Bronnen bij Allochtonendebat, misverstanden: incidentenargument

17 jun.2007
 

Normaliter houden we in dit soort verzamelingen een chronologische volgorde aan, om het in de tijd verlopen van de maatschappelijke ontwikkelingen te registeren - hetgeen ook voor het integratiedebat geldt. De verzameling aangaande het incidentenargument heeft echter ook bewijsvoering tot doel, namelijk het bewijs dat het argument niet deugt. Daarom eerst een bron voor dat laatste, mede omdat deze bron zich afspeelt in sterke gelijkende omstandigheden:


Uit: De Volkskrant, 18-10-2010, van de buitenlandredactie

Sarkozy dreigt Franse troepen terug te trekken

Afghaanse soldaat opent vuur op Franse troepen

Een Afghaanse soldaat opende gisteren het vuur op Franse troepen in Kapisa, een oostelijke provincie van Afghanistan. Daarbij vielen vier doden en vijftien gewonden. De Franse president Nicolas Sarkozy heeft alle activiteiten in Afghanistan stilgelegd en dreigt de Franse troepen vroegtijdig terug te trekken.   ...


Red.:   Het doodschieten van Franse militairen door een Afghaanse soldaat is de eerste keer dat dit gebeurt - het is dus een volbloed incident. Toch overweegt de Franse president de meest drastische maatregelen. En dat is omdat de dader, de soldaat, iemand was die behoorde tot de groep die de Franse soldaten zijn komen helpen. Het is een kwestie van verraad. En in kwesties van verraad, is dus, zie de reactie erop, zelfs het meest incidentele incident voldoende voor een niet-incidentele reactie.
    De vertaling naar het allochtonendebat lijkt overbodig, maar voor de zekerheid: het steunen door de Franse troepen van de Afghaanse troepen komt overeen met het ruimhartig toelaten van allochtone kettingimmigranten ("familiehereniging")  in Nederland. Het doodschieten  van Franse soldaten door een Afghaanse soldaat komt overeen met alles waarin een allochtone immigrant zich tegen Nederland keert, dus inclusief dingen als het gaan paraderen met van hoofddoeken en moskeeën, de verbale bee3lduingnen ("halal en haram"-terminologie, alcoholverboden, bezwaren tegen kunst, aanvallen op de meningsvrijheid), de vloedgolf aan criminaliteit, en, in directe vergelijking: de moord op Theo van Gogh. Net als het Afghaans-Franse incident, is dit ene incidnet op zich al voldoende reden voor zwaarwegende repercussies. En net als in de Franse reactie, slaan die repercussies op de hele groep. Want verraad is intolerabel. En verraad door allochtone immigranten is er in overvloed .
     Terug naar de historische volgorde. In 2007 heeft een jonge moslim, actief als PvdA politicus, de islam afgezworen, en een comité van ex-moslims opgericht. Er is hier voornamelijk ophef over omdat de PvdA probeert hem de mond te snoeren, maar het was ook aanleiding om wat propaganda te bedrijven. Onderstaand eerst het artikel op de voorpagina, gevolg door het bijbehorende, grote, achtergrondartikel waarin het punt nog eens duidelijk wordt gemaakt: dit ene incident duidt op een revolutionaire omslag:


Uit: De Volkskrant, 09-06-2007, van verslaggeefsters Janny Groen en Annieke Kranenberg

Steeds meer kritiek op toenemende intolerantie orthodoxen

Gematigde moslims roeren zich

In diverse Europese landen zijn comités van ex-moslims opgericht.


Het jonge PvdA-raadslid Ehsan Jami is met de lancering van zijn Centrale Comité voor Ex-moslims geen eenzame strijder tegen het moslimextremisme. De afgelopen maanden hebben over de hele wereld groepen afvallige, seculiere en gematigde moslims hun krachten gebundeld.
    Zo is in maart een seculiere islamtop gehouden in het Amerikaanse St. Petersburg (Florida). In diverse Europese landen zijn comités voor ex-moslims opgericht. In mei kwamen op een geheime plek in Antwerpen voor het eerst Vlaamse en Nederlandse leden bijeen van een internationaal webforum dat kritisch staat tegenover de islam. ...


