Bronnen bij Psychologische krachten: partnerkeuze
Het bestaan van een "zesde" zintuig in de vorm van een structuur in de neus
die verbinding heeft met basale delen van de hersenen is al vrij lang bekend
- zonder dat bekend was wat de functie ervan was. Net als de neus leek het
te gaan om detectie van stoffen in de lucht, maar er was geen directe
"geur"-ervaring mee verbonden. Later bleken de betreffende stoffen
"feromonen" te zijn, stoffen uitgescheiden via het menselijke zweet. Nog wat
later bleken ze verband te hebben met seksuele voorkeur. En weer wat later
bleek het evolutionaire nut: dit had te maken met de compatibiliteit van het
immuunsysteem.
Het verband van immuunsysteem met partnerkeuze is tweeërlei: ieder mens
(en dier) draagt in en om zich een hele biotoop aan bacteriën en virussen
die op het menselijke lichaam leven, deels symbiotisch, deels parasiterend,
en deels ziekmakend. Dat de mens er niet ziek van wordt en overmeesterd, is
de taak van het immuunsysteem - dat bestrijdt al deze indringers, waar
nodig.
Nu is er zowel in de biotoop van indringers als het menselijke
afweersysteem een aanzienlijke tot grote variatie - wat het ene individu met
gemak bestrijdt, kan een ander ziek van worden.
Als mensen intiem met elkaar omgaan, krijgen ze direct te maken met de
biotoop van indringers van die andere(n). Het is dus van groot belang dat
die andere biotopen niet overeenkomen met zwakheden van het individu - met
zwakheden in het eigen immuunsysteem. Hetgeen het sterkst geldt bij de
partnerkeuze. Vandaar de noodzaak van een extra orgaan.
Daar komt bij de partnerkeuze nog een factor bij. Die nog essentiëler er
is: de nakomeling van de twee partners wordt als foetus gedragen in het
lichaam de moeder. En die nakomeling moet dus óók goed kunnen omgaan met de
biotoop van de moeder. Zo niet, krijg je zwakke nakomelingen. Dus de
structuur van het immuunstelsel van het potentiële kind is hoogst essentiële
factor bij het bepalen van keuze van partner. Iets dat natuurlijk het best
gedetecteerd wordt door het individu dat het kind draagt: de aanstaande
moeder.
Inmiddels is het onderzoek zo ver, dat aan de hand van het immuunsysteem
van man en vrouw, en de (in)compatibilitiet ervan, vastgesteld kan worden
wat ze van elkaars geuren en feromonen zullen vinden. Hier een verlag van
een populaire versie van zo'n onderzoek
(Leids universiteitsblad Mare, 29-04-2004, door Jeroen Overduin):
Het algemene resultaat: met enkele
uitzonderingen, waar de natuur altijd voor lijkt te zorgen, is prima te
voorspellen welke jongens de meisjes het lekkerst vinden ruiken. En zelfs
met de keuze op het uiterlijk is er een, zwakker, verband.
Meer over dit soort onderzoek hier
.
Er zijn culturen die systematisch tegen deze kracht van de
natuur ingaan, middels de praktijk van uithuwelijken, zoals die van India
en veel islamitische landen
. Het kan niet anders dan dat dit negatieve gevolgen heeft voor de
genetische en algehele gezondheid van de leden van die betreffende culturen
.
Naar Psychologische krachten
, of site home
.
|