Rechtse denken: leugens
Zoals gesteld in Rechtse denken
, bestaat de rechtse ideologie, voor zover dat bestaat
, hoofdzakelijk uit één begrip: het recht van de sterkste.
Nu is dat een moeilijke boodschap, indien openlijk
verkondigd. Daarom zijn er allerlei beter-klinkende eufemismen voor verzonnen,
zoals liberalisme. Dat liberalisme wordt dan vertaald als zijn de het streven
naar de vrijheid voor de individuele mens. Wat inderdaad prachtig klinkt
waardoor heel veel mensen erin stinken.
Liberalisme zou namelijk inderdaad een prachtige zaak zijn,
als iedereen inderdaad helemaal vrij kon zijn. Wat natuurlijk niet waar
is; de vrijheid van de een om een scheet te laten is de stank dus de overlast
dus de onvrijheid van de ander. En een eindeloze reeks andere voorbeelden laten
zien dat de absolute vrijheid van het individu op slechts één plaats valt te
genieten: op het spreekwoordelijke onbewoonde eiland. Wat iedereen die
kritiekloos meeloopt met het liberalisme laat zien als drager van die
fundamentele rechtse karaktertrek: egoïsme.
Ook het idee liberalisme is dus eigenlijk al een leugen,
zoals blijkt zodra je de politieke partijen aan de rechterkant gaat volgen
.
En dit is een belangrijk secundair kenmerk volgende uit de
ideologie van "het recht van de sterkste", en het feit dat dat moeilijk te
verkopen valt: het rechtse denken leidt automatisch tot hardnekkig en glashard
liegen - goed zichtbaar bij rechtse poltici
.
De frequentie ervan is af te leiden uit het aantal voorbeelden dat
verzameld kon worden na het schrijven van het artikel over het rechtse
denken (de Volkskrant, 14-01-2011, van verslaggever Ron Meerhof):
Natuurlijk heeft Bolkestein gelijk als hij erop
doelt dat linkse partijen óók liegen. Maar liberalen zelf zijn zelfs aangaande
de term waarmee ze zichzelf aanduiden, zoals we al gezien hebben, bovenal
leugenaars. En dat ze liegen, geven ze grappigerwijs, ook zelf toe:
|
Eerlijkheid kent ook zijn beperkingen, zeggen de opstellers.
Aanbeveling 1: eerlijke politici moeten soms liegen in het algemeen
belang. Veel van wat ze doen, kan eenvoudigweg niet in de volle
openbaarheid besproken worden, schrijven de opstellers. |
Want, zoals we net al gezien hebben, zijn liberalen aanhangers van de volstrekte
vrijheid van het individu (want ze noemen geen beperkingen), dus het algemeen
belang valt samen met het individueel belang. Dus volgens de liberalen mag je
liegen in het individuele belang. Dat van henzelf, dus, natuurlijk. Kijk maar:
|
'Opmerkelijk rapport', stelt hij, 'want het gaat over het hart van
de politiek: rechtvaardigheid. Daar denkt links altijd het monopolie op
te hebben. Maar zij denken in systemen, en in termen van de mensheid.
Wij denken liever aan individuele mensen.' |
Voor wie het voorgaande wat sofistisch vindt, hier een
paar voorbeelden:
|
Ter linkerzijde wordt de VVD vaak weggezet als een partij die de
rijken bevoordeelt en geen oog heeft voor de zwakkeren in de
samenleving. Eerlijk is eerlijk leest als één lange weerlegging
van dat idee: liberalisme is voor iederéén goed. |
De directe weerlegging: liberalisme leidt tot een steeds verder groeiende
tweedeling, die door sommige waarnemers beschreven wordt als die van een
bananenrepubliek of apartheid
.
|
Liberalen gaan uit van de mogelijkheden van mensen, zegt de
Nijmeegse hoogleraar politieke theorie Marcel Wissenburg, een van de
opstellers van het rapport, en gaan er niet van uit dat ze hulpbehoevend
zijn. |
Precies, dat is de grote leugen: de mogelijkheden van mensen zijn sterk
verschillend, waarbij die van sommigen zodanig zijn dat ze in mindere of
meerdere mate hulpbehoevend zijn, al dan niet tijdelijk.