Red.:   De "verslaggevers" (het tweede artikel is geen verslag maar een interpretatie, en wie ook interpretator is, is geen verslaggever meer) halen diverse landen aan, maar op die schaal is er natuurlijk nog veel meer bewijs dat bijna alle moslims radicaal zijn dan als je het isoleert tot Nederland. De eerlijke vergelijking is dus alleen in Nederland: als je in Nederland het uitfluiten van het Nederlandse elftal een incident is, dan moet je je bij bewijzen van het tegendeel ook beperken tot Nederland. En er is in Nederland maar één enkel voorbeeld van een moslim die zich in dit soort religieuze zaken minder dan radicaal heeft uitgelaten - het onderhavige geval.


De Volkskrant, 09-06-2007, van verslaggeefsters Janny Groen en Annieke Kranenberg

Achtergrond | De gematigde moslims
 
Stop de radicalen

Extremisten lijken de islam min of meer gegijzeld te hebben. Zes jaar na de aanslag op de Twin Towers in New York roeren de gematigde moslims zich. ‘In de koran staat nergens dat je geen democraat kunt zijn.’


Tussentitels: Opstand der gematigden
Steeds meer verzet van gematigde moslims tegen misbruik islam voor politieke doeleinden
De strijd om de ziel van de islam


‘Basta!’ Tot hier en niet verder, suggereert de titel van een nieuw Italiaans boek met essays van talloze ‘seculiere, vrijzinnige, gematigde of ex-moslims’. Zij willen met een verlichte tegenbeweging moslimextremisten de voet dwars zetten. Samenstelster Valentino Colombo is ook een van de initiatiefneemsters van de ‘Seculiere Islamtop’ in St. Petersburg (Florida), waar begin maart een gevarieerde groep liberalen – ‘van boze ex-moslims tot devote islamhervormers’ – voor het eerst bijeenkwam.
    De deelnemers verschilden onderling in hun analyse over de staat van de islam anno 2007, maar ze vonden elkaar in de ‘St. Petersburg Declaration’. Daarin roepen ze op tot een strenge scheiding van moskee en staat en de verankering van seksegelijkheid in (familie)wetten. Verder willen ze islamitische tradities onbelemmerd kritisch kunnen onderzoeken. ...
    Ongeveer tegelijkertijd met de St. Petersburg Top werd in Duitsland door de Iraanse Mina Ahadi de Centrale Raad van Ex-moslims opgericht. Ahadi, tien jaar geleden uit Iran naar Europa gevlucht, noemt de huidige staat van de islam ‘mens- en vrouwvijandig’. In Iran voerde ze met gevaar voor eigen leven acties tegen de doodstraf en de steniging van vrouwen. In Duitsland waarschuwt ze voor ‘de sluipende islamisering’. Ahadi wordt bedreigd en beveiligd.
    Zij inspireerde Ehsan Jami, PvdA-raadslid in Leidschendam-Voorburg, tot de oprichting van een Nederlandse variant van het comité. Jami (22), een moslim-afvallige uit Iran , wil het maatschappelijke debat over vrijheid van geloof en ongeloof aanzwengelen, en daarmee een taboe in de moslimgemeenschap doorbreken.
    Eind juni verwacht de jonge PvdA’er, die met zijn verscheurde partij in de clinch ligt, de samenstelling van zijn comité van aanbeveling en de doelstellingen van zijn organisatie bekend te maken. Jami heeft internationale aspiraties. Hij ontving, naast bedreigingen en boze mails ‘ruim tweehonderd positieve reacties’. ‘Van moslims uit Afghanistan, Zweden, Turkije, Saudi-Arabië, Iran en nog meer landen.’
    In het programma Meeting Point van de moslimomroep NMO ging Jami vorige week zondag voor het eerst in debat met moslimjongeren, die veelal ontkennen dat geloofsafval problematisch ligt. Jami: ‘De jongeren uit dat programma willen in elk geval de discussie met mij aangaan. Dat wil ik ook graag. Maar ik wil vooral ook met hun ouders in debat.’ Hij beschouwt deze ontwikkeling als een eerste succesje. ‘Zo zijn we constructief bezig.’
    Ook begin mei kwamen in Antwerpen voor de allereerste keer de actiefste leden bijeen van de Nederlandstalige afdeling van het webforum Faith Freedom International (FFI). Om veiligheidsredenen hield het forum, waarop afvalligen en autochtone ‘vrijheidsfundamentalisten’ zich manifesteren, de ontmoetingsplek (een Grieks restaurant) geheim. De meeste deelnemers, van wie sommigen zijn bedreigd, willen anoniem blijven. Waarom wordt duidelijk uit een van de postings op het forum. ...
 

