Cultuur, gelijkheid: creolen
Van de drie te behandelen niet-westerse culturen, de Joodse
,
islamitische
en zwarte, is de zwarte zowel het moeilijkst als het
makkelijkst te beschrijven.
Het moeilijkst omdat ze het meest veraf
staat van de westerse.
Het makkelijkst omdat ze het meest veraf staat
van de westerse.
Te beginnen met het moeilijkste.
Het
beschrijven van de zwarte cultuur is moeilijk vanuit een westerse
wereldvisie, omdat die westerse wereldvisie in hoge mate gevormd is door
rationaliteit en een wetenschappelijke visie. Rationaliteit staande voor:
"De wereld ontleden in onderdelen en die onderdelen bezien in relatie tot
elkaar", en wetenschap voor "Controleeer je wereldbeeld aan de hand van de
werkelijkheid".
Wat daar tegenover staat is niet specifiek zwart,
maar de zwarte cultuur is degene die het het meest in contact heeft gebracht met
de westerse: het mythische, holistische, onreduceerbare, enzovoort,
wereldbeeld.
"De wereld is zoals ik voel dat hij is".
Punt.
Bewoners van de westerse wereld die op één of andere manier problemen
krijgen met hun bestaan in die wereld of hun bestaan in het algemeen, willen
nog wel eens hun toevlucht nemen tot deze wereld. Dan gaan ze in "de zen",
de Baghwan, de sjamanen op de mongoolse steppe, enzovoort.
Voor mensen die last hebben van
gevoelde of daadwerkelijke overdadige fragmentatie in hun geest kan dit best
helend werken.
Als methode om de maatschappij in te richten is het nu
toe zo weinig succesvol gebleken dat het niet als een geldig alternatief
gezien kan worden.
Hetgeen overduidelijk zichtbaar is door te wijzen
op het continent Afrika, en de ontwikkeling ervan te spiegelen aan die van
China, dat een aantal westerse concepten heeft overgenomen.
Hetgeen
maar heel weinig minder duidelijk is aan de hand van de lotgevallen van
zwarte migranten levende in westerse culturen.
Van dat laatste is
Amerika het meest gebruik maar slechtste voorbeeld, omdat zwarten daar
daadwerkelijke tegenwerking bij hun ontwikkeling hebben ondervonden.
Maar dit voorbeeld wordt ongeldig gemaakt door alle overige landen en
streken waar er geen daadwerkelijke tegenwerking was, zoals Europa. Ook in
al die landen komen zwarten als door een soort zwaartekracht volkomen
automatisch in de onderste regionen van de maatschappij terecht.
Met
natuurlijk, natuurlijk, natuurlijk de uitzonderingen waar irrationele en
mythisch-denkende mensen graag op wijzen, die natuurlijk zijn omdat de
natuur in dit soort zaken altijd zorgt voor een verdeling over eigenschappen
die in de rationele wereld dan ook "de normale verdeling"
heet en die
zegt dat die uitzonderingen los staan van het gemiddelde waar het over gaat
als je de groep als geheel moet karakteriseren.
En daarmee zijn we
volautomatisch gekomen bij "het makkelijke aspect" van het beschrijven van
de zwarte cultuur: ze onderpresteert sterk ten opzichte van de westerse en
van de grote(re) het zwakst. De reclames voor steun aan de zielige en
stervende (letterlijk) kindertjes in Afrika vliegen in 2020 weer dagelijks
over de buis.
Waarna je direct zou kunnen overgaan naar het verwijzen
naar de verzamelingen van gebeurtenissen uit de werkelijke wereld die per
aspect beschrijven hoe matig tot slecht de zwarte cultuur presteert, maar
voor dat dat gedaan wordt, eerst hier nog wat globalere aanwijzingen
daarvoor.
De eerste is van de soort "Goede wijn behoeft geen krans".