De journalist geeft zelf één van de oneindige reeks kleinere
uitvoeringsleugens die uit de grotere volgen:
|
Op een aantal punten schaatst het rapport opzichtig om de hete brij
heen. Zo zijn er wel beschouwingen over de inkomstenbelasting en het
erfrecht, maar niet over de hypotheekrenteaftrek - terwijl dat laatste
toch inzet van de verkiezingen was |
...en waarin de liberalen de door de staat opgelegde bevoordeling van de rijken,
de liberalen, verdedigden.
Een specifiek voorbeeld uit het boek (de Volkskrant, 25-01-2011, door Mark van de Velde):
Eerst even de feiten: het progressieve
belastingstelsel betekent in Nederland ruwweg dat de lagere inkomens 30 procent
belasting betalen, en de hogere 50 procent. Een vlaktaks zou daar voor iedereen
40 procent van maken. Laagbetaalden gaan met de invoering van een vlaktaks dus
meer belasting betalen, en de hogerbetaalden minder. Afgekort: de invoering van
een vlaktaks vergroot de inkomensverschillen.
Nu de leugens:
|
Een vlaktaks biedt mensen de mogelijkheid om zonder veel
hoofdbrekens te berekenen wat de fiscale gevolgen zijn van hun
economisch gedrag. |
Leugen1: Rekengemak heeft niets met eerlijkheid van verdeling te maken.
|
Ze kunnen hun beslissingen nemen op basis van hun eigen voorkeuren,
zonder door de fiscus gestuurd te worden in de keuze tussen vrije tijd
en inkomen (inkomstenbelasting) of tussen erfgenamen. |
Leugen 2: Met een vlaktaks is er ook sturing, maar een andere kant op.
|
Dat is, om met de inkomstenbelasting te beginnen, wel zo eerlijk
tegenover werknemers die zich nu nog afvragen wat ze het beste met hun
overuren kunnen doen, zeker als hun basisinkomen net onder de
tariefgrens ligt. |
Leugen 3: Een speciaal geval (grensgeval) wordt gebruikt als voorbeeld
voor iedereen.
|
Huishoudens met meer kostwinners krijgen met de vlaktaks de
mogelijkheid om de totale hoeveelheid werk naar eigen goeddunken te
verdelen. |
Leugen 4: Dat kan nu ook. Mensen letten bij de verdeling van werk slechts
in zeer beperkte mate op de kleine verschillen ten gevolge van verschillende
tarieven.
|
Een vlaktaks ... herstelt ook het gelijkheidsprincipe, dat met een
beroep op draagkracht veel te gemakkelijk ter zijde is geschoven. Gelijk
werk verdient een gelijk loon. |
Leugen 5: 'Gelijk werk verdient een gelijk loon' is een vertaling van
"loon naar werken"
. In de huidige maatschappij krijgen de hogere inkomens veel te veel loon voor
hun voor een groot deel totaal nutteloze werken op bureaubaantjes zonder één
enkele economische waarde. Progressieve belasting zet een deel van die
ingekankerde onrechtvaardigheid recht - en dat slechts zeer beperkt.
|
En waarom is het eerlijk dat haar collega die langzamer of minder
werkt relatief meer verdient? |
Leugen 6: Dit heeft niets met het belastingtarief te maken. Een zeer
opmerkelijke fout. Kennelijk is de auteur op dit punt al volledig het beeld op
de werkelijkheid kwijt.
|
Wat is er eerlijk aan de praktijk dat een kapster aan haar
duizendste knipbeurt een stuk minder overhoudt dan aan de eerste? |
Leugen 7: Een kapster valt niet in de hogere inkomensgroepen.
|
Tegelijkertijd maakt een uniform tarief een einde aan de nogal
hypocriete kritiek dat juist hoge inkomens het meest profiteren van
aftrekposten: iedereen met bijvoorbeeld een hypotheekschuld profiteert
in gelijke mate van de hypotheekrenteaftrek. |
Leugen 8: Stelt hypotheekrenteaftrek voor als een goede of eerlijke zaak.