Red.:   Let op dat bij ieder groepje dat genoemd wordt, er een vermelding volgt van de bedreigingen die zij ondervinden. Dus niet alleen is de "beweging" beperkt tot enkele individuen, er zijn aan de andere kant al meer individuen die overgaan tot bedreiging, en het aantal dat er niet-bedreigend en toch radicaal is, is dus overweldigend in de meerderheid.
    Er is dus totaal geen sprake van een beweging, althans veel minder dat dat er een bedreigende radicale beweging is en en nog veel grotere niet-dreigende radicale beweging, en er is al zeker geen sprake van een 'revolutie'. Het gebruik van zulke terminologie is pure propaganda. Hetgeen nog eens duidelijk blijkt uit de eerste alinea van een van de tussenstukken:

  Na de terroristische aanslagen van 11 september 2001 weerklonk steeds weer: waar blijven de demonstraties van de gematigde moslims? Waarom staan zij zo gelaten toe dat hun godsdienst wordt gegijzeld door extremisten en jihadisten? Zes jaar later lijkt, voorzichtig, een verlichte tegenbeweging te ontstaan.

Dat is het natuurlijk op zijn best: een mogelijk eerste teken. En niets meer.
    Het definitieve bewijs dat het "incidentenargument  niet geldig is: de andere kant op ziet men een paar incidenten wel meteen als een trend - zie deze uitzending uitleg of detail . Wat hier gaat over een ruzie met een Somalisch gezin, is meteen aanleiding voor een onderzoek naar racisme. Het heeft vrijwel letterlijk talloze incidenten geduurd voordat het allochtonen racisme in de meest milde vorm ter sprake kon komen "Marokkaanse overlastjongeren". Terwijl het homo- en Jodenmeppen, en het intimideren en verjagen van blanken uit gemengde wijken allang gewoon is geworden. Let overigens ook op de "objectieve" verslaggeving van presentator Prem.
    Een nog definitiever bewijs: want ras-multiculturalist Pieter Hilhorst levert het:


Uit: De Volkskrant, 23-11-2010, column door Pieter Hilhorst, politicoloog.

Mobiliseer de foute vrienden

Tussentitel: Domme stoerheid levert reputatiewinst op in de huidige straatcultuur

