=

Bronnen bij Denkmethoden: continuïteit

Veel voorbeelden van de denkmethode van "de continuïteit der dingen"  zijn van de onderstaande soort (de Volkskrant, 26-04-2010, van verslaggeefster Charlotte Huisman):
  'Doorrijder' met ontzegging heeft meestal meer op zijn conduitestaat

De meeste automobilisten die achter het stuur worden betrapt door de politie terwijl ze een rijontzegging hebben, hebben een lang strafblad. Bijna de helft is eerder veroordeeld voor een geweldsdelict.

Dit blijkt uit een studie van Bureau Beke, in opdracht van het ministerie van Verkeer en Waterstaat. ... Gebleken is dat veel automobilisten die tijdelijk niet mogen rijden, toch wel eens achter het stuur kruipen.
    In 2008 kregen 38.257 personen een rijontzegging opgelegd. Het aantal gepakte ‘doorrijders’ steeg van 1.800 in 2000 tot 3.300 in 2008. De pakkans is laag, omdat ze alleen tegen de lamp lopen als de politie ze aanhoudt bij controles of vanwege afwijkend rijgedrag, en dan hun rijbewijs natrekt.
    In het rapport worden de doorrijders onderverdeeld in onder meer veelplegers met een lange criminele carrière en ‘jonge grootsteedse criminelen’, ‘types die lak hebben aan alles en ook buiten het verkeer asociaal gedrag vertonen’, en aan de andere kant oudere doorrijders (gemiddeld 43 jaar), onder wie vaders ‘die hun kinderen naar de crèche wilden brengen’ en zakenlieden. Ook is er een groep provincialen, die na een drinkfeest op het platteland de auto start met een rijontzegging. Het zijn voornamelijk mannen; 57 procent is autochtoon.   ...

De verklaring is natuurlijk psychologisch en uiterst simpel: de karaktertrek(ken) die leidt tot de neiging tot doorrijden heeft veel gemeen of is dezelfde als de karaktertrek(ken) die leidt tot criminaliteit.

Een geval hogerop de maatschappelijke ladder (de Volkskrant, 08-04-2011, van verslaggeefster Janny Groen):
  Nederlands onderzoek: neiging tot ordenen sterker in chaotische omgeving

Troep leidt tot discriminatie

Tussentitel: 'Op vuil stadion gaat blanke verder van zwarte af zitten'

Chaos in de openbare ruimte, zoals een smerig treinstation of een opgebroken straat, leidt tot stereotypering en discriminatie. Dit stellen twee Nederlandse onderzoekers in een artikel dat vandaag verschijnt in het Amerikaanse tijdschrift Science.
    De onderzoekers, Diederik Stapel (hoogleraar cognitieve sociale psychologie in Tilburg) en Siegwart Lindenberg (hoogleraar cognitieve sociologie in Groningen), baseren hun stelling op zowel veldonderzoek als op proeven in het laboratorium.
    'Mensen die geconfronteerd worden met fysieke wanorde krijgen een verhoogde behoefte aan het scheppen van orde. Dat bereiken ze door meer in zwart-wit te denken, door stereotypering dus. En dat leidt weer tot discriminatie', zegt Lindenberg.  ...
    Of minderheden net zo reageren op chaos is niet onderzocht. ...

Noch dus die van niet-blanke minderheden. Misschien gaan ze door wanorde nog wel meer jagen op homo's en albino's dan ze normaal doen.
    Deze vorm van onderzoek heeft dus een ideologische, racistische, achtergrond. hetgeen aanleiding was voor een internet zoektocht, en Wikipedia levert de informatie dat Lindenberg  een ontwikkelaar is van het idee van de homo economicus  . Hetgeen een levende illustratie is van de intuïtie van "de continuïteit der dingen" - in dit geval: fundamentele denkfouten komen zelden alleen.

Multiculturalisme is ook iets dat samengaat met andere kenmerkende zaken. Eerst de constatering van het multiculturalisme (de Volkskrant, 03-10-2008, van verslaggever Weert Schenk (kopartikel)):
  Korpschef: Kamer zaait tweedracht

'Incident met Marokkaanse jongeren Gouda opgeklopt.' | Hoofdcommissaris verbijsterd over 'drang Kamerleden om electoraal te scoren

