Sociologie, inleiding
De sociologie als wetenschap bevindt zich in een stadium ergens tussen die van
"religie" en "astrologie" of "alchemie". Net als astrologie of alchemie doet
sociologie wel alsof ze op een systematische of wetenschappelijke manier over de
werkelijkheid praat, maar net als astrologie of alchemie hanteert ze daarbij
basisaannames en principes die daar volstrekt mee in tegenspraak zijn. Welke
basisaannames en principes sterk doen denken aan religie, hebbende met elkaar
gemeen dat het op hersenspinselen gebaseerde ideologieën zijn.
De belangrijkste van die alchemisme en religieuze
basisaannames zijn de Gelijkheid der Etnieën, De Gelijkheid de Culturen, en De
Gelijkheid der Individuen. Alle drie zijn ze hevig beleden geloofsartikelen, en
nog heftiger zijn de woorden waarmee de bewijzen van het tegendeel en de
waarnemers daarvan bestreden worden.
De weerlegging van de basisaannames daarentegen is zo
fundamenteel en zo simpel dat één uitleg voldoet voor zowel de drie genoemde als
alle andere varianten en soortgelijke stellingen: ze zijn in strijd met de
evolutie. Niet met een of andere evolutieleer, maar met evolutie zelf. Nergens
in de levende natuur is iets blijven voortbestaan dat geen variatie vertoont
binnen zijn soort, plant of dier, aangezien dit direct en onlosmakelijk
verbonden is aan aanpassing aan veranderde omstandigheden en handhaving
verbetering van overlevingskansen. Het is volstrekt natuurlijk, volgens het
gezond verstand, wetenschappelijk, enzovoort, om aan te nemen dat dit ook
geldt voor menselijke culturen en etnieën. Het is aan degenen die het
tegenovergestelde beweren om hun beweringen te bewijzen.
Die bewijzen heeft men nooit kunnen leveren, dus heeft men
zich overgegeven aan "the last refuge of the incompetent"
: geweld.
Geen fysiek geweld, maar verbaal en sociaal. Verbaal geweld in de vorm van het
gebruik van termen als "racisme" en referenties naar "de oorlog", of in meer academische termen
geformuleerd in de term "sociaal darwinisme", door Wikipedia
(14-09-2012) omschreven als '...een pejoratieve term voor het toepassen
van begrippen uit de evolutiebiologie in de sociale wetenschappen' -
"pejoratief" zijnde de chique term voor "bestraffend" en "sterk negatief
beoordeeld op emotionele gronden". De toevoeging van Wikipedia '... aan het einde van de 19de eeuw'
is onvolledig tot onjuist: in de huidige tijd, schrijvende 2012, is het zo
sterk dat het in de 19de eeuw nauwelijks erger kan zijn geweest
.
Het sociale geweld tegen het toepassen van evolutie op mensen
en mensengroepen bestaat uit het uitsluitend van iedereen die er ook maar een
beetje zo over denkt van alle academische en andere maatschappelijke posities
van enig belang. Die universeel bezet worden door tegenstanders van de
toepassing van evolutie op de men en mensengroepen. In Nederland kent deze
redactie maar één persoon met een reputatie op het gebied van het toepassen van
evolutie op mensen en mensengroepen, natuurkundige en filosoof C.W. Rietdijk
,
en dat leverde hem een hoofdrol op in een aflevering van de VARA-televisie-serie Het Zwarte
Schaap
- een serie waarin ook mensen als Pim Fortuyn, Hans Janmaat,
en Florrie Rost van Tonningen opgevoerd werden. Het specifieke onderwerp was
euthanasie, en de politieke-correctheid pakte dat aan door een moeder van een
Down-kind het woord te laten voeren, met als boodschap: "Wie voor euthanasie is
en screening op Down, is voor moord op lieve Down-kindertjes" (zie hier wat
Theo van Gogh ervan meekreeg
). Rietdijk heeft,
ondanks het voldoen aan het meest essentiële criterium: nieuwe wetenschappelijke
inzichten verschaffen, nooit een academische positie gekregen.
