Bronnen bij Psychologische krachten, verslaving: universaliteit

De universaliteit van het verschijnsel verslaving wordt hieronder verwoord door een ervaringsdeskundige van de intelligente soort (de Volkskrant, 28-10-2011, door Karin Veraart):
  Interview | Toneelschrijver Oscar van Woensel

Uit de gevangenis

Oscar van Woensel nam vier jaar geleden afscheid van het theater om af te kicken van drugs. Nu is hij terug. Met onder meer een stuk over verslaving.

Tussentitel: Ik heb geen spijt van de tijd dat ik verslaafd was. Ik kijk er niet op terug als: wat was dat moeilijk, of wat schaam ik me’

De ontmoeting is in woonplaats Amersfoort, maar ook dat gaat veranderen; een verhuizing staat op stapel. Oscar van Woensel (1970) oogt open en opgewekt. 'Ze hebben mij gebeld, in beide gevallen.' Theatermakers die met hem aan de slag wilden, het Ro Theater en Laura van Dolron, voor haar nieuwste stuk. 'Jack wilde een stuk maken over verslaving - en kwam bij mij terecht. Niet zo verwonderlijk.' Hij lacht.   ...
    'Verslaving werkt bij iedereen gewoon wel ongeveer hetzelfde. Er zitten nuanceverschillen in, elk mens is anders, maar basaal is het wel hetzelfde mechanisme. Eetverslaving is in principe een beetje lastiger, omdat eten iets is dat je moet blijven doen. Je kunt niet stoppen om ervanaf te komen. Dat is dus een ander traject. Maar cocaïne is hetzelfde traject, drank is hetzelfde traject, sigaretten.'

Hetgeen ook geld voor een aantal uiterlijke verschijnselen:
  Manisch denken, bijvoorbeeld, dat is iets waar iedereen last van heeft. Dat je je hoofd niet stil kunt zetten. Doormalen over de gestoordheid van de wereld. Iets waar we ons allemaal over kunnen opwinden. Alleen: Jacks personage gaat er heel fel op in. Echt als een verslaafde. Als je verslaafd bent, of je hebt een verslaafde in je familie, dan zul je veel herkennen.'

Waarbij de eerste zinnen van dit citaat ook illustreren dat ook denkbeelden kunnen leiden tot verslaving.


Naar Psychologische krachten , of site home .

29 okt.2011