Jan Blokker is overleden, en het volgende is uit de necrologie van een naaste collega (uit de Volkskrant, 12-07-2010, door Pieter Broertjes, oud-hoofdredacteur van de Volkskrant)
Blokker was naast een botte cynicus dus een glasharde liberaal die tegen zoiets vies als vakbonden was - wat iedereen kon weten want die zaken gaan gewoonlijk samen. Een regelrechte verrader van de zaak van de sociale maatschappij. Zoals duidelijk bleek toen er echte keuzes gemaakt moesten worden:
De liberaal is namelijk vrijwel altijd ook multiculturalist en kosmopoliet.
En wie Blokker van enig gevoel van smaak of
proportie verdenkt (Blokker heeft als filmpaus tussen neus en lippen door ook
nog Paul Verhoeven het land uit gejaagd):
Klopt. Met Blokker als archetype vooraan, zie:
Deze Bert
Wagendorp schrijft politiek-correcte en multiculturele en anderszinse niemendalletjes
in een rellerige schrijfstijl, als ideaal vertolker van de "linksige" onderbuikgevoelens
en rancune jegens iedereen die wat nuttigs doet.
Slechts twee reactie in de Wagendorp-stijl waren er nodig om hem de benen te laten nemen van zijn
Volkskrant-weblog. Het is namelijk bijzonder makkelijk te imiteren: gooi
wat Ad hominems, hellend-vlak vergelijkingen en een dikke scheut
onderbuik-emoties door elkaar, samen met het gebruik van termen vergelijkbaar met "Wilders-klootjesvolk
dat moslims wil deporteren" en je hebt je Wagendorpje al te klaar.
Hiernaast
staat een aardige illustratie van de basishouding die aan dit alles ten grondslag ligt,
van zijn ietwat nettere evenbeeld Francisco van Jole - die vinger is de vinger die deze
drie heren opsteken tegen de onderste tweederde van Nederland.
En mocht u dit stukje wat scherp vinden, bedenk dan
dat het is geschrevenen met de lessen van twee van de beste leermeesters
dienaangaande in het achterhoofd.
Om af te sluiten met een even stijlvast en
welgemeend:
Getverdemme!
|