nog een een redenatie: "Als het de Palestijn toegestaan wordt de term Joden te gebruiken met een negatieve connotatie, is het aan iedereen toegestaan om de term Joden te gebruiken met een negatieve connotatie". Want je kan moeilijk gaan discrimineren op Palestijnen en niet-Palestijnen.
    Dit enkele voorbeeld laat dus al zien dat een verbod op het gebruik van de term "joods" tezamen met een negatieve connotatie, volkomen onjuist is.
    De vervanging van "Joodse schrijver" of "Joodse wetenschapper" door "Joodse crimineel" is natuurlijk een fictieve - Joden staan niet bekend vanwege extra criminaliteit. Er zijn echter activiteiten waarin de Joden mogelijkerwijs wel extra activiteit ontplooien en die minder "zwart" zij als "crimineel", maar toch een ietwat bedenkelijke reputatie hebben. En de meeste mensen zullen nu wel het voorbeeld geraden hebben: Joodse financiers. Of Joodse bankiers. Juist vanwege de realiteit ervan behorende tot de o zo verboden termen. Vooral als je het in beeld gaat uitdrukken:

Dat ben je meteen een antisemiet. Maar laten we nu eens net doen alsof dat plaatje wat anders bemensd is. Rechts zit de Palestijn, in het midden de president van Amerika, en de linker figuur laten we hetzelfde - die taartjes kunnen eventueel vervangen worden door stukjes Palestijns grondgebied en wapentuig. Geen mens zou durven spreken van discriminatie, racisme of antisemitisme.
    Het gaat dus kennelijk toch mede om de subjecten in de vergelijking: hoe staan die subjecten in de werkelijkheid. Als de subjecten elementen zijn uit de Palestijnse zaak, zal niemand er wat van durven zeggen omdat de boodschap die dan uit het beeld spreekt een grote overeenkomst met de werkelijkheid heeft.
    Dus de werkelijkheid speelt wel degelijk een rol bij de beoordeling of iets al dan niet antisemitisch is. Er zijn wel degelijk punten van kritiek te maken op zaken betreffende Joden, die niet antisemitisch zijn.
    En dan is de volgende vraag volkomen geldig: is dit misschien ook het geval andere zaken dan "Palestijns grondgebeid'. Neem het voorbeeld uit de cartoon: Joodse financiers. Wat is daar de werkelijkheid? Dat is hieronder beeldmatig geschetst, in de vorm van de lijst van personen die in Europa in het nieuws kwamen in verband met directe betrokkenheid bij de straat van de kredietcrisis in 2008:

Maurice "Hank" Greenberg, baas van verzekeraar AIG, spil in het financiële netwerk, en waarvan het dreigende faillissement de kredietcrisis inluidde. De staat moest voor bijna 200 miljard bijspringen.

Richard Fuld, baas van Lehman Brothers, zakenbank en mega-uitgever van frauduleuze financiën. Bank is voornamelijk door zijn handelen tijdens de kredietcrisis failliet gegaan.

Lloyd Blankfein, baas van Goldman Sachs, zakenbank en mega-uitgever van frauduleuze financiën. Helpt instellingen, bedrijven en staten met financiële mega-fraude. Werd er stinkend rijk van. Vindt dat hij het werk van God doet.

Alan Greenspan, voorzitter van de Amerikaanse financiële toezichthouder Fed van 1987 tot 2006. Zette alle regelgeving overboord.

Bernard Bernanke, voorzitter van de Amerikaanse financiële toezichthouder Fed van 2006 tot heden. Geestelijk navolger van Alan Greenspan.

David Kotz, inspecteur-generaal van de Amerikaanse financiële toezichthouder SEC. Poedeltje van de overigen.

En dit is nauwelijks een selectie. Ze zijn allemaal van Joodse afkomst. Om tot de door Pijpers genoemde globale 0,25 procent te komen, waren er de afbeeldingen van nog 2400 anderen nodig. En als je het percentage Amerikaanse Joden op tien keer zo hoog stelt, is het toch nog steeds 600. Aan de absolute top van de financiële wereld, want daar hebben we het hier over, zijn niet eens zo veel posities. Laten we het houden op 600. Dan zouden die allemaal door niet-Joden bezet moeten zijn - om tot evenredigheid te komen. Een absurde veronderstelling. De werkelijkheid is: Joden zijn zwaar oververtegenwoordigd in de top van de financiële wereld.
    En, nagekomen na het noteren van het voorgaande: Bernard Bernake gaat fatreden als president van de Fed. Hier het bericht over zijn opvolging (de Volkskrant, 09-10-2013):
  Benoeming Yellen tot Fed-president is rond

Janet Yellen (67) wordt definitief benoemd tot president van het stelsel van Amerikaanse centrale banken, de Federal Reserve. President Obama zal dat vandaag officeel bekendmaken. Yellen, nu nog vicepresident van de Fed, werd de belangrijkste gegadigde nadat oud-minister van Financiën Larry Summers zijn kandidatuur had ingetrokken wegens gebrek aan steun onder Democratische senatoren.