Vorige week zondag was het weer raak. Letterlijk. Een 21 jarige man werd in Amsterdam Zuidoost doodgeschoten. Het was het veertiende schietincident dit jaar. Vorig jaar waren er 22 schietpartijen in Zuidoost. Maar ook elders wordt driftig met vuurwapens gezwaaid. Afgelopen week nog in Haarlem en in de binnenstad van Rotterdam. Veel van die daders worden wel gepakt, maar een afschrikwekkende werking gaat daar blijkbaar niet van uit.   ...
    Misschien moeten we eens kijken naar de succesvolle bestrijding van moorden in Boston. In vijf jaar tijd werden daar 155 jongeren vermoord. Dader en slachtoffer hadden steeds hetzelfde profiel. Ze waren lid van een bende. In zijn boek The Regulatory Craft (Vakkundig handhaven) beschrijft Malcolm Sparrow hoe het de politie lukte om dit aantal terug te dringen. De crux van de aanpak is dat er gebruik werd gemaakt van sociale controle door foute vrienden.
    De politie begon met het in kaart brengen van de bendes. Uiteindelijk zijn 61 bendes geïdentificeerd. Die zijn uitgenodigd bij de politie. Daar werd hen te verstaan gegeven dat het uit moest zijn met het geweld. Er werd een duidelijk dreigement aan verbonden. Als één lid van een bende een moord zou plegen, zou de politie alles uit de kast halen om niet alleen de dader, maar de hele bende aan te pakken. De politie zou in hun wijk driedubbel gaan patrouilleren. Triviale overtredingen, verkeersboetes, niet nagekomen afspraken met reclasseringsambtenaren, alles zou worden gebruikt om de bende klem te zetten.
    Dit dreigement is ook waargemaakt. Twee bendes waarvan een lid zich aan moord schuldig had gemaakt, werden op deze manier aangepakt. De resultaten werden via posters publiek gemaakt. Het aantal moorden is vervolgens met 68 procent gedaald. Hier houden juist de verkeerde vrienden elkaar van het moorden af. Waarom zou zoiets niet ook in Nederland kunnen?    ...
    Zo’n aanpak is omstreden. Het komt immers neer op een collectieve straf. Maar er is dan ook een collectief probleem. Er is nu een straatcultuur waarin domme, gewelddadige stoerheid reputatiewinst oplevert. Door de aanpak van Sparrow wordt deze sociale controle omgedraaid. Wie met een wapen zwaait, wordt dan door zijn foute vrienden tot de orde geroepen, want zij willen niet in de problemen komen omdat hun ‘mattie’ zo nodig stoer wil zijn.


Red.:    Een aanpak die zich leent voor alle problemen veroorzaakt door groepen met een groeps- en wij-zij-cultuur. dat wil zeggen: vrijwel alle allochtone immigrantengroepen. Dreig bijvoorbeeld bij besnijdenis op vakantie van Somalische vluchtelingen de hele groep uit te zetten. want als ze in eigen land op vakantie gaan, dan zijn ze geen vluchteling meer. En eigenlijk is daar geen besnijdenis voor nodig, dus.
    Of: dreig dat als moslims een homo of een jood lastig vallen, de dichtstbijzijnde lokale buurtmoskee gesloten wordt. Bij drie keer herhaling wordt hij gebulldozerd.
    Er is een ontzettende ophef geweest over seksueel misbruik door katholiek priesters. Er werd zonder enige reserve gegeneraliseerd, in de zin van het gebruik van groepstermen als "katholieken" en "priesters". Hier is het werkelijke aantal daders:


Uit: De Volkskrant, 18-02-2011, van verslaggever Peter de Graaf

Deetman: 1.000 daders misbruik

Tussentitel: Het is goed voor de daders om zich te melden | Wim Deetman | Voorzitter onderzoekscommissie

De commissie-Deetman, die seksueel misbruik in de katholieke kerk onderzoekt, heeft op basis van 2005 meldingen van slachtoffers bijna duizend mogelijke daders geïnventariseerd.
Dat zegt voorzitter Wim Deetman donderdag. ...


Red.:   Ten opzichte van het totaal aantal priesters over hetzelfde tijdvak niet meer dan een fractie. En fractie die veel kleiner dan de fractie lastigvallers, overvalplegers, en andere criminelen uit allochtone- en moslim-kring. Waarover dus evenredig meer ophef mag worden gemaakt. iets ten opzichte waarvan de ophef gemaakt door Geert Wilders maar kinderspel is.
    Eind 2012 werd het incidentenargument weer honderdduizend keer gebruikt in de context van de Marokkanen die een grensrechter doodtrapten - slecht het miljoenste van dit soort incidenten dat in dit geval alleen maar wat meer opviel. De PVV wilde er debat aan wijden als zijnde een "Marokkanenprobleem", en daar viel iedereen natuurlijk weer over. Een paar maande later bevestigt de Volkskrant de juistheid van de visie van de PVV: het is geen incident, maar een belangrijk sociaal signaal. Door hetzelfde argument te gebruiken als er een pand in de brand vliegt, wat duizenden  keren peren jaar gebeurt, maar dat nu zeer toevallig en incidenteel een moskee huisvest:


Uit: De Volkskrant, 09-04-2013, van verslaggeefsters Sterre Lindhout

Reportage | Brand Enkhuizen

'Minaret zien ze vaak niet zitten'

Weer werd er brand gesticht in de Enkhuizense moskee. De grote vraag is: wie stak het vuur aan?