De Tweede Kamer heeft een volkomen verkeerd beeld gegeven van de problemen met de Marokkaanse jeugd in Gouda. Dit zegt korpschef Jan Stikvoort van de regiopolitie Hollands-Midden. Hij is verbijsterd hoe Kamerleden (‘van links tot rechts’) een betrekkelijk klein incident hebben opgeklopt.
    In een interview met de Volkskrant zegt Stikvoort: ‘Politici hebben de mond vol van integratie van buitenlanders, maar scheuren zelf de samenleving uiteen.’
    Gouda, dat behoort tot het gebied van Hollands-Midden, kwam landelijk in de belangstelling toen vervoersmaatschappij Connexxion half september besloot geen stadsbussen meer door de wijk Oosterwei te laten rijden. Chauffeurs hadden genoeg van de agressie van Marokkaanse jeugd.
   Volgens Stikvoort heeft Connexxion bij de politie slechts twee aangiften gedaan voordat de bedreiging plaatsvond. Hij zegt dat Connexxion niet met hem over de maatregel heeft overlegd.     ...
    ...    De korpschef zegt dat in Oosterwei een kleine kern van ongeveer twintig jongeren de boel probeert te verzieken. ‘Die gasten pakken we keihard aan. Landelijk gezien is het niet echt bijzonder.’ Hij vindt dat de Kamer het imago van Gouda kapot heeft gemaakt. ‘De bewoners herkennen zich niet in het beeld dat de politici en de media schetsen. De mensen zijn niet angstig en voelen zich niet bedreigd.’
    De korpschef denkt dat Kamerleden hebben gehandeld uit de drang om electoraal te scoren. ‘Ik ben klaar met politici die iets kleins heel groot maken en vervolgens zeggen dat de politie haar werk niet goed doet.’

De korpschef is totaal onkundig op sociologisch vlak, zowel theoretisch, als, verbazingwekkender, praktisch. Dus is het volgende dan weer niet verbazingwekkend (de Volkskrant, 23-07-2011, door John Wanders):
  Interview | Korpschef Jan Stikvoort, hoofdrolspeler in de zaak-Tristan van der V.

'Als ik iets had willen vernietigen, was het dit document geweest'

Zijn handtekening staat onder de wapenvergunning van Tristan van der V., die op 9 april zes mensen doodschoot in Alphen aan den Rijn. Korpschef Jan Stikvoort: 'Het is makkelijk achteraf de koe in de kont te kijken.'

Sinds de presentatie van de justitiële onderzoeken naar de schietpartij in Alphen aan den Rijn, heeft hij zich bewust stilgehouden. Slechts een paar vragen beantwoordde hij bij die presentatie twee weken geleden, om de woordvoering verder over te laten aan hoofdofficier van justitie Kitty Nooy. Vandaag verbreekt korpschef Jan Stikvoort van de politie Hollands Midden zijn stilzwijgen.
    De 24-jarige Tristan van der V., die op 9 april in winkelcentrum De Ridderhof zes mensen doodde en daarna zichzelf door het hoofd schoot, stond bij Stikvoorts korps al vijf jaar geregistreerd als een getroebleerde jongeman. Agenten hadden in 2006 assistentie verleend bij zijn tiendaagse gedwongen opname in een psychiatrisch ziekenhuis wegens suïcidegevaar.
    Die informatie was binnen het korps eenvoudig beschikbaar, maar ze werd niet meegewogen toen Van der V. in 2008 een vergunning voor een vuurwapen aanvroeg én die - onder de eindverantwoordelijkheid van Jan Stikvoort - kreeg.

Tristan van der V. liep rond met een wapenvergunning van de korpschef, staat er letterlijk in het rapport van de rijksrecherche.
'Dat is juridische taal.'    ...

Oftewel: Als je multiculturalisme ziet, kan je ook incompetentie en gebrek aan verantwoordelijkheidszin verwachten.

Ook op wat verder van elkaar lijkende vlakken blijken raakpunten mogelijk (de Volkskrant, 10-08-2011, van verslaggeefster Anneke Stoffelen):
  Maasstad-directeur Smits met gouden premie opzij

Paul Smits is dinsdag vertrokken als directeur van het Maasstad Ziekenhuis in Rotterdam. Het besluit, genomen in overleg met de raad van toezicht, is een direct gevolg van de crisis in het ziekenhuis met de dodelijke, multiresistente klebsiella-bacterie. Inmiddels zijn daardoor 28 patiënten overleden. ...

Het disfunctioneren op het directe professionele vlak.
  Paul Smits (54) is oorspronkelijk opgeleid als arts. Maar hij was een directeur van het type dat vindt dat een ziekenhuis niet alleen over goede zorg gaat, maar ook over geld. Als heilig voorstander van marktwerking stond hij te trappelen toen de Nederlandse Zorgautoriteit een experiment aankondigde met winstuitkeringen aan aandeelhouders van ziekenhuizen.
    Voor 'Amerikaanse toestanden' is hij niet bang ...

Het onderhouden van foute ideologieën.
    En dan de verrassende:
  Voordat hij in 2004 in dienst trad van het Maasstad Ziekenhuis gaf hij in Den Haag leiding aan het Juliana Kinderziekenhuis en Rode Kruisziekenhuis. Hij was degene die in 2001 aangifte deed tegen Lucia de Berk, de verpleegkundige die betrokken zou zijn bij de dood van een aantal pasgeboren baby's. De aanvankelijk tot levenslang veroordeelde De Berk werd in 2010 vrijgesproken. Haar zaak ging de boeken in als een van de grootste justitiële dwalingen ooit.

