Bronnen bij Houding top V, netwerken: safe hands
Uit de politieke comedy-serie Yes, Minister is de term "a safe
pair of hands" bekend, staande voor de selectie van een voorzitter van
een onderzoeks- of andere regeringscommissie waarbij men een bepaalde
uitkomst wil afdwingen. Hier een Nederlands voorbeeld
Uit: De Volkskrant, 20-08-2010, van verslaggeefster Yvonne Hofs
Alders kiest voor groei Schiphol
Luchthaven Schiphol krijgt opnieuw meer ruimte om te groeien. Vanaf 1
november mogen er 510.000 vliegtuigen per jaar starten en landen op
Schiphol. Nu zijn dat er nog 420.000.
Het aantal vliegbewegingen kan stijgen omdat de geluidhinder voor omwonenden
voortaan op een andere manier wordt berekend. De nieuwe rekenmethode is het
geesteskind van het Schiphol-overleg dat wordt voorgezeten door voormalig
milieuminister Hans Alders (PvdA). De ‘Alderstafel’, waaraan de
luchtvaartsector, overheden en een aantal bewonerscommissies deelnemen,
kreeg eind 2008 de opdracht een alternatief te bedenken voor de huidige
rekenmethode. ...
Alders presenteerde donderdag zijn advies. Schiphol is nu
gebonden aan geluidsnormen op 35 ‘handhavingspunten’ rond de luchthaven.
Alders stelt voor deze virtuele meetpunten af te schaffen. In plaats daarvan
wil hij Schiphol afrekenen op de totale geluidhoeveelheid die de vliegtuigen
produceren. Zijn voorstel geeft Schiphol meer manoeuvreerruimte.
Het verdwijnen van de handhavingspunten maakt het voor
omwonenden moeilijker te bewijzen dat Schiphol de normen overschrijdt. Dat
was al vrij lastig, omdat rond Schiphol nergens metingen plaatsvinden. De
geluidsbelasting wordt sinds jaar en dag bepaald via rekenmodellen.
Alders gaf gisteren toe dat de groei van Schiphol bij het
maken van zijn advies voorop had gestaan. ...
Red.: Dat laatste is dan weer nieuw: men geeft het
gewoon toe.
Het is niet iedereen ontgaan:
Uit: De Volkskrant, 24-08-2010, ingezonden brief van Bart Lankester
(Hippolytushoef)
Alderstafel
De uitkomst van de ‘Alderstafel’ over de toekomst van Schiphol, fijntjes
becommentarieerd door redacteur Yvonne Hofs, bewijst opnieuw dat sommige
sectoren in Nederland weinig tot niets in de weg wordt gelegd als ze de
regels overtreden (Economie, 21 augustus).
De benoeming van Hans Alders – exponent van het ‘old
politicians network’ – staat garant voor een pseudokritische aanpak en
halfbakken scenario’s die dit soort commissies produceren. Schiphol behoort
tot die heilige huisjes waar iedereen met z’n poten vanaf moet blijven. De
afgeserveerde voorzitter van de Commissie Deskundigen Vliegtuiggeluid, Guus
Berkhout, kan erover meepraten.
Zolang publieke private netwerken van politici,
(oud-)bestuurders en top van het bedrijfsleven elkaar de bal toespelen,
zullen broodnodige zelfreiniging, verandering en innovatie weinig kans
krijgen. Verspilde tijd, verspild geld, die Alderstafel.
Red.: Nepotisme en corruptie.
Nog een geval van zo iemand met een puike reputatie:
Uit: De Volkskrant, 26-06-2012, door Harrie Verbon, hoogleraar
openbare financiën in Tilburg.
Albayrak werd afgemaakt, Zalm niet
Scheltema kwam met een vernietigend rapport over oud-COA-directeur
Albayrak. Eerder liet hij Zalms wanprestaties bij DSB echter ongemoeid
Waarom?
Tussentitels: Het rapport over Zalm diende er voornamelijk toe de
carrière van Zalm te redden
Afgelopen weekend stond in het Volkskrant Magazine een interview
met Nurten Albayrak. Op 18 september 2011 werd zij plotseling een bekende
Nederlander door een uitzending van het NOS Journaal waarin zij,
als directeur van het Centraal Orgaan Asielzoekers (COA), door anonieme
medewerkers een despoot, een zonnekoningin en een manipulator werd genoemd.
...