...    Wie stak het vuur aan, is de vraag die de mannen op de lippen brandt, nadat zaterdagochtend brand was uitgebroken in de vrouwenvleugel. Het vuur is vrijwel zeker aangestoken, zegt de politie. Verder wil politie noch gemeente lopende het onderzoek iets over de toedracht loslaten. Maar er zijn aanwijzingen dat de aanslag geen incident is. De brand past in twee verontrustende scenario's: geweld tegen de islamitische gemeenschap of pyromanie.   ...


Red.:   Het doodtrappen van een grensrechter past in twee verontrustende scenario's: er loopt een seriemoordenaar los, of de Marokkanen haten ons.

  Op de Facebookpagina van de patriottische club 'Nederland mijn Vaderland' werd de moskeebrand al toegejuicht.

Op het schoolplein van de vermoedelijke daders werd de moord al toegejuicht.
  In 2011 werd de moskee bestookt met molotovcocktails. Eerder was het gebouw een aantal keer met eieren bekogeld. Zo ontstond het vermoeden van een antimoslimsentiment. Omdat de daders nooit gevonden werden, zijn deze vermoedens nooit bevestigd.

In 2004 werd Theo van Gogh vermoord. Later werd het politiebureau op het Amsterdamse August Allebéplein al bekogeld met molotovcocktails.
    En dit lijstje Marokkaanse incidenten kan duizenden keren meer uitgebreid worden dan het lijstje zogenaamde "moskeebranden". Dus dank u wel, de Volkskrant, u heeft bewezen dat Marokkanen haatdragende vijfde-colonnisten zijn.
    Ideologie leidt tot allerlei geestelijke kwalen, een waarvan is stompzinnigheid. Met name de ideologie van het multiculturalisme kent vele slachtoffers in deze categorie. Hier is een treffend voorbeeld:


Uit: De Volkskrant, 15-10-2013, van verslaggeefsters Janny Groen

Hier werd geen vrouw mishandeld

Grote ophef in Haarlem: een jonge vrouw zou in elkaar zijn geslagen door zes Marokkaanse jongens. Verzonnen, naar nu blijkt. Maar er is in de stad wel degelijk iets aan de hand.


Een 20-jarige vrouw uit IJmuiden die begin oktober aangifte deed wegens mishandelding in Haarlem-Noord door zes mannen van Noord-Afrikaanse komaf, heeft het geweldsincident verzonnen. De vrouw heeft dat maandag bekend aan de politie, die haar confronteerde met ongerijmdheden in haar verhaal. ...


Red.:   Wat is hier nu zo stom aan? Dat is dit: van alle aangiftes die ooit gedaan worden tegen Marokkanen, en dat zijn er heel veel zoals we allemaal weten, zal er eentje of twee voldoen aan het bovenstaande: valse aangifte. Oftewel: het bovenstand geval mis een klassiek voorbeeld van een incidenten. En toch wordt het groots neergezet in de Volkskrant. Zo groots:

Al die gevallen waarin de aangifte van dit soort misdragingen terecht was, halen de Volkskrant niet. Die blijven voorbehouden aan De Telegraaf (een aantal) en GeenStijl. En die voorvallen halen de Volkskrant niet "omdat het slechts incidenten zijn". Een bijzonder stompzinnige manier dus om te laten zien dat je als medium hypocriet bent tot op het bot.
    Natuurlijk is het gore misbruik, de verkachting, van de term "incident" geen incident maar een langdurige trend. Omdat de achterliggende oorzaak: de ontkenning van de culturele achterlijkheid der moslims door de elite, een langdurige trend is. Hier een incidenteel bericht uit de stroom van eind 2014:


