Een paar voorbeelden van het proces van integratie tussen de onderdelen van
de hersenen (de Volkskrant, 16-06-2007):
Hersengebieden werken gesynchroniseerd beter
Hersengebieden werken beter samen als hun activiteit synchroon
loopt. Nijmeegse onderzoekers leiden dit af uit hun onderzoek bij katten en
apen, melden ze in Science. Bij proeven werd de frequentie van de
wisselingen in hersenactiviteit in afzonderlijke gebieden gemeten.
Samenwerking van gebieden is nodig om complexe taken, waarbij verschillende
functies nodig zijn, vloeiend uit te voeren.
En (DePers.nl, 16-07-2009):
Hollandse consensus
Decennialang werd verondersteld dat het waarnemen van onze
zintuigen, zoals de ogen en de oren, grotendeels vanuit losstaande
hersengebieden wordt gestuurd. Sinds halverwege de jaren negentig zijn er
echter aanwijzingen voor vroege integratie. ‘Onze zintuigen zouden zich
volgens die visie dus in een veel eerder stadium al verenigen’, aldus Van
Atteveldt.
... De hypothese van Van Atteveldt is namelijk dat beide opties te
verdedigen zijn.
‘Er kan sprake zijn van snelle waarneming vanuit je ooghoeken, want dat
kan gevaar betekenen. Het is belangrijk dat je dit snel definieert. Maar als
je iets nauwkeurig wilt waarnemen, bijvoorbeeld als je naar mij luistert,
dan kijk je ook naar mijn mondbeweging. Door mensen onder andere te scannen
wil ik beide functies in één experiment stoppen, zodat ik dat binnen één
design kan analyseren.’