Barbaren	DE ANDERE KANT - NÍET IN DE KRANT

De menselijk geest werkt het makkelijkst met tweedelingen. Lekker alles in hokjes stoppen, dan hoef je je geen inspanning te getroosten om in detail na te gaan wat al dan niet in een gegeven situatie van toepassing is. Om er eentje uit de oude doos te halen: "Den Uyl is links, dus Den Uyl deugt niet". En andersom met Wiegel, natuurlijk.

Hetzelfde geldt voor de term "barbaren". Al die lui die met hun kop op een bidkleedje liggen, aan eerwraak doen en besnijdenis en meer van dat soort anachronismen, dat zijn barbaren. En wij zijn beschaafd.

Maar onder de lui die met hun kop op een bidkleedje liggen, moslims dus, kunnen ook best een paar beschaafde mensen zitten. En onder de zogenaamde beschaafden zitten heel veel barbaren.

Neem nu eens het smaldeel van de beschaving genaamd "rechtse politiek". We geven toe, het heeft sociaal over het algemeen goede manieren. Althans, voor zover zichtbaar. En welbespraakt zijn ze ook meestal. Maar dat zijn zaken die bij het beoordelen van de mate van beschaving door de meer serieuze waarnemers toch als redelijk secundair worden gezien.

En bij sommige dingen die je hoort bekruipen je toch al de twijfels. Als zo'n beschaafd mens als minister van Sociale Zaken Henk Kamp constateert dat er veel werklozen zijn, en het dus logisch is om ze te korten op een uitkering als ze niet verhuizen voor een baan, krijg je die twijfels als je beseft dat waar er veel werklozen zijn, er ook op de plaats waar die ene baan is dus werklozen zijn, en de vraag rijst waarom dan de werklozen uit de ene plaats naar de werklozen uit de tweede plaats moeten verhuizen ... Misschien gaat het niet om dat verhuizen, maar om het korten op de uitkering ...

Maar helemaal zeker weet je het, als je het volgende tot je laat doordringen.

Dat Henk Kamp over dit soort zaken praat, is omdat er op alle linies bezuinigd moet worden. Althans, dat roept men in koor. En in het kader van die noodzakelijke bezuinigingen is er ook zo'n 200 miljoen bezuinigd op de kunst- en cultuuruitgaven. Ongeveer de helft van het budget. En daarbij werden "streng doch rechtvaardig" uitziende gezichten getrokken door lieden als de betrokken staatssecretaris, Halbe Zijlstra, die daarvoor al de nodige hoon over zich heen heeft gekregen, mede in de vorm van verbale geinigheden als "Halve Zoolstra".

Nu is ook deze redactie geen fan van het beschilderen van een canvas met witte rauhfaserverf gehaald bij de bouwmarkt en dat opgehangen aan een museummuur, of het afdraaien van een bandrecorder met een opname van stofzuigergeluiden bij wijze van muziekvoorstelling. Als mensen daar zin in hebben, moeten ze dat maar privé doen of zelf organiseren, maar daar geen poeha omheen maken en er subsidie voor vragen.

Maar dat is dus niet dé cultuursector. Waar ook talloze mensen rondlopen die eindeloze jaren studeren om hun vaardigheden te perfectioneren, en het is nu eenmaal een feit dat om één Mozart te krijgen, je door tien- en mogelijk honderdduizenden mindere goden en prutsers heen moet worstelen. Als mensheid.

En die Mozart wil niemand missen.

Welke overwegingen in het hoofd van de redactie opkwamen naar aanleiding van de mooie plannetjes van de collega's van Henk Kamp en Halbe Zijlstra. Met name het plannetje om de maximumsnelheid op snelwegen te verhogen naar 130 kilometer per uur. Aanvankelijk vergezeld van de frase "waar het kan". Maar de afgeklopen week bleek dat men bedoelde: overal. Dat wil zeggen: voor wegen waar het nog niet kan, wil men die wegen er geschikt voor maken zodat het wel kan.

De persoon die dit beleid uitdraagt, is minister van Verkeer Melanie Schultz van Hagen - afkomstig uit de Leidse politiek waar ze zich al had doen gelden als lichtgewicht met sterke sociale vaardigheden, een talent dat nu in de landelijk politiek tot volle bloei is gekomen. Ze verkondigt haar boodschap rond de 130 kilometer met een blijheid die slechts geëvenaard wordt door die van prinses Maxima bij de verjaardag van één van haar dochters. Hetgeen even in de redactie opkwam naar aanleiding van zekere fysieke gelijkenissen, en de nog veel meer treffende gelijkenis aangaande het maatschappelijke belang van de twee genoemde zaken.

Met de haar kennelijk ingeboren blijmoedigheid verkondigde Melanie ook zonder bezwaren, gesteund door het enthousiasme voor haar plannen in rechtse en platte kringen, dat dat geschikt maken van de snelwegen zo'n 130 miljoen zou kosten.

Nu viel het kwartje bij deze redactie ook niet meteen, want dit nieuws is nu al bijna een week oud. Maar toen het wel viel, viel het hard. Want die 130 miljoen miljoen is al tweederde van de bezuinigingen op de kunst- en cultuursector. Wat we op de grotere schaal der dingen met een gerust hart mogen afronden tot een gelijkstelling.

En dan is de conclusie is snel getrokken: wie geld wil spenderen aan het ietwat harder jakkeren op snelwegen ten koste van kunst en cultuur, is een barbaar.

Hetgeen de reden is dat op deze website relatief zo weinig aandacht wordt besteed aan het rechtse gedachtengoed ... In de praktijk komt het meestal neer op "het recht van de sterkste".

Pure barbarij.