Uit: De Volkskrant, 17-12-2014, van verslaggever Joost de Vries

Uitgescholden voor 'kutmoslim', enkel vanwege een hoofddoek


Red.:   Met meteen in de kop al de gore leugen die nodig om het verhaal van de elite te onderbouwen: de hoofddoek is een onschuldig iets. De werkelijkheid: de hoofddoek is een symbool van de boodschap "Ik ben halal en rein en superieur en jij bent haram en onrein en inferieur" vervolg . De hoofddoek is de boodschap voor de moslim-vrouwen van een weerzinwekkende en gevaarlijke ideologie. Voor de man is het de baard en voor de hele gemeenschap is dat de moskee.
    En natuurlijk roepen die symbolen van een weerzinwekkende en gevaarlijke ideelogie weerstanden op. Waarbij de beschaving van Nederland blijkt dat die weerstanden slechts uitermate incidenteel naar buiten komen, in tegenstelling tot de moslims die hun weerzinwekkendheid en bedreiging iedere minuut van de dag uistralen. En natuurlijk heeft de elite het niet over die indringende en dikke stroom van actie, maar over de enkele reactie:

  'Kankermoslim', 'kutmoslim', 'jij met je theedoek op je hoofd'. Dergelijke verwensingen kregen moslims in 2013 naar hun hoofd geslingerd. Voor het eerst keek de politie in de eigen database specifiek naar moslimdiscriminatie. Het leverde 150 incidenten op, van scheldpartijen tot varkenshoofden bij moskeeën.

En dat zetten ze met die eerdere kop in de krant, zelfs als ze zelf moeten toegeven dat het in feite een gore leugen is:
  Het aantal incidenten is laag in vergelijking met bijvoorbeeld de cijfers over antisemitisme en discriminatie van homo's. Jodenhaat kwam in 2013 717 keer voor in het politiebestand. Discriminatie vanwege seksuele voorkeur werd 1.343 keer gemeld.

Gepleegd voor het overgrote deel door moslims. Maar dat staat er natuurlijk niet bij.
    Wat er wel bij staat, is dat de politie zich bij de elite-corruptie heeft aangesloten, door een moslim los te laten op dit veld:
  Mohamed el Achkar, landelijk programmamanager Gelijkwaardigheid bij de politie, ziet bij moslims een kloof tussen het gevoel te worden gediscrimineerd en de bereidheid om aangifte te doen. ...
    El Achkar meent dat Joodse organisaties en LHBT-clubs zoals het COC actiever de achterban aansporen om discriminatie te melden. Dergelijke aanmoediging ervaart hij minder bij islamitische organisaties. Deels verklaart dat volgens hem de verschillen tussen de cijfers.

Die dus volledig volgens het moslims-programma werkt: zij zijn de schuld en niet wij. Net als alle andere moslims:
  De lage aangiftebereidheid onder moslims ziet ook PvdA-Kamerlid Ahmed Marcouch.

En ook in dit verhaal worden weer de elite-leugens herhaald:
  Uit onderzoek van Ineke van der Valk, verbonden aan de Universiteit van Amsterdam ...

Tussenstuk:
Lees de hele Poldis-rapportage. Het themaonderzoek over moslimdiscriminatie vindt u onderaan het document.
(1.712,257 kB)

Welk "Poldis" een dekmantel blijkt te zijn voor het Nederlandhatende Verwey-Jonker Instituut, dat bij iedere gelegenheid verkondigt dat moslims vredelievende kaboutertjes met baardjes, hoofddoekjes en teensandaaltjes zijn, en dat Nederlanders concentratiekamp-gevaarlijke "alles dat niet Nederlands is"-haters zijn:
  ... blijkt dat tweevijfde van de 475 moskeeën in Nederland in de afgelopen tien jaar te maken had met agressie.

"En gemeten over duizend jaar zijn er tienduizend incidenten te melden" ...


Naar Allochtonendebat, misverstanden , Allochtonen lijst , Allochtonen overzicht , of site home .