In feite is hypotheekrenteaftrek een sterke bevoordeling van de rijken, hetgeen
in euro's uitgedrukt zo blijft bij een vlaktaks, en alleen wat minder erg wordt.
|
Een eerlijk belastingstelsel vereist ook een flinke verandering van
het erfrecht. Velen zouden de gehate erfbelasting het liefst helemaal
afschaffen, maar als we mensen vragen een flink deel van hun zuur
verdiende inkomen af te dragen aan de staat ter financiering van
publieke taken en ter ondersteuning van zwakkeren in de samenleving, ... |
Leugen 9: De hogere inkomens verdienen hun inkomen niet op een zure
manier, maar op een zeer gemakkelijke en comfortabele manier, vanachter hun
nutteloze en soms zelfs schadelijke bureaubaantjes, zoals voor bankiers.
|
Toen de liberaal Nicolaas Gerard Pierson eind negentiende eeuw
progressie in het Nederlandse stelsel introduceerde onder verwijzing
naar draagkracht, was er nog geen uitgebreide verzorgingsstaat die
iedere Nederlander bestaanszekerheid garandeert. |
Waarheid 1: Hier impliceert de auteur dat de invoering van een vlaktaks
kan omdat er de verzorgingsstaat is die de gevolgen ervan opvangt. Oftewel: door
de invoering van een vlaktaks is er meer beroep op de verzorgingsstaat nodig.
Oftewel: de invoering van een vlaktaks is nadelig voor de lagerbetaalden.
Het laatste is een demonstratie van de schadelijke
gevolgen van liegen: de grote hoeveelheid voorgaande leugens heeft op dit
punt het denken dusdanig aangetast, dat iedere vorm van oorzaak-gevolgdenken is
uitgeschakeld.
Een ideologische leugen (de Volkskrant, 22-01-2011, Maartje Bakker en Kim van Keken):
De werkelijke opvatting van rechts is dat
geen enkel heil van de overheid komt en alle heil van de private sector, en dat
zwakkeren alle steun ontnomen moet worden omdat dat te veel belastinggeld kost
waardoor rechts minder aan luxe kunnen uitgeven. Dat is namelijk de ideologie
van rechts: het recht van de sterkste, ook wel neoliberalisme geheten. In welk
kader ze de kosten van de financiële crisis verhalen op de zwakken en
laagstbetaalden door middel van 18 miljard bezuinigingen, in plaats van gewoon
de belasting op de topinkomens te verhogen.
Ook de baas van Schultz, premier Mark Rutte, waarvan iedereen vindt dat
hij zo open en direct is, kan natuurlijk niet anders (de Volkskrant, 13-01-2011, column door Marcel van Dam):
U kent dat gezegde over politici die hun mond open doen toch wel ...
De volgende is een hele grote leugen, omdat hij slaat op het hele (rechtse)
kabinetsbeleid in 2011 (de Volkskrant, 29-12-2010, column door Evelien Tonkens, bijzonder
hoogleraar burgerschapskunde):
De noodzaak van bezuinigingen is dus een
leugen van zowel links als rechts, maar rechts natuurlijk doet het natuurlijk
weer het meest.
Marcel van Dam belicht nog twee rechtse leugens (de Volkskrant, 07-04-2011, column door Marcel van Dam, socioloog):
Ook weet Van Dam wel waarom deze leugens
worden verkondigd:
|
Hoe vaak het tegendeel ook zal worden herhaald: zorgkosten worden
niet onbetaalbaar en pijnlijke ingrepen in de zorg zijn niet
onvermijdelijk. VVD'ers (en anderen) roepen dat alleen maar omdat ze
mensen zelf meer willen laten betalen voor de zorg. Waardoor mensen die
het minst te besteden hebben minder vaak naar de dokter kunnen gaan. |
Maar dit is nog niet niet helemaal volledig: rechtse mensen willen degene
die het te besteden hebben meer voor zorg laten betalen, omdat ze dan zelf meer
overhouden voor vakanties in Davos en auto's van Ferrari.
De meest krasse voorbeelden van rechts liegen komen uit de mond van de
onbeschaamden (de Volkskrant, 09-04-2011, door Laura de Jong):
Grapje, waarschijnlijk. Als je het strakke idee
zoals geformuleerd door Koster volgt, hoort bij slechter presteren van
bedrijven geen bonus, maar een boete. Geen haar op zijn hoofd die daar ooit aan
gedacht heeft, natuurlijk.
|
Jan Hommen heeft in 2008 en 2009 geen bonus gekregen, omdat ING het
slecht deed. |
Hij had dus een boete moeten krijgen.