Albayrak zei in het interview dat het onheil waarschijnlijk
niet over haar was gekomen als ze mijnheer Jansen was geweest in plaats van
mevrouw Albayrak. Ze wist kennelijk niet dat die mijnheer Jansen echt
bestaat: zijn naam is Gerrit Zalm. Michiel Scheltema - in het interview als
een 'zwaargewicht' aangeduid - heeft namelijk twee jaar geleden over Zalm
een rapport geschreven. Hij moest toen nagaan of Zalm wel voldoende
betrouwbaar en deskundig was om bestuursvoorzitter bij de genationaliseerde
ABN Amro te mogen blijven. Zalm had, als medebestuurder van DSB van eind
2007 tot eind 2008, meegewerkt aan het verkopen van wurgcontracten aan
argeloze consumenten. Eigenlijk vond iedereen dat Zalm onvoldoende had
gedaan om de klanten van DSB te beschermen. Zelfs De Nederlandsche Bank vond
dat.
Scheltema wijdt in zijn rapport echter maar één zin aan de
betrouwbaarheid van Zalm: 'Op het punt van betrouwbaarheid wordt gesteld dat
er geen sprake is van antecedenten die de persoonlijke integriteit van de
heer Zalm raken.'
Geen bewijs en geen hint van een redenering die tot deze
conclusie leidde. Het is zelfs niet duidelijk of het wel over de DSB-tijd
van Zalm gaat. Ook geen woord over zijn salaris van 750 duizend euro bij de
genationaliseerde ABN Amro, dat toch minstens drie maal zo hoog was als
Albayraks salaris bij het COA.
De wanprestaties van Zalm werden wel door de curatoren van
DSB belicht in hun eindrapport dat vorige week verscheen. Uit het onderzoek
blijkt dat Zalm diverse voorstellen deed om de langetermijn financiering van
DSB gezonder te maken. De baas van DSB, Dirk Scheringa, nam er geen een van
over. Niet zo verwonderlijk: Zalm was door Scheringa alleen maar aangenomen
om zijn DSB betrouwbaar te doen lijken.
Zalm moet geweten hebben dat hij alleen maar als schaamlap
diende, maar hij bleef gewoon zitten tot Wouter Bos hem uit zijn benarde
positie bevrijdde en Zalm aanstelde om de ABN Amro te leiden.
Het rapport van Scheltema over Zalm diende er voornamelijk
toe de carrière van Zalm te redden. Waarom 'zwaargewicht' Scheltema zo
vriendelijk was voor Zalm en zo streng voor Albayrak, zullen we
waarschijnlijk nooit weten. ...
Red.: Natuurlijk weet Harrie Verbon dat
ook wel, maar dat kan hij niet opschrijven. Die reden is het netwerk van de
old boys. Wat ook de reden is dat Harrie Verbon dit niet kan opschrijven.
Want zelfs als je hoogleraar bent aan een universiteit, kan het netwerk van
de old boys het je kennelijk bijzonder lastig maken. Anders had Harrie
Veebon het voor de hand liggende wel opgeschreven.
En oh, dit betekent beslist niet dat er een clubhuis is en
statuten, maar dat men gewoon handelt volgens de mores van de groep.
Effectief bijna hetzelfde.
En deze redactie was natuurlijk niet de enige die op deze
briljante gedachtegang is gekomen:
Uit: De Volkskrant, 27-06-2012, ingezonden brief van Rochus van der
Weg, Bruinisse, voormalig headhunter
Albayrak (1)
Hierbij wil ik mijn bewondering voor en instemming met het afgewogen en
bevlogen betoog van Harry Verbon (O&D, 26 juni) over de onverkwikkelijke
'affaire' Nurten Albayrak uitspreken. Het betoog eindigt met de retorische
vraag, waarom Gerrit Zalm voor vergelijkbare bestuurlijke tekortkomingen
niet 'in de goot werd geduwd' en Nurten Albayrak wel.
Het antwoord op deze vraag is, dat Zalm een invloedrijk
sociaal netwerk heeft opgebouwd in het Nederlandse politieke en financiële
establishment. ...
Red.: Waarna de auteur suggereert dat
Albayrak dat ook had moeten. Onzin, natuurlijk. Wat moet gebeuren is dat
iedereen, ook niet direct betrokken, een vervolging kunnen vragen -
nepotisme, fraude en corruptie zijn zaken die grote schade aanrichten aan de
hele maatschappij, en dus iedereen treffen en betreffen.
Naar Houding top V, Volkskrant
, Houding top V, netwerken
, Sociologie lijst
,
Sociologie overzicht
, of site home
.
|