Landverraders, media: inleiding, persregels

De media doen met graagte en bij overdaad een beroep op de persvrijheid, waarbij terminologie valt als "cruciaal voor de democratie/-samenleving/-rechtsstaat", enzovoort.

Dat laatste klopt: de media verzorgen een overgroot deel van de communicatie tussen de burgers, en die communicatie is "cruciaal voor de democratie/-samenleving/-rechtsstaat, enzovoort".

Dat wil zeggen: dat deel van die communicatie dat in overeenstemming is met de werkelijke toestand van "de democratie/-samenleving/-rechtsstaat, enzovoort".

Die communicatie die niet in overeenstemming is met de werkelijke toestand van "de democratie/-samenleving/-rechtsstaat, enzovoort" is dus, bij simpele omkering van alle termen, een "gevaar voor de democratie/-samenleving/-rechtsstaat", enzovoort.

Dat wil zeggen: het beroep op persvrijheid geldt niet voor die communicatie die niet in overeenstemming is met de werkelijke toestand van "de democratie/-samenleving/-rechtsstaat, enzovoort".

Voor dat deel van de media-activiteit waarvoor geldt die niet in overeenstemming is met de werkelijke toestand van "de democratie/-samenleving/-rechtsstaat, enzovoort" geldt niet alleen de persvrijheid niet, maar omdat het een "gevaar voor de democratie/-samenleving/-rechtsstaat, enzovoort" is, is iets waarvoor het omgekeerde van vrijheid geldt: het moet voorkomen worden worden.

En het voorkomen van de verspreiding van media-activiteit waarvoor geldt dat die niet in overeenstemming is met de werkelijke toestand van "de democratie/-samenleving/-rechtsstaat, enzovoort" betekent een verbod op de verspreiding van media-activiteit waarvoor geldt die niet in overeenstemming is met de werkelijke toestand van "de democratie/-samenleving/-rechtsstaat, enzovoort".

En dat laatste geldt voor een dermate hoeveelheid van de huidige media-informatie  , dat je bijna van de tegenovergestelde situatie kan spreken: media liegen standaard (hanteer de regel: media liegen over alles waarbij hun klasse-eigenbelang in het geding is, oftewel: bijna alles, behalve aardbevingen, vulkaanuitbarstingen en dergelijke).

Op het ogenblik moet daarvoor gecompenseerd worden door de ontvanger van de informatie, waarvoor bijpassende Informatieregels zijn opgesteld.

Maar in principe moeten er dus regels of wetten komen voor de verspreiding van media-activiteit waarvoor geldt dat die niet in overeenstemming is met de werkelijke toestand van "de democratie/-samenleving/-rechtsstaat, enzovoort" bestraffen.

Op verschillende niveaus, afhankelijk van aard en ernst van de overtreding, wat zowel kan slaan op media-organisaties als individuen.

Dat wil zeggen: publicatieverboden, en voor individuen persoonlijke bestraffing.

Het gaat hier tenslotte om iets dat "cruciaal voor de democratie/-samenleving/-rechtsstaat, enzovoort" is.

Men zou kunnen denken aan een Media Tribunaal.

Waarbij wat meer specifieke regels nodig zijn aangaande wat nu overtredingen zijn. De algemene achtergrond daarvan is al opgeschreven in de vorm van de regels omtrent hoe informatie te interpreteren, de Informatieregels , want het overgrote deel van die informatie komt van de media. Om die media-informatie goed te interpreteren, moet je de vervormingen door de media eruit halen, wat dus zijn die regels. Wat dus tevens weergeeft hoe de media informatie vervormt. Wat je dus kan omkeren om regels voor de media te krijgen.

Waarvan hier alvast een voorlopige lijst van overtredingen.

 - 1:  Liegen.
 - 2:  Beschuldigingen zonder bewijs.
    Noot: naarmate de beschuldiging ernstiger is, is de bewijslast groter.
 - 3:  Onjuist citeren. Waaronder alle parafraserend citeren. Bijvoorbeeld: "X heeft gezegd dat de maan van groene kaas is". Dat is verboden. Toegestaan is: "X heeft gezegd 'Y' ", waarin Y een letterlijk citaat is van wat X gezegd heeft.
    Noot: dit geldt sterker naarmate de boodschap meer gericht is op personen, en naarmate de boodschap een negatiever oordeel inhoudt. Uitspraken als "Jan is een racist" en "Piet is een antisemiet", en alles dat ingepakt deze boodschap heeft, dienen vergezeld te gaan van bewijzen hiervan, gepaard gaande met bewezen daadwerkelijke daden of geciteerde letterlijke uitspraken, met een onderbouwing waarom die uitspraken racisme of antisemitisme zijn.
 - 4:  Alle citeren van iets dat onjuist is: "Orgaan X heeft Y gezegd", waarbij Y onjuist is.
 - 5:  Uitzonderingen presenteren als de regel.
 - 6:  Een tweezijdige kwestie presenteren als een eenzijdige, met de strafmaat volgende de mate van eenzijdigheid.
 - 7:  Het gebruik van termen als "fatsoen", "moraal", "mensenrechten, enzovoort", zonder erbij te vermelden van welke groep de/het betreffende fatsoen, moraal, enzovoort is.
 - 8:  Alle gebruik van retorische truc en soortgelijke vormen van taalvervalsing, na het opstellen van een bijpassend waarderingsysteem .
    Enzovoort.

