Bronnen bij Loon naar werken, algemeen: zin en onzin
Loon-naar-werken is zeer zinnig principe, maar dat ver van de praktijk
afstaat, zie bijvoorbeeld onderstaande
(de Volkskrant, 14-12-2005, column door Evelien Tonkens):
Op deze expliciete manier bestaat
loon-naar-werken dus in de praktijk niet, en wel omdat het dan een algemeen
principe zou kunnen worden, of in de termen van secretaris-generaal Sir
Humphrey, de archetypische vertegenwoordiger van de upper-classes in
de zeer Britse politieke satire
Yes, minister
: "It is the thin end of the wedge", als antwoord op het voorstel van
de minister om de koninklijke onderscheidingen voor ambtenaren afhankelijk
te maken van prestaties. Waarbij 'the wedge' staat voor de wig die
het zou drijven in de op basis van traditie of anderszinse willekeurigheden
als afkomst verkregen verworvenheden van de top.
Dat loon-naar-werken in de praktijk onzin is, is zichtbaar als je gaat
kijken naar situaties waarin de werkzaamheden gegarandeerd vergelijkbaar
zijn. Zelfs dan blijken volstrekt willekeurige, dat wel zeggen: niets met
prestatie te maken hebbende, factoren een rol te spelen
(de Volkskrant, 22-04-2011, van verslaggeefster Loes Reijmer):
Het verschil is hier niet groot, maar dat is
omdat dit ook nauwelijks kan gegeven het soort branch, en het feit dat er alleen
binnen absoluut hetzelfde beroep is gekeken. Zodra de functionele verschillen
oplopen, is zo in te zien dat de beloningsverschillen razendsnel zullen oplopen
tot in de tientallen procenten.
Naar Loon naar werken I
, of site home
.
|