Bronnen bij Psychologische krachten: empathie
Van vele intermenselijke emoties is al bekend, gewoon uit het dagelijkse
leven, dat ze sterker zijn naarmate de band, voornamelijk de familiaire
band, tussen de betrokkenen groter is. Het blijkt ook te gelden voor de
basale emotie van empathie (de Volkskrant, 12-12-2011):
Grappig zoiets - natuurlijk heeft het dan dus een functie ... het doet
denken aan iets dat de redactie nog geleerd heeft op de middelbare school:
"90 procent van de hersenen heeft geen functie".
Dan zou het bij iedereen even sterk zijn - en dat is niet het geval:
Waarna de stap naar de overeenkomstige sociologische verschijnselen
recht-vooruit is
.
Uit het volgende blijkt al dat het een nogal "mechanisch" proces (de Volkskrant, 24-04-2013, van verslaggever Tonie Mudde):
Oftewel: het gaat ook om vormen.
De onbekendheid van psychologen en sociologen met de betekenis en reikwijdte
van het verschijnsel is aanzienlijk (KIJK, nr. 5-2013, AvH, bron:
New Scientist):
Een volkomen helder gevolg van het verschijnsel van empathie: dat hebben
mensen met andere mensen, maar niet met robots. Dus nemen ze, zowel bewust
maar vermoedelijk nog meer onbewust, zaken aan en over van medemensen. De
onderzoekers hebben er geen weet van:
Wat overigens ook schril licht werpt op de meest recente pogingen om de
leerkracht te vervangen door een machine - een iPad in dit geval, want die
zijn in de mode ...
En natuurlijk is dit niet beperkt tot de mens (de Volkskrant,
23-05-2013, van verslaggever Tonie Mudde):
Een ernstig misverstand. Empathie hoort gewoon bij het leven in groepen.
En naarmate de soort een ingewikkelder leven dus een ingewikkelder
geestelijk leven heeft, zal het vermogen tot empathie zich mee ontwikkelen.
Zoals men dus weet uit te vinden:
Het is dus vermoedelijk andersom: de langdurige basis van samenwerking is de
basis om te leren om de zaak in andermans perspectief te kunnen gaan
bekijken - en dat is de basis voor empathie. Eerst komt het gedrag, en dan
de hogere gedachten.
De volgende is een fameus schrijver over dieren, die een betoog houdt
dat geheel onbedoeld een sterk argument is voor de positieve werking van
empathie (VARA TV Magazine, nr. 6-2006, door Midas Dekkers):
En dit is niet geschreven uit sympathie voor de hond:
En samengevat betoogt Dekkers dit:
Oftewel: "Een hond heeft empathie, een kat niet".
Empahtie heeft ook een cognitieve component (de Volkskrant, 04-10-2013, van verslaggever Casper van der Veen):
Maar eigenlijk is die verklaring ...
... een suggestie. Gokken.
Een overzicht (KIJK, nr. 8-2014, door Ronald Veldhuizen):
Een typisch voorbeeld dat voor bijna alles geldt: er kan te veel van
zijn. Hier is het te veel veroorzaakt omdat de
synchroniciteit van gevoelens en emoties er eentje is met negatieve emoties.
Redelijk open deuren.
Goh ... "Het hemd is nader dan de rok"
Tja ... Als iets zorgt voor binding binnen een groep, geldt het niet
voor de niet-leden van de groep ... Dat is bijna de definitie van een
"groep" (in de sociologie).
Een archetypisch geval van "te veel empathie". Te veel empathie voor
vreemdelingen. Waarom zou je empathie moeten koesteren voor vreemdeling. Dat
doen dus alleen politiek-correcten. Gestoorde mensen.
Inderdaad: de verstandige samenleving die eenmaal de gok heeft gewaagd
met allochtone immigranten, gaat zich na ervaringen met jahidisten en
messentrekkers zich tegen dat soort immigratie beschermen.
Gestoorde mensen noemen dat "vreemdelingenhaat". Maar
ze weten het wel:
Je moet er alleen niet bij zeggen dat het om "vreemdelingen", oftewel
"mensen met een kleurtje" gaat.
En dat is advies dat ook op vele plaatsen geldt.
Een studie van
een specialist op het gebied (de Volkskrant, 22-01-2016, van verslaggever Mickey Steijaert):
Prairiewoelmuizen oftewel prairy voles zijn "beroemd geworden
door onderzoek naar het verband tussen monogamie en de stoffen
(neurotransmitters) oxytocine en vasopressine.
Grappig: dat 'minder hersencapaciteit'. Dat heeft namelijk voornamelijk
te maken met de cortex, de cognitieve hersenen. De mensen deelt de organen
voor zijn emotionele functioneren in hoge mate met alle zoogdieren. Mensen
worden ook aangestuurd door oxytocine en vasopressine.
Vraag aan deze mevrouw: definieer "Je in een ander verplaatsen"
Toepassing:
Brullen van de lach, dat laatste. Want het voor de hand liggende
onderzoek is dat te doen bij mensengroepen die notoir slecht zijn in
samenwerken. Zwarten en moslims.
Beiroet-barbaren en getto-bewoners.
Mensen die zich bewegen onder dit
niveau (de Volkskrant, 30-01-2016, ingezonden brief van Annet Kroon, Heino)>
Begrip van de dood en rouwen is ook bekend van apen.
Buiten de
natuurwetenschappen is de bekendheid met wat heet "de literatuur", alle
eerdere (relevante) onderzoeken, niet altijd wat het zou moeten zijn (de Volkskrant, 16-03-2020. door Joris Westerveld):
Tjonge ... Dat men dat niet weet ...
Ratten zijn ook zoogdieren ...
Dat gebied is de ACC, de anterieure cingulate cortex
, waarvan al lang bekend is dat het betrokken is bij dit soort oordelen.
Naar Psychologische krachten
, of site home
·.
|