In principe zou het effect van zo'n afwijking van de
wetenschappelijkheid beperkt kunnen blijven tot de terrein waarvoor het relevant
is, talloze andere terreinen overlatend. In de praktijk werkt dat niet zo, omdat
het niet zo kan werken: als aan de basis een dergelijke fundamentele fout wordt
gemaakt, raakt het hele gebouw instabiel - gecorrumpeerd. En dus functioneer het
hele vakgebied van de sociologie slecht.
Voor dat slechte functioneren gaat men dan verklaringen zoeken. De
meest bekende verklaring is die van de beïnvloeding: omdat de uitspraken van de
sociologie over de maatschappij gaan en in die maatschappij terecht komen,
beïnvloeden de uitspraken van de sociologie de maatschappij die ze
bestudeert."Dus" is er geen onafhankelijke en objectieve sociologie mogelijk.
Dit is als verklaring onjuist, omdat het als beschrijving te
juist is: niet alleen de sociologie is een kringproces, want dat is wat men
zegt, maar zo'n beetje de hele levende natuur is een kringproces
. Waarvan men zeer vele uitstekend kan beschrijven. Zoals bijvoorbeeld het functioneren van het
menselijke lichaam: één grote verzameling kringprocessen. Bijvoorbeeld het
bewegingsstelsel, dat gebruik maakt van waarneming van de beweging, door middel
van proprioceptische neuronen
(Wikipedia), om de beweging bij te sturen. De sociologische
wetenschap kan zeer adequaat omschreven worden als de proprioceptische
waarneming van het gedrag van menselijke groepen: het neemt waar wat er gebeurt
en beïnvloedt wat er gebeurt, leidende tot een adequate reactie op veranderingen
in de omgeving of de wijdere natuur.
De huidige sociologie is dat dus zeker niet. Deze website
heeft als één van haar hoofddoelen daar een aanzet aan te geven. Het idee dat
zoiets mogelijk is, is afkomstig van een terrein waar wél openlijk over dit
soort zaken geschreven kan worden: de sciencefiction
. De redactie kent drie
titels waarin expliciet gesproken wordt van een wetenschappelijke sociologie:
Foundation van Isaac Asimov, De Wereld van Nul-A van A.E. van Vogt,
en Weg met de Wereld van John Brunner. Deze hebben gediend als
inspiratie. Met name van de eerste twee titels komt daarbij het idee dat dit
niet kan zonder er ook de psychologie bij te betrekken. De invulling van de
aanpak is geleend van de meest algemene regels afkomstig uit de
natuurwetenschappen, aangevuld met gezond verstand, intuïtie en dergelijke
. Wat allemaal bijna als vanzelfsprekend leidt tot het startpunt: een
inventarisatie van de betrokken factoren, en ze rangschikken naar belang.
Waarvan het sociologische deel bestaat uit deze verzameling.
Ter illustratie een paar elementaire stappen. De meest
simpele manier om sociologische processen naar belang te rangschikken, is naar
de omvang van de betrokken groepen. Dan komt op één: de interacties tussen
naties en culturen. En op twee: binnen een natie of cultuur: de relaties tussen
de grootste maatschappelijke standen, dan "maatschappelijke klassen" geheten.
En nog elementairder: bij het rangschikken gaat het om die
zaken waar de betrokken entiteiten verschillen.
Deze theorie onmiddellijk een eerste praktische toepassing
gegeven kan worden. De onderzoeksvraag luidde: "Waarom boekt de
standaard-sociologie geen voortgang". Antwoord uit de wetenschappelijke
sociologie: "Men ontkent het bestaan of de relevantie van verschillen tussen de
meest basale sociologische structuren: verschillen in culturen
,
en de strijd tussen de klassen
.
Voor meer opmerkingen over de gevolgen van deze basisfouten,
zie
sociologen
.
De verdere systematische opbouw naar de wetenschappelijke
sociologie begint hier
, en de verdere
uitwerking begint hier
.
Naar Alfa denken, anti-bèta, diversen
,
Alfa denken, anti-bèta
, Filosofen, Gray
,
Wetenschap lijst
,
Wetenschap overzicht
, of site home
.
|