En inderdaad: Janet Yellen is van Joodse afkomst. En inderdaad, de nadere kandidaat, Larry Summers, is ook van Joodse afkomst.
    Nee, Joden hebben absoluut geen enkele invloed op de financiële wereld, laat staan een onevenredige (sarcasme modus uit).
    Hoe zit het dan met die cartoon? Die geeft dus inhoudelijk doodgewoon de werkelijkheid weer. Net als de versie met de Palestijnse zaken. Waarom is die cartoon dan antisemitisch, als de Palestijnse dat niet is? En dat hij gezien wordt als antisemitisch behoeft geen illustratie, maar toch maar bij deze, uit een Oostenrijkse publicatie, één van de vele van rond de tijd van publicatie van de cartoon (Heute.at, 20-08-2012):
  Völlig geschmacklos

Anti-Juden-Karikatur auf Straches Facebook-Seite

Die FPÖ und Heinz-Christian Strache sind einmal mehr schweren Vorwürfen und einer Anzeige konfrontiert. Was hat eine antisemitische Karikatur auf der Facebook-Seite des FPÖ-Chefs zu suchen?


Illustratiebijschrift: Die Aufreger-Karikatur: Der Banker wurde umgezeichnet stereotyp-antisemitische Merkmale auf. Auf seine Knöpfen wurden zudem Davidsterne gezeichnet (© Facebook)

De boodschap: dat die bankier is afgebeeld als een jood, is een botte schande. Want:
  Mit ähnlichen Bildern hetzten auch die Nationalsozialisten unter Adolf Hitler.

Oftewel: Hitler gebruikte ook van die tekeningen.
    En dat laatste is ongetwijfeld waar, maar volkomen ongeldig nu. Nu, een tijd waarin Joden absoluut niet vervolgd worden, telt als absolute allereerste: Is het waar? Is het niet waar, is de cartoon racisme. Is het waar, is het veroordelen van de cartoon racisme.
    En eigenlijk is dit allemaal ook al voldoende voor de kwalificatie van dat verbod als "immoreel". En dan hoeven we dus nog niet eens te refereren aan het ultieme grote gevaar van het verbod: dat het sterk lijkt op een herhaling van het Joodse idee dat zij het door God uitverkoren volk zijn. Of zoals Pijpers het uitdrukt:
  ... het oude wijze volk ...

Een opvatting waarvan iedereen met enig gezond verstand kan aanvoelen dat deze oneindig veel gevaarlijker is dan het gebruik van de term "Joods":  met een negatieve connotatie, aangezien er een goede kans is dat het die Übermensch-opvatting van de Joden is, die de voornaamste bijdrager is aan de holocaust. Zolang de Joden die opvatting niet openlijk afgezworen hebben, kan kritiek op het Jodendom wel eens de beste kans zijn om een nieuwe holocaust te voorkomen. Het Jodendom, dat ons een weerzinwekkende goddienst en vele net zo weerzinwekkende seculiere ideologieën heeft geschonken .

Hé, er stond hier nog niets van de hand van Arnon Grunberg ... Hier is dat gat gevuld (de Volkskrant, 09-05-2014, column door Arnon Grunberg):
  Kunst

Nog tot en met 30 juni is in de Neue Galerie in New York de tentoonstelling Degenerate Art te zien. In 1937 organiseerden de nazi's in München een grote tentoonstelling over kunst die volgens hen entartet (ontaard) was. Ook kunstenaars die lid van de nazipartij waren, konden entartet worden verklaard, bijvoorbeeld Emil Nolde.
    Wie de tentoonstelling bekijkt, krijgt het vermoeden dat de nazi's maar één vijand hadden: moderne kunst. Overigens lijkt het woord 'Jood' zoveel mogelijk te zijn vermeden door de curatoren, alsof dat de bezoekers ongemakkelijk zou hebben gemaakt.    ...

De les van Arnon: je mag Joden overal met de haren bijslepen. Want wat Arnon mag, mag iedereen.

En hier nog een stukje instemming van de Volkskrant (de Volkskrant, 16-05-2014, van correspondent Michel Maas):
  Reportage | Chinatown, Jakarta

Indonesiërs waren altijd al jaloers op etnische Chinezen


...    Etnische Chinezen beheersen de economie van Indonesië. Meer dan 70 procent van die economie is in handen van etnische Chinezen, die maar 3 procent van de bevolking uitmaken. Dat was al zo in de tijd dat de Nederlanders hier heersten. De Nederlanders deden bijna uitsluitend zaken met Chinezen en die kregen in ruil daarvoor een meer bevoorrechte positie: zij stonden boven de Indonesiërs. Indonesiërs bekijken ze dus met afgunst, omdat zij rijk zijn en zich verheven voelen boven de rest.
    Ook Soeharto deed zaken met Chinezen, maar de dictator maakte er geen geheim van dat hij een hekel aan ze had. ... Indonesië deed hun bijnaam 'joden van Azië' recht. ...

En wat de Volkskrant over Chinezen mag schrijven, mag dus iedereen over iedere etnie schrijven. Dus ook over Joden mag je schrijven dat de bovenmatig de economie beheersen. Als het waar is. Of de financiële wereld. Als het waar is. Of de media. Als het waar is. En voor Joden is in Nederland en in Amerika de nummers twee en drie in ieder geval hartstikke waar.


Naar Sociologische krachten , of site home .

.2013