Afkomstig van de Amerikaanse zangeres Beyoncé, die de mythische aanpak tot
zelfverheffing heeft gekozen (de Volkskrant,
01-08-2020, door Robert van Gijssel):
Het beeld is volkomen duidelijk: dit is Triumph des Willens
van het zwarte racisme, in navolging van de blanke versie van Leni
Riefensthal. Met bijpassende beelden:
En om aan te geven dat de Volkskrant de noodzaak voor een
dergelijke uiting onderstreept, met een vervolg een week later (de Volkskrant, 08-08-2020):
Het kon niet duidelijker.
Het is allemaal ter compensatie van dit
(de Volkskrant, 04-07-2022, door Mark Schenkel):
Dit is niet het gevoel van minderwaardigheid, maar dit is het weten van
minderwaardigheid. Wat de enkeling die het kan dan compenseert met 'Black
is King'. Wat klopt in praatjes maken, maar niet
in:
Dit is het probleem: zwarten zijn oneindig veel liever waardig, dan dat
ze werken.
En ook niet duidelijker kan het
volgende, wat inspiratiebron achter deze poging tot zelfverherheffing is (de Volkskrant, 30-10-2013, door Fokke Obbema):
Oftewel: de schrijfster heeft niets dan de
warmste gevoelens voor het continent en zijn bewoners. En dit is één van haar
constateringen:
Dat idee van 'Europa heeft zijn rijkdom aan ons te danken' was natuurlijk
altijd al een bewijs van volkomen magisch denken vanuit eigenbelang - dat het
westen niets nodig heeft vanuit Afrika voor haar groei en rijkdom is bewezen
door Duitsland en Rusland, die hun na de Tweede Wereldoorlog grotendeels in puin
liggende landen binnen twee decennia weer grotendeels hadden opgebouwd. Zonder
een enkel contact met Afrika. Het idee van Europese rijkdom vanwege Afrika is
dusdanig absurd, dat er ook een ruime mate van kwaadaardigheid in de gedachte
moet schuilen.
En die kwaadaardigheid is natuurlijk vanwege de
essentiële passage in het citaat:
En voor wie dat nog niet duidelijk genoeg is: dit geldt misschien nog
meer in het dagelijkse leven: van automobiel tot mobieltje: allemaal is het
blank.
Dat was de eerste globale aanwijzing voor de uiterst zwakke
maatschappelijke positie van de zwarten. De tweede kan niet in directheid
getoond worden, maar alleen in zijn schaduw of spiegelbeeld: de volstrekte
onmogelijkheid om wat voor soort kritiek dan ook te leveren op de zwarte
cultuur. Van overdadige gewelddadigheid in 2020 weer
eens in de openbaarheid komende in de vorm van messentrekkerij bij de jeugd
tot een kern van het probleem: het afwezige vaderdom: het is volstrekt taboe
om dat te verbinden met de zwarte cultuur.
Het bekritiseren van de
zwarte cultuur behandelt men als het trappen van iemand die bewusteloos op
de grond ligt.
En de zwarte cultuur ligt dus, figuurlijk gesproken,
bewusteloos op de grond.
En daarin gaat geen centimeter verbetering
komen, tot die culturele zwakheden van de zwarten besproken kunnen gaan
worden.
En er is nog een derde globale aanwijzing: dat om de tien jaar de
aanwijzende term voor de zwarte bevolking veranderd moet worden, omdat de
dan gebruikelijke een negatief stempel heeft gekregen. Nikker, negro, neger,
creolen, zwarten, "mensen van kleur" ... Allemaal begon het met een
kleuraanduiding, en eindigde met een belediging.
Enzovoort.
Tenslotte hier dan het lijstje deelrubrieken, dat op zich al weer zo uiterst
illustratief is: presteren intellectueel (slecht)
, geweld (overdadig)
, gewetenloosheid (ook wel extreem geweld)
, plunderen (overdadig)
, empathie (afwezig)
, vaders (afwezig)
, werk (oftewel nijver: slecht)
,
respect (oftewel: het eisen van: overdadig)
,
racisme (overdadig)
,
al beschreven: het mythische denken oftewel "tovenarij"
,
en het resultaat van dit alles: presteren sociaal (slecht)
.
Naar Cultuur, gelijkheid
, of site home
·.
|