Cultuur, gelijkheid: creolen

Van de drie te behandelen niet-westerse culturen, de Joodse uitleg of detail , islamitische uitleg of detail en zwarte, is de zwarte zowel het moeilijkst als het makkelijkst te beschrijven.

Het moeilijkst omdat ze het meest veraf staat van de westerse.

Het makkelijkst omdat ze het meest veraf staat van de westerse.

Te beginnen met het moeilijkste.

Het beschrijven van de zwarte cultuur is moeilijk vanuit een westerse wereldvisie, omdat die westerse wereldvisie in hoge mate gevormd is door rationaliteit en een wetenschappelijke visie. Rationaliteit staande voor: "De wereld ontleden in onderdelen en die onderdelen bezien in relatie tot elkaar", en wetenschap voor "Controleeer je wereldbeeld aan de hand van de werkelijkheid".

Wat daar tegenover staat is niet specifiek zwart, maar de zwarte cultuur is degene die het het meest in contact heeft gebracht met de westerse: het mythische, holistische, onreduceerbare, enzovoort, wereldbeeld.

"De wereld is zoals ik voel dat hij is".

Punt.

Bewoners van de westerse wereld die op één of andere manier problemen krijgen met hun bestaan in die wereld of hun bestaan in het algemeen, willen nog wel eens hun toevlucht nemen tot deze wereld. Dan gaan ze in "de zen", de Baghwan, de sjamanen op de mongoolse steppe, enzovoort.

Voor mensen die last hebben van gevoelde of daadwerkelijke overdadige fragmentatie in hun geest kan dit best helend werken.

Als methode om de maatschappij in te richten is het nu toe zo weinig succesvol gebleken dat het niet als een geldig alternatief gezien kan worden.

Hetgeen overduidelijk zichtbaar is door te wijzen op het continent Afrika, en de ontwikkeling ervan te spiegelen aan die van China, dat een aantal westerse concepten heeft overgenomen.

Hetgeen maar heel weinig minder duidelijk is aan de hand van de lotgevallen van zwarte migranten levende in westerse culturen.

Van dat laatste is Amerika het meest gebruik maar slechtste voorbeeld, omdat zwarten daar daadwerkelijke tegenwerking bij hun ontwikkeling hebben ondervonden.

Maar dit voorbeeld wordt ongeldig gemaakt door alle overige landen en streken waar er geen daadwerkelijke tegenwerking was, zoals Europa. Ook in al die landen komen zwarten als door een soort zwaartekracht volkomen automatisch in de onderste regionen van de maatschappij terecht.

Met natuurlijk, natuurlijk, natuurlijk de uitzonderingen waar irrationele en mythisch-denkende mensen graag op wijzen, die natuurlijk zijn omdat de natuur in dit soort zaken altijd zorgt voor een verdeling over eigenschappen die in de rationele wereld dan ook "de normale verdeling" heet en die zegt dat die uitzonderingen los staan van het gemiddelde waar het over gaat als je de groep als geheel moet karakteriseren.

En daarmee zijn we volautomatisch gekomen bij "het makkelijke aspect" van het beschrijven van de zwarte cultuur: ze onderpresteert sterk ten opzichte van de westerse en van de grote(re) het zwakst. De reclames voor steun aan de zielige en stervende (letterlijk) kindertjes in Afrika vliegen in 2020 weer dagelijks over de buis.

Waarna je direct zou kunnen overgaan naar het verwijzen naar de verzamelingen van gebeurtenissen uit de werkelijke wereld die per aspect beschrijven hoe matig tot slecht de zwarte cultuur presteert, maar voor dat dat gedaan wordt, eerst hier nog wat globalere aanwijzingen daarvoor.

De eerste is van de soort "Goede wijn behoeft geen krans". Afkomstig van de Amerikaanse zangeres Beyoncé, die de mythische aanpak tot zelfverheffing heeft gekozen (de Volkskrant, 01-08-2020, door Robert van Gijssel):
  Beyoncé overweldigt de kijker met Afrikaanse pracht

Met haar nieuwe 'visual album' Black is King wil Beyoncé de kijker op het hart drukken: de wereld zou de wereld niet zijn zonder de Afrikaanse kunst en cultuur.


