Bronnen bij Psychologische krachten: psychopathie en
ongevoeligheid
De kern van psychopathie is de gevoeligheid voor andermans emoties en
belangen (de Volkskrant, 28-05-2004, door Ranne Hovius):
De snelle vooruitgang van de psychologie als wetenschap blijkt uit het
volgende artikel van ruim zes jaar later. Eerst een wat nauwkeuriger
herformulering van de verschijnselen: (de Volkskrant, 22-01-2011, door Malou van Hintum):
Oftewel: er is sprake van een ontbrekende schakel in de
hersenen. Wat die schakel is, is nu ook bekend:
|
... psychiater Robbert-Jan Verkes (Donders Instituut, Radboud
Universiteit Nijmegen), die afgelopen week met promovendus Inti Brazil
de resultaten van EEG-onderzoek bij achttien mensen met psychopathie (en
achttien gezonde controles) online publiceerde (Brazil et al, Biological
Psychiatry).
De EEG-opnames laten zien dat de ACC, een sleutelgebiedje tussen het
limbische systeem (waar de emotionele processen in de hersenen zich
afspelen) en de prefrontale cortex (waar cognitieve controle
plaatsvindt) minder actief is wanneer psychopaten anderen een fout zien
maken. Verkes: 'Normaal wordt de ACC niet alleen actief als we zelf een
fout maken, maar ook als we anderen een fout zien maken. Door deze
onbewuste 'empathische' reactie leren mensen, heel efficiënt, van fouten
van anderen. Dit ontbreekt bij psychopathie.' |
Dit heeft mogelijkerwijs ook consequenties voor hoe je teen het ermee
geassocieerde gedrag aankijkt. Zoals Verkes al in zijn taalgebruik doet:
|
'Psychopaten zijn mensen met een handicap', zegt psychiater
Robbert-Jan Verkes ...
Het is een zeer lastig te behandelen handicap, zegt Verkes. 'Mensen
emotioneel gevoeliger maken voor anderen lukt niet, en dreigen met straf
helpt zeker niet. In de kliniek proberen we mensen te leren zich aan
afspraken te houden en de schuld voor problemen niet altijd buiten
zichzelf te leggen.' Bij mensen met een hoge mate van psychopathie ziet
Verkes voorlopig meer in blijvende controle na ontslag uit de kliniek,
dan in langdurige behandeling gericht op empathisch gedrag. |
De term "handicap" is neutraal, in contrast tot de term psychopathie zelf:
die heeft een sterk negatieve bijbetekenis.
In het kader van het solidariteits- en "medemenselijkheid"s-heidscomplex
dat de linksige intellectuele elite, zwaar vertegenwoordigd in de
gamma-wetenschappen, teistert, is het te verwachten dat er druk zal komen
deze verandering van houding wijder in te voeren. Als dat gebeurt, werkt dat
alleen positief uit, als ook de noodzakelijkerwijs eraan gekoppelde
verandering wordt meegenomen: dat mensen met deze handicap worden geweerd van
maatschppelijke posities waar ze anderen schade mee kunnen berokkenen - want
ze zijn niet verbeterbaar door normaal intermenselijk gedrag En het is
bekend welke maatschappelijke posities dit in allereerste instantie betreft:
de leidinggevende functies in de maatschappij. En wel hoe hoger, hoe meer
het voorkomt en hoe kritischer de norm moet zijn. Het is uit de praktijk
bekend dat leidinggevenden die relatief geringe mate van dit soort trekjes
hebben, al een enorme schade aan iedere organisatie berokkenen.
In het licht van dit soort onderzoek lijkt het nauwelijks overdreven om
iedereen die leiding moet gaan geven meer dan, zeg, tien personen, aan een
psychopathietest te onderwerpen, als onderdeel van de sollicitatieprocedure.
Voor meer over de ACC, zie hier
.
Naar Psychologische krachten
, of site home
.
|