Het waardeloze oordeel en het niet-integer zijn in de richting van personen. En dus ook:
  Toch bleef Smits volhouden geen spijt te hebben van zijn snelle aangifte en de al even snelle persconferentie waarin hij het nieuws over de verpleegkundige bekendmaakte. Mede daardoor zou De Berk al publiekelijk zijn veroordeeld nog voor een onderzoek had plaatsgehad.
    Ook later, na de vrijspraak, zei Smits er geen berouw van te hebben. ...

De waardeloze persoonlijke integriteit.

Een veel in de media figurerende (ex-)politicus geeft zijn mening (de Volkskrant, 28-03-2012, door Frans Weisglas, oud-voorzitter van de Tweede Kamer.
  Koningin was neutraal

Het besluit het boven de partijen staande staatshoofd geen rol meer te laten spelen bij de kabinetsformatie is onverstandig.


Tussentitel: Na de komende verkiezingen zullen de politici weer met hangende pootjes bij de koningin aankloppen

De Tweede Kamer heeft onlangs besloten dat de koningin geen rol meer heeft bij de kabinetsformatie. Terecht hebben de VVD en de christelijke partijen tegen deze wijziging van het reglement van orde van de Kamer gestemd. ...

Om te bepalen of die mening wat waard is, moet je even kijken naar het continuüm waarin ze gedaan is: Frans Weisglas is van joodse afkomst, en een uitgesproken voorstanders van alles aangaande immigratie en multiculturalisme. Hij is dus ook een fanatiek tegenstander van Geert Wilders en de PVV. De koningin heeft zich, met name bij kersttoespraken, ook sterk uitgesproken tegen het nationale gedachtengoed, en voor dat van internationale solidariteit, multiculturalisme en de vrijheid van internationale mobiliteit, wat mooiere woorden zijn voor migratiefundamentalisme. Bovendien heeft de koningin bij de laatste formatie zich, volgens alle objectieve waarnemers, ingespannen om de PVV buiten de regering te houden.  En op grond van die overeenkomst van standpunten, kiest Frans Weisglas dus de zijde van de koningin. Niet vanwege haar neutraliteit, maar juist vanwege haar gebrek eraan. Hetgeen toevalligerwijs hetzelfde gebrek aan neutraliteit is als dat van Frans Weisglas, immigrantennakomeling.

Het voorbeeld dat zo uit het boekje lijkt te komen van degene die het bedacht heeft (de Volkskrant, 23-07-2013, tv-recensie door Loes Reijmer):
  Representatief

Tussentitel: Alle topondernemers zeiden het: de kwaliteit van een bedrijf lees je af aan de staat van de receptie

... Coen Verbraaks Kijken in de ziel (NTR) heeft gekeken. Dit jaar heeft de bekroonde interviewserie (Zilveren Nipkow 2010) topondernemers als thema.
    Verbraak heeft het voltallige kwartetspel van het Nederlandse zakenleven weten te strikken. In de categorie 'Top van de apenrots' vinden we Rijkman Groenink en TomToms Harold Goddijn. Jeroen van der Veer en Hans Wijers vertegenwoordigen de sectie 'Grijze muizen met macht'. Er zijn de 'Boerenslimme selfmade-miljonairs', onder aanvoering van Ben Mandemakers ('ik ben met drie keukens begonnen in het schuurtje van mijn vader') en ID&T's Duncan Stutterheim. In de buitencategorie 'Vrouwen die met hun blauwe acrylnagels vervaarlijk op het tafelblad tikken' vinden we Sylvia Tóth.
    Allen zeer verschillend in hun opvattingen, maar over een ding zijn ze het eens: de kwaliteit van een bedrijf lees je niet af aan het jaarverslag, maar aan de staat van de receptie. 'Kleine dingen. Hoe snel de telefoon wordt opgenomen', zegt Tóth. 'Aan een receptie kun je zien hoe het met een bedrijf gaat.'    ...

Dus als eerste een letterlijk voorbeeld van "de continuïteit der dingen": uit een kleiner aspect, hier zelfs lijkend op een futiliteit, wordt een idee gevormd over een heel complex. En ten tweede is het een letterlijke uitvoering van één van de verhalen van C. Northcote Parkinson gepubliceerd in Parkinson's Law (Wikipedia) , hoofdstuk Injelilitis, over de kenmerken van een slecht-functionerend bedrijf:
  The last stage of the disease has brought the whole organization to the point of collapse. The symptoms of the disease in this acute form are so numerous and evident that a trained investigator can often detect them over the telephone without visiting the place at all. When a weary voice answers "Ullo!" (that most unhelpful of replies), the expert has often heard enough. He shakes his head sadly as he replaces the receiver.

Letterlijk dus wat de topondernemers zeggen, maar dat dan anno 1958.


Naar Denkmethodes  , of site home  ·.

26 apr.2010