|
Nu krijgt hij die wel, omdat ING miljarden winst heeft gemaakt. |
Als het puur gaat om de winst van ING, dat moet Jan Bankbediende die bonus ook
krijgen. Koster veronderstelt impliciet dat Hommen meer heeft bijgedragen aan de
winst van de ING dan Jan Bankbediende .Dat moet hij aantonen. Een tegenbewijs is
dat Hommen dan ook verantwoordelijk is voor het verlies, en bijvoorbeeld dat van
de kredietcrisis.
|
Een bonus is altijd een reflectie van het economische tij. |
Contradictie. Als het aan het economisch tij ligt, verdient Hommen geen bonus.
|
Dat mensen die goed presteren in tijden van crisis extra gepakt
moeten worden, is onzin. |
Dan mag Jan Bankbediende dus nooit ontslagen worden en moet ook een grote bonus
krijgen
|
Juist omdat Hommen een bonus krijgt, doet hij extra zijn best,
presteert ING beter en wordt de schuld afbetaald. |
Ad ponandum
. Of: moet bewezen worden. Tegenbeweringen: prestatie heeft niets met bonus te
maken. De prestatie van ING hang niet af van het presteren van Hommen, behalve
in het negatieve (Hommen maakt het bedrijf niet beter, maar kan het wel slechter
maken).
|
De beurskoers en winsten van ING zijn meetbaar. Hommen laat de koek
groeien. Door bonussen wordt de taart groter en iedereen profiteert
daarvan. |
Ad ponandum. Tegenbewegingen: de financieel wereld produceert alleen maar
papiertjes, of computerbits. En zeker niet iets tastbaars als koek of taart. En
als Hommen dus iets verdeelt, is dat andermans koek. Dus Hommen is doodgewoon
een gigantisch boef.
|
Maar hier gaat het er alleen over dat mensen een paar miljoen bonus
krijgen. Zo kleinzielig. |
Het basisargument: het is jaloezie.
|
Nu heeft u het over de bonus als prestatieprikkel. Maar dat geldt
niet voor ING-bankiers. Die hebben én een goed salaris én gegarandeerd
een bonus.
Inderdaad. Bankiers zijn spuugverwende mensen. Die moeten ook helemaal
geen bonus krijgen. Dat zijn helemaal geen ondernemers. Je moet een
bonus en een malus hebben. Een bonus kan alleen bestaan als er ook een
downfall is. Je hebt winnaars en verliezers. Maar in Nederland mag je
helemaal geen winnaars hebben. Mijn stelling is: er moeten meer
verliezers zijn. Bij bankiers werkt het bonussysteem verkeerd. Vooral de
investmentbankiers willen niet dat er een maluskant bij bankieren wordt
ingevoerd. Die willen naar het casino en altijd winnen. Dat bestaat
niet. Een echte ondernemer stort geld bij als het slecht gaat. Dus tegen
die bankiers moet je zeggen: bijstorten. Dat is het echte leven. |
Contradictie. Al uitgelegd.
|
Dus is het terecht dat Hommen bonus inlevert.
Nee. Dit staat los van de calvinistisch-zuinige discussie over Hommen. |
Contradictie. Dit is voor een redelijk en consistent denkend mens eigenlijk niet
meer te volgen.
|
Zijn er grenzen aan bonussen?
Bonussen moeten altijd grenzeloos zijn. Als een bonus extreem hoog is,
gaat het met het bedrijf extreem goed. Je geeft de topman geen 10
miljoen als hij niet 100 miljoen heeft gecreëerd. |
Indien strak uitgevoerd, correct. In te vullen: de topman creëert niets, of kost
heel veel, bijvoorbeeld door mislukte fusies en dergelijke. En al helemaal niet
bij banken.
|
Waarom is 1 miljoen niet genoeg? Waarom 10 miljoen?
Ach, daar heb je het arme socialistische denken weer. Zo moralistisch.
Jij hebt er toch geen last van dat iemand 2 miljoen krijgt? |
Natuurlijk wel: de totale economische koek is ongeveer constant wat betreft dit
soort beschouwingen.
|
Plasterk neemt het Hommen kwalijk dat hij nu een villa kan kopen.