Beyoncé liet de wereldpremière van haar muziekfilm Black is King voorafgaan door een gebruiksinstructie. 'Mijn hogere doel is dat je de film kijkt met je familie en dat je er trots van wordt', schreef ze op haar sociale- mediakanalen. Dat is niet zomaar een kijkadvies. Het zegt eigenlijk alles over Black is King, het derde 'visuele album' van de Amerikaanse zangeres en de opvolger van Lemonade uit 2016.
    Black is King zit vol betekenis, vol symboliek, geschiedenis, antieke Afrikaanse cultuur en hedendaagse kunst. .... Volgens haar is Black is King in de eerste plaats een feest. 'Een viering van de zwarte geschiedenis en cultuur' ...
    Maar natuurlijk is het album vooral ook een steun in de rug van veel zwarte Amerikanen, die zich in eigen land in de hoek gedreven voelen. Black is King kan niet los worden gezien van de Amerikaanse protestbeweging Black Lives Matter, en de voortdurende inspanning van Beyoncé om de zwarte kunst en cultuur de verdiende plaats in de wereldgeschiedenis te geven.
    ... De beelden bij deze openingszetten zijn al verbluffend. We zien overweldigende natuur, watervallen en rotspartijen, en Beyoncé aan een Afrikaanse kustlijn met een baby in de armen. Plus groepsfoto's van adellijke families, in prachtige kleding. En een gezin dat bepakt over een stoffige weg loopt, op zoek naar een beter heenkomen.
    Beyoncé schijnt zo haar hemelse licht op de wording van de mensheid, de Afrikaanse voorvaderen en de diaspora van de zwarte cultuur over de wereld. 'De geschiedenis is je toekomst', zegt Beyoncé. De oude koningen kijken toe, en ieder zwart kind moet volgens de zangeres op zoek naar de eigen kroon.    ...
    Black is King schiet anderhalf uur heen en weer tussen verleden en heden, tussen Afrika en wat zich zoal ten noorden van dat continent bevindt. De clip bij het nummer Mood 4 Eva, die Beyoncé maakte met haar man Jay-Z, acteur en zanger Childish Gambino en de Malinese zangeres Oumou Sangaré, is net zo oogverblindend als raadselachtig. We zien weer onwaarschijnlijke creaties in mode en haardracht.
    Plus een mysterieus rollenspel van Beyoncé en haar echtgenoot. Jay-Z rijdt rond in een zwarte limousine, zijn vrouw in een met luipaardprint bedrukte Rolls-Royce, aan de oevers van de Theems. In een beeld van net twee seconden zien we Beyoncé door het boek Black Gods and Kings bladeren, over de antieke kunst van de Yoruba uit West-Afrika.
    Maar de onderliggende boodschap van dit alles blijft anderhalf uur lang helder. De wereld zou de wereld niet zijn zonder de zwarte cultuur en geschiedenis - iets waar diezelfde wereld volgens Beyoncé aan herinnerd moet worden. 'Wij waren schoonheid, voordat zij wisten wat schoonheid was', zegt zij ergens.    ...

Het beeld is volkomen duidelijk: dit is Triumph des Willens uitleg of detail van het zwarte racisme, in navolging van de blanke versie van Leni Riefensthal.
    Met bijpassende beelden:

En om aan te geven dat de Volkskrant de noodzaak voor een dergelijke uiting onderstreept, met een vervolg een week later (de Volkskrant, 08-08-2020):
 

Het kon niet duidelijker.

Het is allemaal ter compensatie van dit (de Volkskrant, 04-07-2022, door Mark Schenkel):
  Bushpiloot Room brengt met liefde Gods hulp in Afrika

Met zijn Cessna brengt oud-luchtmachtpiloot Pieter Room hulpgoederen naar de meest afgelegen gebieden in Afrika. Een nieuw leven, met hulp van God, voor zendingsorganisatie MAF. Maar niet iedereen waardeert het werk.


Pieter Room (38) doet alles zelf, van het minutieus uitrekenen hoeveel zijn passagiers bij elkaar opgeteld wegen, tot het dichtdoen van de deuren van zijn éénpropellervliegtuigje. Zo ook deze ochtend. ...
    De vliegende zendelingen hebben een enorme voetafdruk: in de 26 landen waar MAF actief is - van bijvoorbeeld Guinee, Liberia en Madagaskar tot Suriname en Indonesië - werden naar eigen zeggen in 2021 bij elkaar gemiddeld 115 vluchten per dag verzorgd. ...
    Maar er klinken ook bedenkingen. Niet in de cockpit, maar op de grond: volgens Mary Serumaga, een Oegandese essayist, ontslaat structurele hulpverlening in het algemeen de Oegandese regering van de plicht om zelf verantwoordelijkheid te nemen voor de ontwikkeling van het land. 'Meer dan honderd jaar na de komst van de eerste missionarissen zijn delen van Oeganda nog altijd afhankelijk van zendelingen voor basale diensten als waterputten en scholen. Dat is erg spijtig, het gaat ten koste van onze waardigheid en soevereiniteit', aldus Serumaga.    ...

Dit is niet het gevoel van minderwaardigheid, maar dit is het weten van minderwaardigheid. Wat de enkeling die het kan dan compenseert met 'Black is King'.
    Wat klopt in praatjes maken, maar niet in:
  Pieter Room (38) doet alles zelf, van het minutieus uitrekenen hoeveel zijn passagiers bij elkaar opgeteld wegen, tot het dichtdoen van de deuren van zijn éénpropellervliegtuigje. Zo ook deze ochtend. ...