In de huidige werkelijkheid is er niet een betreffende regelgeving en handhaving, wat heeft geleid tot grootschalige en zelfs systematische overtreding van de genoemde simpele en intuïtieve regels.

Door de grootschaligheid en het systematisch-zijn van de overtredingen, is het voor een steeds groter deel der burgers duidelijk dat deze overtredingen  begaan worden.

En, zegt de sociologie, bij gebrek aan zichtbare, geregelde, correctie zal bij overschrijding van bepaalde grenzen de burgers het recht in eigen hand gaan nemen.

Deze fase is inmiddels gepasseerd (Volkskrant.nl, 22-11-2021, door Pepijn de Lange uitleg of detail ):
  Ook Omroep Brabant haalt stickers van busjes: ‘De auto is een soort schietschijf’

Omroep Brabant stuurt zijn verslaggevers voortaan in onherkenbare busjes op pad. Vanwege de aanhoudende stroom aan bedreigingen heeft de regionale omroep alle logo’s en stickers van de satelliet- en bedrijfswagens verwijderd. Eerder deed de NOS al hetzelfde.


Het besluit van Omroep Brabant past in de tendens dat journalisten tijdens hun werk vaker geweld ervaren. 82 procent van de journalisten heeft weleens met een vorm van agressie of bedreiging te maken gehad, bleek afgelopen zomer uit een enquête van PersVeilig, een organisatie die opkomt voor de veiligheid van journalisten. Vier jaar eerder lag dat percentage nog een kwart lager. Cameramensen en fotojournalisten vormen de zwaarst getroffen groep.
    Ook verslaggevers en cameramensen van Omroep Brabant worden in hun werk gehinderd, zegt hoofdredacteur Renzo Veenstra tegen het AD. Normaal gesproken trekken zij zich in bedreigende situaties terug in hun auto. Maar vandaag de dag werkt dat eerder averechts. De auto ‘is door de herkenbaarheid juist een soort schietschijf geworden’, aldus Veenstra.
    Daarom stuurt de omroep, die uitzendt vanaf een industrieterrein in Son, ten noorden van Eindhoven, zijn wagens voortaan onherkenbaar de weg op. ...

Voor het tot deze fase kwam zijn er natuurlijk al vele waarschuwingstekens afgegeven. Zo wordt de NPO door steeds grotere delen van de bevolking beschreven als "S/staatsomroep" iets waartoe met name het NOS Journaal aanleiding is.
    Ook de opkomst van echte en zogenaamde complottheorieën waren al een waarschuwing, zijnde een gevolg van eenzijdigheid van berichtgeving, volgens de intuitieve redenatie: "Als iedereen hetzelfde zegt, moeten er wel mense zijn die die iedereen aansturen".
    En de huidige media zijn volstrekt uniform qua berichtgeving: voor multiculturele samenleving, islamofilie, EU, immigratie,  enzovoort, samen te vatten als "globalisme".
    En alles dat het globalisme tegenspreekt wordt even uniform veroordeeld tot in de sterkst mogelijk termen.
    Allemaal dus eindeloos vele en ernstige overtredingen zijnde van regel 5.
    En die eerdere waarschuwingen ...
  ...    Vorig jaar nam de NOS eenzelfde beslissing. Om de veiligheid van haar medewerkers te garanderen, verwijderde de NOS de omroeplogo’s van de wagens die radio- en televisieverbindingen met Hilversum leggen. ...
    ... Eerder staken sommige medeweggebruikers hun middelvinger op als een omroepbusje passeerde. Zo nu en dan werden NOS-busjes zelfs afgesneden of trapte een auto voor hen abrupt op de rem. ...

... helpen dus absoluut niet
    En dat 'sommige' is dus een eufemisme: als het slechts 'sommige' was, was deze drastische maatregel niet nodig.
    Het heeft niet geleid tot enige evaluatie.
    Enig zich afvragen of er misschien ook redenen zijn voor dit bij de bevolking redelijk wijdverspreide ongenoegen.
    Die weigering heeft een simpele oorzaak: de media, dat wil zeggen: de mensen die daar werken, hebben dezelfde soort grootschalige maatschappelijke positie als de elite: ze parasiteren op de werkenden. Zie de laat-Middeleeuwse voorstelling daarvan door Sebastian Brant in Das Narrenschiff, anno 1494 :
 
De boer wordt toch ondanks zijn ijver,
levend gevild door ridder en schrijver

De elite staat links, de media, toen de schrijvers, rechts.
    En net als voor een te zeer parasiterende elite lijkt er voor een te zeer mee-parasiterende media maar één werkende oplossing te zijn, volgens het grootste deel der geschiedenis.
    Opstand.
    Revolutie.


Naar Landverraad , of site home ·.

dec.2021