Dat is toch alleen maar goed! Die villa moet gebouwd en onderhouden
worden, er is een tuinman nodig. De economie zwelt aan. |
Dat geldt ook als je de bonus aan Jan Bankbediende en zijn collega's geeft. Om
precies te zijn: Jan Bankbediende en zijn collega's geven de bonus uit in
Nederland, Jan Hommen op de Kaaiman Eilanden en Dubai
|
Het enige argument dat ik kan bedenken, is jaloezie. |
Klopt. Maar dat ligt aan de geest van Mark Koster.
|
Jij mag niet meer dan ik. Wat maakt het uit. Jij hebt er geen last
van. |
Onjuist. Wat Hommen krijgt, krijgt mijn baas ook. Dus ik krijg minder.
|
Je creëert een enorm gat tussen de haves en de havenots.
Een bonus wordt toch niet opgehoest door de armen? Een bonus komt voort
uit het groter worden van de koek. Onder een bonus lijdt niemand. |
De koek wordt niet groter door Jan Hommen, dus als Jan Hommen meer krijgt,
krijgt de arme minder.
We slaan er eentje over.
|
Wordt u ook moe van het argument dat financiële instellingen
zonder bonus geen topmensen aan zich kunnen binden.
Nederland opereert in een mondiale economie. ING hoort bij de honderd
grootste bedrijven ter wereld. Je moet daar de beste mensen hebben.
Anders moet je het verplaatsen naar New York, maar dan moet je niet
klagen dat ING niet meer in Nederland zit. |
Wat natuurlijk evengoed geldt in New York, en alle andere plaatsen. Leidende tot
het bekende haasje-over. Onzin, dus.
|
Hebzucht is niet slecht en kan tot mooie dingen leiden. ...
Innovatie en hebzucht hebben ons rijk gemaakt. De grachtengordel is een
voorbeeld van financiële welvaart voortgekomen uit hebzucht. Denk aan de
tulpencrisis in de 17de eeuw. Dat was allemaal gebakken lucht. Maar die
huizen staan er wel nog steeds. |
Half waar: innovatie leidt tot rijkdom, met als voorbeeld het zeevarende
zeilschip, dat de Gouden Eeuw creëerde. De tulpenmanie was het product van
hebzucht, en leidde tot economisch verval, in de Pruikentijd.
|
Ajax speelt geen Champions League, Real en Barcelona wel. Omdat zij
de beste mensen aantrekken. Toptalent moet je heel goed belonen. Wil je
dat niet, dan word je het bijkantoor van een ander land. |
Real, Barcelona en de meeste andere topclubs worden gefinancierd door
mega-graaiers. En voetballers leveren wél meetbare prestaties: doelpunten.
|
Maar nu krijgt jan en alleman een bonus. Niet alleen toptalent.
Hier heerst de terreur van de middenmanager, die wordt op alle mogelijke
manieren gespaard. Jonge mensen werken zich uit de naad en krijgen
slecht betaald. Hoofden krijgen alle shit over zich heen maar worden ook
slecht betaald. Middenmanagers profiteren van het harde werken van de
jonkies. Dat zie je ook bij Hommen. Nummers 1 t/m 3 geven hun bonus op
maar nummers 4 t/m 100 pakken onder de radar het meeste geld. |
Contradicties. Want dit hoort natuurlijk allemaal bij het systeem. Omdat de
bonus niets met prestaties te maken heeft.
Zo, dat was het aangaande de redenaties. Nu de motivering. De
eerste clou:
|
Tussenstuk:
CV Mark Koster
1969 Geboren in Utrecht.
1988 - 1992 School voor Journalistiek.
1992 - 1995 Amerikanistiek UvA.
2006 - heden Mede-eigenaar productiebedrijf Campus TV.
2007 - heden Journalist dagblad De Pers.
2010 - heden Oprichter financieel-economische website Follow the
Money. |
Het vak van de journalistiek behoort tot de risicogroepen aangaande eigenschap
van lakei of hoveling
. Mark Koster werkt bij De Pers, alwaar hij (mede) een society-rubriek
runt (runde). Mark Koster is dus zeker een lakei. En waarom is hij een lakei
geworden? (de opmerking die we eerder hebben overgeslagen):
|
Hebzucht is niet slecht en kan tot mooie dingen leiden. |
Tja, hij zegt het zelf ... Mark Koster is dus gewoon een hebzuchtige lakei. En
vermoedelijk ook zeer jaloers op degenen die geslaagde graaiers zijn. Waarna de
koptitel vertaald kan worden tot:
|
Enige argument voor bonussen is jaloezie |
Voor het bewijs, zie hier
.
Naar Rechtse denken
,
Rechtse ideologie
,
of site home
.
|