Dit is het probleem: zwarten zijn oneindig veel liever waardig, dan dat ze werken.

En ook niet duidelijker kan het volgende, wat inspiratiebron achter deze poging tot zelfverherheffing is (de Volkskrant, 30-10-2013, door Fokke Obbema):
  Interview | Lieve Joris, schrijfster en Afrika-kenner

'China heeft mij voor cynisme behoed'

De groeiende invloed van China in Afrika was voor schrijfster Lieve Joris misschien wel net zo'n uitkomst als voor de Afrikanen zelf. Ze schreef er een boek over en houdt woensdag de Globaliseringslezing.


Tussentitel: Afrikanen kunnen zich spiegelen aan China, de nieuwe grootmacht

'Het licht kwam uit het oosten'. Vraag schrijfster Lieve Joris wat haar ertoe dreef om in haar nieuwste boek over de relatie tussen China en Afrika te schrijven en dit even poëtische als cryptische antwoord is het gevolg. ...

Oftewel: de schrijfster heeft niets dan de warmste gevoelens voor het continent en zijn bewoners. En dit is één van haar constateringen:
  Dankzij de opkomst van China is er een nieuwe dynamiek ontstaan. Afrikanen kunnen zich spiegelen aan de nieuwe grootmacht - wegduiken achter hun koloniale verleden is niet langer mogelijk: 'Te zien wat de Chinezen in hun eigen land in enkele decennia tot stand hebben gebracht, dwingt Afrikanen tot nadenken.' Met Europa als referentiepunt hoefde dat niet. 'Het overheersende gevoel bij mijn Afrikaanse vrienden was: 'Europa heeft zijn rijkdom aan ons te danken'. Wat de Chinezen doen, lijkt veel meer binnen hun bereik.'

Dat idee van 'Europa heeft zijn rijkdom aan ons te danken' was natuurlijk altijd al een bewijs van volkomen magisch denken vanuit eigenbelang - dat het westen niets nodig heeft vanuit Afrika voor haar groei en rijkdom is bewezen door Duitsland en Rusland, die hun na de Tweede Wereldoorlog grotendeels in puin liggende landen binnen twee decennia weer grotendeels hadden opgebouwd. Zonder een enkel contact met Afrika. Het idee van Europese rijkdom vanwege Afrika is dusdanig absurd, dat er ook een ruime mate van kwaadaardigheid in de gedachte moet schuilen.
     En die kwaadaardigheid is natuurlijk vanwege de essentiële passage in het citaat:
  Als ze rondwandelen in het paleis van Versailles denken ze: 'Dat kunnen wij toch nooit'.

En voor wie dat nog niet duidelijk genoeg is: dit geldt misschien nog meer in het dagelijkse leven: van automobiel tot mobieltje: allemaal is het blank.

Dat was de eerste globale aanwijzing voor de uiterst zwakke maatschappelijke positie van de zwarten. De tweede kan niet in directheid getoond worden, maar alleen in zijn schaduw of spiegelbeeld: de volstrekte onmogelijkheid om wat voor soort kritiek dan ook te leveren op de zwarte cultuur.
    Van overdadige gewelddadigheid in 2020 weer eens in de openbaarheid komende in de vorm van messentrekkerij bij de jeugd tot een kern van het probleem: het afwezige vaderdom: het is volstrekt taboe om dat te verbinden met de zwarte cultuur.

Het bekritiseren van de zwarte cultuur behandelt men als het trappen van iemand die bewusteloos op de grond ligt.

En de zwarte cultuur ligt dus, figuurlijk gesproken, bewusteloos op de grond.

En daarin gaat geen centimeter verbetering komen, tot die culturele zwakheden van de zwarten besproken kunnen gaan worden.

En er is nog een derde globale aanwijzing: dat om de tien jaar de aanwijzende term voor de zwarte bevolking veranderd moet worden, omdat de dan gebruikelijke een negatief stempel heeft gekregen. Nikker, negro, neger, creolen, zwarten, "mensen van kleur" ... Allemaal begon het met een kleuraanduiding, en eindigde met een belediging.

Enzovoort.

Tenslotte hier dan het lijstje deelrubrieken, dat op zich al weer zo uiterst illustratief is: presteren intellectueel (slecht) uitleg of detail , geweld (overdadig) uitleg of detail , gewetenloosheid (ook wel extreem geweld) uitleg of detail , plunderen (overdadig) uitleg of detail , empathie (afwezig) uitleg of detail , vaders (afwezig) uitleg of detail , werk (oftewel nijver: slecht) uitleg of detail, respect (oftewel: het eisen van: overdadig) uitleg of detail, racisme (overdadig) uitleg of detail, al beschreven: het mythische denken oftewel "tovenarij" uitleg of detail, en het resultaat van dit alles: presteren sociaal (slecht) uitleg of detail .


Naar Cultuur, gelijkheid  , of site home  ·.

30 aug.2020