Bronnen bij Amerikaanse model, waarom het werkt: enthousiasme
| 4 jan.2008 |
Misschien wel de belangrijkste reden dat het Amerikaanse model werkt, is het
enthousiasme van de betrokken. Het is al een kind dat trots is op zijn eigen
drol. Dit enthousiasme is zo sterk, dat de meeste mensen die ermee in aanraking
komen, er ook onder de betovering ervan raken:
Uit: De Volkskrant, 13-09-2008, door Janny Groen, verslaggever van de
Volkskrant en woonde van 1986 tot 1993 in de VS.
Dear Mister President,
... Ik zie het ook als bevestiging dat het grenzeloze
Amerikaanse optimisme verder kan reiken dan magic en make believe.
Soms gaan onmogelijke wensen werkelijk in vervulling.
Yes we can! Die Amerikaanse mindset werd door mij -
stammend uit het nuchtere Nederland en cynische Europa - als aangenaam ervaren,
toen ik me in 1986 als correspondent in Washington vestigde. Ik verbaasde me
over de enorme span kracht, het bruisend elan.
Als kritisch journalist schreef ik vooral over de
schaduwzijden van de Amerikaanse .
samenleving: over de gapende kloof tussen arm en rijk, de zwarte onderklasse,
het verwaarloosde milieu, het religieus fundamentalisme, het grote percentage
analfabeten, de doodstraf, de wapenlobby, het groeiend geweld. En mijn verhalen
over het Amerikaans optimisme hadden steevast een sceptische ondertoon. ...
Mister president, ik hoop van harte dat u erin zult
slagen dat aanlokkelijke optimisme over de Amerikaanse grenzen uit te dragen.
Red.: Wat doet het eer toe dat je voortdurend in andere landen
tekeer gaat, door ze te bombarderen of anderszins te bestoken, en dat je eigen
land vooral een rattenrace is: zoals je enthousiast meedoet, voelt het goed. Zo
werkt het nu eenmaal met een dier met kudde-neigingen als de mens.
Naar Anglicisme home
,
Angl. vs Rijnland overzicht
, of site
home
.
|